ยืนหยัดยืนยง- อัสนี วสันต์ โชติกุล วันที่ผ่านพ้นมา ไม่ได้รอชะตา เวรและกรรมการชี้ทาง คิดและหวังอะไร ไม่มีจะง่ายเลยสักอย่าง เดินมาเต็มกำลังจึงมีวันนี้ สร้างทุกอย่างด้วยมือ เป็นเรื่องที่ยากหนักหนา แต่ยังมียากยิ่งกว่า ก็คือได้อยู่ยืนนาน คนจะยืนหยัดอยู่ยืนยง ไม่หลงมัวเมาเป็นอื่น เอาใหม่เมื่อล้ม สลบแล้วฟื้น กลับมายืนได้เอง คุณธรรมปักอยู่ในใจ ไม่ใช่แค่เป็นคนเก่ง ทำสิ่งที่รู้เพื่อคนทั้งหลาย ไม่ทำลายเสียเองจึงอยู่นาน เย้..เย้..จึงอยู่นาน.............
18 พฤษภาคม 2550 00:42 น. - comment id 17780
จันทร์ฉาย --- มาลีฮวนน่า เรียนรู้และยอมรับ นึกถึงคืนผ่าน เหตุการณ์ที่มันร้ายร้าย ร้ายจนแผดเผาใจไหม้หมองเกรียม ต้องเป็นคนผิด ด้วยการจำยอม กลั้นน้ำตานอง ขำขื่นสะอื้นอารมณ์ *(ล่วงเลย)(วันคืน)ผ่าน เหตุการณ์ที่มันร้าย ร้ายจนเกินใจจะทนไหว รอยแยกแปลก แตกลงกลางใจ ขอฝัน ของฉันเคียงข้างเธอ * * เรียนรู้โลกใหม่ โอบกอดตัวเอง ภายใต้เสียงเพลง คืนจันทร์ฉาย แม้ไร้ใคร เป็นเงาเคียงกาย (ซ้ำ* **) จะเคียงคู่เธอ
18 พฤษภาคม 2550 00:43 น. - comment id 17781
กำลังใจ --- โฮป ในยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่ง จะคิดถึง และคอยห่วงใย ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้ ขอเพียงมีใคร ปลอบใจสักคน ในวันที่โลกกว้าง ความหวังให้วาด มันขาดมันหาย ใครจะช่วยเติม เพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่ม ต่อสู้อีกครั้ง บนหนทางไกล *กำลังใจจากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฝันให้ใฝ่ ให้ชีวิตได้มีแรงใจ ให้ดวงใจลุก ขึ้นโชนความหวัง กำลังใจจากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฉันได้ไหม ดั่งหยาดฝนบนฟากฟ้าไกล ที่หยาดริน สู่ผืนดินแห้งผาก
18 พฤษภาคม 2550 00:45 น. - comment id 17783
ที่แห่งนี้ ----- P.O.P. ที่แห่งนี้มีความรักอยู่ คอยรับรู้และคอยเข้าใจ แม้ข้างนอกจะเป็นอย่างไร จะร้อนหรือหนาวแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ จะเตรียมความรักไว้ให้เธอพักผ่อน ลืมความร้อนเรื่องราวที่ไหวหวั่น และรอยยิ้มที่มาจากใจ เพื่อเพิ่มเติมความสดใส เมื่อไหร่ที่พบกัน * ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน จะเป็นกำลังใจให้เธอได้รู้สึกดี เป็นที่พักที่ให้ความเข้าใจ นานเท่าไรก็จะมี ให้กับเธอ (อยู่ตรงนี้/คนนี้) แม้วันนี้เธอยังไม่รู้จัก แม้ความรักฉันเธอไม่เห็นค่า แต่ฉันก็รู้ดีว่าสักวัน คู่แล้วคงไม่คลาดกัน ฉันขอสัญญา (ซ้ำ *)(ซ้ำ *) ไม่ว่าวันเวลาจะหมุนจะเวียนเปลี่ยนไปแค่ไหน ไม่มีวันที่ใจที่ฉันจะลืมตามสักที จะคงรอแต่เธอเสมอไป รอให้ใจได้ใกล้สักที ฉันจะบอกเธอ คำๆนี้
18 พฤษภาคม 2550 00:48 น. - comment id 17784
รักตัวเองเป็นหรือเปล่า ----กบ ทรงสิทธิ์ + กบ เสาวนิตย์ สิ่งที่ถือเป็นรางวัลจากที่ฉันเคยอกหักนะ มันคือความจริงให้เข้าใจ ว่าจะรักใครสักคนนะกติกาของมันก็มีง่ายๆ ให้เขามองเราว่าดี เรานี้ดูแลตัวเองอย่างไร * รักตัวเองเป็นหรือเปล่าก่อนเอาใจไปรักใคร ถ้ารักตัวเองไม่เป็นใครจะรักได้ ถ้าทำตัวเป็นกองขยะที่ไม่มีใครเขาสนใจจะไปเสนอให้ใครคนไหนจะมองว่าเราจะดี ** ทำไมไปจมอยู่กับคนนั้น ทำไมตัวเองถูกตังเองทิ้ง คิดอะไรอยู่ บ้าอะไรอยู่ ทำไมไปจมอยู่กับความหลัง ทำไมยังฟังอยู่แต่เพลงช้ำเขาไม่รักเรา(แค่เพียงให้เรารักตัวเอง/ไม่เป็นไรหรอก) โพสกระทู้ทีไรแหล่งที่มาไม่เคยโผ่ลให้เห็นเลยนะเนี่ยะ อุตส่าห์เขียน...วัยรุ่นเซ็ง....ไปดูเนื้อเพลงกันต่อดีกว่าเนอะ
18 พฤษภาคม 2550 00:49 น. - comment id 17785
ห่วง ------ พลพล เหนื่อยใช่ไหม ที่ใจเธอสับสน กับบางคนที่ทำให้ช้ำใจ เจ็บใช่ไหม ที่ใครคนนั้นเขาทำร้าย อยากให้รู้ว่าห่วงแค่ไหน หวั่นใจเธอ จะทำอะไรบ้าๆ หยุดได้ไหมเพราะใครคนนั้นไม่กลับมา *โอโฮสายตาเธอมันบอกว่าฉันหัวใจสลาย ขอเป็นคนแบ่งเบาความเจ็บปวดในหัวใจ เพราะฉันเป็นห่วงเธอ ไม่ต้องการอะไร ร้องไห้เถอะร้องไป ล้างใจด้วยน้ำตา ไม่ได้คิดจะมาแทนที่เขา เธอรักเขา ตัวฉันก็เข้าใจ แต่เจ็บพอกันที่เธอโดนเขาทำร้าย * สายตาเธอมันบอกว่าหัวใจสลาย ขอเป็นคนแบ่งเบาความเจ็บปวดในหัวใจ ขอให้เธอได้หยุด ได้พักเรื่องราว ที่รุมเร้าใจ โอ โฮ. อยากให้เธอเป็นคนเก่าที่ยิ้มได้อีกครั้ง ให้ฉันยืนเคียงข้างในวันที่ทุกข์ใจ เพราะฉันเป็นห่วงเธอ ไม่ต้องการอะไร ขอให้เธอเข้าใจ ในความหวังดีที่มีให้เธอ
18 พฤษภาคม 2550 00:51 น. - comment id 17786
ปล่อย ---- ปาล์มมี่ ปล่อย...ปล่อยให้หัวใจ ลืมวันที่เศร้าใจ เรื่องที่งมงาย ลบมันออกไป...เสียที กี่วันแล้ว...ที่เป็นแบบนี้ มองแบบในแง่ดี แค่อีกซักที หัวใจจะดีรู้ไหม.... โลกมันยังหมุนไป อย่ามัวไปเสียดาย หัวใจ...ของเรา ในเมื่อคนรักจริง อาจไม่ใช่เขา...ช่างมัน ช่างมัน เก็บใจเอาไว้เถอะนะ ไม่นานเราคงจะลืม เหนื่อยพอแล้ว....กับความผูกพัน.... ทิ้งมันให้เนิ่นนาน มันก็เท่านั้น ให้มันจบไป ดีไหม... โลกมันยังหมุนไป อย่ามัวไปเสียดาย หัวใจ...ของเรา ในเมื่อคนรักจริง อาจไม่ใช่เขา...ช่างมัน ช่างมัน เก็บใจเอาไว้เถอะนะ ไม่นานเราคงจะลืม ชู้ว..ดา ดี๊ ดู ด๊า ชู้ว..ดา ดี๊ ดู ด๊า ชู้ว..ดา ดี๊ ดู ด๊า ชู้ว..ดา ดี๊ ดู ด๊า...ฮู้ว.... โลกมันยังหมุนไป อย่ามัวไปเสียดาย หัวใจ...ของเรา ในเมื่อคนรักจริง อาจไม่ใช่เขา...ช่างมัน ช่างมัน โลกมันยังหมุนไป อย่ามัวไปเสียดาย หัวใจ...ของเรา ในเมื่อคนรักจริง อาจไม่ใช่เขา...ช่างมัน ช่างมัน เก็บใจเอาไว้เถอะนะ ไม่นานเราคงจะลืม เก็บใจเอาไว้เถอะนะ ไม่นานเราคงจะลืม...
18 พฤษภาคม 2550 00:54 น. - comment id 17787
ไม่มีใครโชคร้ายตลอด ------ ปาล์มมี่ ไม่มีผู้ชนะตลอดกาล คงซักวันที่จะต้องแพ้ ก็แค่เรื่องธรรมดา ไม่มีหรอกคนแพ้ตลอดกาล คงซักวันที่ต้องชนะ ขอเพียงแค่รอเวลา ถูกมาสิบครั้ง พลั้งบ้างเป็นไร อย่าไปหวั่นไหว แล้วมันคงต้องพ้นผ่าน ผิดมาสิบครั้ง ต้องมีสักวัน ที่ได้อย่างฝัน ไม่มีใครโชคร้ายตลอด ใครมันจะเข้มแข็งตลอดกาล คงซักวันที่จะอ่อนแอ ท้อแท้ในบางเวลา ถึงเราอาจจะล้มจนหมดแรง ไม่ได้แปลว่าหมดความหวัง ชีวิตก็ยังมีค่า
18 พฤษภาคม 2550 00:57 น. - comment id 17788
ไม่ท้อ ----- พลพล ใจที่อ้างว้าง แบกความหวังเปี่ยมล้น อยู่เมืองวุ่นวายสับสน เฝ้าคิดถึงคนที่บ้านเรา แม่คงยังเฝ้ารอ พ่อคงเฝ้าห่วงหา คืนนี้ที่ดาวเกลื่อนฟ้า คงเฝ้ามองดาวดวงเดียวกัน *คำว่ารัก ส่งมาจากฟากฟ้าไกล เป็นกำลังใจให้ฉัน **เหนื่อยเพียงใด แต่ฉันไม่ท้อใจ ต้องอดทน ต้องไขว่คว้า เพราะรู้ว่า มีคนข้างหลังยังคอย คือทุกคนที่ฉันรัก ***มองดูจันทร์สวยเย็น บอกกับสายลมหนาว เรื่องราวที่ใจเอ่ยขอ ให้พ่อแม่นอนหลับสบาย
18 พฤษภาคม 2550 01:00 น. - comment id 17789
อยากให้อยู่ด้วยไหม?-----วสันต์ โชติกุล ฐานะเพื่อนสนิท อดีตคนรู้ใจ แค่เห็นเธอร้องไห้ ทำใจไม่ได้ซักที จะไม่ถามสักคำว่าใคร ที่มันทำให้เธอต้องเป็นเช่นวันนี้ ฉันรู้สึกไม่ดี ฉันเป็นห่วงเธอ *เธออยากให้ฉันอยู่ด้วยไหม อยากให้ฉันอยู่ด้วยไหมเธอ จนกว่าที่เจ็บที่เจอมานั้น มันจะบรรเทา เธออยากให้ฉันอยู่กับเธอไหม ต้องการใครซักคนหรือเปล่า จนกว่าจะผ่านเรื่องราวที่ปวดใจ ก็เหมือนกับเมื่อก่อน เมื่อตอนเรารักกัน เมื่อใดเธอไหวหวั่น ก็ยังมีฉันทุกที จะไม่ถามสักคำว่าใคร ที่มันทำให้เธอต้องเป็นเช่นวันนี้ ฉันรู้สึกไม่ดี ฉันเป็นห่วงเธอ (*)(*) จนกว่าจะหมดเวลาของเพื่อนใจ
18 พฤษภาคม 2550 01:02 น. - comment id 17790
หนาวแสงนีออน ---- ตั๊กแตน ชลลดา มองดาวใสผ่านใจเต็มฝัน คนอยู่ทางบ้านจะรู้หรือเปล่า คืนนี้มีหนึ่งคนเหงา ฝากคำกับดาวบอกว่ายังห่วง ในวันที่นกบินแรมทาง โบกปีกคว้างอยู่กลางเมืองหลวง พกความรู้ต่ำกับดวง ติดตามถามทวงหนทางสร้างฝัน อยู่ห้องเช่ากินข้าวริมทาง ทำงานรับจ้างได้ตังค์นิดหน่อย คือความจริงที่ท้าให้ถอย แต่ใจดวงน้อยมิยอมไหวหวั่น ความฝันและคำสัญญา ก่อนหักใจลาบ้านเราวันนั้น ความหมายมิเคยแปรผัน ยังชื่นสักวันฟ้าคงเข้าข้าง *อยู่บ้านเรายามหนาวก็หนาว ก็เพียงกายข้างกองไฟยังมีไออุ่น กลับจากนายังหอมละมุน กรุ่นดอกราตรีลอยลมข้างทาง อยู่เมืองหลวงยามเหงา ทนหนาวโดยเดียวดาย ตากแสงไฟนีออนก็ไม่สร่าง ดั่งเศษดาวลอยในฟ้ากว้าง พรุ่งนี้เส้นทางจะเป็นอย่างไร หลับตาฝันถึงภาพบ้านเรา ยังเห็นยอดพร้าวไหวในแสงเดือน ลมหนาวคืนนี้ย้ำเตือน ผ่านอีกหนึ่งเดือนแล้วในเมืองไกล เฝ้าฝันถึงวันได้ดี มีงานที่ตามวาดหวังไว้ ** คือวันหนึ่งที่หัวใจจะหอบรักไป ซบอุ่นไอดิน
18 พฤษภาคม 2550 01:04 น. - comment id 17791
จ้องตากับความเหงา ---- ลานนา ในค่ำคืนที่เหว่ว้า ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา ชีวิตว่างเปล่าไม่มีใคร โลกของฉันมันเปลี่ยนสี ตั้งแต่เขาทิ้งฉันไป และฉันก็เหลือเพียงใจร้าวๆ จะคิดถึงคำว่ารัก ที่เลยผ่านไปให้มันคุ้น ให้ใจเคยอุ่นคุ้นความหนาว จะอย่างไรก็ช่างมัน ก็จะคิดถึงวันเก่า ดูซิน้ำตาจะมีเท่าไหร่ *เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ยังไง(ก็)(ต้อง)ทน ถนนของความเดียวดายยังอีกไกล เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ต้องอยู่ให้ได้ ชีวิตดำเนินต่อไป ขาดเขาแล้วมันจะตาย ให้รู้ไป **ในค่ำคืนที่เหว่ว้า ฉันน้องจ้องตากับความเหงา ยอมรับความเศร้าไม่ไปไหน บอกตัวเองตั้งแต่นี้ ไม่มีเขาไม่เป็นไร จากนี้ต้องทำหัวใจให้ชิน ชีวิตมันเหงาเพียงใด ก็ต้องชิน
18 พฤษภาคม 2550 01:07 น. - comment id 17792
วันนั้น วันนี้ วันไหน ------ ประกอบภาพยนต์เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย คงจะเคยตั้งใจใฝ่ฝัน อาจจะคิดถึงวันข้างหน้า อาจจะเคยมั่นใจ ในวันเวลา อาจจะหวังว่าเป็นไปดังตั้งใจ คงจะเคยคิดเดาเหตุการณ์ อาจจะฝันให้เป็นดังเก่า อาจจะเคยโชคดี แต่ขอให้เรา อย่าไปเหมาว่ามันจะดีเหมือนเช่นเดิม *วันนั้น(วันนั้น) ทีเคยฝันกันว่าดี วันนี้(วันนี้)อาจจะผิดหวังก็ได้ แต่ขอให้เราฝันกันต่อไป วันไหน(วันไหน) สักวันความฝันก็คงจะจริง ตัวเราเองต้องยอมผิดหวัง เพื่อเป็นทางสร้างความหวังใหม่ หากไม่หวัง ซ้ำยังหมดกำลังใจ อีกเมื่อไหร่สิ่งที่เคยหวังจะเป็นจริง
18 พฤษภาคม 2550 00:37 น. - comment id 17801
"Breakaway" KELLY CLARKSON กำลังใจเพื่อให้ก้าวข้ามไปสู่สิ่งที่ดีกว่า Grew up in a small town And when the rain would fall down I'd just stare out my window Dreaming of what could be And if I'd end up happy I would pray (I would pray) Trying hard to reach out But when I tried to speak out Felt like no one could hear me Wanted to belong here But something felt so wrong here So I prayed I could break away [Chorus:] I'll spread my wings and I'll learn how to fly I'll do what it takes til' I touch the sky And I'll make a wish Take a chance Make a change And breakaway Out of the darkness and into the sun But I won't forget all the ones that I love I'll take a risk Take a chance Make a change And breakaway Wanna feel the warm breeze Sleep under a palm tree Feel the rush of the ocean Get onboard a fast train Travel on a jet plane, far away (I will) And breakaway [Chorus] Buildings with a hundred floors Swinging around revolving doors Maybe I don't know where they'll take me but Gotta keep moving on, moving on Fly away, breakaway I'll spread my wings And I'll learn how to fly Though it's not easy to tell you goodbye I gotta take a risk Take a chance Make a change And breakaway Out of the darkness and into the sun But I won't forget the place I come from I gotta take a risk Take a chance Make a change And breakaway, breakaway, breakaway
18 พฤษภาคม 2550 01:09 น. - comment id 17803
เดือนเพ็ญ ----- คาราบาว เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์ กองไฟ สุมควายตามคอก คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอก ให้ลมช่วยเป่า สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย เรไร ร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไปบอกเขานั้นหนา ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย
18 พฤษภาคม 2550 01:12 น. - comment id 17804
กลับบ้าน------ พลพล ออกจากบ้านนา จากมาแสนไกล ก็ยังไม่เคยลืม กรุ่นไอผืนดิน กลิ่นอายท้องนา บนฟ้ามีนกโบยบิน อยู่เมืองวุ่นวาย เบื่อหน่ายผู้คน ดิ้นรนไม่เคยพอ เก็บเอาหัวใจ กลับไปฝันต่อ พอแล้ว พอใจได้กลับมา บ้านเรายังคงอุ่นเหมือนเดิม ไม่มีที่ใด ทำให้สุขใจได้อย่างนี้ แม้ว่าโลกจะเปลี่ยนหมุนไป อะไรไม่เข้าที ความรักยังมีที่บ้านเรา กลับมาบ้านนา กลับมาหากัน วันนี้ ฉันดีใจ ได้มาพบกันอย่างที่ฝันใฝ่ รอยยิ้มพิมพ์ใจยังไม่จาง
18 พฤษภาคม 2550 01:16 น. - comment id 17805
ทะเลใจ ----- คาราบาว แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียงตัว และจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน เหมือนชีวิตผันผ่าน คืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเรา ใจของใคร มีชีวิตเพื่อสู้ คืน วันอันโหดร้าย คืนนี้ตัวกับใจ ไม่ตรงกัน คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว คืนและวันอัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไป ไกลลิบโลก ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ ทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกาย กลับไม่เจอ ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอ ก็เป็นสุข คืน นั้น คืน ไหน ใจแพ้ตัว คืนและวัน อัน น่า กลัว ตัวแพ้ใจ ท่ามกลางแสงสี ศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยาก เย็น คืน นั้น คืน ไหน ใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไป ไกลลับโลก ดังนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก พออับโชค ตกลงกลาง ทะเลใจ แม้ชีวิตได้ผ่าน เลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมา ไร้จุดหมาย ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ต่อกัน ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่ เพียง ตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดี ตลอดกาล...
18 พฤษภาคม 2550 01:18 น. - comment id 17806
ก้อนหินก้อนนั้น ----- โรส ศิรินทิพย์ หาญประดิษฐ์ เคยมีใครสักคนได้บอกฉันมา ว่าเวลาใครมาทำกับเราให้เจ็บช้ำใจ ลองไปเก็บก้อนหินขึ้นมาสักอัน ถือมันอยู่อย่างนั้นและบีบมันไว้ บีบให้แรงจนสุดแรง ให้มือทั้งมือมันเริ่มสั่น ใครคนนั้นยิ้มให้ฉัน ถามว่าเจ็บมือใช่ไหม ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง ใครมาทำกับเธอให้เจ็บหัวใจ ก็แค่ให้ก้อนหินก้อนนั้นให้เธอรับมา เพียงเธอจับมันโยนให้ไกลสายตา หรือเธอปรารถนาจะเก็บมันไว้ หากยิ่งยอมยิ่งแบกไป หัวใจของเธอก็ต้องสั่น หากยังทำตัวแบบนั้น ถามว่าปวดใจใช่ไหม ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเอง ว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอแบกรับมันเอง ถูกเขาทำร้าย เพราะใจเธอรับไว้เอง
18 พฤษภาคม 2550 01:20 น. - comment id 17807
จับมือกันไว้ -------- ธงไชย แมคอินไตย์ อยากจะทำอะไร อย่างที่เคยคิดไว้ แต่ทำไม่ได้ ดังใจ อยู่คนเดียวลำพัง แบกความหวังนั้นไว้ ไม่นานในใจ คงจะระอา ถ้าหลายดวงใจ ช่วยกันฟันฝ่า หันหน้ากันมา แล้วร่วมใจ หลายหลายกำลัง รวมแล้วก็ยิ่งใหญ่ หากฝันจะไกล ก็ไม่ท้อ จับมือไว้ แล้วไปด้วยกัน เหมือนว่าไม่มีวัน จะพรากไป พรากไป ทำอะไร ได้ดังฝันใฝ่ ถ้าเราร่วมใจ จุดหมายที่ฝันกันไว้ ก็คงไม่เกินมือเรา จะไปดวงดาว อาจจะไกลเกินไป หากเรานั้นคิดไว้ คนเดียว อาจจะเจอทางไกล อาจจะดูคดเคี้ยว หากเดินไปคนเดียว จะหลงทาง ถ้าแม้นมีเรา ช่วยกันทุกอย่าง ถึงแม้ทางไกล ก็ไม่กลัว แม้บางที ทางนั้นจะมืดมัว อย่างน้อย มือเราจับกันไว้ จับมือไว้ แล้วไปด้วยกัน เหมือนว่าไม่มีวัน จะพรากไป พรากไป ทำอะไร ได้ดังฝันใฝ่ ถ้าเราร่วมใจ จุดหมายที่ฝันกันไว้ ก็คงไม่เกินมือเรา จุดหมายที่ฝันกันไว้ ก็คงไม่เกินมือเรา...
18 พฤษภาคม 2550 01:24 น. - comment id 17808
หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจ ------- ธงไชย แมคอินไตย์ ฝากหัวใจ ให้กัน เอาไว้ก่อน ที่เราจะต้องห่างเหินไป เผื่อว่าเรา ลำบาก อยู่หนใด หัวใจก็ยังมีคน ดูแล อาจจะมี บางคราว เราพบใครใหม่ เกิดหวั่นไหว ไปตามประสาคนไกลกัน แต่เรายังมีใจกันไว้ไม่หวาดหวั่น จะไม่เหลือดวงใจ ที่คิดเผื่อใคร สิ่งที่ฉันต้องการก็คือ ให้เราคอยดูเสมอ หากเราเผลอลืมไป แล้วดวงใจจะหาย หมั่นคอยดูแล และรักษาดวงใจ เก็บเอาไว้จนวันที่ฉันเคียงคู่เธอ
18 พฤษภาคม 2550 01:25 น. - comment id 17809
ผงาดง้ำค้ำโลก ----- พาราด็อกซ์ ชีวิตมันท้อ มันหด มันย้อย มันเสื่อม มันถอย มันเบื่อและทรมาน มันทุกข์ทรมาน ชดใช้ชีวิตไปกับความเหงา เป็นอย่างคนแพ้ ไม่ผ่อน ไม่คลาย... มันไม่คลาย... ทนไม่ไหว (get away, get away, get away, get away out) อย่าให้เฉาตาย...โว้ว...โฮว... บุกบั่น มันให้สู้ อย่าอ่อนล้า อย่าเหี่ยวจนโทรมแต่งไม่เป็นป่อง สูบฉีดเติมชีวิต ก็สู้ให้ผงาดง้ำ หยัดยืนบนโลกให้สุดแรง จะล้มจะลุก จะแหลกจะเหลว จะขื่นจะขม ต้องอึดต้องทน... ยังไม่ตาย... จะเนรมิต ชุบชีวิต กระตุกความฟิต ให้ปึ๋งปั๋งดึ๋งดั๋ง ขึงขังทุกธาตุ ให้ชีวิตมีพลัง จงเข้มแข็ง (get away, get away, get away, get away out) อย่าให้เฉาตาย...โว้ว...โฮว... บุกบั่น มันให้สู้ อย่าอ่อนล้า อย่าเหี่ยวจนโทรมแต่งไม่เป็นป่อง สูบฉีดเติมชีวิต ก็สู้ให้ผงาดง้ำ หยัดยืนบนโลกที่มันโหดร้าย จงเข้มแข็ง (get away, get away, get away, get away out) อย่าให้เฉาตาย...โว้ว...โฮว... บุกบั่น มันให้สู้ อย่าอ่อนล้า อย่าเหี่ยวจนโทรมแต่งไม่เป็นป่อง สูบฉีดเติมชีวิต ก็สู้ให้ผงาดง้ำ หยัดยืนบนโลกให้สุดแรง บุกบั่น มันให้สู้ อย่าอ่อนล้า อย่าเหี่ยวจนโทรมแต่งไม่เป็นป่อง สูบฉีดเติมชีวิต ก็สู้ให้ผงาดง้ำ หยัดยืนบนโลกที่มันโหดร้าย
18 พฤษภาคม 2550 01:26 น. - comment id 17810
ด้วยรักและผูกพัน ------ ธงไชย แมคอินไตย์ หากเราต้องจากกัน จะเป็นด้วยเหตุใด เก็บความคิดที่คล้ายกัน กับความสัมพันธ์ ที่ดีต่อกันนั้นไว้ หากวันไหนที่เธอ เกิดเจอะเจอทุกข์ภัย หากเธอนั้นเดือดร้อนใจ จะเป็นเรื่องใด ที่ทำให้เธอท้อแท้ ขอเพียงแต่เขียนมา ขอเพียงส่งเสียงมา จะไปหา จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ โปรดจงรู้ว่ามี อยู่ตรงนี้อีกคน กับชีวิตที่วกวน จะมีผู้คน กี่คนที่เป็น มิตรแท้ ขอเพียงแต่เขียนมา ขอเพียงส่งเสียงมา จะไปหา จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล ถ้าหากเป็นเธอ จะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ จิตใจยังพร้อม จะยินดี กับรอยยิ้ม ที่เธอมี อยากเห็น ยิ้มที่ชื่นบาน อยากเห็น จากเธอ อยากให้เธอได้มี สิ่งที่ดี เรื่อยไป หากวันไหนเกิดทุกข์ภัย โปรดจงมั่นใจ ฉันจะรีบไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ จะไปในทันใด จะตรงไปจะใกล้ไกล ถ้าหากเป็นเธอจะรีบไป ให้เธอได้ความสบายใจ...
18 พฤษภาคม 2550 01:28 น. - comment id 17811
ส่งรักส่งยิ้ม------พาราด็อกซ์ หลายคนบีบตัวเองในความทุกข์ มองแต่ทางลบ เกลียดกันสู้กัน ไม่ยอมไม่ผ่อน หลงลืมสิ่งดีๆ ไม่เคยคิด มีแต่ยาพิษ ต่างทำร้ายกันวุ่นวาย เปิดใจและลอง หาความสุข มาแทนความทุกข์ มารักกันไว้ เพื่อลบรอยแตกร้าวราน จะส่งความรักและส่งรอยยิ้ม ยิ้มให้แก่กัน สร้างความผูกพัน มอบแต่สิ่งดี งดงาม รักกัน ทุกวัน ได้มีเพื่อนใหม่ อยู่ข้างกาย จะส่งความรักและส่งรอยยิ้ม ยิ้มให้แก่กัน สร้างความผูกพัน มอบแต่สิ่งดี งดงาม รักกัน ทุกวัน ได้มีเพื่อนใหม่ อยู่ข้างกาย โลกคงอุ่นใจ จะส่งความรักและส่งรอยยิ้ม ยิ้มให้แก่กัน สร้างความผูกพัน มอบแต่สิ่งดี งดงาม รักกัน ทุกวัน ได้มีเพื่อนใหม่ อยู่ข้างกาย จะส่งความรักและส่งรอยยิ้ม ยิ้มให้แก่กัน สร้างความผูกพัน มอบแต่สิ่งดี งดงาม รักกัน ทุกวัน ได้มีเพื่อนใหม่ อยู่ข้างกาย จะส่งความรักและส่งรอยยิ้ม ยิ้มให้แก่กัน สร้างความผูกพัน มอบให้กับโลกกว้างใหญ่ให้สวยงาม สร้างมิตรภาพใหม่ ที่รักกัน ให้แต่สิ่งดี พูดแต่สิ่งดี สร้างความสุขกัน สร้างด้วยความรัก
18 พฤษภาคม 2550 01:31 น. - comment id 17812
เก็บดาวดวงนั้นด้วยตัวฉันเอง ---- มิสทีน ไทยแลนด์ มีดาวพร่างพราย ส่อง..ประกายอยู่นับพัน เป็นดังความฝัน ส่อง..ประกายให้ไขว่คว้า เพียงลองหลับตา และ..คิดถึงสิ่งสวยงาม สิ่งที่หัวใจต้องการนั้น แค่คิดแค่ฝัน ให้..ในใจมีพลัง ลงมือสร้างสรรค์ อาจ..ไม่ง่ายก็ไม่ท้อ รีบเร่งอย่าท้อ อย่าลังเลในหัวใจ อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไป อาจเป็นการเดินทางที่ยาวไกล ไกลแค่ไหน หากหัวใจยังคงแน่วแน่ หากไม่ท้อไม่ยอมอ่อนแอ ไม่แพ้ขวากหนามที่มี เท่านี้จะเจออะไรก็ไม่กลัว โว ..โว..โว.ฝัน.ว่าจะต้องมีสักวันที่ฉัน เก็บดาวสวยๆที่ใจใฝ่ฝัน เก็บมาชื่นชม ภูมิใจว่าฉัน ทำได้ด้วยตัวฉันเอง แม้เป็นเพียงฝัน แต่ตัวฉันก็มั่นใจ ยังไงก็ไหว ไม่มีทางจะกลับหลัง ฝันไม่มีทาง จะเป็นเพียงแค่ฝันไป จะทำให้เป็นจริงซักวัน อาจเป็นการเดินทางที่ยาวไกล ไกลแค่ไหน หากหัวใจยังคงแน่วแน่ หากไม่ท้อไม่ยอมอ่อนแอ ไม่แพ้ขวากหนามที่มี เท่านี้จะเจออะไรก็ไม่กลัว
18 พฤษภาคม 2550 01:32 น. - comment id 17813
เก็บตะวัน-----อิทธิ พลางกูร เก็บตะวัน ที่เคยส่องฟ้า เก็บเอามา ใส่ไว้ในใจ เก็บพลัง เก็บแรงแห่งแสง ยิ่งใหญ่ รวมกันไว้ ให้เป็น 1 เดียว เก็บเอากาล เวลาผ่านเลย สิ่งที่เคย ผิดหวังช่างมัน 1 ตัวตน 1 คนชีวิต แสนสั้น เจ็บแค่นั้น ก็คงไม่ตาย ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้ม เมฆหม่น พายุฝน อยู่บนฟากฟ้า คงไม่นานตะวัน สาดแสงแรงกล้า ส่งให้ฟ้า งดงาม หากตะวัน ยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมา สิ้นหวังทำไม เมื่อยังมีพรุ่งนี้ ให้เดินเริ่มใหม่ มั่นคงไว้ ดังเช่นตะวัน
18 พฤษภาคม 2550 01:36 น. - comment id 17814
ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง ------- สุนทราภรณ์ ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึงลืมรสที่ซึ้งใจมั่น เพลงคิดถึงตรึงใจไม่เว้นวัน ฟังแล้วตื้นตัน ต้องร้องไห้ ลืมเสียเถิดว่ามีฉันลืมรักเสกสรรเคยได้ จะคิดก็คิด จะเพ้อทำไม จะรักก็รักอย่าหลงอาลัยให้ขมขื่น นึกเสียว่าความหลัง ครั้งกระนั้น เหมือนนอนหลับฝันชั่วคืน มันอาจจะหวานมันอาจจะชื่น พอลืมตาตื่น ความชื่นก็หาย ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง ลืมรักที่ฝังใจไม่หน่าย บุญเราสอง ครองกันแต่เพียงใจ จะมั่นหมายปองกายไม่ได้เลย...
18 พฤษภาคม 2550 01:39 น. - comment id 17815
เราและนาย ----- โลโซ วันคืนที่เนิ่นนาน ที่มีเราสองคน ดิ้นรนสู้ทน เพื่อความฝัน มีคำสัญญาว่าเราไม่ทอดทิ้งกันแม้คืนและวันจะโหดร้าย ไม่อาจทำให้ใจของเรานั้นเปลี่ยนผันสัญญาที่ให้กันไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เพื่อนจะมีจะมีเราและนายเสมอ จากวันนี้จะมีเราเราและนาย จดจำไว้ตลอดไปไม่ทิ้งกัน หากมีเราจะมีนาย ร่วมทางไม่มีไหวหวั่น คือเพื่อนกันเพื่อนตายตลอดไป คือเพื่อนกันเพื่อนตายตลอดไป ไม่อาจทำให้ใจของเรานั้นเปลี่ยนผัน สัญญาที่ให้กันไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เพื่อนจะมีจะมีเราและนายเสมอ จากวันนี้จะมีเราเราและนาย จดจำไว้ตลอดไปไม่ทิ้งกัน หากมีเราจะมีนายร่วมทางไม่มีไหวหวั่น คือเพื่อนกันเพื่อนตายตลอดไป จากวันนี้ จะมีเรา เราและนาย จดจำไว้ ตลอดไป ไม่ทิ้งกัน หากมีเรา จะมีนายร่วมทางไม่มีไหวหวั่น คือเพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป คือเพื่อนกัน เพื่อนตายตลอดไป...
18 พฤษภาคม 2550 01:40 น. - comment id 17816
ลีฟ แอนด์ เลิร์น (Live and Learn) ----บอย โกสิยพงษ์ เมื่อวันที่ชีวิต เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบางครั้งคนเราไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ ความสุขความทุกข์ ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่ จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
18 พฤษภาคม 2550 01:50 น. - comment id 17817
อย่ายอมแพ้ ---- อ้อม สุนิสา หากวันนี้เราล้มลง ยังคงลุกขึ้นได้ใหม่ ยังคงมีหนทาง ถ้ายังมียิ้มสดใส ก้าวไป อย่าหวั่นไหวหวาดกลัว พร้อมผจญทนทุกข์หมองหม่น ผจญความมืดหมองมัว ไม่กลัวจะฝันถึงวันใหม่ หากวันใดอ่อนแอ ท้อแท้อย่าหวั่นไหว ขอให้ใจไม่สิ้นหวัง ปัญหาแม้จะหนัก ก้คงไม่เกินกำลัง อย่าหยุดยั้งก้าวไป ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอแม้จะร้องไห้ จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง
18 พฤษภาคม 2550 01:52 น. - comment id 17818
ด้วยตัวของเราเอง ------- โลโซ ถนนทอดยาว สองเท้าก้าวเดิน เมื่อไกลเกินฝัน ใจมันท้อ ผู้คนมากมาย วุ่นวายไม่เคยพอ ทำไมหนอต้องดิ้นรนสู้ไป เมื่อชีวิต ยังมีต้องสู้ต่อ จะไปขอ ใครทำไมมือเท้าดี สิ่งหนึ่งหนายังมั่นคงอยู่ในใจดวงนี้ ต้องอดทนอย่าไปท้อ เมื่อชีวิตเราคือการก้าวเดิน ให้เพลินกับฝัน อย่าหวั่นไหว ทุ่มเทพลังไปทั้งหัวใจ หากเหนื่อยนักพักกายอย่ารีบเกิน หากไม่ตายสู้ไปอย่าไหวหวั่น สักวันฝันของเธอจะเป็นจริง ก้าวตามฝันด้วยใจที่ไม่หยุดนิ่ง ถ้ารักจริง ต้องมั่นคง ฝัน ที่ตรงนั้น อยู่ตรงนี้ อยู่ที่ใจ ขอ อย่าหวั่นไหว ด้วยหัวใจ ของตัวเราเอง ฝัน อยู่บนนั้น อยู่บนฟ้า ที่แสนไกล จะขอ เก็บมาไว้ ในหัวใจ ด้วยตัวเราเอง เมื่อชีวิตเราคือการก้าวเดิน ให้เพลินกับฝัน อย่าหวั่นไหว ทุ่มเทพลังไปทั้งหัวใจ หากเหนื่อยนักพักกายอย่ารีบเกิน หากไม่ตายสู้ไปอย่าไหวหวั่น สักวันฝันของเธอจะเป็นจริง ก้าวตามฝันด้วยใจที่ไม่หยุดนิ่ง ถ้ารักจริง ต้องมั่นคง ฝัน ที่ตรงนั้น อยู่ตรงนี้ อยู่ที่ใจ ขอ อย่าหวั่นไหว ด้วยหัวใจ ของตัวเราเอง ฝัน อยู่บนนั้น อยู่บนฟ้า ที่แสนไกล จะขอ เก็บมาไว้ ในหัวใจ ด้วยตัวเราเอง...
18 พฤษภาคม 2550 01:57 น. - comment id 17819
ตลอดเวลา ------ พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ พักสายตา เถอะนะคนดี หลับลง ตรงนี้ ที่ที่มีแต่เราสองคน ผ่านเรื่องราวผ่านงานผ่านคน สับสน หลายความ บางเวลาต้องการสักคน ไว้คอย ปลอบใจ เข้าใจ พูดคุย ความรักเอยงดงามอย่างนี้ จนชั่ว ชีวี โหยหาความรักไม่เคยพอ อยากให้เธอเคียงข้างอย่างนี้ บอกรัก อีกที อยู่ใกล้กัน ตลอดเวลา พัก กาย พักใจ หลับตา ฝันดี รัก เอย รักที่ เข้าใจ ถึงกัน
18 พฤษภาคม 2550 02:00 น. - comment id 17820
ฤดูที่แตกต่าง ------ บอย โกสิยพงษ์ อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ หากเปรียบกับชีวิตของคน เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่ ก็คงเปรียบได้กับฤดู คงเป็นฤดูที่แสนสดใส แต่ถ้าวันหนึ่งวันใดที่ใจ เจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่ บอกกับตัวเองเอาไว้ ความเจ็บต้องมีวันหาย ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เรา ได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย หากไม่รู้จักเจ็บปวด ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
18 พฤษภาคม 2550 02:01 น. - comment id 17821
ดอกไม้ให้คุณ ------ แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ ขอมอบ ดอกไม้ ในสวนนี้เพื่อมวลประชา จะอยู่ แห่งไหน จะใกล้ จะไกล จนสุดขอบฟ้า ขอมอบ ความหวัง ดั่งดอกไม้ ผลิสดไสวงามตา เป็นกำลังใจ ให้คุณเป็นกำลังใจ ให้เธอเป็นสิ่งเสนอ ให้มา *ดวงตะวัน ทอ แสงมิถอยแรง อัปรา เป็นเปลวไฟที่ไหม้ นาน เป็นสายธารที่ชุ่มป่า เป็น แผ่นฟ้าทานทน * ขอมอบดอกไม้ในสวนให้หอมอบอวลสู่ชน จงสบสิ่งหวัง ให้สม ตั้งใจให้คลาย หมอง หม่น ก้าว ต่อไป ตราบชีวิต สุดดุจ กระแส ชล เป็นกำลังใจ ให้ คุณเป็นกำลังใจ ให้ เธอเป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณเป็นกำลังใจ ให้ เธอเป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณเป็นกำลังใจ ให้ เธอเป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณเป็นกำลังใจ ให้ เธอเป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ...
18 พฤษภาคม 2550 02:08 น. - comment id 17822
เจ้าสาวที่กลัวฝน------ เต๋อ เรวัติ เหตุอันใด พอความรักเธอเริ่มต้น ชายทุกคน หลีกไกล เหตุอันใด เธอเคย คิดดูหรือไม่ ใครล้อมกรอบตัวเอง ตั้งข้อแม้ รักเสียมากมาย จะมีชายใดเป็นได้ดังเช่นกฎเกณฑ์ เธอวางไว้ใครบ้าง จะมีทาง เป็นชายของเธอ เธอเห็นใคร ไยถึงต้องหลอกตัวเอง ใจเธอเอง คิดกลัวทุกอย่าง บางครั้งเธอ เต็มใจ แต่กลัว เปรียบเธอเป็น คนกลัว ฝนที่เย็นฉ่ำ กลัวฝนทำ เธอเปียกปอนไป * หากเธอคิด พบรักที่ชื่นฉ่ำ อย่ามัวทำ ตัวเองมืดมน อย่ากลัวฝน เพราะฝน นั้นเย็นฉ่ำ อย่ามัวทำ ตามความคิดเดิม ลองคิดดู ลองหาทางสู้กับฝน ** ท้องฟ้าใส ยามฝนซา เปียกปอนกันมา กลับแห้งไป ความรักนั้น ต้องมั่นใจ ฝากใจให้รักชักนำ ( * )( ** ) *** หากเธอคิด พบรักที่ชื่นฉ่ำ อย่ามัวทำ ตัวเองมืดมน อย่ากลัวฝน เพราะฝน นั้นเย็นฉ่ำ อย่ามัวทำ ตามความคิดเดิม ( ซ้ำ *** ) จนจบ...
18 พฤษภาคม 2550 02:16 น. - comment id 17823
เล่าสู่กันฟัง ---- เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ ฉันยังจำเสมอที่เธอเคยบอกกับฉัน คิดแล้วยังตื้นตันเกินอธิบาย นึกถึงคำๆนั้นทุกวันที่ห่างกันไป เหมือนมันเป็นโยงใยที่ส่งถึงกัน ไม่ว่าเราจะโชคดี หรือบางทีที่ร้องไห้ ต่างคนสนใจจะฟัง เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างจากฝัน ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บช้ำใจ มีผู้คนอยู่รอบกาย เหมือนไม่มีไม่เห็นใคร แต่ใจๆฉันยังมีเธอ คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวหม่น ขอเพียงใครสักคนห่วงใยกัน วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวหม่น ขอเพียงใครสักคนห่วงใยกัน วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน (เพราะ)ฝนที่ตก(อยู่)ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง (เพราะ)ฝนที่ตก(อยู่)ทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง เธอยังขาดอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน
18 พฤษภาคม 2550 02:28 น. - comment id 17824
ปล่อยวาง --- พริกไทย ทำๆใจ ให้สบายๆ ให้มันลืมๆซะที ตรอมใจเจ็บ เจ็บกับเธอมานานแล้ว ตั้งสติสั่งสมองซ้ำๆ ไว้สิ่งที่ฉันมี มีชีวิตที่ต้องใช้อยู่อีกเยอะ คนดีๆคงจะมีอยู่อีกเยอะ ปลอบใจตัวเอง บอกตัวเองไม่ต้องเสียใจ เพราะเรายังสาว เรายังสวย ไม่ต้องเสียดาย ไม่มีผู้ชายก็ไม่ตาย ก็แค่หาใหม่ ของมันไม่ดีก็ปล่อยไปสิ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เค้าก็แค่ควาย ถ้ามันโง่ เลี้ยงไม่เชื่อง ก็ปล่อยวาง ใจเย็นๆไม่ต้องฟูมฟาย ให้ผู้ชายที่มันเลว ซึมเศร้าไปสักเท่าไหร่ ก็ไม่หาย พยายามอย่าไปหลงอย่างงมงาย ทำตัวให้ดี มีชีวิตที่ต้องใช้อยู่อีกเยอะ คนดีๆคงจะมีอยู่อีกเยอะ
18 พฤษภาคม 2550 02:30 น. - comment id 17825
ถนนสายแสงตะวัน - เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย์ บ่อยครั้งที่ฉันเคว้งคว้างเดินไปท่ามกลางผู้คน สั่งให้เท้าสองเท้านั้นก้าวไปอย่างเหนื่อยล้า มีแต่ความคิดท้อแท้ในใจ กับเกมชีวิตและโชคชะตา กับปัญหาที่ฉันไม่คิดจะสู้ต่อไป แต่ฉันบังเอิญมองไปไปเจอภาพชายผู้หนึ่ง ที่วันนี้สองขาของเขาโดนตัดขาดหาย ชายหนุ่มคนนั้นเขาใช้ขาเทียม ผลักดันชีวิตของเขาให้ก้าวไป กลับทำให้ฉันค้นพบว่าฉันไม่ได้อ้างว้างเดียวดายต่อไป ยังมีผู้คนมากมายที่เขาต้องดิ้นรนยิ่งกว่าฉัน และความหวังที่พวกเขามี มันเหมือนแสงของตะวัน ที่จะเป็นแรงใจ ให้ฉันยังคงก้าวไป ชายชราคนหนึ่งนั่งลงที่ตรงข้างทาง หยิบเอาของไร้ค่า เสื้อผ้าเก่าๆ มาขาย ภาพเด็กผู้หญิงน้อยๆ คนหนึ่ง หยุดยืนข้างรถร้องขายมาลัย ซ่อนความหวังน้อยๆ นั้นไว้ใต้เงาหมอกควัน กลับทำให้ฉันค้นพบว่าฉันไม่ได้อ้างว้างเดียวดายต่อไป ยังมีผู้คนมากมายที่เขาต้องดิ้นรนยิ่งกว่าฉัน และความหวังที่พวกเขามี มันเหมือนแสงของตะวัน ที่จะเป็นแรงใจ ให้ฉันยังคงก้าวไป ชายชราคนหนึ่งนั่งลงที่ตรงข้างทาง หยิบเอาของไร้ค่า เสื้อผ้าเก่าๆ มาขาย ภาพเด็กผู้หญิงน้อยๆ คนหนึ่ง หยุดยืนข้างรถร้องขายมาลัย ซ่อนความหวังน้อยๆ นั้นไว้ใต้เงาหมอกควัน ทุกๆครั้งที่เสียงหัวใจอ่อนลงทุกที ที่ถนนสายนี้นัดฉันมาบอกความหมาย ภาพจากถนนสายแสงตะวัน บอกเล่าให้ฉันเห็นโลกที่เป็นไป ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตฉันไว้ ไม่ให้หมดหวัง บอกให้ฉันได้รู้ว่าฉันยังคงมีหวัง และวันนี้ฉันพร้อมจะลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
18 พฤษภาคม 2550 02:32 น. - comment id 17826
ดีกว่าไหม ------- เสือใหญ่ ได้ยินว่าเธอเพิ่งโดนทิ้งมา ก็รู้ว่ามันต้องเจ็บเท่าไหร่ ไอ้ฉันเองก็มีที่โดนทิ้งไป จะเรื่องอะไรไม่อยากจำ แรกๆก็คงต้องช้ำ ไม่ช้าไม่นานก็หาย แค่เสียใจ แค่เสียใจ แต่ไม่ตายหรอก แต่ไม่ตายหรอก จะเอาอะไรจากคนไม่รักจริง จะรักจะทิ้ง ก็ปล่อยเขาไป อย่าหาเหตุผล วกวนวุ่นวาย จะเศร้าอะไรขนาดนั้น ไม่รักกันจริง ก็แล้วไป ก็ดีเหมือนกันที่จบแค่นี้ ไม่เห็นจะมีใครให้เสียดาย เป็นอะไรที่จะว่าไป มันก็ดี อย่างน้อยก็ดีกว่าที่แล้วมา ชีวิตก็เท่านี้ ก็ขอให้พอกันทีเถอะน้ำตา ทำอะไรที่ดีเพื่อตัวเองนะ คิดถึงวันพรุ่งนี้ดีกว่าไหม
18 พฤษภาคม 2550 02:38 น. - comment id 17827
คนล่าฝัน ------คาราบาว แสงตะวันเพิ่งจะโผ่ลพ้นขอบฟ้า มีเวลาให้คนเราอีกมากมาย พาชีวิตก้าวไปสู่ยังจุดหมาย ถึงเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายก็น่าลอง มองดูฟ้า ฝูงนกกาเที่ยวหากิน ไปยังถิ่นแดนไกลสุดสายตา เหมือนย้ำเตือนว่าชีวิตล้วนเกิดมา แสวงหาต่อสู้และดิ้นรน *โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆ กัน แต่สิ่งที่มีไม่เหมือนคือความฝัน อยู่ที่ใครจะล่ามันให้อยู่มือ คนเป็นคนย่อมปะปนด้วยชั่วดี ในศักดิ์ศรีมีทั้งจนและร่ำรวย มีความรักเป็นเรื่องราวอันสดสวย ความผิดหวังเป็นแค่เรื่องธรรมดา ฟ้าเบื้องบนน้ำเบื้องล่างดินขวางหน้า ข้ามไปเถิดไขว่คว้าความใฝ่ฝัน มีชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น อย่าปล่อยมันซังกะตายไปวันๆ (*) แม้ในข้างคืนเดือนดาวอันมืดมิด ยังมีสิทธิ์คิดฝันอันเฉิดฉาย ดุจแสงเทียนนำทางสว่างไกล ดุจหิ่งห้อยพร่างพรายในค่ำคืน ยืนเดียวดายในความกลัวหลอกตัวเอง เท่ากับเร่งรัดไปสู่ความล้มเหลว ยังมิทันได้ลงมือทำดีเลว กลับถูกเปลวไฟความกลัวเผาตัวตน (*) แผ่นฟ้ากว้าง เขาสูงใหญ่ยังเคยข้าม ฝันงดงามถามหน่อยเคยข้ามไหม ไปยังฝั่งที่ตั้งฝันอันแสนไกล แต่สุดท้ายก็ได้ฝันนั้นมาครอง ลองดูเลยเกิดมาเป็นคนล่าฝัน มีรางวัลฝันใฝ่ให้ใฝ่ฝัน มีชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น อย่าปล่อยมันซังกะตายไปวันๆ (*)(*) แสงตะวันเพิ่งจะโผ่ลพ้นขอบฟ้า มีเวลาให้คนเราอีกมากมาย พาชีวิตก้าวไปสู่ยังจุดหมาย ถึงเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายก็น่าลอง มองดูฟ้า ฝูงนกกาเที่ยวหากิน ไปยังถิ่นแดนไกลสุดสายตา เหมือนย้ำเตือนว่าชีวิตล้วนเกิดมา แสวงหาต่อสู้และดิ้นรน ลองดูเลยเกิดมาเป็นคนล่าฝัน มีรางวัลฝันใฝ่ให้ใฝ่ฝัน มีชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียวเท่านั้น อย่าปล่อยมันซังกะตายไปวันๆ (*)(*)
18 พฤษภาคม 2550 02:45 น. - comment id 17828
ดอกหญ้าในป่าปูน ---- ต่าย อรทัย หัวใจติดดิน สวมกางเกงยีนส์เก่า เก่า ใส่เสื้อตัวร้อยเก้า เก้า กอดกระเป๋าใบเดียวติดกาย กราบลาแม่พ่อ หลังจากเรียนจบ ม. ปลาย ลาทุ่งดอกคูณไสว มาอาศัยชายป่าปูน เอาแรงเป็นทุน สู้งานเงินเดือน ต่ำ ต่ำ เก็บเงินเข้าเรียนภาคค่ำ ก่อความหวังบนทางเปื้อนฝุ่น สังคมเมืองใหญ่ขาดแคลนน้ำใจ เจือจุน ใช้ความอดทนเติมทุน ให้ยืนสู้ไหวทุกวัน อยู่เมืองสวรรค์ แต่เป็นคนชั้นติดดิน เป็นผู้รับใช้จนชิน หูได้ยินแต่ยินแต่คำสั่งงาน แต่ยังยิ้มได้ เพราะใจเหมือนดอกหญ้าบาน ถึงอยู่ในที่ต่ำชั้น แต่ก็บานได้ทุกเวลา *หัวใจติดดิน สวมกางเกงยีนส์เก่า เก่า ใส่เสื้อตัวร้อยเก้า เก้า แต่ใจสาวบ่ด้อยราคา หวังวันหนึ่งเรียนจบชั้นที่เฝ้ารอมา จะสวมมงกุฏดอกหญ้า ถ่ายรูปปริญญาหวนมาบ้านเรา (ซ้ำ * )
18 พฤษภาคม 2550 02:47 น. - comment id 17829
สักวันต้องได้ดี ------ เต๋อ เรวัติ คนบางคน ชีวิต ช่างยากช่างเย็นเหลือเกิน เดินกันไป ไม่เคยจะได้ดี แต่ตัวเราเองยังหวัง ด้วยพลังที่มี จึงทำความดีไม่เคยจะท้อใจ อย่างน้อย สิ่งที่เรานั้นทำลงไป ไม่คิดอะไร ก็แค่ภูมิใจที่เป็นคนดี อย่างน้อย ก็บอกตัวเองหนทางยังมี แม้ว่าวันนี้ มันช่างโหดร้าย ก็ยังคงทำดีไม่เคยหวั่น รู้ว่าสักวัน ต้องได้ดี
18 พฤษภาคม 2550 02:49 น. - comment id 17830
เธอผู้ไม่แพ้ -----เบิร์ด ธงไชย ในชีวิต ของคนทุกคน ต้องเคยผ่านร้อน และหนาว และพบเรื่องราว บางอย่างที่ฝังใจ ทุกครั้งที่เธอ ปวดร้าว หมดสิ้นกำลัง จะก้าวเดินไป วันเวลาที่แสนมืดหม่น ก็คงจะเดิน ผ่านไป ช้าช้า จนเธอเองลืมนึกไปว่า ได้เดินมาไกลเท่าไร จนเธอเอง มองข้ามบางอย่าง นั่นคือพลัง แกร่งกล้าในใจ ที่ยังฝัง อยู่ในจิตใจลึกลึก มานาน ( * ) และในวันนี้ เธอนั้นจงหยัดยืน และลุกขึ้นอีกครั้ง ด้วยพลัง ในหัวใจ อย่าไปยอมแพ้ ให้กับปัญหาใดใด จงพร้อม จะอดทน ก้าวไปสู่หนทางที่ฝันใฝ่ ด้วยตัวเอง บนถนน ที่คนก้าวเดิน จะเป็นดั่งภาพสะท้อน ให้เห็นละคร ที่ต่างชีวิตไป ทุกครั้งที่เธอ หมดหวัง หมดสิ้นกำลัง ท้อแท้ในใจ เธอจงมองดูภาพผู้คน ที่อยู่เดียวดาย ด้วยความอ้างว้าง เพียงเธอมอง ไปนอกหน้าต่าง จะเจอความจริง มากมาย คงจะทำให้พบ คำตอบ ว่าบนทางเดิน ที่แสนยาวไกล ทุกชีวิต ต้องเดินออกไป เพื่อสู้ความจริง ซ้ำ ( * ) ให้เธอได้รู้ นี่แหละใจของคน ที่แท้ ยังยิ่งใหญ่ ตราบใดความหวัง ยังไม่จางหายไป เมื่อนั้น ใจจะไม่แพ้ ซ้ำ ( * ) ก้าวไปสู่ แสงทองของวันใหม่ ด้วยตัวเอง
18 พฤษภาคม 2550 03:00 น. - comment id 17831
ปิดท้ายด้วยเพลงของอาจารย์ไข่ มาลีฮวนน่าที่สุดเคารพ อาวรณ์ ------- มาลีฮวนน่า งานเลี้ยงเลิกลาจำลาล้าง ไปตามเส้นทางทางของตัวเอง คนเราต่างคนต่างมีฝัน พันธผูกพันธ์เงื่อนไขจำเป็น สุขเพียงชั่วคราว เมื่อได้พบกัน เวลานั้นน้อยเหลือเกินกันเราต้องห่าง รอคอยนั้นยั้งยืน หลังเราบอกกล่าวคำลา ลา ลา *ในความอบอุ่นอันลึกซึ้ง ในห้วงคำนึงเราคิดถึงกัน คือการจำยอมยอมลาร้าง ไปตามเส้นทางเพื่อหวังพบกัน พูดคุยทักทายให้กำลังใจ ปลอบโยนและห่วงใย คือความหวังดี ทุกๆสิ่งที่มี ซึ้งใจอบอุ่นใจ อบอุ่นใจ ** ในคืนเงียบเหงาที่ดาวหาย อยู่อย่างเดียวดายเงียบเหงาวังเวง เจ็บจนยอมแพ้แก่จุดหมาย เจอความหลากหลายสับสนตนเอง เหม่อมองผู้หวังดี ไม่มีเคียงข้าง เหนื่อยล้ามองเห็นเส้นทาง ก้าวไกลแสนไกล อยากกลับมาที่เดิม เสริมกำลังใหม่ เช่นอดีตที่ผ่านมา เท่านี้ก็สุขใจ ก็สุขใจ วันนี้ใช้พี่แก่โพส(คอมฯ) เลยไม่ได้แป่ะรูปเพิ่มบรรยากาศ ขอขอบคุณทุกค่ายเพลงและทุกเว็ฐทุกหนังสือเพลงที่หยิบยกเพลงอันหวานซึ้งเหล่านี้มา
18 พฤษภาคม 2550 03:09 น. - comment id 17832
ทุกเว็บค่ะ เฮ้อๆๆ...สะกเผิดความหมายพลาด...แย่ๆๆ....
18 พฤษภาคม 2550 06:52 น. - comment id 17834
เยอะจัง งุงิ
18 พฤษภาคม 2550 09:10 น. - comment id 17835
น้องเป้พี่ศรรกขอเพิ่มอีกเพลงได้ปะ ถ้ามีเนื้อเพลงนะ เพราะตอนนี้พี่อยากได้ เพลง นักรบ ปจว. ไม่เคยตาย คือมันเพราะดี ฟังแล้วขนลุกทุกที ถ้ามีลงให้หน่อยนะจ๊ะ ขอบคุณล่วงหน้าเลย
18 พฤษภาคม 2550 13:06 น. - comment id 17838
ขอมาจัดให้ค่ะ "นักรบ ปจว." เพื่อแผ่นดินไทยขอยอมพลีกาย..เพื่อชาติ ด้วยความองอาจนักรบ ปจว. ไทย เสียสละเลือดเนื้อ เพื่อแผ่นดินไทย ขอพลีชีพวายจารึกไว้ในปฐพี เป็นสิ่งเตือนใจ ให้พี่น้องไทยทุกคน อย่าได้สับสน วกวนกับความเป็นไทย เราเกิดร่วมท้องเป็นพี่น้อง ร่วมแผ่นดินไทย จงอย่าให้ใคร มาทำร้ายใจทุกดวง ร่วมร้อยดวงใจของคนไทย.. ให้คงมั่น อย่ายอมแบ่งปันขวานทองของไทย..ให้ใคร บรรพบุรุษท่านได้ร่วมสร้าง เอาไว้ ปู่ย่าตายาย ท่านได้นอนตายบนผืนดินนี้ **ถึงตัวจะตาย ไม่เคยเสียดาย แม้ชีวี เพื่อปฐพีด้ามขวานทอง..ของไทย ขอทดแทน พระคุณแผ่นดินไทย ขอน้อมถวายแด่พระภูวนัย..พระราชินี (ซ้ำ) เพื่อแผ่นดินไทย ขอยอมพลีกาย เพื่อชาติ ด้วยความองอาจ นักรบ ปจว. ไทย เสียสละเลือดเนื้อ เพื่อแผ่นดินไทย ขอพลีชีพวาย จารึกไว้ในปฐพี ไว้เป็นสิ่งเตือนใจให้ พี่น้องไทย ทุกคน อย่าได้สับสน วกวนกับความเป็นไทย เราเกิดร่วมท้อง เป็นพี่น้อง ร่วมแผ่นดินไทย จงอย่าให้ใคร มาทำร้ายใจ ไทยทุกดวง ร่วมร้อยดวงใจ ของคนไทย ให้คงมั่น อย่ายอมแบ่งปัน ขวานทองของไทย ให้ใคร บรรพบุรุษ ท่านได้ร่วมสร้าง เอาไว้ ปู่ย่าตายาย ท่านได้นอนตาย บนผืนดินนี้ **ถึงตัวจะตาย ไม่เคยเสียดาย แม้ชีวี เพื่อปฐพี ด้ามขวานทอง..ของไทย ขอทดแทน พระคุณ แผ่นดินไทย ถึงตัวจะตาย ขอไว้ลายนักรบ ปจว ถึงตัวจะตาย... ขอให้ชาติไทยนั้นได้รุ่งเรือง ถึงตัวจะตาย..... ขอร้องคนไทย อย่าแยกแตกกัน ขอทดแทนแผ่นดินไทย ถึงตัวจะตายไม่เคยเสียดาย...แม้ชีวี ขอ...ร้องพี่น้องคนไทย จงร่วมใจ รู้รักสามัคคี ถวายเป็นราชสดุดี แด่พระผู้มี...พ่อพระภูมิพล ขอทดแทนแผ่นดินไทย ถึงตัวจะตายไม่เคยเสียดาย...แม้ชีวี ขอ...ร้องพี่น้องคนไทย จงร่วมใจ รู้รักสามัคคี ถวายเป็นราชสดุดี แด่พระราชินี พ่อภูมิพล ตามไปดาวโหลดเก็บไว้กันได้ที่ http://001.uploadblaster.com/file hosting/79f2fd6ccc4f1a720e 1680e4a95dd3ea.wmv (ใครใช้โปรแกรม flashget ให้วาง url ข้างบนนี้ แล้วดาวโหลดได้เลย แต่จะช้าหน่อยนะ) เครดิต http://www.managerradio.com/Radio/webboard/Question.asp?GID=83722&Mbrowse=1 หรือดาวโหลดที่เว็บ http://www.uploadtoday.com/download.php?66aea408559363a1296d2603deffa824 สามารถดูเอ็มวีที่ http://video.mthai.com/player.php?id=2M1179196991M0 หลับเถิดทหารไทย
18 พฤษภาคม 2550 14:16 น. - comment id 17839
อาคุณเฌอฯ แหมพลาดคนนี้ได้ไงเนี่ยะ อย่าเพิ่ง งง ค่ะ เพลงดีๆมีความหมายค่อยๆดูไปทีละเพลงค่ะ บางเพลงมีเป็นมิดิพร้อมเนื้อเพลงในไทยโพเอ็มด้วยนะ
19 พฤษภาคม 2550 12:46 น. - comment id 17856
ขอบคุณจ้า...ชอบทุกเพลงเลย โดยเฉพาะ ทะเลใจ ของ คาราบาว กับ กำลังใจ ของ โฮบ ฟังทีไรน้ำตาซึม
19 พฤษภาคม 2550 16:57 น. - comment id 17865
ขอบคุณครับ ซึ้งใจมากที่หามาให้ จะไม่ลืมพระคุณเลย
19 พฤษภาคม 2550 18:10 น. - comment id 17869
เพลงบางเพลงฟังแล้วน้ำตาใหลเลยค่ะ อย่างเพลงจันทร์ฉายเนี้ย ซึมไปเลย ทุกครั้งที่ฟัง เรียนรู้โลกใหม่ โอบกอดตัวเอง ภายใต้เสียงเพลง คืนจันทร์ฉาย แม้ไร้ใคร เป็นเงาเคียงกาย และก็ถนนแปลกแยก ของมาลีฮวนน่าเช่นกัน ตอนนี้ฟังคงปล่อยโฮแน่
19 พฤษภาคม 2550 20:37 น. - comment id 17873
สวัสดีค่ะน้องเป้..ขอบคุณนะที่หาเพลงมาให้พี่แอบก๊อบเนื้อเพลงบางเพลงนะจะได้ไว้ร้องเวลามันเหงาๆจ๊ะ..
20 พฤษภาคม 2550 14:02 น. - comment id 17883
ขอบคุณทุกคอมเมนต์นะคะ ขอบคุณที่ชอบ อิอิอิ ป.ล. มิเป็นไรคร๊าบ
20 พฤษภาคม 2550 14:37 น. - comment id 17884
สำหรับหนูเพียงแพรวค่ะ ถนนแปลกแยก ------ มาลีฮวนน่า บนถนนที่ทอดทาง ว่างเปล่า เดินเดียวดาย เหน็บหนาวว้าเหว่ ทุกข์หนักทบถม หนักจนน้ำตาล้นปรี่ มองหาเพื่อนคืนนี้ ไม่มีสักคน มองเห็นถนน สายทางที่เปลี่ยนแปลง ต่างคนแสดง ไปตามเวลา ต่างหวังได้ชิด ดังที่คิดไขวคว้า จากที่ใจศรัทธา ยิ่งหาต่างหางทาจริง * อยากพักเมื่อท้อ นิ่งรออย่างคนสิ้นหวัง ฝั่งฝันฉันยัง เลือนลางห่างเกิน เพียงตัวตน เกิดสับสน เหมือนคนอ่อนแอมากไป จะเป็นอยู่อย่างไร สังคมเลวร้าย โลกนี้วุ่นวาย มากมายเพียงนี้ (ซ้ำ *) แลบนถนน ผู้คนจึงขันแข่ง ต่างคนแสดง ให้ระแวงต่อกัน ต่างหวังพิชิตดังดีเด่นมันต้องเป็นของฉัน ไม่เหลือการแบ่งปัน จนเป็นสันดารของคน อยู่บนถนน สายทางชีวิตหม่น เบื่อหน่ายผู้คน ตัวตนคนเช่นอะไร ซ่อนเร้นปิดบัง จนบางครั้งอยู่อย่างอ่อนไหว ปล่อยตัณหา พาใจพาไปถึงไหนกัน
20 พฤษภาคม 2550 15:04 น. - comment id 17886
และอีกเพลงกำลังของพ.ศ.นี้ ศิลปิน : พั้นช์ (Punch) อัลบั้ม : ผู้หญิงต้องสู้ เพลง : แปลว่ายังหายใจ ชีวิต คือความไม่แน่นอน ก็เหมือนละครในแต่ละตอนที่เปลี่ยนไป สุขได้ไม่นาน เดี๋ยวมันก็ทุกข์ใจ มียิ้มมีร้องไห้มีปวดร้าว ขาดเขาแต่เราก็ต้องอยู่ ถึงแม้ว่าเขาไม่รับไม่รู้ก็ช่างเขา แค่คนไม่รักจริง ทิ้งกันลงใช่รึป่าว แล้วจะแคร์แต่เขาไปทำไม * ไม่เห็นต้องโทษตัวเอง ไม่มีใครสมน้ำหน้า วันนี้แค่เสียน้ำตา เดี๋ยวไม่ช้าก็หาย อย่างน้อยที่เรายังเจ็บ แปลว่าเรายังหายใจ ยังมีวันเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน ** ชีวิตยังเป็นของ ของเรา ที่ไม่มีใครมาพรากออกไปได้ทั้งนั้น ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องหวั่น พรุ่งนี้จะยิ้มให้ตัวเราเอง (ซ้ำ * , **) ใครเขาไม่รักเรา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องหวั่น พรุ่งนี้จะยิ้มให้ตัวเราเอง
20 พฤษภาคม 2550 19:58 น. - comment id 17893
โหหหห...เพี่ยบเลยเปเป้..อิอิ..เป็นดีเจได้เลยนะนี่..อิอิ
21 พฤษภาคม 2550 17:23 น. - comment id 17906
เจดี เอ้ย ดีเจ เสียงใสๆก็เป้นี่แหละ โฮะๆๆๆๆๆ