ชีวิตธรรมดา สามัญ

กันนาเทวี

อ่านข้อคิดจาก "ความสำคัญตนบนทางรัก"  จาก สู่เส้นทางรัก โดยแแพทย์เชิงดอย แล้วได้ข้อคิดดีดี
หลายอย่างนำมาฝากกันค่ะ
"ความสำคัญตนเป็นเสมือนหนึ่งกำแพงกีดกั้นสันติภาพระหว่างมนุษย์"
"กำแพงทิฐิ กำแพงแห่งความสำคัญตนนั้น แน่นหนาเกินกว่าน้ำใจที่ไหลริน
จากหัวใจของใครสักคนจะซึมซับเข้ามาถึง
และเราก็ไม่อาจมีความรักให้แก่ใครๆได้อย่างจริงจัง"
 
แต่ตรงกันข้าม
" ยามใดที่เราถ่อมตนลงสู่ชีวิตสามัญ หยุดทรนงในเกียรติยศทั้งปวง เรากลับ
สัมผัสถึงความจริงใจต่อกัน ไม่มีความเงียบเหงาหลงเหลือไว้ในความเป็นกันเอง
ศักดิ์ศรี ตำแหน่งหน้าที่การงาน เป็นเพียงมายาภาพที่เราควรรู้เท่าทัน
มันเป็นเพียงสิ่งสมมุติเป็นเพียงหัวโขนของละครชีวิต แน่ละเมื่อเราสวมหัวโขนแล้ว
ก็ต้องรำให้สวยตามบทบาท แต่เราต้องรู้ว่ามันเป็นละคร จะยึดมั่นจริงจังสำคัญตน
หาได้ไม่  ตัวเจ้าเมือง  ผู้ร้าย  พระเอก จะแตกต่างกันประการใดในยามละครเลิก
เราต่างคือ เพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสมาชิกของละครโรงเดียวกัน
เราพึงยินดีในชีวิตของคนธรรมดาสามัญ
ไม่ว่าเราจะมีบทบาทใดใดในสังคม โดยที่แท้เราคือ คนธรรมดาสามัญ"