.. ลำนำ ประกายพรึก ของดวงดารา ..

กิ่งโศก

..วันนี้ อยากกล่าวถึงดาว  ไม่ใช่ดาวน์น้อย ผ่อนนานนะครับ   แต่เป็นดวงดาว  และเป็นดาวศุกร์ หรือดาวพระศุกร์  ดวงดาว  หรือ กลุ่มดาวนพเคราะห์ ในระบบสุริยจักวาล และไม่ใช่ละครเรื่องดาวพระศุกร์ แต่อย่างใด

ช่วงปีที่แล้ว 2552 และปี นี้ เราเคยทราบ เคยดู เคยเห็นกันด้วย เกี่ยวกับพระจันทร์ยิ้ม หมายถึง ดวงจันทร์จันทร์เสี้ยว  
ดาวพฤหัส  และ ดาวศุกร์ ที่โคจร มาวางในตำแหน่ง ให้คนบนโลก มองเห็นเป็น ลักษณะ ใบหน้าคนที่กำลังยิ้ม เป็นที่ฮือฮา
ดาวศุกร์ เป็นดววพระเคราะห์ ที่เคียงคู่กับโลก มานาน และใกล้ชิดกับชาวโลกมากที่สุด เพราะสามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า

...สุภาษิตไทย  ก็ มีกล่าว ว่า  พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก เป็นความหมาย คือ  ความทุกข์ยากลําบากที่เกิดซ้อน ๆ เข้ามาในขณะเดียวกัน.

แต่หากเป็นความเชื่ออีกซีกหนึ่ง ชาวโรมันให้สมยา ดาวศุกร์ คือ เทพีแห่งความรัก วีนัส ( VENUS) ..
หรือ แม้แต่คนไทยเอง ยังมีมุมมอง เกี่ยวกับดาวศุกร์ เป็นดวงดาว ที่สวยงาม..เช่น หากเห็นตอนหัวค่ำ เบื้องทิศฝั่งตะวันตก  จะเรียก ว่า  ดาวประจำเมือง  หรือ  เมื่อย่ำรุ่ง ท้องฟ้าตอนช้ามืด ฝั่งตะวันออก  ดาวประกายพรึก  หรือ  ดาวรุ่ง 
  ดูตามความชื่อขานเรียกน่าจะเป็นแต่ ชื่อที่ให้คุณ ให้สิ่งดีๆ  แต่ไฉน  ..ภาษิตไทย จึงออกมาแนวไม่ดี หนอ ..น่าคิด
    น่าคิด น่ามอง ในมุม ของเทพีวีนัส  หรือ ดาวประกายพรึก จักมีมุมมองในด้าน ที่ไม่สวยงามได้ไง..อย่างไร

ลองหาข้อมูลในอินเทอเนต เจอ ข้อมูลทางด้านโหราศาสตร์ ท่าน กล่าวไว้ดังนี้ครับ..
พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก หมายถึงพระศุกร์ได้เข้าเสวยอายุของคนใดคนหนึ่ง แล้วพระเสาร์คู่ศัตรูเข้ามาแทรกทำให้เกิดจุดแตกดับของชีวิต ซึ่งหมายความว่าคนเรามีโอกาสที่จะเสียชีวิตก็ได้ เมื่อมีดาวดวงหนึ่งเข้าเสวยอายุแล้วมีดาวคู่ศัตรู เข้ามาแทรก.....
ที่มา . บ้านหมอชื่อ ..... โดย อ.วิเชียรชุตินาท

	คงก็ว่ากันไปตามหลักของศาสตร์ความเชื่อกันแต่ละสาขาละครับ เพราะ วิถีการดำเนิน ชีวิตของคนเรา  ที่เป็นไปตามหลักทางพุทธศานา  คือ มีเกิด มีแก่ มีเจ็บ และมีตาย
	ว่า กันว่าแต่ละช่วง แต่ละลำดับ หลายๆคน ตั้งแต่เกิด ก่อนจะไปถึงตาย ย่อมมีเส้นทางการเดินที่แตกต่าง กัน ก่อนจะไปพบจุดสุดท้ายคือตาย นั้น อาจขึ้นตามแต่สภาพ สิ่งแวดล้อม ตามสถานะฐานะ เลยทำให้คนมีวิธีการดำรงค์ตนที่แตกต่างกัน  ภาษา ความเชื่อ  ความคิด และจินตนาการ..หากเชื่อในเรื่องกรรมแล้ว  ก็คงเป็นการเกิดมาเพื่อใช้กรรม นั่นเอง

ลำนำ ถึงบทเพลงแล้วมีเพลง ที่เกี่ยวกับดาวศุกร์ หรือดาวพระศุกร์แล้ว คือเพลงประกอบละคร ขับร้องโดย คุณ  ศรัณย่า ส่งเสริมสวัสดิ์ ก็ไพเราะยิ่งนัก แต่ในสไตล์กิ่งโศก คนยาก มักจะนำบทเพลงแนว เก่าๆ นิดหนึ่ง นะขอรับ  วันนี้ อยากนำเสนอบทเพลงนี้ ..คิดถึงพี่ไหม  ..ที่มีการกล่าวถึง ดาวพระศุกร์ ว่าเป็นตัวแทนของกันและกันของหนุ่มสาว ในยุค ที่ไม่มีมือถือ ไม่มีโทรศัพท์  หากสมัยนี้เมื่อคิดถึงกัน ก็เพียงแค่กดโทรศัพท์ มือถือ  ส่ง SMS หรือ ออนไลน์ ที่เรียกว่า ออนเอ็ม คุยกันสื่อสารกันได้ง่าย แสนง่าย

แต่ยุคก่อน นั้นเขาไม่มี  มีเพียง พระจันทร์  หรือไม่ก็ ดวงดาว เป็นตัวแทน  คือมองพระจันทร์ ก็ เฉกเช่น มองเจ้า  หรือ มีข้อตกลง MOU กับ ยอดรักว่า  หากคิดถึงกันเมื่อใด ให้มอง ดาว นะ  โน่น ดาวประจำเมือง  เป็นเสมือนนกับได้เจอะเจอกับยอดรักแล้ว..บนเบื้องฟ้า

 มาร่วมรับฟัง บทเพลงที่ถ่ายทอดความคิดถึงกัน โดยฝากไว้ ที่ ท้องฟ้า...ดาวประจำเมือง   เพลง คิดถึงพี่ไหม  แต่งโดยครูไพบูลย์ บุตรขัน และ ศรคิรี ศรีประจวบ รับขับขานเพลงหวานเพลงนี้   แต่ กิ่งโศก นำเสนอ เวอร์ชั่น ของอ๊อด  โอภาส  ก็ไพเราะไม่แพ้กันครับ  เชิญ รับฟังได้ ณ บัดนี้

คิดถึงพี่ไหม
อ๊อด โอภาส ทศพร
..คิดถึง พี่หน่อย นะกลอยใจพี่
ห่างกัน อย่างนี้
น้องคิดถึงพี่ บ้างไหม
...อย่าลืม อย่าลืม อย่าลืมสัจจา สัญญาที่ให้
ว่าตัวห่างไกลหัวใจชิดกัน 
...คิดถึง พี่ก่อนน้องนอนก็ได้
เมื่อยาม หลับไหล
น้องเจ้าจะได้ นอนฝัน
...ข้างขึ้นเมื่อใดแก้วใจโปรดมอง
แสงของนวลจันทร์
เราสบตากัน ในแสงเรื่อเรือง
...คืนไหน ข้างแรม ฟ้าแซมดารา
น้องจงมองหา ดาวประจำเมือง
...ทุกคืนเราจ้องดูเดือนดาว
ทุกคราวเราฝันเห็นกันเนืองเนืองถึง
สุดมุมเมือง ไม่ไกล
...คิดถึง พี่หน่อย นะกลอยใจเจ้า
พี่ตรม พี่เหงา
เพราะคิดถึงเจ้า เชื่อไหม
...ฝากใจกับจันทร์ ฝากฝันกับดาว
ทุกคราวก็ได้ เราต่างสุขใจเมื่อคิดถึงกัน

คืนไหนข้างแรม ฟ้าแซมดารา  น้องจงมองหาดาวประจำเมือง ...ท่อนนี้แหละครับ บ่งบอกถึง ความคิดถึง  บ่งบอกถึงความหวาน ในรัก ที่มีต่อกันและกัน ยิ่งแล้ว..

                       เดือนลา ดาวลับ
๏ เรียวเดือนเลื่อนเดี่ยวด้าว...........เรี่ยดง
แรมจัดรัตแจร่มหลง.......................จุ่งร้อย
พร่างดาวพร่าวด่างพง.....................พฤกษ์ดื่น ดาษเฮย
จันทร์ลับจับจรัลคล้อย.....................หรี่ครั้นพลันฉาย     ๚ะ
       
๏ รูปเรียวเดือนเลื่อนเดี่ยวด้าวเรี่ยดง
แจ่มประจงเจิมห้วงลานสรวงหาว
พอเคลื่อนลับขับลาอาภาพราว
จำรัสสอดสกาวพร่างดาวพรึก
๏ ก้อนน้ำค้างกลิ้งใบพลิ้วไหวพริบ
เริงระยิบยอดื่นแย้งคืนดึก
ผกายดาวแผ่กรองเรี่ยผ่องลึก
พราวน้ำเนื้อใสนึกชวนตรึกนาน
๏ โอ้ดาวรุ่งจำแลงไขแสงร้อย
รัดสอดสร้อยโลมเชื้อเถาเครือสาน
ประหนึ่งเชือกเส้นหน่วงรั้งดวงมาน
ยุดมิผ่านเคลื่อนร้างยามสางเรือง
๏ แสงดาวพริบยิ่งพร้อยใจคล้อยยิ่ง
ระยับสิงสองใยผูกสายเยื่อง-
คู่มิแคล้วหมายคลาดปลาตเคือง
ทอประเทืองทาบร่องโชนสองเรา
๏ โอ้  ดาวรุ่ง จำแลงหรี่แสงแล้ว
ลมใจแผ่วผ่านข้ามล่วงยามเหงา
จูงปล่อยเจื่อนเปื้อนธารเป็นม่านเทา
รักมาเร้าสิร้าง..โอ้ว้างดาย ๚ะ
 +  กิ่งโศก +

เครดริตภาพ และ เส้นคั่น :  จาก google จ้า