ปี ๒๕๔๙ นี้ มีเรื่องราวมากมายให้เราได้จดบันทึก ผนึกจำไม่รู้ลืม สำหรับผม หากจะให้เรียงลำดับเหตุการณ์ซึ่งจะอยู่ในสำนึกตลอดไป ผมขออนุญาตเรียงลำดับดังนี้ครับ 1. ความจงรักภักดีที่พสกนิกรชาวไทยมีแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ณ วันที่ ๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๙ ประชาชนจำนวนมากมาย เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทในหลวง ณ ถนนราชดำเนิน เสียง ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ กึกก้อง ความปิติสุขหลั่งรินเอ่อล้น เมื่อองค์พระประมุขที่เราเทิดทูนเหนือเกล้าเหนือกระหม่อม ทรงโบกพระหัตถ์ และแย้มพระสรวล ความจงรักภักดี สถิตอยู่ในวิญญาณคนไทยตลอดกาล ไม่ว่าพระองค์จะเสด็จไปหนใด เราได้อวดโลกแล้ว ว่าไทยเรานี้ เป็นประเทศเดียวที่มีพระเจ้าแผ่นดินประเสริฐสุด ๒. สถานการณ์แตกสามัคคีขนานใหญ่ของคนไทย ท้ากกกกกกกกกกษิณณณณณณณณณณณณณ...............ออกไป ท้ากกกกกกกกกกกกกษิณ.........ออกไป ดังกึกก้อง แข่งประชันกับสำเนียง ทักษิณสู้สู้ ทักษิณสู้สู้ เรื่องทางการเมือง จุดประเด็นร้อนให้คนไทยทะเลาะกันเป็นโกลาหล เราได้เห็นการเคลื่อนขบวน ทั้งกลุ่มใหญ่ กลุ่มย่อย เรารับรู้ถึงการเลือกตั้งอันสกปรก นำมาสู่การตัดสินของศาลให้ผลการเลือกตั้งดังกล่าวเป็นโมฆะ ซึ่งผมเพิ่งจะเคยได้ยินก็ปีนี้แหละ นอกจากนั้นแล้ว คดี แก๊งพี่หนา ก็สะเทือนเลื่อนลั่นไม่แพ้กัน ๓. สิบเก้ากัญญา วันปฏิรูป ประมาณสามทุ่มกว่าๆของวันที่ ๑๙ กัญญายน พ.ศ. ๒๕๔๙ เพื่อนของคุณน้าท่านโทรศัพท์มาบอกด้วยความตื่นเต้น ปฏิวัติแล้ว เขาปฏิวัติแล้ว ตอนนั้นผมสับสนไปหมด ทั้งตื่นเต้น ทั้งงง ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ (แม้สังหรณ์ลึกๆว่าอาจต้องเกิดก็ตาม) ใครจะคิดบ้างว่า หลังจากพฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๓๕ แล้ว ประวัติศาสตร์การเมืองไทยจะต้องจดบันทึกไว้อีก แหละก็ไม่รู้ว่า จะต้องจดบันทึกอีกกี่ครั้งหนอ??? นี่แหละครับ เหตุการณ์ใหญ่ๆที่ผมจำไม่มีวันลืม แล้วเพื่อนๆเล่าครับ ปีเก่าที่กำลังจะผ่านไป มีเหตุการณ์อะไรบ้างที่น่าจะเป็นประวัติศาสตร์ของแผ่นดิน หรือเป็นเรื่องประทับใจท่าน เรามาแลกเปลี่ยนกันฟังเถิดครับ
ตราชู 29 ธ.ค. 2549 10:02 น. - ID 4791 
1347
4
0
29 ธันวาคม 2549 18:45 น. - comment id 16293
ข้อ 1 คิดเหมือนกัน แต่ข้อ 2-3 คิดไม่เหมือนกัน อัลมิตรามีเรื่องประทับใจหลายอย่างนอกเหนือจากที่คุณเขียนนะ ตัวอย่างเช่น ประทับใจที่ได้รับน้ำใจงาม ๆ จากเพื่อนสมาชิก ทั้งที่รู้จักหน้าค่าตากันบ้าง และทั้งที่เคยเห็นแต่นามแฝง หลายคนนะ .. แต่คงจะเอ่ยนามไม่หมด ด้วยเกรงอย่างยิ่งว่าจะเขียนตกหล่น เอาเป็นว่า วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายที่จะได้เขียนคอมเมนท์ในปีนี้ บางอย่างที่ผ่านพ้นไป ก็ขอให้เลือกเก็บแต่ความทรงจำที่ดี ส่วนบางเสี้ยวความรู้สึกที่ไม่ดี ก็ขอให้ทิ้งไปกับวันวาน ลาทีปีเก่า สวัสดีปีจะใหม่ ค่ะ
29 ธันวาคม 2549 23:57 น. - comment id 16295
1.ปีเก่าประทับใจตรงที่ได้รู้จักเพื่อน พี่ น้อง ชาวบ้านกลอนไทยทั้งหลาย ทุกคนในบ้านกลอนไทย เป็นอาจารย์ของผมครับ แม้ผมจะไม่สามารถอ่านงานของทุกคนได้หมด แต่ก็ขอชื่นชมผลงานของทุกคน ที่เป็นผู้ร่วมเส้นทางวรรณศิลป์ อันประดับหล้าให้งดงาม "เมืองใดไม่มีกวีแก้ว เมืองนั้นไม่แคล้วคนหยาม เมืองใดไร้นารีงาม เมืองนั้นขาดความภูมิใจ เมืองใดไม่มีดนตรีเลิศ เมืองนั้นไม่เพริศพิสมัย เมืองใดไร้ธรรมอำไพ เมืองนั้นบรรลัยแน่นอน" พระราชนิพนธ์ใน ร.๒ 2. เป็นจุดเริ่มต้นที่มีค่ากว่าปีก่อนๆมาก เป็นปีที่ให้ประสบการณ์ผมมากกว่าปีก่อน สามารถผ่านจุดหักเหของของชีวิต การเรียนที่ยากลำบาก กิจกรรมที่หนักอึ้ง แล้วก็งานอดิเรกที่ละทิ้งไม่ได้ ทำให้ผมเรียนรู้อาไรหลายสิ่งที่ไม่เคยเรียน 3.สำหรับเรื่องบ้านเมืองนั้น ประทับใจ ข้อ สาม
30 ธันวาคม 2549 00:01 น. - comment id 16296
ลืมอีกอย่าง ผมรักในหลวงตั้งแต่เกิดแล้วครับ ในความคิดตอนเด็กๆ นึกว่าเป็นกษัตริย์แล้วจะสบาย จึงอยากเป็นจะได้เสพสำราญ พอโตมาจึงรู้ว่า ในหลวงทรงลำบาก แล้วก็ทรงเหน็ดเหนื่อยต่อพระกรณียกิจที่กระทำไม่น้อย จึงรักและเทิดทูนในหลวง ห้วงคำนึงชอบแต่งกลอนเทิดพระเกียรติมากที่สุด ในบรรดากลอนประเภทอื่นครับ
30 ธันวาคม 2549 11:53 น. - comment id 16300
สวัสดีครับ เพื่อนๆทุกท่าน คุณอัลมิตรา แล้วคุณห้วงคำนึงด้วย อีกสิ่งที่ประทับใจผม แต่มิได้เขียนไว้ในกระทู้เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องจำเพาะตน นั่นคือ ได้มีโอกาสทดลองนำผลงาน (อันแสนห่วย) มาเผยแพร่ประจานตัวเองที่นี่ แต่ แม้ฝีมือจะอ่อนด้อย เพื่อนๆกลับไม่มีใครรังเกียจเลยสักนิด ซ้ำยังอุปถัมภ์คนฝีมือต่ำคนนี้ให้มีกำลังใจเรื่อยๆไป ขอขอบพระคุณบ้านกลอนไทยเป็นอย่างยิ่งครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ