ลั่นกลองรบ...แลเผาเมือง...นี่คือที่มาของอมตะเพลงนี้

กิ่งโศก

nn73.gif
..........จากเคยได้ลุ่มหลงสำนวน ของท่านยาขอบ ในนิยายที่ยืมมาจาก 
พงศดาร ไม่กี่บรรทัด..นำมาใส่จินตนาการ..จนยุคหนึ่งถือว่า เป็นยุคทอง 
ของท่านยาขอบเลยที่เดียว.. ผู้ชนะสิบทิศ สำนวนแปลก ..เสียดายที่ท่าน
เขียนเรื่องนี้ไม่จบ...แต่ความโด่งดังนอกจากหนังสือ แล้ว ละคร  และ บท
เพลง ก็ยังลือลั่น.โครมคราม..
....ณ.คาบนี้ จักขอกล่าวเฉพาะ บทเพลง..ที่ทุกยุค สมัย ยังคงได้ยินบทเพลงนี้
ไม่สร่างซา  โดยเฉพาะ รุ่นที่ มีความอาวุโส  นิดๆ  ปานกลาง จนถึงขั้นมาก 555  ...
วันนี้ขอเสนอ ที่มา ของบทเพลง...บุเรงนองรำลึก...อาจไม่คุ้นชื่อ...แต่ ตามมาเถอะ ...มาดูเนื้อเพลงก่อน
1_display.jpg
                                        บุเรงนองรำลึก
คำร้อง ทำนอง : สไล ไกรเลิศ 
ขับร้อง : ชรินทร์ นันทนาคร
     ฟ้าลุ่มอิรวดีคืนนี้มีแต่ดาว
แจ่มแสงแวววาว...เด่นอะคร้าว สว่างเวหา
     ข้ามาทำศึกลำเค็ญ ไม่เว้นว่างเปล่า
เพื่อศักดิ์ชาวตองอู ถึงจะตายจะอยู่ขอเชิดชูมังตรา
     ดวงใจข้ามอบจอมขวัญ มั่นรักจันทรา
กุสุมายอดชู้ รักเจ้าเพียงเอ็นดู ไว้เชิดชูดวงแด
     ไปรบอยู่แห่งไหน ใจคะนึงถึงเจ้า เคยเล้าโลมโฉมแม่
ข้ากลับมาเมืองแปร มองเหลียวแลแสนเปลี่ยวเปล่า
ไม่มีแต่เงาข้าเฝ้าอาลัย หัวใจแทบขาด อนาถใจไม่คลาย
     เจ็บใจคนรักโดนรังแก ข้าจะเผาเมืองแปรให้มันวอดวาย
จะตายให้เขาลือชาย จะให้เขาลือชาย ว่านามชื่อกู
ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะ....สิบทิศ
แต่ ต่อมามีการปรับปรุงเนื้อหา เพลงนี้ และให้ชื่อว่า... ผู้ชนะสิบทิศ  อันนี้คิดว่าคงคุ้นหู กันนะครับ
120667-30.jpg
                                        ผู้ชนะสิบทิศ
 ขับร้อง : ชรินทร์ นันทนาคร
คำร้อง ทำนอง : สไล ไกรเลิศ 
     ฟ้าลุ่มอิรวดีคืนนี้มีแต่ดาว
แจ่มแสงแวววาว...เด่นอะคร้าว สว่างไสว
เสียงคลื่นเร้าฤดีคืนนี้ข้าเปลี่ยวใจ
เหน็บหนาวทรวงใน...แปลกไฉนข้าเศร้าวิญญา
     ข้ามาทำศึกลำเค็ญ เหนื่อยแสนยากเย็นไม่เว้นว่างเปล่า
เพื่อศักดิ์ชาวตองอู ถึงจะตายจะอยู่ขอเชิดชูมังตรา
     ดวงใจข้ามอบจอมขวัญ มั่นรักต่อกันมิ่งขวัญจันทรา
กุสุมายอดชู้ รักเจ้าเพียงเอ็นดู ไว้ชื่นชูดวงแด
     ไปรบอยู่แห่งไหน ใจคะนึงถึงเจ้า เคยเล้าโลมโฉมแม่
ข้ากลับมาเมืองแปร มองเหลียวแลแสนเปลี่ยวเปล่า
ไม่มีแต่เงาข้าเศร้าอาลัย หัวใจแทบขาด อนาถใจไม่คลาย
     เจ็บใจคนรักโดนรังแก ข้าจะเผาเมืองแปรให้มันวอดวาย
จะตายให้เขาลือชาย จะให้เขาลือชาย ว่านามชื่อกู
ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะสิบทิศ ผู้ชนะ....สิบทิศ
p-ph1.jpg
(รูปจะเด็ด)จะเด็ด-ชรินทร์ นันทนาคร และ ตะละแม่กุสุมา-สวลี ผกาพันธ์
จากละครเพลงผู้ชนะสิบทิศ ทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 4 บางขุนพรหม พศ. 2504
 
...มาดูที่มาของเพลงกันก่อนนะครับ อันที่จริง ก็มาจากนิยาย เรื่อง ผู้ชนะสิบทิศ
 นั่นแหละครับ เพียงแต่ กว่าจะได้ มาเป็นเพลงนี้...ลองอ่านคำให้สัมาภษณ์ 
ของคุณชรินทร์ นันทนาคร ดูนะครับ...
nn23.gif
อิระวดี..อยู่ที่ครัววังหน้านี่ละ"
..เล่าถึงครูไสล
ปกติครูเป็นคนแต่งเพลงไม่เป็นที่ 
ท่านจะนั่งรถเมล์สายถนนตกหลักเมือง หลักเมืองถนนตก ผมก็ต้องไปนั่งกะครู
ก็นั่งขึ้นไปขึ้นมา ท่านบอกว่า รถเมล์คือที่ชุมนุมของชีวิตทั้งหลาย
ท่านเห็นประสบการณ์ของผู้คนบนรถเมล์ มีรัก มีโศก มีโลภ มีโกรธ มีนักล้วง มีสารพัดอย่าง
ครูอาศัยรถเมล์เป็นที่เขียนบทเพลง
				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    1 กุมภาพันธ์ 2553 10:33 น. - comment id 27234

    46.gif46.gif46.gif
  • ฉางน้อย

    1 กุมภาพันธ์ 2553 13:52 น. - comment id 27235

    46.gif46.gif46.gif
  • ฉางน้อย

    1 กุมภาพันธ์ 2553 13:53 น. - comment id 27236

    ....เพลงเพราะอ่ะพี่กิ่ง
    
    แล้วก็แอบมายิ้มตามป้าโค เอ๊ย คุณน้องฝน อิอิ 
    
    46.gif74.gif65.gif
  • แก้วประภัสสร

    1 กุมภาพันธ์ 2553 13:57 น. - comment id 27237

    เจ็บใจคนรักโดนรังแก...
    ครายย กล้ารังแกคนรักเรา
    เดี๋ยวจะไปยืมไม้จิ้มฟันฉางน้อย
     มาจิ้มพุงให้ค่ะ
    มาช้า งานตรึมเลยค่ะ
    
    31.gif36.gif36.gif16.gif
  • กิ่งโศก

    1 กุมภาพันธ์ 2553 09:39 น. - comment id 27240

    อิระวดี..อยู่ที่ครัววังหน้านี่ละ"
    ..เล่าถึงครูไสล
    ปกติครูเป็นคนแต่งเพลงไม่เป็นที่ 
    ท่านจะนั่งรถเมล์สายถนนตกหลักเมือง หลักเมืองถนนตก ผมก็ต้องไปนั่งกะครู
    ก็นั่งขึ้นไปขึ้นมา ท่านบอกว่า รถเมล์คือที่ชุมนุมของชีวิตทั้งหลาย
    ท่านเห็นประสบการณ์ของผู้คนบนรถเมล์ มีรัก มีโศก มีโลภ มีโกรธ มีนักล้วง มีสารพัดอย่าง
    ครูอาศัยรถเมล์เป็นที่เขียนบทเพลง
    มีอยู่วันหนึ่ง
    ครูพาผมลงที่เวิ้งนาครเขษม พอถึงเวิ้งนาครเขษมจะมีร้านขายหนังสือมากมาย
    ครูก็ไปยืนอ่านนวนิยายเรื่องหนึ่ง
    ชอบมาก จะซื้อก็ไม่มีสตางค์
    แปดเล่ม รวมแล้วราคา 200กว่าบาท ในสมัยนั้น
    ครูไม่มีเงิน ครูก็ไปยืนอ่าน
    ครู่ใหญ่ อาแปะเจ้าของร้านก็ถือไม้ขนไก่มาทำทีเป็นปัดฝุ่น ไล่ไปเรื่อย
    ครูเห็นก็สะกิดๆ "มันมาไล่แล้ว ไปเถอะ"
    ออกไปอีกร้านหนึ่ง ทำแบบเดียวกัน อ่านได้ประมาณ 15 นาที มาไล่อีกแล้ว
    ครูบอก "ไป ไปอีกร้านนึง"
    จากเกษมบรรณกิจไปแพร่พิทยา จากแพร่พิทยาไปอุดมศึกษา วนอยู่ 20 กว่าร้าน พอตกเย็น ครูก็พาผมไปที่ร้านอาหารครัววังหน้า สมัยก่อนเป็นสโมสรเทศบาลนครกรุงเทพ
    เป็นที่ที่เห็นเวิ้งน้ำเจ้าพระยาสวยที่สุด
    ดวงดาวในคืนนั้น..ท้องฟ้าก็งามประหลาด ส่องแสงระยิบระยับนับหมื่นนับแสน เป็นท้องฟ้าที่งดงามมาก
    ครูฮัมเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง
    เป็นเพลงสำคัญในชีวิตของชรินทร์ นันทนาครอีกเพลง..
    "ฟ้าลุ่ม อิระวดี คืนนี้มีแต่ดาว.."
    nn28.gif
    เพลงนี้แต่งเสร็จ ครูบอกว่าให้ตั้งใจร้อง
    ผมก็ไปร้องเพลงนี้ที่สถานีวิทยุ สมัยก่อนมีที่ระบายเพลง อย่างกรมประชาสัมพันธ์เราเข้าไม่ได้ เพราะว่าเป็นของคณะสุนทราภรณ์
    เราก็ไปร้องเพลงกันที่วิทยุหนึ่งปณ. สถานีวิทยุรักษาดินแดน
    ร้องไม่นาน ก็มีจดหมายซองสีชมพูมาถึงครูไสล ไกรเลิศ ให้ไปพบด่วน
    ครูบอก " เฮ้ย ไปด้วยกันหน่อย เจ้าของเรื่องเค้าให้ไปพบ"
    ตอนนั้นผมก็จำหนทางไม่ค่อยได้ว่าไปทางไหน เพราะเพิ่งมาจากเชียงใหม่
    ก็เดินเข้าไป เลาะๆเป็นซอกเล็กซอยน้อย ผ่านโรงพิมพ์
    ก็เข้าไปเจอคนคนหนึ่ง รูปร่างเล็กๆ มีหนวด ท่าทางก็..ไม่ค่อยดุ
    ท่านถามคำแรกว่า 
    "นึกยังไงถึงเอาเรื่องผู้ชนะสิบทิศไปแต่งเป็นเพลง! รู้หรือเปล่าว่าผิดกฏหมาย!!"
    ครูละล่ำละลักบอก "รู้ครับ"
    "อ้าว รู้แล้วทำไมทำ!"
    "..เอ้อ ชอบจะเด็ด มันแหม.. มัน.. มันน่ารัก จะเด็ดเก่งมาก น่ารักเหลือเกิน"
    ซักไซ้ไล่เรียงกันจนพอใจ
    เจ้าของบทประพันธ์ตบโต๊ะ โป้ง!! ถาม"แล้วใครเป็นคนร้อง!!"
    ครูเลยได้ที "นี่ไง นี่ๆไอ้นี่ ไอ้นี่ร้อง"
    ผมไปนั่งอยู่ด้วย ..ตายละวา
    เจ้าของบทประพันธ์บอก "เอ้า! ลุกขึ้น! ยืนร้องหน่อย"
    "เต็มที่เลยนะ .. จะไปร้องที่ไหนร้อยคนพันคนฟัง ไม่เท่าคนคนนี้ฟังนะ ติดคุกได้!! "
    คืนนั้น ผมร้องเพลงนี้ ให้คนคนเดียวฟัง และต้องร้องให้ดีที่สุดในชีวิต
    แต่ผมร้องคืนนั้น ผมลืมทุกสิ่งทุกอย่าง เพราะมีครูคอยให้กำลังใจอยู่ใกล้ๆ 
    ร้องมาถึงท่อน เจ็บใจคนรักโดนรังแก
    ผมสังเกต เห็นท่านเอามือตบโต๊ะ
    ผมก็นึก ..เออ สงสัยจะสอบไล่ได้
    พอจบเพลง ท่านบอก "รอเดี๋ยว!"
    ท่านก็เข้าไปข้างใน เอาหนังสือผู้ชนะสิบทิศมาให้ครูหนึ่งชุด แปดเล่ม
    แล้วเขียนที่หน้าปกว่า
    'อนุญาตให้นายไสล ไกรเลิศ นำเรื่องราวทั้งหมดนี้ ไปแต่งเป็นเพลงได้แต่ผู้เดียว'
    ลงชื่อ ยาขอบ
    
          ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไสล ไกรเลิศแต่งหมด ไขลูสู้ตาย อเทตยาพ้อรัก กุสุมาอธิษฐาน กุสุมาวอนสวาท จันทรางามพักตร์ จะเลงกะโบโศกา แต่งหมดทั้งเล่ม 
    -	ชรินทร์ นันทนาคร : คอนเสิร์ตคืนฟ้าสวย-
    nn72.gif
    
    ..กระผม เอง กำลังหาหนังสือมือสอง ผู้ชนะสิบทิศ ที่เป็นสำนวนเดิมๆ ของท่านยาขอบอยู่สะสมครับ ..เมื่อก่อนเช่าอ่านครับ ตอนนี้ อยากมีเป็นของตัวเอง แต่ สตังค์มันน้อย เลยต้องหา มือสอง...อิอิ  ว่า แล้ว ไปหา ตะละแม่ จันทรา , กุสุมา , ปอละเตียง,นันทาวดี , อาเทตยา , เชงสอบู , แล กันทิมา..( หาฟังเพลงขอรับ)
    nn2.gif20.gif
  • โคลอน

    1 กุมภาพันธ์ 2553 17:46 น. - comment id 27248

    20.gif20.gif20.gif
    
    วีนไปทั่ว ก๊าก 14.gif
  • กิ่งโศก

    1 กุมภาพันธ์ 2553 17:00 น. - comment id 27251

    36.gifคุณโคลอน
       อิอิ ไม่เรียกป้า..แระครับ อิอิ..
    
    .................................................
    
    คุณฉางน้อย
      แท้งกิ้วที่ชอบเพลงนี้...เพลงนี้ต้องเอาไว้ร้องคาราโอเกะ อะ...อิอิ..อืมเด๋วต่อไปพี่กิ่งจะเรียกป้าโคฯ ว่า  น้องฝน...อิอิ ดีมะ
    ..........................................................
    
    คุณ แก้วประภัสสร
      มาร่วมกันร้องเพลงครับ อิอิ
  • รัมณีย์

    3 กุมภาพันธ์ 2553 13:25 น. - comment id 27265

    ชอบเพลงนี้มาก โดยเฉพาะส่วนต้น ๆ
    ซึ่งฟังแล้วรู้สึกเหงาจับใจ
    
    11.gif4.gif11.gif
  • br

    4 กุมภาพันธ์ 2553 19:35 น. - comment id 27310

    อย่าอ่านนะขอร้อง
    ความลับมาบอก เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น
    เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องนำของภารโรง
    แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีได้
    จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญานของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่เดิม
    ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญยาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ในรร.
    เป็นเวลาหลาย10ปี
    จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มน.ร. หญิงเข้าไปในห้องนำนั้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง
    จึงได้พบวิญยาณของเด็กน้อยกำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้
    พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ
    แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื้นเข้า
    จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า
    เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด
    วิญยาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป
    จงส่งต่อไปอีก20 กระทู้ ภายใน 7ชม.
    ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไปแล้ว 5ค
  • br

    4 กุมภาพันธ์ 2553 19:36 น. - comment id 27311

    อย่าอ่านนะขอร้อง
    ความลับมาบอก เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น
    เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องนำของภารโรง
    แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีได้
    จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญานของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่เดิม
    ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญยาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ในรร.
    เป็นเวลาหลาย10ปี
    จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มน.ร. หญิงเข้าไปในห้องนำนั้นเพื่อหวังจะแกล้งภารโรง
    จึงได้พบวิญยาณของเด็กน้อยกำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้
    พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ
    แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื้นเข้า
    จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนอีกคนหนึ่งเข้า
    เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของอีกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆและหัวฟาดพื้นตายหมด
    วิญยาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป
    จงส่งต่อไปอีก20 กระทู้ ภายใน 7ชม.
    ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไปแล้ว 5ค

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน