ความเป็นคนย่อยยับ จนอับในวิถี โศกอุราประดามี ชีวีทุกข์ดักดาน ใครแลใครเห็น ความลำเค็ญมิพ้นผ่าน ดอกเบี้ยงามเบิกบาน ดอกเหงื่อรานหลั่งโลมริน แดนดินดั่งแดนเดือด แดงสายเลือดมิหายสิ้น กี่ศพซบแผ่นดิน กี่ชีวินที่ลาลับ ผิดหรือที่มาเกิด สัตว์ประเสริฐใดสดับ เผลอฆ่าเผลอเผายับ โศกมิซับหรือไรใจ แผ่นดินเอ็งมิใช่เจ้า ไยถึงเฝ้าคิดเป็นใหญ่ โลกนี้ใช่ของใคร เหตุอะไรถึงอยากครอง จะฉิบหายในวันพรุ่ง ยังจะยุ่งหยิ่งผยอง เหลิงอำนาจวาดลำพอง หลงคะนองหรือพ้นตาย สัตว์เอย ! สัตว์ หยุดกินกัดความดีงามและความหมาย หยุดเบียดเบียนหัวใจให้วุ่นวาย หยุดสร้างความฉิบหายให้แผ่นดิน ลานเทวา
ลานเทวา 11 ก.พ. 2550 21:57 น. - ID 4896 
3198
1
0
11 กุมภาพันธ์ 2550 22:28 น. - comment id 16724
คือ ถ้อยคำที่ไม่อยากจารึกไว้กับหลุมศพ .. ภาษากร้าวค่ะ .. ได้แวะชมในเวปของคุณแล้ว ชอบเรื่องบ้า ๆ รวมทั้งรูปด้วย ทำให้นึกถึงคำของอาทิวาที่กล่าวไว้ว่า.. "ความตายของควายเฒ่า" หายใจไปก็เท่านั้น ชีวิตมันไร้ความหมาย อยู่ไม่สู้ตาย เมื่อพังทลายทั้งวิญญาณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ