.. ฤา น้ำใจคนจะเห้งแล้ง.เช่นลำโขงที่เริ่มเหือด

กิ่งโศก

ลุ่มโขง...
    	เส้นนทีสายนี้ ที่หล่อเลี้ยง ผู้คนสองฝั่ง ทอดยาวโค้ง ก่อกำเนิดอะไรมากมาย ไม่ว่าประเพณี วัฒนธรรม ตำนานปรัมปรา ต่างๆ มากมายภายลุ่มน้ำแห่งนี้  มาบัดนี้ อาเพทอันใดหนอ.จึงได้แห้งเหือด ประหนึ่ง เทวนาคาพิโรธกระนั้นหรือ  ?

ลุ่มน้ำโขงอยู่ทางภาคเหนือของประเทศ เกิดจากต้นน้ำในที่ราบสูงทิเบตไหลผ่านตอนใต้ของประเทศจีน ตะวันออกของ ประเทศพม่า ไทย ลาว และกัมพูชา และไหลลงทะเลจีนใต้ที่ทิศใต้ของประเทศเวียดนาม

..หากกล่าวถึงแถบอิสานตอนบน...ลุ่มน้ำโขงแดนนี้ มีนักร้องท่านหนึ่ง ชื่อคำปัน  ผิวขำ..หากเอ่ยชื่อ แบบนี้ หลายๆ คนคงส่ายหน้า..ฉานม่ายรุจัก อะ..  แต่หากบอก  ปอง ปรีดา  เอะชักจะคุ้นๆ...สำหรับ คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่า..สามสิบปี..
..นักร้องที่เรียกว่า ขี้เหร่  ตัวดำ ขนาดไปสมัครตามวงดนตรีเขายังรังเกียจ  น้ำเสียงก็งั้นๆ .สุดท้ายก็สมใจ ปอง   ปรีดา จึงได้สร้างชื่อด้วยความเป็นเอกลักษณ์ของความเป็นคนลุ่มแม่โขงจึงได้กลมกลืน..กลมกลืนในภาพลักษณ์ตนเอง..กลมกลืนในความเป็นคนพื้นแถบนี้ ทั้งถ้อยคำภาษาที่ใช้...ที่นำมาใช้อย่างหาญกล้าในยุคนั้น... กลมกลืนกับชีวิตที่คงความผูกพันกับดินแดน..ลำน้ำสายนี้..
...ปอง     ปรีดา..ตำนานบทเพลงความหวงแหนดินแดนสองฝั่งโขง

   บทเพลงที่พอจะจำติดหู..เพลง.สาวฝั่งโขง ที่สร้างชื่อให้แก่เขาอย่างมาก..และบทเพลงที่เกี่ยวกับลำน้ำโขง  หลาย ๆเพลง..
เนื้อหาเพลง อาจวนเวียน อยู่กับ สายน้ำลำของหรือลำโขง..แสงเดือนเพ็ญ...ทิวไม้...และ บรรดาสาวๆ ในย่านสองฝั่งแม่น้ำ
หลายคนคงผ่านตา...ภาพยนต์ เรื่องสบายดีหลวงพระบาง มากันบ้างนะ..กำลังปูพื้น ปูกระดาน ให้ท่านเข้าสู่ กับ บทเพลง ๆนี้..

                                                      ล่องโขงคืนเพ็ญ
ขับร้องโดย    ปอง  ปรีดา
ล่องโขงเลียบริมสายชลธาร
 ค่ำนี้พี่พานงคราญเริงรื่นชื่นบานเลาะฝั่งไป 
สุขเหลือล่องเรือน้อยลอยเริงใจ
 ใต้แสงเด่นเดือนนวลใยเราสุขฤทัยเพลินเที่ยวชม
 แว่วเสียงใครแอ่วครวญเย้ายวนอารมณ์
เสียงแคนเสียงแผ่วผสมสายลมโชยพัดมาแต่ไกล
 พี่เผลอตัวจับมือน้องมากุมไว้
หวังฝากคำฮักไปหวังใจน้องโปรดเมตตา
พุ่มพฤกษ์ข้างลำโขงบังเงาเดือน 
 สุขเหลือไม่ลืมไม่เลือนคำพลอดยังเตือนฝังอุรา 
 ลุ่มโขงกั้นกลางขวางทางไปมา 
 ไม่ขวางกั้นทางชีวาที่ปรารถนาจะร่วมไป 
 พี่ฮักนางจูบปรางค์เว้าคำรำพัน 
สัญญารักไม่แปรผันทุกวันจะฮักจนสุดใจ 
 โขงฟากโน้นพี่จะขอว่ายข้ามไป 
หวังคู่เคียงดวงใจเพราะความฮักใคร่ผูกพัน

...บทเพลงที่สอดแทรก อธิบายถึงทัศนียภาพ สองฝั่งโขง ทุกห้วงเวลาได้ชัดแจ้งนักละครับ..อยากมีมีเวลาไปล่องลำโขงสักครั้งจังเลย....หุหุ.. 

                 ลุ่มน้ำ...ล่องโขง               

 ๏  ล่องโขงแลย่ำข้ำ(ค่ำ).........      เพ็ญดวง  
ระยิบยับเงินยวง..............           ทอดเส้น
ธารเลื่อนเคลื่อนผ่านสรวง .......    ผินสู่  ใจนา
เกลียวผกผันผ่านเน้น .......       หน่ายสิ้นชื่นหนอ ๚ะ
๏ ล่องโขงค่ำย่ำล่วงเพ็ญสรวงส่อง
ประกายคล้องเดือนเกี่ยวทอดเรียวสาย-
แสงเงินงามกระพริบระยิบพราย
ประหนึ่งด้ายดิ้นพลิ้วพัดปลิวลม
๏  เส้นชีวิตฝากไว้บนสายน้ำ
ยอชูค้ำร่างข้าความประสม
รอชำระชะล้างประพร่างพรม
ร่ำรอจมร่างหายสู่สายธาร
๏ ณ..เพลาสิ้นแรงได้แฝงฝั่ง
ทอดแลหลังความย้อนรอยอ่อนหวาน
อดีตรื่นชื่นฉ่ำหวามตระการ
บัดนี้ผ่านซ่านขมจึงจมทรวง
๏ ลุ่มลำของโค้งหายสู่ปลายล่าง
เฉกเส้นทางไม่หวนกำสรวลสรวง
รักไปลับจมกระแสสิ้นแดดวง
โดดเดี่ยวห้วงกลวงเปล่าด้วยสาวเมิน
๏ โขงเอยโขงโยงผูกดวงลูกบ้าง
อย่าให้นางห่างหายคล้ายโขดเขิน
สายน้ำเซาะเลาะแซกกระแทกเทิน-
หลุดระเหินแยกหายแปรทรายปน ๚ะ
๏ ไผ่โอนโยนโยกโย้.......ยอลม
เสียงร่ำจำเรียงขรม............ฝั่งข้าง
เอนร่างราบจอดจม...........คีตกล่อม สดับเฮย
รอนริดปลิดปลดร้าง........ไล่เร้าเผาทรวง ๚ะ

เส้นสวยๆ  ได้มาจากคุณญามี่  
ภาพ..จากกูเกิ้ล
ส่วนเพลง  ไม่ดัง..ก็ขอความกรุณา ผู้รู้ช่วยบอกวิธีด้วยเน้อ ...กลุ้ม เรื่องเพลง นี่แหระ  55