ทุกวันนี้สังคมเปลี่ยนไปทั้งพัฒนาขึ้นและพัฒนาลง ส่งผลให้จิตใจของคนหลงออกนอกทางที่ควรเป็นอยู่ แต่ทุกคนมีสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจอยู่คือหลักธรรมคำสั่งสอนของศาสนาของตน จะมีสักกี่คน ที่ศึกษาเพื่อเป็นเครื่องชี้นำในการครองตน จะมีสักกี่คน ที่รู้ว่าศาสนาของตนสอนอะไรบ้าง จะมีสักกี่คน ได้เรียนรู้ในธรรมชาติแห่งศาสนาตน จะมีสักกี่คน ที่ได้นำอย่างน้อยที่สุดคือ สติแห่งการดำรงชีวิตไปใช้ หากคำตอบที่ได้คือ ไม่ได้ศึกษา ไม่ได้รู้ ไม่ได้เรียนรู้ และไม่ได้นำธรรม หรือธรรมชาติของชีวิตไปใช้ ไม่ว่าจะศาสนาใด ล้วนอยากให้ทุกคนเป็นคนดี อยากขอฝาก 3 ประการ คือ ไม่เดือดร้อนตน ไม่เดือดร้อนคนรอบข้าง และไม่เดือดร้อนสังคม ชุมชน สิ่งแวดล้อม คำถาม ผู้เขียนทำได้หรือไม่ คำตอบ ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่พยายามที่จะมีสติอยู่เสมอ คำถาม แล้วคุณล่ะ....
29 กรกฎาคม 2550 18:31 น. - comment id 9198
อืม เพียงจิตรำพัน... หากกายรำพันเล่า หน้าสภาจะเป็นอย่างไร.. กลัวหลงไปติดบ่วงอย่างพวก นปก...นอนคุกแล้วเพราะจิตกายรำบาญมากไปหรือไม่...
29 กรกฎาคม 2550 22:15 น. - comment id 9203
อ่ะนะ จิตรำพันพูดถึงหลักธรรมคำสอนของศาสนา คนเราอย่างน้อยควรรู้บ้างว่าศาสนาที่ตนนับถือนั้นมีหลักธรรมคำสอนอะไรบ้าง อย่าได้ให้คนอื่นเขาว่าได้ ว่านับถือแต่ในนาม อย่างน้อยถึงปฎิบัติไม่ได้ แต่ถ้ารู้บ้าง สักวันคงมีโอกาสได้ปฏิบัติ และปฏิบัติได้ สำหรับคนที่ปฏิบัติดี รู้หลักคำสอน จิตรำพันขอแสดงความนับถือนะคะ
31 กรกฎาคม 2550 20:52 น. - comment id 9225
แค่เราคิดดี ทำดี ก็เป็นการปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่ง หากหลักธรรมแท้ ๆ แล้ว คนที่รู้แจ้งเห็นจริงคงจะมีแต่พระพุทธเจ้า ความรักก็เป็นหลักในการปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่งนะคะ พี่มัดหมี่คิดว่าหากทุกคนมีความรักในจิตใจแล้ว ความอ่อนโยนก็จะตามมา รักตัวเอง รักเพื่อน รักคนรอบข้าง รักพี่ รักน้อง รักคุณพ่อ คุณแม่ ..... หากจะให้ตอบคำถามที่ถามมาก็ตอบได้ว่า ทำได้บ้างไม่ได้บ้างอย่างที่จิตรำพันตอบไว้ เป็นธรรมดาของมนุษย์นะคะ เพียงมีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจที่ดีก็นับว่าใช้ได้แล้วค่ะ
1 สิงหาคม 2550 21:28 น. - comment id 9235
สวัสดีค่ะพี่มัดหมี่ จิตรำพันเห็นด้วยค่ะ เพราะคนเราอยู่ในสังคมควรมีความรักเอื้ออาทรกัน และแบ่งปันเผื่อแผ่ให้คนอื่นด้วย โดยตั้งอยู่ในความเหมาะสมและอยู่ในขอบเขตด้วย ประเทศไทยจะได้มีความสงบสุขค่ะ ขอบคุณพี่มัดหมี่นะคะที่แนะนำเพิ่ม