เท่าที่ผ่านมาไม่ค่อยได้รับการตอบรับจากท่านผู้อ่านมากนัก บวกกับไม่ค่อยมีเวลาเสียด้วย ...จึงขอแจ้งให้ทุกท่านได้ทราบว่า ดิฉันคงจะไม่ได้โพสต์นิยายเรื่อง รักข้างเดียว...มันช้ำอยู่แล้ว ในเวบนี้อีก หากท่านใดที่ยังสนใจอ่านก็เข้าไปที่อ่านที่เวบนี้ได้ค่ะ เพราะดิฉันจะยังคงนำมาโพสต์ทุกตอนจนถึงตอนจบ ..เป็นบลอ็กแกงค์ส่วนตัวค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=roslita&group=10 อยากขอบคุณน้ำใจจากเพื่อน ๆ ทุกคนที่แวะเข้ามาอ่าน และขอบคุณทางเวบ Thaipoem ที่ให้โอกาสดิฉันได้มีส่วนร่วมสนุกกับเวบนี้ ขอบคุณมากค่ะ ด้วยมิตรภาพที่ดี
2 ธันวาคม 2549 14:01 น. - comment id 16013
ต้องขออภัยด้วยที่ไม่ได้ค่อยเข้ามาอ่านงาน เพื่อนๆเพราะยุ่งอยู่นะคะ แต่พอเห็นกระทู้คุณ ต้องรีบบอกว่า จะโพสอะไรก็โพสมาเถอะค่ะ เพื่อนๆที่นี่ เขาก็อ่านกันไปเรื่อยๆ อย่างกลอน ของเรา ยังมีคนอ่รนรวมตัวเองด้วย แค่ 34 คนยังมีเงยค่ะ ให้กำลังใจนะคะ
3 ธันวาคม 2549 12:13 น. - comment id 16020
ขอบคุณกำลังใจจากคุณ tiki มากค่ะ พอดีดิฉันไม่ค่อยมีเวลาด้วยค่ะ ปกติก็โพสต์อยู่สองเวบรวมทั้งบล็อกแก๊งค์ของตัวเองด้วย มาช่วงหลัง ๆ ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ งานรัดตัวตลอดค่ะ ก็เลยถือโอกาสไม่โพสต์ที่เวบนี้ค่ะ หากแฟน ๆ ท่านใดที่อยากอ่านก็เข้าไปอ่านในลิงค์ที่แจ้งเอาไว้ค่ะ
4 ธันวาคม 2549 16:18 น. - comment id 16027
ถ้าหากมีเวลากลับมาโพสเรื่องสั้นอีกนะคะ....สิ่งไหนที่เราทำแล้วมีความสุขก็อย่าเพิ่งถอดใจไปซะก่อนล่ะ ขอแค่ได้ทำในสิ่งที่เรารักแค่นี้ก็ทำให้เราอิ่มใจได้เหมือนกันนินาเนาะ ปล.ยังมีคนอ่านที่ไม่แสดงตัวอีกมากที่คอยเป็นกำลังใจให้และแอบทึ่งว่า...ใครกันหนอช่างมีความมุ่งมั่นขนาดไม่ค่อยมีใครคอมเม้นก็ยังไม่ถอดใจแต่กลับพยายามสร้างสรรค์งานออกมาเรื่อยๆจนเราแอบชื่นชมอยู่ห่างๆ...เป็นกำลังใจให้จ๊ะ สู้ๆ
5 ธันวาคม 2549 02:38 น. - comment id 16031
ขอบคุณกำลังใจจากคุณ โคลอนมากค่ะ ถ้อยคำที่ดิฉันอ่านจากคอมเม้นของคุณทำให้ดิฉันรู้สึกดีใจและซาบซึ้งน้ำใจจริง ๆ เลยค่ะ ดิฉันก็อยากกลับมาโพสต์อีกครั้งหากมีเวลาว่าง แต่ช่วงกลางเดือนธันวาคมนี้ดิฉันมีงานเข้ามาเยอะจริง ๆ ค่ะ....เกรงว่าจะเข้ามาโพสต์นิยายไม่ได้ และไม่อยากทำให้ท่านผู้อ่านผิดหวังด้วยค่ะ ก็เลยถือโอกาสแจ้งให้แฟนนักอ่านทราบว่าจะไม่โพสต์นิยายที่นี่อีกแล้ว แต่ก็ยังมีลิงค์ในบล็อกแกงค์ให้แฟน ๆ เข้าไปอ่านได้ค่ะ หากวันข้างหน้าดิฉันเคลียร์งานเสร็จแล้ว...ดิฉันคงมีโอกาสแวะมาโพสต์ให้อ่านกันอีกค่ะ