ท้ารบ ภาค 3 ขอรวมกลอนเกี่ยวกับ ใบไม้

ม้าก้านกล้วย

ก็ เห็นหลาย ๆ คน เขียนกลอน ที่มีใบไม้ เป็นพระเอก (หรือนางเอกก็ได้) เลย ขอท้ารบ เพราะ หนึ่ง อยากจะให้กลอนเหล่านี้ อยู๋รวมกัน และสอง ขอประชันคารมกลอน อีกทั้งสาม เผื่อให้ใครใครจะใช้ฉวยก็มาเลือกด้วยใจประสงค์
ก็ ขอให้เป็นภาระ ของนักกลอน ถ้า เขียนกลอน ที่มีใบไม้ ในกลอน เอามาลงไว้ในกระทู้นี้ หน่อยนะ 
ขอบคุณล่วงหน้า				
comments powered by Disqus
  • ม้าก้านกล้วย

    24 มิถุนายน 2545 09:29 น. - comment id 3963

    ใบไม้ร่วง   
    ม้าก้านกล้วย 
    หล่นละลิ่วลอยลมลงจากขั้ว
    มาเกลือกกลั้วกราดกล่นบนดินด้าว
    เมื่อลมแล้งพัดสะท้านผ่านหนหาว
    คงถึงคราวผลัดใบไล่ชรา
    เพราะร้อนรนดลใจในระแหง
    ใบจึงแห้งกรอบเกรียมเตรียมถลา
    ยอดยังหยุดชื่นชูรู้เวลา
    แล้วโรยราร่วงละล่องต้องแรมร้าง
    ผลัดเพื่อผลิพลัดพรากจากเพื่อเกิด
    รอวสันต์อันจะเพลิดจะเพลินพร่าง
    รอฝนใหม่ในวันพรุ่งวันรุ้งราง
    เพื่อจะสร้างพงไพรให้เขียวคืน
    จึงต้องยอมปลดปลงลงจากขั้ว
    ยอมแลกตัวให้ต้นใหญ่ยังได้ชื่น
    ยอมร่วงโรยโปรยปรายบนพ่ายพื้น
    ยอมกล้ำกลืนสลัดใบไปตามลม
    เป็นดุจคำภีร์ของชีวิต
    ที่ลิขิตแทนคำพร่ำผสม
    เก่าไปใหม่มาคือคารม
    ยอมระทมแลกเถลิงระเริงสราญ
    เคยพบเห็นสิ่งใหม่ใหม่มาไม่น้อย
    ได้เรียงร้อยเรื่องราวมาเล่าขาน
    ได้เก็บเกี่ยวเจนจบประสบการณ์
    ได้ผันผ่านดีร้ายมากมายนัก
    พลันชราเป็นได้เพียงใบแก่
    รออยู่แค่คืนวันก้านนั้นหัก
    โรยจากฟ้าลาจากต้นที่ตนรัก
    ลงมาพักและสลายกลายเป็นดิน
      (ม้าก้านกล้วย)
     
    
  • คะน้า

    24 มิถุนายน 2545 12:19 น. - comment id 3964

    ใบไม้ผจญภัย   
    คะน้า 
    เมื่อดนตรีใบไม้ร่ายพลิ้วไหว
    ขยับใบป่ายปัดพัดเสียดสี
    ใบไม้หนึ่งหลุดจากต้นเริงดนตรี
    มองวันนี้ฟ้าดูมีสีสันงาม
    
    ถึงเวลาใบไม้ผจญภัย
    สู่โลกไกลที่ได้เคยเฝ้าไต่ถาม
    ว่าโลกนี้มีอะไรที่งดงาม
    ขอปลิวตามสายลมเที่ยวชมไกล
    
    จึงรู้ว่าโลกนี้มีเขาเขียว
    มีป่าเปลี่ยว มีหมู่บ้าน ทั้งน้อยใหญ่
    มีเมืองหลวง มีผู้คน ศิวิไลซ์
    มีรถราที่ขวักไขว่ไล่ไปมา
    
    มีหมอกควันคละคลุ้งพุ่งจากท่อ
    ไอเสียก่อควันพิษติดเบื้องหน้า
    คราบกลิ่นไอระเหยไกลไปถึงฟ้า
    ลมเริ่มพาพัดใบไม้ไปที่เดิม
    
    เจ้าใบไม้ใบน้อยด้อยความคิด
    เคยยึดติดอยู่กับต้นตั้งแต่เริ่ม
    ไม่เคยเห็นโลกกว้างทางเพิ่มเติม
    โลกสวยเสริมที่เห็นเพิ่มไม่งดงาม
    
    จึงหยุดการผจญภัยไว้แค่นี้
    สิ่งที่มีที่หลงเหลือคือคำถาม
    เทคโนโลยีคือสิ่งดีคือนิยาม
    แต่ความงามอยู่ตรงใหนในโลกเรา....  
    
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    25 มิถุนายน 2545 05:51 น. - comment id 3967

    ใบไม้ร่วง
    
    เมื่อ เหลือง ส้ม แดง น้ำตาล หว่านใบไม้
    เมื่อลมไล้หมอกหนาวเช้าวันหนึ่ง
    คลายสัมพันธ์ สัมผัสเคนรัดรึง
    ใบไม้จึงหล่นกระจายรายลงดิน
    
    บ้างก็ลอยลำน้ำกับความเหงา
    ทั้งใหม่เก่าทับถมแล้วสูญสิ้น
    ฝากอดีต วันวานทบธารริน
    รอใบใหม่เยือนถิ่น สานร่มเงา
    
    เปรียบก็คล้ายวัฐจักร-หลักชีวิต
    หลายวัยหลายความคิด ใหม่และเก่า
    เป็นขั้นตอนสับสนของคนเรา
    เริ่มแล้วจบ เศร้า เศร้า เสมอมา
    
    เมื่อคนเก่า-ใบไม้เก่าเฉาแล้วร่วง
    คนทั้งปวงมองข้ามไปเหมือนไร้ค่า
    เป็นจุดหนึ่ง นาทีหนึ่ง...ถึงเวลา
    ที่ใบใหม่สดใสกว่าควรมาแทน
    
    ลืมครั้งหนึ่ง ร่มใจใบไม้นี้
    เขียวขจีแผ่ไกลด้วยใบแน่น
    คุ้มชีวิต คุ้มถิ่น คุ้มดินแดน
    ทอดเงาสุข สู้แค้วน สู่ดวงใจ
    
    มองวันนี้ของใบไม้ หลายชีวิต
    ตามกระแสความคิดคนรุ่นใหม่
    เว้นคำตอบ ช่องว่างระหว่างวัย
    รอต้นไม้ผลิใบ...วันพรุ่งนี้
    
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=17219
  • วฤก

    25 มิถุนายน 2545 09:09 น. - comment id 3968

    +++ วัฏจักรของใบไม้ +++
    
    
    ๏ รอเปื่อยป่นปนตมจมดินดับ
    ถูกถมทับทบไว้ในเถื่อนผา
    เป็นใบไม้หนึ่งใบในพนา
    นอนไร้ค่าไร้คนใครสนใจ
    
    เคยอยู่ยอดทอดตนบนลมระ
    ร่วงผล็อยผละผลักพร่าพ้นอาศัย
    มาปลิดปลิวลิ่วหล่นลงพ้นไป
    ถมเถื่อนไพรผืนพงเป็นดงดาน
    
    มีใบไม้หลายใบอยู่ในป่า
    ต่างมีค่าควรกันตามสัณฐาน
    ใบเก่าก่อนกร่อนพังยังเจือจาน
    เป็นอาหารใบใหม่ได้ดูดกิน
    
    เมื่อเปื่อยป่นปนตมจมดินดับ
    ถูกถมทับที่ระแหงจนแห้งหิน
    มีใบไม้อีกใบหล่นในดิน
    มิสุดสิ้นสร่างไปใบไม้ปลิว ๚ ๛
     
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=17087
    .
    
  • ทะเลขวัญ

    25 มิถุนายน 2545 22:27 น. - comment id 3973

    ปลิดปลิวลิ่วลอยควะคว้าง
    อ้างว้างร้างไร้ในราวป่า
    กระซิบวอนซ้อนซบพสุธา
    ดีใจว่าท้ายสุดได้พบกัน
    ใบไม้งามยามนี้ยิ่งกว่ามีชีวิต
    ได้สถิตปลิดใบเลิกสับสน
    ผ่านพายุรักพายุร้ายกรอบกมล
    ผ่านวังวนพ้นพลิ้วไหวใจด้านชา
    ไม่ขอผลิใบใหม่อีกคราครั้ง
    หมดสิ้นหวังพลังใจไม่ห่วงหา
    เป็นใบไม้หลอมละลายคืนกลับผืนพสุธา
    เป็นขวัญหล้าเป็นปุ๋ยให้ผืนดิน
    ได้เคียงขวัญเป็นประโยชน์คู่หล้าโลก
    ลบรอยโศกการอยเศร้าให้จบสิ้น
    ลบเหว่ว้าน้ำตาใบไม้แต้มผืนดิน
    เพียงถวิลสิ้นชาติสวาทวาย..
    
  • ฟา

    26 มิถุนายน 2545 15:51 น. - comment id 3980

    ใบไม้เหงา
    ใบไม้เจ้าแสนเหงา เศร้าโศกจิต
    ใบไม้เจ้าเฝ้าครุ่นคิด คนึงหา
    ใบไม้เจ้าคอยมองเงา น้ำฟ้ามา
    ให้ความชุ่มชื่นต่อปวงข้าทุกทุกใบ
    *************************************
    แต่วันนี้ใบไม้เจ้าแสนเหงาหง่อย
    ใบไม้คอยไม่เห็นเงาเจ้าน้ำฟ้า
    ใบไม้พ้อเมื่อไรเจ้า  จะหล่นมา
    รู้ไหมหนาใบไม้ป่าแหงนหน้ามอง
    
  • วนา

    30 มิถุนายน 2545 05:32 น. - comment id 3996

    ไม่แต่งอ่ะ...
    ชอบของวฤกที่สุด....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน