เราจะทำอย่างไรดีค่ะเมื่อความรักถึงวันสิ้นสุด ฉันเจ็บเหลือเกิน เธอคนนั้นจากไปแล้ว ฉันไม่อยากให้มันเป็นความจริงเลยค่ะ
18 มิถุนายน 2549 00:05 น. - comment id 14639
หาคนรักใหม่ดีกว่า
19 มิถุนายน 2549 05:19 น. - comment id 14654
ทำใจครับ...ทำใจ...คาถานี้ดี สรรพสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลงครับ.....แต่ในตอนแรกแค่อาจทำใจไม่ได้ ไม่นึกว่าใจคนมันจะ กางใบแล่นไปได้เร็วถึงเพียงนี้ ใช่มั้ยครับ... ท่องคาถาไว้ครับ.....หนีไปเที่ยวทะเล น้ำตก ภูเขา แล้วก็หาคนใหม่เยียวยาให้เร็วที่สุดครับ อย่าอยู่กับความเศร้านาน....เพราะมันเป็นเพื่อนที่คอยแต่จะทำร้ายครับ
19 มิถุนายน 2549 09:13 น. - comment id 14659
เราก็เพิ่งผ่านช่วงเวลานั้นมา...เจ็บมากเหลือเกิน แต่ตอนนี้ ผ่านมาได้แล้ว เข้มแข็งขึ้น โตขึ้น มองโลกในมุมที่ต่างไปจากเดิม... ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ลองหาความรักและกำลังใจจากคนรอบข้าง แต่ที่สำคัญที่สุดคือ ความรักและกำลังใจ จากตัวเราเองค่ะ..
20 มิถุนายน 2549 20:57 น. - comment id 14684
เราทำอะไรไม่ได้ นอกเสียจากพยายามให้เวลารักษาแผลใจ กาลเวลาแสนวิเศษรักษาได้ทุกสิ่ง และให้ชีวิตเราด้วยนะ
21 มิถุนายน 2549 19:21 น. - comment id 14704
ง่าย......นิดเดียวเองค่ะ...เพียงแค่คุณเก็บเค้าใส่ความทรงจำ....แล้วให้เวลาตัวเองสักพัก ...บางทีคุณอาจจะชอบที่จะอยู่เป็นโสดก้อได้นะ...อิอิ ...เพราะไม่ต้องเจ็บงัยแต่อาจเหงาบ้างก้อหาอย่างอื่นทดแทนไปก่อนจนกว่าคนที่ใช่จะเดินเข้ามาใหม่นะคะ....อิอิ............
4 กรกฎาคม 2549 12:43 น. - comment id 14800
ฉันอาจเป็นคนนึงที่บอกคุณได้ว่า...ถ้าหากคุณรักเขาอย่างแท้จริง รักด้วยใจบริสุทธิ์แล้วล่ะก็ โปรดเตรียมใจไว้เถอะว่า ไม่มีทางที่คุณจะลืมเขาได้ตราบจนวินาทีสุดท้ายที่คุณสิ้นลม แต่ความรู้สึกที่มีให้เขามันจะแตกต่างกันไปตามกาลเวลา ฉันเลิกกับแฟนมา 8 ปี แล้ว แต่ไม่เคยมีวันไหนที่ไม่คิดถึงเขา ไม่รักเขา ทรมาน...ทรมานมาก...ที่ต้องทนคิดถึงคนที่เรารักแต่ก็ไม่อาจไปเจอหรือพูดคุยกับเขาได้ เจ็บปวด...เจ็บปวดมาก...แต่ทว่าความเจ็บปวดนั้นมันจะทุเลาบางลงได้บ้างเมื่อฉันรู้สึกดีใจหากรู้ว่าเขามีความสุข...คุณอาจจะมองว่าฉันน้ำเน่าก็ได้นะ แต่นี่คือเรื่องจริงที่ยิ่งกว่านิยายซะอีก...ไม่เชื่ออีกสัก 8 ปี คุณจะเชื่อฉันว่าฉันพูดความจริง...คุณรู้อย่างนี้แล้วก็เลือกเอาแล้วกันว่า จากนี้ไปอีก 8 ปี คุณจะเศร้าและมัวจมทุกข์อยู่กับผู้ชายคนนี้ หรือเปลี่ยนทัศนคติใหม่ว่า...เอาเถอะอย่างน้อยก็ได้เกิดมารักกับเขาและขอให้เขามีความสุข...ส่วนตัวคุณก็พยายามทำทุกวันให้มีความสุขซะ...รู้มั้ยจ๊ะ