บรรยากาศและภูมิอากาศรอบๆ เรากำลังร้อนระอุ ก็หวังว่าความรักจะช่วยเยียวยาได้ ผมเชื่อว่าคนเขียนร้อยกรองทุกคนต้องเคยเขียนกลอนรักมาบ้างอย่างน้อยก็หนึ่งชิ้น และสมัยก่อนการเขียนเพลงยาวแทนจดหมายรักก็เป็นเรื่องปกติ แต่การจะบอกรัก หรือรำพันรักออกมา ก็ยังยากกว่าปอกกล้วยเข้าปาก เพราะมันไม่ใช่แค่พูดสั้นๆ สามคำ หรือแค่ตาสบตา มาลองดูกันไหม ? ว่าคุณทำมันได้ดีเพียงใด เขียนเป็นกลอนตลาด ความยาว 2-4 บท มาลงในกระทู้นี้ ภายในวันที่ 22 มีนาคม 2549 นี้ คนหนึ่งส่งผลงานได้ไม่เกิน 3 ชิ้น อย่าโกงด้วยการใช้หลายชื่อล่ะ คราวนี้ผมติดต่อผู้อำนวยการสถาบันสุนทรภู่ให้รับผิดชอบด้านการตัดสิน โดยกรรมการจะคัดเลือกงานที่เข้าตาไว้ 5 ชิ้น เช่นเดิม ขอบคุณ คุณสุพจน์ ชีรานนท์ ไว้ล่วงหน้า ณ ที่นี้ แต่ยังไม่มีใครเอื้อเฟื้อของที่ระลึกคราวนี้แฮะ สำหรับของที่ระลึกจากโครงการแรก เลขาฯ ส่วนตัวของผมบอกว่าสัปดาห์หน้านี้จะพอมีเวลาว่างไปจัดการให้ รอหน่อยก็แล้วกัน แหะๆ
ทัดหทัย 15 มี.ค. 2549 09:33 น. - ID 4295 
3240
44
0
17 มีนาคม 2549 00:35 น. - comment id 13369
ขอร่วมสนุกด้วย ในงานชิ้นที่สองนะคะ : ) ส่วนชิ้นที่สาม รอก่อน จะไปค้นอารมณ์อินเลิฟเมื่อสิบปีที่แล้วมาลองขัดๆ เกลาๆ ดู โอ้ว .. นี่ถึงขนาดต้องไปคุ้ยงานตอนสาวๆ มาเขียนประกวดเลยนะคะเนี่ย ... ผลิ จากคนโทรมซอมซ่อต่อวันว่าง ฟ้าเวิ้งว้างมองตะวันยังเฉยเฉย ลมหายใจไหลคว้างยังละเลย ไม่คุ้นเคยดูแลแม้ตัวเอง ยามท้อล้าหลั่งน้ำตามาล้างเศร้า ปลักจมเหงาทุกวันคืนฝืนทำเก่ง ปล่อยชีวิตคิดไหวไปตามเพลง ยินดนตรีบรรเลงเพียงผ่านเลย แล้วดอกไม้แต่งตัวใหม่ในลานกว้าง ฟ้าพราวพร่างระดะดาวพราวผลิเผย อุ่นอบไอสายลมพรมรำเพย รำพึงเปรยเคลิ้มเพ้อละเมอไกล ซอกช่องว่างหว่างใจได้เต็มฝัน ชีวิตผันจากเยือกเย็นเป็นคนใหม่ เพลงสายฝนแว่วหวานบันดาลใจ เธอใช่ไหม? เปลี่ยนโลกฉันเป็นวันนี้. พอลุ้นไหมคะ? เขียนจนเหนื่อยเลยนะ ชิ้นนี้ ... แก้แล้ว เกลาอีก กว่าจะบอกรักออกมาเป็นอย่างนี้ได้ แหะ แหะ ไม่น่าจำกัดแค่คนละ 3 ชิ้นเลย ทำให้บรรยากาศการประกวดกลอนไม่คึกคักเท่าที่ควร .... เหลือเวลาอีก 5 - 6 วัน ชิ้นที่สาม คงอีกหลายวันแหละค่ะ รออ่านของคนอื่นๆ เมื่อไหร่จะได้อ่านสักทีหนอ : )
15 มีนาคม 2549 18:44 น. - comment id 13695
ตกลงประกวดเขียนกลอนบอกรักใช่ไหมคะ? ไม่ให้ไกด์ไลน์หรือแนวทางอะไรสักนิดๆ หรือคะว่า จะเขียนยังไงดี สำหรับคนมือใหม่ ไม่เคยบอกรักใครอย่างยัยหยาดอะค่ะ คุณทัดหทัย ... เดี๋ยวจะมาร่วมแจมด้วย อิอิ
15 มีนาคม 2549 21:37 น. - comment id 13696
มาใช้สิทธิ์ตามระบอบประชาธิปไตย ลงประกวดกลอนบอกรัก ค่ะ แต่ว่า ... อันนี้ ประเดิมนะคะ เผื่อคนอื่นจะได้ตามๆ กันมา เดี๋ยวว่างๆ จะมาใช้สิทธิ์อีก ... ลอง \"บอกรัก\" ดูสักหน่อยนะคะ อันนี้เป็นกลอนเก่าเอามาปัดฝุ่นและเกลาๆ ค่ะ : ) ใจคอคุณทัดหทัยจะไม่ให้แนวทางอะไรมั่งเลยเหรอ : P เผย ฟ้าเบิกเผยดวงตะวันสร้างสรรค์ฟ้า โลกอ่อนล้าแดดจรูญอุ่นเอื้อนเอ่ย ดอกไม้พริ้มยิ้มเบิกบานวันล่วงเลย เพียงผลิเผยความในใจรับอรุณ ม่านฝนเผยหยาดเย็นกระเซ็นซบ รุ้งถักทบแพรพรมห่มฟ้าอุ่น ลมยังโชยโปรยมนต์มั่นขอบคุณ ดอกแก้วกรุ่นใบไม้เพรียกเพลงรัก สบแววตาเผยนัยไม่เคยหลบ จังหวะใจกระทบเต้นตึกตัก น้ำตาพราวดังดาวซึ้งรำพึงทัก หลั่งค่าคำมิกักกลั้นสักนิด ฟ้าเบิกเผยแสงอรุณอุ่นท่ามฟ้า สบสายตาฉันสักครั้งหวังสะกิด คนหนึ่งคนบนหนทางช่างมืดมิด อยากมีสิทธิ์เผยห่วงใยให้เธอรู้.
16 มีนาคม 2549 04:09 น. - comment id 13697
เห็นแววตา คุณเศร้า ใจเจ้าเอ๋ย เจ็บจริงเอย ในอก ตระหนกขวัญ เอื้อมมือหมาย ปลุกปลอบ มอบจำนรรจ์ ชะงักงัน มิควร ปั่นป่วนใจ อันเราเป็น เพียงหญิง ยิ่งตระหนัก ถึงจะรัก ร้อยเรียง สักเพียงไหน มิอาจเอื้อม หยิบสั่ง ได้ดั่งใจ เก็บเอาไว้ พรายแพรว แค่แววตา ลมทะเล วอนบอกดาว สกาวพร่าง บนฟ้ากว้าง เป็นสื่อ กระพือไหว บอกเขาที มีคน แอบใส่ใจ แสนห่วงใย อย่าเศร้า เหงาอีกเลย อรุณสวัสดิ์ค่ะ ยังไม่ได้นอนหรอก.. นั่งปั่นกระทู้ อ่านอะไรไปเรื่อยเจื้อยตามประสาคนชอบนอนเช้า อยากบอกว่า.. ขอบคุณมากที่สุด ที่เวบมาสเตอร์ เก็บกลอนไว้ให้ สีน้ำฟ้าเกิดที่นี่ และไม่ค่อยมีระเบียบในการเก็บงานเขียน พลิกไปเปิดหน้าเก่า ๆ .. เห็นแล้วก็ชื่นใจ ตอนนี้ขอเป็นของเก่ามาเล่าใหม่ แต่ถ้าไม่ตันจริง ๆ จะส่งอีกให้ครบสามค่ะ มีความสุขกับการทำงานกันนะคะ แจม
16 มีนาคม 2549 08:09 น. - comment id 13698
ผมไม่แน่ใจว่าการบอกรักใครสักคนนี่ต้องมีศิลปะอะไรบ้าง แต่แน่ใจว่าการเขียนกลอนรักคงต้องมีศิลปะ ยกเว้นเขียนไว้อ่านคนเดียวหรือแค่สองคน เพราะมันมากกว่าการบอกคนที่เรารักว่ารักเธอ เพราะเราต้องการให้คนอื่นที่มาอ่านซาบซึ้งไปกับเราด้วย สำหรับผม.. ความจริงใจจะสำคัญเหนือทุกอย่าง เวลาที่เรารักใครสักคน เราจะอยากบอกอะไรเธอบ้าง? แน่นอนว่ามันต้องกลั่นกรองออกมาจากหัวใจ เชื่อไหม..เขียนกลอนรักนี่ง่ายกว่าบอกรักเป็นครั้งแรกกับคนที่เรารักเสียอีก แต่ถ้าบอกกับคนที่เราไม่ได้รักจริงนี่กลับง่ายแฮะ หนุ่มหนึ่งบอกสาวว่า \"ผมบอกไม่ถูกว่าผมรู้สึกยังไงเมื่ออยู่ใกล้คุณ\" เออเนอะ แล้วสาวเจ้าจะรู้มั้ยเนี่ย
17 มีนาคม 2549 07:49 น. - comment id 13699
ผมเชื่อว่าหลายคนกำลังซุ่มแต่งกลอนบอกรัก ที่ต้องซุ่มเพราะต้องซ่อนทีเด็ดเอาไว้ และอาจมีบางคนไม่ยอมลงสนาม ประมาณว่ากลัวเทคนิคการบอกรักเฉพาะตัวแพร่หลาย แล้วต่อไปจะหากินลำบากเป็นธรรมดาที่บรรยากาศงานนี้จะเคร่งขรึมกว่าครั้งที่แล้ว หลายคนเอาจริงเอาจังขึ้น เป็นการให้ความสำคัญกับการเขียน เนื่องจากได้บทเรียนจากครั้งก่อนเป็นแนวทาง ลองรออีกสักพักสิ อิอิ
18 มีนาคม 2549 22:28 น. - comment id 13700
กล้ากล้าหน่อย ที่ด้านนอกหมอกหนาอากาศหนาว มองเห็นดาวระยิบกระพริบไหว ดั่งล่วงรู้ว่าเราเหงาในใจ จะบอกใครได้เล่าเราไม่เคย เป็นความรัก-ความหลงยังสงสัย จึงยับยั้งคำไว้ไม่เอื้อนเอ่ย หากเธอมีคนอื่นไว้ชื่นเชย ต้องปล่อยเลยตามไปในประเด็น ที่รักแล้วแคล้วคลาดประหลาดยิ่ง ชายเกรงกริ่งหญิงทำอายหลายครั้งเห็น ไม่พากเพียรเรียนลัดผลัดเช้าเย็น คงตกเป็นผู้ครองความหมองตรม ที่ด้านนอกหมอกจางสว่างแล้ว มองเห็นแนวชีวีที่สุขสม จะร้องเพลง\"รักเอย\"เผยอารมณ์ เขียนคำคมซื่อซื่อใส่มือเธอ มาร่วมสร้างสีสันด้วยค่ะ เพิ่งชิ้นแรกนะ....ยังมีเวลาปั่นอีกหลายวัน...
18 มีนาคม 2549 20:56 น. - comment id 13702
ขอร่วมด้วยสักตัวตนนะท่านทัดฯ ฝากดาว... ฟ้าทอสีสันร้อยฝันเรียงฝาก ดึกนี้จันทร์พรากจากฟ้า-ข้าเหงา ครุ่นคิดถึงเธอฟ้าเปรอ แสงเงา เดือนลับยิ่งเหงา ดาวเย้าคำนึง ฝากเพลงหัวใจข้าได้ไหม?ดาว ฝากใจดวงหนาวกับดาว-ส่องถึง ใจรักจักร้องกว่าก้อง-คำนึง หัวใจดวงหนึ่ง รำพึงถึงเธอ มีรักเต็มใจ-ห่วงใยเต็มอก วูบ แสงดาวตกหลงพร่ำคำเผลอ คนรักของข้า บนฟ้าพบเจอ- ดวงตาอันเหม่อแห่งข้าบ้างไหม? อย่าปล่อยคว้างแล้ววางไว้ไกลจาก วันคล้อยคืนพรากหากข้าหวาดไหว อกรุ่มรุมร้อนดั่งฟืนฟอนไฟ หากเขียนความในคงเต็มผืนฟ้า.
18 มีนาคม 2549 18:33 น. - comment id 13703
............................................................ ใจร้างแล้งแห้งเหี่ยวเปล่าเปลี่ยวรัก พอสบพักตร์แก้วตามารศรี เหมือนเมฆฝนก่อตัวชั่วนาที ฉ่ำฤดีฝนสวาทซัดสาดพลัน ถ้อยคำมากฝากฝนที่บนฟ้า เทหลั่งมาสู่ใจนางในฝัน โปรยปรายรักรินรื่นชื่นชีวัน ท่วมใจเธอใจฉันนิรันดร... .............................................................. ...มั่วมาร่วมสนุกด้วยคนครับ...
18 มีนาคม 2549 19:40 น. - comment id 13704
หน้าส่วนตัว
ผลงานเก่า แต่เกลาอีกนิดหน่อย อย่าเพิ่งนับเป็น ชิ้นที่ 2 นะครับ( แหะๆๆ)
-: สายลม...ทุ่งหญ้า...ท้องฟ้า...ดอกไม้ :-
-: สายลมเอยฝากเผยคำแทนใจนี้ :-
ถีงบางคนแสนดีที่ห่วงหา
กระซิบเอ่ยออเซาะอ้อนวาจา
ในทุกคราเช้าค่ำยามห่างไกล
-: ทุ่งหญ้าเอยโปรดเผยคำเอ่ยเอื้อน :-
คอยย้ำเตือนคำหวานผ่านหญ้าไหว
โอนอ่อนปลิวพลิ้วพัดมัดตรึงใจ
สื่อความนัยปนเจือเมื่อห่างกัน
-: ท้องฟ้าเอยเปรยคำย้ำจิตซึ้ง :-
ความห่วงหารำพึงถึงจอมขวัญ
คำพิเศษจากใจไว้กำนัล
ผ่านฟ้าทองผ่องอำพันมั่นสู่เธอ
-: ดอกไม้เอยมิต้องเอ่ยวาจาย้ำ :-
รอเรานี้เอ่ยคำนำเสนอ
มอบตัวเจ้าพร้อมคำนั้นวันพบเจอ
นั่นคือ รัก รักเธอ สุดหัวใจ
-: ปักษาวายุ :-
18 มีนาคม 2549 20:03 น. - comment id 13705
::: คำสารภาพของแววตา ::: ความห่วงหาอาทรซ่อนไม่มิด อยากปกปิดเก็บงำทำไม่ได้ ความรักที่หวานซึ้งติดตรึงใจ เผยออกไปเพียงการประสานตา ฉันรักเธอเพียงใดรู้ไหมเอ่ย อาจจะเคยพูดบ่อยจนด้อยค่า เฝ้าเพียรย้ำบอกเธอเสมอมา เหมือนกับว่าเป็นคำไม่สำคัญ ความรู้สึกเผยไปอยากให้เชื่อ อย่าเพิ่งเบื่อโปรดจ้องสองตาฉัน เป็นเครื่องสื่อความนัยใช้ยืนยัน แววตานั้นจริงใจ \"ปดไม่เป็น\" ..........................................
19 มีนาคม 2549 08:59 น. - comment id 13706
เสียงปี่กลองก้องหูยากอยู่นิ่ง เสือจะทิ้งลายเสือเหลือวิสัย ถึงคราวอวดลวดลายมัวอายใคร ขนาดคนหมดไฟยังเติมฟืน เห็นมะ.. เริ่มจะเห็นวี่แววความคึกคัก ครึกโครม และครึกครื้นรำไรแล้ว ก็แหม..กะอีแค่การบอกรักเนี่ย ไม่ต้องก็ได้ แต่บอกก่อนนา เผยตำราบอกรักตรงนี้แล้ว ให้ไปตามเก็บค่าลิขสิทธิ์จากคนยืมไปใช้กันเอาเอง เฮ้ออออออ เสียดายที่ทัดหทัยได้แต่นั่งดู
19 มีนาคม 2549 09:02 น. - comment id 13707
แหม ... คุณทัดหทัย นิยามความรักของแต่ละคนน่ะ เหมือนกันซักที่ไหน การ \"บอกรัก\" ก็คือ การสื่อสารชนิดหนึ่ง ที่คงต้องมีผู้ส่งสาร มีสาร(คือความรัก) และมีผู้รับสาร ใช่มะ ... ถ้าคนๆ หนึ่งคิดว่า ความรักคือกันและกัน แต่ยัยหยาดคิดว่า เธอคือแรงบันดาลใจ เท่านั้นน่ะ จะบอกกันรู้เรื่องไหมเนี่ย? เดี๋ยวอีกสัก 2-4 วัน จะเอา \"ผลฝัน\" มาลงเน้อ ... กลัวว่า เขียนความรักแบบนี้คนที่ถูกบอกรักจะไม่เข้าใจอะดิ เพราะมันเป็นแค่อารมณ์ \"แค่ได้รักก็พอ\" และ \"ขอให้เธอได้รับรู้\" ไม่ได้มี action + reaction อะไรเลย ... แต่ยืนยันได้ว่า ออกมาจากใจจริงๆ เคยคิดอยากบอกใครสักคนแบบนี้จริงๆ เลยต้องตั้งใจเขียนมากหน่อย ... แต่งตัวให้กับกลอนบอกรักก่อนนะ คุณทัดหทัย รับรองส่งขึ้นเวทีประกวดแน่นอน : )
19 มีนาคม 2549 10:58 น. - comment id 13708
.....ดวงตาสดใสประกายแสง ผิวแก้มสดอิ่มแดงเรื่อมิเบื่อหาย ปากบางยิ้มพรมพริ้มพราย เกษาสยายดำขลับนิลชื่นภิรมณ์ .....อยากบอกเธอว่ารักมิหนักจิต อยากชื่นพินิจจิตสมภิรมณ์หมาย จะดูแลรักรักเธอด้วยใจกาย ชีพมลายสลายจิตมิสิ้นรักเธอ .....ขอเถิดนะคนดีให้เชื่อฉัน ในเวลาที่ผันมิเสื่อมหาย สิ่งที่ฉันเฝ้ากระทำด้วยใจกาย คือสิ่งหมายบอกรักพิทักษ์เธอ .....ฉันเฝ้ารอคำรักจากดวงจิต เฝ้ารอคำชื่นชีวิตเป็นจิตหมาย ฉันขอเธอจากใจอยู่มิวาย รอคำหมายว่า \"ตกลงค่ะ\" ฉันรักเธอ ขอร่วมสนุกด้วยคนนะครับ (ไม่เก่งแต่อยากร่วม ก็ขอคนที่เรารักแต่งงานจริงๆนี่) อิอิอิ
19 มีนาคม 2549 12:32 น. - comment id 13709
19 มีนาคม 2549 23:14 น. - comment id 13711
เมื่อใจนี้มีรักสลักจิต จะมองทิศทางไหนใดแห่งหน มีแต่ความแจ่มใสไม่มืดมน ไม่มีฝนพร่างพรมลมบางเบา เราคบกันฉันเพื่อนนับเดือนแล้ว เคยถูกแซวหลายครั้งยังนึกเหมา จะเอ่ยออกบอกรักหนักใจเรา เกรงนงเยาว์บอกปัดตัดไมตรี พยายามทำใจให้เลิกรัก แต่เกินหักห้ามจิตคิดหลีกหนี กลายเป็นโรคซึมเศร้าเหงาทวี วันพรุ่งนี้เถอะนะจะเผยใจ หากจะบอกตามตรงคงขัดเขิน จะชวนคุยให้เพลินเดินเฉไฉ แล้วรีบอ้าปากออกบอกความนัย จะบอกให้ประจักษ์ว่ารักเธอ.......... ชิ้นที่สอง มาแล้วค่ะ กะจะรอนาทีสุดท้าย แต่เกรงว่าจะติดธุระอื่น จนหลงลืมไป
20 มีนาคม 2549 01:00 น. - comment id 13712
ได้เวลาส่งนางงามขึ้นเวทีประกวดสักที .. ประดิษฐ์ประดอยมาหลายเพลาแล้ว อิอิ ผลฝัน-บันดาลใจ จะเก็บผลแรงดลใจจากต้นฝัน ที่เพียรหมั่นรดน้ำความคิดถึง โยงเยื่อใยหวงห่วงห้วงคำนึง หวานหว่านซึ้งดอกดาวพริบพราวพราย เบิกผลฝันบันดาลใจในส่วนหนึ่ง อบน้ำผึ้งเอิบภาพอาบจันทร์ฉาย หยาดน้ำทิพย์หยดประพรมพร่างประกาย วาดหวังรายโรยชีวิตทุกทิศทาง ซ่านทรงจำอ่อนอุ่นละมุนขวัญ พริ้มรำพันจากใจยามไกลห่าง บรรจงปั้นฝันตรึงกลมกลึงวาง แทรกช่องว่างแต่งแต้มเติมเต็มใจ ผลิฝันสวยด้วยถนอมยอมทุกอย่าง สานเส้นทางความเป็น \"เรา\" เข้ากันได้ สรรสิ่งหวังระหว่างวันอันแสนไกล เธอรู้ไหม? หนึ่งผลฝัน นั้นคือเธอ. บอกรักอย่างนี้ ... คนรับรักจะซาบซึ้งบ้างไหมเนี่ย มาร่วมสนุกกับคุณทัดหทัย เหมือนย้อนเวลากลับไปสู่สมัยสาวๆ เมื่อสิบปีก่อนเลย อิอิ : ) และแล้ว ... ลาละค่ะ หมดสิทธิ์ส่งนางงามเข้าประกวดแล้ว ไว้มาเงี่ยหูฟังผลประกวดแล้วกันนะคะ
20 มีนาคม 2549 08:52 น. - comment id 13713
ร่วมสนุก 1 เรื่องค่ะ.... มิติรัก.. ยกแผ่นดินทั้งแดนเทียบแผ่นฟ้า ชักแม่น้ำทั้งห้ามาขานไข ใครก็รู้เป็นรองหนึ่งห้องใจ หลักประกันพอไหมยกให้เธอ ระยะทางอาจเกินแรงเดินไหว ระยะใจมิห่างเคียงข้างเสมอ คือความหวังทางฝันบรรจบเจอ มิใช่เพ้อพูดพร่ำทุกคำจริง มหาสมุทรร่ำไห้ลึกไม่เท่า ใจที่เฝ้าฟูมฟักรักยอดหญิง มันลึกซึ้งในห้วงเกินท้วงติง มิอาจอิงสิ่งใดเทียบได้เลย บอกเธอไปรับด้วยแก้ขวยเขิน รักผิวเผินพยักหน้าอย่านิ่งเฉย ถ้ารักมั่นจุมพิตตอบนิดเอย คนคุ้นเคยรออยู่..เป็นคู่ครอง ..
20 มีนาคม 2549 09:58 น. - comment id 13714
น่ายินดีที่งานนี้มีบางคนมาร่วมสนุกด้วยโดยไม่หวังผลการแข่งขัน เพราะเจตนารมณ์ของกระทู้นี้อยู่ตรงการส่งเสริมให้ตั้งใจเขียนกัน การแข่งขันจึงเป็นแค่เครื่องกระตุ้นเท่านั้น และคราวนี้ กรรมการเป็นนักกลอน เป็นกรรมการตัดสินกลอนประกวด,กลอนสด มาก่อน หลักเกณฑ์ในการตัดสินจะพิจารณาถึง ฉันทลักษณ์, ความคิด และลีลาโวหาร บอกไว้เป็นแนวทางในการเขียนน่ะ
20 มีนาคม 2549 12:27 น. - comment id 13716
................................................... ...ลมแห่งรัก... ฝากรักผ่านสายลมที่พรมพัด ส่งสัมผัสอุ่นไอผ่านไปถึง วจีเอ่ยเผยย้ำความคำนึง จุมพิตซึ้งซ่านสู่เธอผู้เดียว วอนลมพลิ้วพัดให้สายใยรัก ร้อยสลักสองใจมาไขว้เกี่ยว หัตถ์รักกุมอุ้มสมกันกลมเกลียว แม้นเศษเสี้ยวอณูใจก็ไม่แปร.. ........................................................ ว่างๆ ครับ..วันนี้ ส่งมาอีกชิ้นละกัน..
22 มีนาคม 2549 16:46 น. - comment id 13717
เก็บดอกรักบรรจงปักแจกันแก้ว สื่อว่ารักเธอแล้วนะจะบอกให้ รักเพื่อรักไม่ได้หวงแต่ห่วงใย เธอมีใครในใจ...ไม่สำคัญ ไม่ได้ง้อขอร้องปองให้รัก อกไม่หักรักไม่ร้าวเฝ้าเพียงฝัน ขอเพียงวันวานหวานผ่านมานั้น รำลึกมั่นในใจฉันเท่านั้นพอ เพื่อเป็นความทรงจำคำนึงไว้ รัญจวนใจกับเธอมานานแล้วหนอ ไม่มีแม้ความหวังให้รั้งรอ เพราะรู้ว่าถึงง้อเธอก็เมิน จึงไว้ชื่นไว้ชมเหมือนลมพัด ขอสัมผัสเบาบางอย่างห่างเหิน ถึงกายเราอยู่ใกล้เหมือนไกลเกิน เถอะ...ฉันเพลินกับรักเธอข้างเดียว กลอนด้นสด กลัวส่งไม่ทัน แบบนี้ล่ะ ไม่หวังรางวัลค่ะ ขอสนุก ๆ แก้เซ็งม๊อบ
22 มีนาคม 2549 16:38 น. - comment id 13718
เราจะดูตามวันที่ที่กำกับ คห เป็นสำคัญ ใครมัวชะล่าใจลงไม่ทันแม้เสี้ยววินาทีก็หมดสิทธิ์ ใครที่ลงมาแล้วก็มีโอกาสตรวจทานและส่งใหม่ ภายในกำหนดเวลาเดียวกัน
20 มีนาคม 2549 22:05 น. - comment id 13722
คุณพ่อมด สนุกด้วยคนนะ
บอกก่อนลา
เมื่อเวลาทำให้เราจากพราก
ฉุดกระชากรักเราให้จบสิ้น
ตัวอยู่ใกล้แต่หัวใจกลับโบยบิน
มิถวิลถึงรักเก่าอย่างเราเคย
มิใช่เพราะหมดรักภักดีดอก
แต่อยากบอกแค่บางคำจำต้องเอ่ย
เมื่อเห็นหน้าบึ้งตึงจึงปล่อยเลย
โอ้รักเอยหวานนักจักจบลง
นึกเสียดายคืนวันยามยังรัก
ช่างหวานนักชวนให้ใจลุ่มหลง
แม้สิ้นชาติขาดกันใจมั่นคง
ยังพะวงในรักปักแน่นทรวง
ก่อนจากกันฉันมีคำจำต้องบอก
แม้ช้ำชอกต้องบอกไปเพราะใจห่วง
ที่ผ่านมาขอย้ำว่าไม่หลอกลวง
ใจทั้งดวงยังมั่นฉันรักเธอ
20 มีนาคม 2549 23:03 น. - comment id 13723
แก้ไขใหม่... ให้อึดอัดเหลือทนเหมือนคนบ้า ภาพลวงตาเธอนั้นทำหวั่นไหว ยามแย้มยิ้มยั่วยวนแสนป่วนใจ หลับ-ตื่นยังหลงใหลเผลอใฝ่ปอง ประสบพักตร์เพียงจอมอนิเตอร์ เก็บมาฝันพร่ำเพ้อละเมอจ้อง อกพระรองย่ำแย่ได้แต่มอง อยากครอบครองเธอไว้ทำไงดี เพราะหลงรักกวีสาวเจ้าของบ้าน หวังเธอผ่านสายตาแวะมานี่ จึงขอฝากบทกลอนอ้อนอีกที เผื่อเธอนี้รู้นัยใจพระรอง
20 มีนาคม 2549 23:45 น. - comment id 13725
นานเท่านาน ฉันไม่มีถ้อยหวานกานท์อักษร หรือบทกลอนคร่ำครวญชวนใฝ่ฝัน ไร้คำพูดหวานซึ้งรำพึงรำพัน ให้หวิวหวั่นหลงปลื้มลืมเวลา ก็มีเพียงหัวใจยังไหวเต้น ใช่โอนเอนอ่อนแอแค่โหยหา อยากอิงแอบแนบหนุนอุ่นอุรา ปรารถนาพบรักใครสักคน จะขอมอบใจกายถวายชีวิต เป็นคู่คิดเพื่อนแท้แม้ขัดสน พาข้ามผ่านคืนวันอันร้อนรน สิ้นหมองหม่นเงียบเหงาเศร้าหัวใจ จะจับมือร่วมทางเพื่อสร้างฝัน คือคำมั่นสัญญาอสงไขย แม้นเวลาล่วงผ่านนานเท่าใด ขอมอบใจพิงพักรักเพียงเธอ
21 มีนาคม 2549 03:17 น. - comment id 13730
คำสามคำ เราคบกันมานานเกินการนับ พอสำหรับพิสูจน์พูดรักได้ กลับยากที่จะเอ่ยเผยความนัย เมื่อหัวใจเย้าหยอกคอยบอกมา ขอนัดเธอบอกรักอีกสักครั้ง แม้ปากยังพูดเผย เอ่ย เออ อ้า จึงบอกรักด้วยการปะสานตา รวมความกล้าบอกใจให้รู้กัน เธอเห็นไหมแววตาที่มาแจ้ง คอยแจกแจงความรักประจักษ์มั่น เหมือนปากที่พูดถ้อยคอยกำนัล สามคำสั้น แน่นหนัก ฉันรักเธอ ร่วมสนุกด้วยคนครับ
21 มีนาคม 2549 12:28 น. - comment id 13733
เหลือเวลาอีกไม่ถึง 36 ชั่วโมง ใครที่หลับอยู่คงต้องรีบตื่นหน่อยแล้วละ ไม่งั้นอาจตกรถไฟ อิอิ บอกก่อนว่าหลังงานนี้แล้วคงเว้นช่วงไปอีกนาน โครงการ 3 (ถ้ามี) ก็ต้องรอฝนโน่น
21 มีนาคม 2549 12:35 น. - comment id 13734
นางฟ้าคนเดิม เลิกไขว่คว้าหาใครที่ไหนแล้ว เคยเหมือนแก้วที่ร้าวราวสลาย จึงทนอยู่เปล่าเปลี่ยวสุดเดียวดาย เหมือนปิดตายชีวิตติดทางตัน ประหนึ่งฟ้าลิขิตสมจิตหวัง เธอเหมือนดั่งนางฟ้ามาจากฝัน ทั้งปลอบโยนห่วงใยใจผูกพัน ความโศกศัลย์จึงคลายหายเศร้าตรม จากเดิมที่ความเหงาเข้าทายทัก เพิ่งประจักษ์สดใสใจสุขสม แม้นอยู่ห่างทางไกลใจเกลียวกลม ฝากสายลมกระซิบรักฝากถึงเธอ ทุกเวลานาทีที่ห่างหาย เช้า-ค่ำ-สายยังซึ้งคิดถึงเสมอ โอ้นางฟ้าคนดีพี่อยากเจอ ใช่พร่ำเพ้อ \"เพราะรัก\" จนปักใจ
21 มีนาคม 2549 16:05 น. - comment id 13736
ช่วยด้วย.. ใจรักพี่แต่กายเสียดายน้อง นั่งจดจ้องบ้านเขามีเป้าหมาย คิดขอสองปรึกษาหาแม่ยาย แกบอกม่ายสนไหมได้พาที ทำเอาอึ้งประดังโสดทั้งบ้าน คิดฟุ้งซ่านสมควรจะถ้วนถี่ เป็นบิดาหรือว่าเป็นสามี จะบอกรักใครดีชีวิตเรา.. ..
21 มีนาคม 2549 17:59 น. - comment id 13737
ไม่รอแล้วเพียงสามคำทำท่าว่ายากยิ่ง จะอ้างอิงคำใครยังไม่กล้า ตั้งแต่เช้าจรดเย็นเห็นกานดา อยากพูดจาถามทักปากหนักเกิน ลองจีบสาวข้างบ้านเมื่อวานก่อน ตามขั้นตอนสุดท้ายค่อยหายเขิน เธอยอมให้จับมือถือแขนเดิน คุยกันเพลินสนุกสุขสมใจ แต่พอพบคนที่มีใจรัก กลับอึกอัก-มิกล้าจะปราศรัย แต่มองตามหลังทุกครั้งไป ที่ซ้อมไว้ลืมหมดไม่จดจำ ด้วยความรักปักใจใช่ลวงหลอก จึงร้อนนอกหนาวในใจครวญคร่ำ วันนี้พร้อมยอมเอ่ยเผยถ้อยคำ จะบอกย้ำว่ารักไม่พักรอ
21 มีนาคม 2549 19:59 น. - comment id 13738
เขียนมั่งค่า ตามพี่รุ่งมาเขียน แหะๆ
21 มีนาคม 2549 22:31 น. - comment id 13740
คนเมืองนอกบอกรักมักคุกเข่า สบตาเว้าวอนด้วยช่วยให้ขลัง เขาไม่อายอดสูดูดีจัง ภาพชายนั่งถือแหวนแบบแผนมี เมื่อสาวชอบตอบคือยื่นมือให้ บรรจงใส่แหวนงามตามวิถี จุมพิตพร้อมยอมรับกับชีวี นับแต่นี้เราสองครองคู่กัน เป็นรักแท้แน่ชัดไม่ขัดเขิน ได้ร่วมเดินเคียงข้างอย่างสุขสันต์ หลังเปิดใจไขขานสานสัมพันธ์ นั่งนับวันอยู่รวมร่วมเคล้าคลอ เคยอับอายหลายครั้งเมื่อตั้งท่า จะบอกว่ารักมากอยากสู่ขอ วันนี้เอ่ยบอกได้ไม่รีรอ ทุกคำข้อออดอ้อนวอนเธอฟัง
22 มีนาคม 2549 11:00 น. - comment id 13741
พี่รักเธอ บอกตัวเองย้ำว่ากล้ากล้าหน่อย ใช่พูดพล่อยออกไปที่ไหนเล่า คำสามคำเอ่ยยากจากปากเรา ลองซ้อมพูดกับเงาเรายังอาย วันนี้แหละมีโชคจิ้งจกทัก จะบอกรักเห็นเธอเผลอใจหาย เธอยิ้มมาอึกอักบอกทักทาย แววตาพรายเติมหวานเต็มซ่านทรวง มีดอกไม้มาฝากหอมมากนะ ดมสิจ๊ะดอกซื่อชื่อห่วงหวง ใจพี่ซ่อนทุกซอกทุกดอกดวง มิหลอกลวงตาเจ้าชู้เธอรู้ทัน ลองฟังเสียงใจพี่สิที่รัก เต้นตึกตักกลัวเก้อเหมือนเพ้อฝัน ทั้งสี่ห้องของใจยกให้พลัน กระซิบสั่นย้ำหนัก \" พี่รักเธอ \"
21 มีนาคม 2549 21:57 น. - comment id 13742
มาร่วมสนุกด้วยค่ะ
แอบรัก
บนสีหน้าท่าเรียบเงียบนิ่งนิ่ง
เหมือนมิเคยมีสิ่งใดให้ไหวหวาม
หากข้างในใจซุกซ่อนของข้อความ
คำทั้งสามตามนั้นฉันรักเธอ
บนสีหน้าท่าเรียบเงียบสนิท
ใจนั้นคิดจิตคะนึงถึงเสมอ
ตาสบตาพาให้หลงละเมอ
แต่แกล้งเซ่อทำเหมือนไม่เข้าใจ
บนสีหน้าท่าเรียบเงียบสงบ
มองไม่พบอาการใดให้หวามไหว
เรียบเงียบนิ่งเหมือนไม่เกิดสิ่งใด
หากข้างในใจนั้นร่ำรำพัน
รักนะรักแต่ไม่แสดงออก
อยากจะบอกตอบรักกับจอมขวัญ
อยากอ้อนแอบแนบชิดจิตผูกพัน
คงสักวันกลั้นใจบอกรักเธอ.
21 มีนาคม 2549 22:13 น. - comment id 13743
ห่วงคนไกล --------------------- ยังเฝ้ารอขอให้ปันใจหรือ จิตใสซื่อเฝ้าหวังเหมือนหยั่งห้วง อันกมลที่นึกสุดลึกกลวง ยากจะตวงและหยั่งหรือชั่งใจ อากาศมีที่ไหนเหน็บให้หนาว ฟ้าอบอ้าวมีนาฯ จะหาไหน หรือความรักปักจิตครุ่นคิดไป สนิทในฟากฝันหว่างวันคืน จันทร์วันเพ็ญเด่นอยู่มิรู้สร่าง จิตอ้างว้างห่างเธอละเมอตื่น บุหงางามอร่ามยามค่ำคืน ดาวดาษดื่นรอบจันทร์ฉันเดียวดาย อยากให้ใครคนหนึ่งซาบซึ้งบ้าง ยามไกลห่างคิดถึงคะนึงหมาย แม้ยามทุกข์ทุกคราก็อย่าคลาย สุขสบายยังรอพะนอเคียง ---------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๑ มีนาคม ๒๕๔๙ ขออนุญาตโพสอีกที เนื่องจากมีจุดที่แก้ไข ในวรรคท้ายสุด
22 มีนาคม 2549 10:32 น. - comment id 13744
โอ๊ะ.. ขออภัย ยังหลุดไปอีกนิดหนึ่ง ฉบับแก้ไขค่ะ ** แ ส น รั ก ** ไม่เห็นเงาคนที่รอเริ่มท้อแท้ รู้สึกแย่หวิวหวั่นอกสั่นไหว เคยกร้าวแกร่งสงบนิ่งยิ่งกว่าใคร แล้วเหตุใดร้อนรนจนเพ้อครวญ รักแล้วหรือถามตนหนที่ร้อย คนต่ำต้อยดื้อไปก็ไห้หวน ตอบจริงจริงหลังจบนึกทบทวน ทุกครั้งล้วนตรงกันมั่นฤทัย รักแล้วนะแสนรักสุดหักห้าม ถูกประณามอ่อนแอสักแค่ไหน ยอมทั้งสิ้นใครจะว่าอะไร ฝากหัวใจภักดีไว้ที่เธอ
21 มีนาคม 2549 23:10 น. - comment id 13745
รักนะคะพูดกี่คราก็ว่ารัก อยากนอนอุ่นหนุนตักอีกสักหน เขาจะชังทั่วบ้านกี่ล้านคน ไล่ไม่จนจนเลิกไล่ก็ไปเอง อยากบอกรักหวานหวานสักล้านครั้ง ย้อนความหลังกันอีกหนนะคนเก่ง ล้านทำนองแว่วหวานที่บรรเลง หลายล้านเพลงล้านเนื้อล้วนเพื่อคุณ ไม่อยากพักก็อย่าไปเกรงใจเพื่อน คนรักพี่มีอีกเกลื่อนเป็นกองหนุน รักกันด้วยหัวใจไม่มีทุน มีแต่อุ่นหัวใจด้วยไอรัก รักนะคะยังยืนยันไม่ผันผวน ใครจะชวนคล้องแขนยังแน่นหนัก รักของน้องไม่ล้อเล่นไม่เว้นวรรค ใครไม่ทักน้องไม่คบจบนะคะ
22 มีนาคม 2549 01:28 น. - comment id 13746
ร้อยดอกรัก ---------------- ดวงไม้หลายหลายพันธุ์ ต่างสีสันสีสดใส ต้องตาประทับไว้ ณ ภายในแห่งฤดี เก็บงำท่ามกลางจิต ดุจความคิดที่ถ้วนถี่ ดื่มด่ำฉ่ำวารี จากนทีที่กลางทรวง โลกนี้มีหลากหลาย สื่อความหมายร้อยสายบ่วง ดึงใจที่เปล่ากลวง ให้หลงห้วงแห่งโลกีย์ เรียงร้อยถ้อยกลอนกาพย์ แผ่ซึมซาบไปทุกที่ กลั่นจากห้วงฤดี แห่งใจนี้ที่รักเธอ -------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๑ มีนาคม ๒๕๔๙
22 มีนาคม 2549 07:33 น. - comment id 13747
และแล้วก็มาถึงโค้งสุดท้าย.. บรรดามวยซุ่มทั้งหลายก็จะถึงเวลาออกมาอวดลวดลายแล้ว เราจะได้ดูผลงานที่เขาอุตส่าห์ซุ่มซ้อม แหะๆ ถ้าหลุดความซุ่มซ่ามออกมาบ้างก็ไม่ว่ากันย้ำอีกทีกับกติกา ว่าให้เขียนเป็นกลอนตลาด ความยาว 2-4 บท เนื้อหาเป็นการบอกรักหรือรำพันรัก ใครที่ลงกลอนไปแล้วก็ควรจะตรวจทานด้วย กรรมการเคร่งครัดนะ ไม่เดาใจผู้แข่งขัน อ่านเห็นยังไงก็ให้คะแนนจากที่มองเห็นล้วนๆ งานนี้ท่านพี่สุพจน์จะให้คะแนนไหว้ครูสวยด้วยมั้ย? มาลุ้นระทึกกัน ฮี่ฮี่
22 มีนาคม 2549 08:56 น. - comment id 13748
จำใจห่าง ----------------------- จำใจห่างหว่างจิตยังคิดหวน ย้อนทบทวนหลายคราเสนาะเสียง ยังกึกก้องสองหูพธูเอียง แสบสำเนียงชิดใกล้หวนให้ซึ้ง ผ่านคืนวันจันทรายังจ้าแจ่ม ดังเธอแย้มยิ้มให้ส่งใจถึง แต่เหว่ว้าสบจันทร์ซ่านคำนึง เพียงรำพึงข้างแรมมิแย้มเย็น ได้เพียงส่งข่าวถามติดตามอยู่ แต่มิรู้อย่างไรมองไม่เห็น รับเพียงสารผ่านไอทีชี้ประเด็น ยังมิเว้นห่วงหาและอาทร กลัวคนใกล้ใช้ความสนิทแนบ เข้าอิงแอบแทนใจให้สังหรณ์ ห่างคนรักมักแปรแม้อาวรณ์ กลัวงามงอนอ่อนใจไหวตามลม ------------------------- บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๑ มีนาคม ๒๕๔๙ ขออนุญาตแก้ไข ไม่ทราบว่าทันเวลาหรือเปล่า? ด้วยความขอบคุณที่เปิดโอกาสให้ได้ร่วม
23 มีนาคม 2549 08:03 น. - comment id 13750
คงต้องรอให้ผ่านวันนี้ไปก่อนค่อยวิพากษ์ เพื่อมิให้ถูกครหาได้ว่าชิ้นำกรรมการ แต่มาคุยกันถึงบรรยากาศโดยรวมก่อน ปกติจะไม่มีที่ไหนจัดประกวดกลอนรัก นัยว่าต้องประกวดแบบมีสาระและสร้างสรรค์ แล้วทำไมผมถึงจัดประกวดกลอนรักแบบนี้ คราวก่อนก็อกหัก คราวนี้เปลี่ยนมาบอกรัก เหตุผลง่ายๆ ก็คือ 1. เรื่องรักๆใคร่ๆ เป็นอารมณ์พื้นฐาน 2. อยากเสริมรากให้ต้นไม้ไปแตกยอดได้เอง ลองคิดดูสิ ถ้าไม่มีการประกวดนี้ หลายคนก็ยังเขียนอะไรเพียงเพราะอยากบ่น อยากระบาย หรือนึกอะไรสนุกๆ ในใจได้ก็เขียนออกมา โดยไม่ได้สนใจว่าต้องเขียนให้ดีที่สุด เพราะไม่ต้องแข่งกับใคร เลยลืมที่จะแข่งกับตัวเอง ปกติเราเขียนตามใจตัวเอง เมื่อต้องมาเขียนตามคำขอ อย่างแรกที่ต้องคิดคือจะเขียนไปในทางไหน แล้วก็ต้องคิดอะไรๆ อีกหลายอย่าง เพื่อให้กลอนสะดุดตาสะดุดใจคนอ่าน ตรงนี้เป็นประโยชน์ไหม ?
22 มีนาคม 2549 23:30 น. - comment id 13751
(แก้ไข) หากความรักกว้างกว่ามหาสมุทร เกินมนุษย์จะเข้าใจในความหมาย ยกขอบฟ้าจรดขอบฟ้ามาบรรยาย ย่อมมิอาจอธิบายให้เธอฟัง ความรักคือเปลวไฟในคืนหนาว คือดวงดาวงดงามแห่งความหวัง คือความฝันใฝ่แฝงแรงพลัง คือดอกไม้บานสะพรั่งในหัวใจ คือทุกสิ่งจากขอบฟ้าถึงขอบฟ้า จวบจนสิ้นภาษาจะปราศรัย จึงมิอาจกล่าวซ้ำด้วยคำใด นอกจากรักสลักไว้กลางใจเรา
22 มีนาคม 2549 11:14 น. - comment id 13752
เธอคือดวงใจ
ฉันรักเธอ มากเพียงไร ใครไม่รู้
ใจฉันอยู่ กับเธอแท้ ไม่แปรผัน
ความรักเรา แสนสดชื่น ทุกคืนวัน
สายสัมพันธ์ เราทั้งสอง คล้องดวงใจ
ความห่างไกล เป็นกำแพง ที่แข็งกล้า
แม้ขวางหน้า รักเราสอง ให้หมองไหม้
ยังรอคอย อยู่เพียงเธอ เสมอไป
ถึงอยู่ไหน หัวใจฉัน มั่นรักเธอ
จะรักเธอ ตลอดกาล เนิ่นนานเท่า
แม้ขุนเขา ขอบฟ้ากว้าง รักคงมั่น...นรันเสมอ
หวังได้เพียง มีสักวัน พานจบเจอ
รักล้นเอ่อ เพราะเธอคือ ยอดดวงใจ
อยากวอนดาว วอนสายลม ช่วยพรมพร่าง
วอนน้ำค้าง เสียงใบไม้ ให้หวาบไหว
ช่วยส่งเสียง วอนร้องขอ ข้ามฟ้าไกล
เพียงหวังได้ ใครคนนั้น คืนกลับมา
22 มีนาคม 2549 14:01 น. - comment id 13760
นิรันดรตลอดกาลมินานเท่า
ยอดขุนเขาหิมาลัยไกลสุดฟ้า
เสียงสายน้ำจรดผืนนภา
แม้เขตฟ้าจรดเขตพื้นทราย
บริสุทธ์นุ่มนวลดั่งปุยเมฆ
แข็งแกร่งเฉกเช่นภูผา
ภักดีมั่นคงเสมอมา
สลึกลึกชั่วทิวาครารักกัน
ความรักทำให้ผู้หญิงออ่นหวาน
อิ่มเอมซาบซ่านแสนสุขสันต์
แม้สองใจผูกสมัครมารักกัน
เหมือนว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ลงตรง....กลางใจ....
ความรักให้ความรู้สึกอบอุ่นและหวาบหวาม
ขณะเดียวกัน....ก็คุกคามอิสรภาพอยู่ภายใน
ความรักสร้างเสียงหัวเราะและร้องไห้
แต่ทำไมใยจึงไขว่คว้าหารักกัน
ความรักผู้ชายช่างออ่นไหว
ทำทุกสิ่งเพื่อให้ได้ดั่งใฝ่ฝัน
สร้างความรู้สึกลึกซึ้งให้ผูกพัน
พอสมใจดั่งฝันก็พลันลืม
คำว่า....รักนิรันดรมั่นเสมอ
กาลเวลาพร่าเบลอ...ยังรักเธอดูดดื่ม
ใจทั้งใจมีแต่เธอไม่ขอลืม
แม้กี่วันกี่ปียังปลื้มไม่ลืมเธอ
จุดเริ่มต้นและลงท้ายคล้ายดั่งฝัน
เวลาจะเป็นสิ่งยืนยัน....ว่ารักกันมั่นเสมอ....
แม้เธอจะเปลี่ยนไป.....ไม่ว่าเธอ
ขอเพียงพบเจอ....ทักทายบ้างอย่างเพื่อนกัน
22 มีนาคม 2549 16:22 น. - comment id 13761
.................................................... หากรักของฉันเป็นเช่นปลากัด เพียงสัมผัสผ่านตาพาสุขสม คงเหม่อมองจ้องเธอเพ้อภิรมย์ หลงตากลมคมขลับชั่วกัปป์กาล แต่ความรักของฉันมันมากกว่า เกินสายตาสัตย์ซื่อจะสื่อสาร เข้าซึมเซาะเกาะกินถึงวิญญาณ ข้ามภพผ่านผันเวียนมิเปลี่ยนไป หากเธอฉันเกิดมาเป็นปลากัด เขาจับยัดแยกส่งลงขวดใส ดูแต่ตามืออย่าต้องคงหมองใจ เกิดชาติใหม่ขอลา..แล้วปลากัด ............................................................. ขออนุญาต แคนเซิ่ล คห.21..นะครับ เปลี่ยนฉบับแก้ไขใหม่มาครับ...
22 มีนาคม 2549 18:39 น. - comment id 13762
เลือกเธอเบอร์เดียวจ้า ไม่ต้องรอวันไหนๆให้หมองหม่น หากต้องเลือกใครสักคนร่วมทางฝัน ขอเลือกเธอหัวหน้าพรรค *รักนิรันดร์* เพราะใจฉันมีแต่เธอเพียงเบอร์เดียว อุดมการณ์ของพรรคคือรักมั่น ใจผูกพันธ์เริ่มเพาะจนเกาะเกี่ยว สี่ห้องใจพร้อมเพรียงเป็นเสียงเดียว จึงกลมเกลียวกากะบาทไว้กลางใจเธอ ไม่ต้องซุ่ม ไม่ต้องซ่อน แต่ตามคนข้างบนเนี้ยมา
22 มีนาคม 2549 19:03 น. - comment id 13763
คุณกับผมเธอฉันนั้นมิใช่ ความเป็นไปตัวตนคนอย่างข้า ไร้ถ้อยคำหว่านเสน่ห์เจรจา พูดภาษาถ่อยเถื่อนมิเหมือนใคร หากแต่ข้าก็พร้อมยอมอุทิศ สายโลหิตเลือดเนื้อเอ็งเชื่อไหม ทุกอณูพร้อมพลีชีวาลัย แทนความนัยให้รู้ว่าข้ารักเอ็ง หวานๆ ดิบๆ เถื่อนๆ มาร่วมสนุกด้วยคนครับ
22 มีนาคม 2549 19:56 น. - comment id 13764
เหมือนเดิม แวะซื้อดอกลิลลี่ที่คุณชอบ ด้วยครบรอบสมรสวันสดใส สิบปีผ่านพ้นแต่มิแปรไป คงหัวใจแน่นหนักรักแต่คุณ ยามหวนนึกความหลังยังแอบยิ้ม ภาพรอยพิมพ์หนก่อนย้อนอวลกรุ่น รสแรกจูบประทับซ่านหวานละมุน ยังรู้สึกอบอุ่นอย่างคุ้นชิน คุณยังอยู่สุดใจไม่เลือนลาง บรรจงวางดอกไม้ที่ป้ายหิน สลักชื่อคนดียอดชีวิน สิบปีสิ้นจากไปไม่เคยลืม
23 มีนาคม 2549 16:53 น. - comment id 13784
เป็นประโยชน์ครับ
24 มีนาคม 2549 08:34 น. - comment id 13785
ถึงตอนนี้ ท่าน ผอ.สถาบันสุนทรภู่ได้มาคัดลอกงานของเพื่อนๆ ไปแล้ว ก็พอจะทำให้คุยกันได้โดยไม่มีใครระแวงว่าจะส่งผลกระทบต่อการตัดสิน วรภ วราภา บอกว่า.. .................................................................... ผมจะมีระบบการทำงานไม่ว่าจะเป็นนิยาย บทกวี เรื่องสั้น ผมจะเขียนโครงเรื่องไว้ก่อน โครงเรื่องของผมจะมีอยู่สองขั้นตอน โครงเรื่องแรกจะกว้างๆเลย ต้องการจะสื่ออะไร โครงเรื่องหลักเป็นแบบไหน หลังจากนั้นก็จะมากำหนดตัวละคร อายุ บุคลิก กี่ตัวละคร รายละเอียดของตัวละครทั้งหมดเลย ถ้าเป็นการสืบญาติก็ต้องมีหมด ใครเป็นอะไรกับใครชื่ออะไรมีพร้อมเลย หลังจากนั้นก็จะมาเขียนโครงเรื่องละเอียดตอนที่ 1 มีอะไรบ้างว่ามา จนกระทั่งจบเรื่อง แล้วก็จะมาใส่รายละเอียดต่างๆในขั้นตอนนี้แหละ เพราะฉะนั้นที่ตั้งไว้ พอเวลาเขียนแล้วไปต่อนี้มันก็จะต่อติด เพราะมันมีโครงเรื่องที่ละเอียดอยู่แล้ว ................................................................. ตรงนี้แหละที่หลายๆ คนขาดไป ถามตัวเองดูเหอะ ว่าเคยวางเค้าโครงเรื่องก่อนบ้างหรือเปล่า เคยคิดบ้างไหมว่าจะดำเนินเรื่องราวอย่างไร หรือสักแต่เขียนไปทีละคำ ทีละวรรค จนคิดว่าจบ หรือไม่รู้จะเขียนอะไรต่อก็จบดื้อๆ การหยิบคำแต่ละคำมาวางก็เหมือนกัน หยิบมาเพียงเพราะรับสัมผัสได้ หรือเพราะความหมายตรงกับที่ต้องการสื่อ เชื่อเถอะ !! ตราบใดที่ยังไม่วางโครงเรื่องก่อนเขียน ยังเลือกใช้คำเพียงเพื่อได้สัมผัสหรือเพราะดูเก๋ดี ไม่มีทางไปได้ไกลหรอกบนถนนสายวรรณศิลป์
24 มีนาคม 2549 09:24 น. - comment id 13786
เอ่อ ... อ่านที่คุณทัดหทัยเขียนแล้ว รู้สึกตะหงิดๆ สะกิดใจยังไงก็ไม่รู้ ฮะแฮ่ม .... โดนเต็มๆ การหยิบคำแต่ละคำมาวางก็เหมือนกัน หยิบมาเพียงเพราะรับสัมผัสได้ หรือเพราะความหมายตรงกับที่ต้องการสื่อ แหะ แหะ ... หยิบคำมาวาง เพราะว่า มันสวยดี ฮาๆๆๆ หลงใหลในภาษาไทยที่งดงาม มีอัจฉริยภาพ และมีเสน่ห์เสียจริง อดไม่ได้ที่จะเอามาวางๆ ประดิษฐ์ให้สวยงามอะค่ะ คงต้องแก้ไขนิสัยตัวเองซะแล้ว :P ขอบคุณค่ะ คุณทัดหทัย ... แอบให้คะแนนอยู่ในใจบ้างแล้วนะ สำหรับกลอนรักเนี่ย ไม่รู้จะตรงใจกรรมการมั่งไหม ไม่บอกหรอกว่า เทคะแนนให้ใคร อิอิ เดี๋ยวจะหาว่า ชี้นำกรรมการ : )
24 มีนาคม 2549 12:43 น. - comment id 13788
24 มีนาคม 2549 15:35 น. - comment id 13790
ผลการพิจารณาของกรรมการ ที่ผมรับมาทางโทรศัพท์สดๆ ร้อนๆ ผลงานที่ได้รับเลือกได้แก้บทกลอนดังต่อไปนี้คือ คห.ที่9, 22, 27, 33 และ 38
24 มีนาคม 2549 17:04 น. - comment id 13791
เย้ๆๆ ทัดหทัยใบ้หวยแล้ว ยินดีด้วยอะ ... รอบนี้มีคนที่เราแอบให้คะแนนเข้ารอบตั้ง 3 คน อิอิ ขอ กรี๊ดดดดดด ... ดังๆ หน่อย เฮๆๆๆๆ รอบหน้า จะมาร่วมสนุกด้วยนะ จัดอีกนะคะ แสดงว่า เริ่มๆ ใจตรงกับกรรมการมั่งแล้ว (ลุ้นระทึกเชียร์ ชมอักษร พระรอง ร้อยแปดพันเก้า เอาไว้อะค่ะ)
24 มีนาคม 2549 18:45 น. - comment id 13792
งานนี้อาจตรงใจหรือไม่ตรงใจบางคนตามปกติของการประกวด แต่ที่แน่ๆ ท่านพี่สุพจน์บอกว่าเสียดายแทนบางชิ้น ที่มีข้อผิดพลาดเรื่องฉันทลักษณ์ หริอบางชิ้นก็ขาดความสละสลวยทั้งที่แนวคิดไม่เลว
24 มีนาคม 2549 22:18 น. - comment id 13793
กรรมการอารมณ์ดีจังเนาะ เลือกกลอนเข้ารอบแต่ละชิ้น อ่านแล้วอมยิ้มทุกชิ้นเลย น่ารักจริงๆ แถมเห็นภาพและได้ยินเสียงในกลอนด้วย ..... เมื่อไหร่จะมีคนมาวิพากษ์กลอนนะ จะได้รออ่าน คุณทัด จัดอีกนะ นะ .. จะมาสนุกด้วยอีก เดี๋ยวมาปั่นๆ ต่อ : )
26 มีนาคม 2549 20:42 น. - comment id 13796
สุกรวดี คนหนึ่งซึ่งตกรอบ มาเขียนตอบต่อเนื่องเรื่องที่ผ่าน ร่วมเรียงร้อยถ้อยคำย้ำพิจารณ์ มาไขขานผ่านจอ\"เขียนต่อเติม\" ขอบคุณที่เปิดโอกาศ ให้ร่วมสนุก โอกาสหน้าพบกันใหม่ค่ะ ประสาคอเดียวกัน สวัสดี
25 มีนาคม 2549 23:24 น. - comment id 13819
ขอบคุณค่ะที่ตัดสินให้เสือสาวได้รับรางวัล ส่วนที่อยู่เดี๋ยวจะแจ้งในทางลับแล้วกัน บอกตรงนี้ไม่ได้ค่ะ ปล. รักประชาธิปไตย อย่าลืมไปเลือกตั้งนะคะ
25 มีนาคม 2549 22:10 น. - comment id 13821
ขอบคุณครับที่ตัดสินให้ผมได้รับรางวัล ผมติดตามเวปมานาน แต่เขียนน้อย ค่อนไปทางอ่านเอาเล่นมากกว่า และอีกอย่างผมอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง คงไม่สะดวกที่จะส่งของให้ผม แต่ผมจะให้ที่อยู่ของเพื่อนของผม คงต้องรบกวนคุณทัดหทัยให้ส่งของรางวัลไปที่ พรชัย พรเทพบัญชา 8/82 ถ.สุนทรโกษา แขวงคลองเตย เขตคลองเตย กรุงเทพ 1011
25 มีนาคม 2549 08:01 น. - comment id 13823
แหะๆ เมื่อวานเป็นวันศุกร์เลยต้องเคลียร์งาน ทำให้ลืมบอกเพื่อนๆ ที่ผลงานเข้าตากรรมการว่าให้แจ้งชื่อ-ที่อยู่ด้วย เพื่อจะได้จัดส่งของที่ระลึกให้ต่อไป บอกก่อนว่าอาจจะช้าหน่อยนะ ร้อนจนไม่อยากออกไปไหนยังนึกไม่ออกเลยว่าจะเอาอะไรให้ดี สำหรับการวิพากษ์งานคราวนี้อาจต้องงดไปโดยปริยาย เพราะช่วงนี้เป็นหน้าแล้งทำให้นางสาวใบไม้ร่วงโรย ต้นไม้บางต้นเหลือแต่กิ่งก้านที่ไร้ใบ แหะๆ จริงๆ คือเธอโดนงานรุมจนโงหัวไม่ขึ้น ใครอยู่ว่างๆ ช่วยมาชี้จุดผิดพลาดด้านฉันทลักษณ์ของงานบางชิ้นหน่อย ผมไม่ว่างอ้ะ (หัวใจไม่ว่าง)
25 มีนาคม 2549 10:04 น. - comment id 13826
อิอิ ... ยัยหยาดมาปั่นต่อ รอบนี้ยัยหยาดตกรอบ ได้ยินมาว่า กรรมการบ่นอุบว่า เขียนกลอนบอกรักเหมือนตะคอกรัก อ่านแล้วตะกุกตะกัก อืมๆๆ ... คงจะใช่จริงๆ แหละ มาจับผิดกลอนตกรอบโดยรวมๆ นะคะ ... โดนใครก็รับไปเองเน้อ เผื่อจะปรับปรุงแก้ไขได้ - น่าเสียดายกลอนบางชิ้น เขียนกลอนตลาดแบ่งจังหวะภายในวรรคเป็น 4-4 ทั้งที่มันควรจะเป็น 3-2-3 บางชิ้นก็ดันไปแต่งเป็นคำประพันธ์อื่นๆ ผิดเพี้ยนไปจากโจทย์ที่เขากำหนดให้ ... ควรจะทำความเข้าใจกติกาให้ชัดแจ้งก่อนนะคะ - กลอนบางชิ้น มีวิธีการบอกรักหรือรำพันรักแบบบอกเล่าธรรมดาๆ เลยไม่ค่อยซึ้งใจซักเท่าไหร่ เหมือนได้อ่านสารคดีเลยแหละ - ความผิดพลาดร้ายแรงของกลอนบางชิ้นคือ เสียงท้ายวรรคผิดอย่างไม่น่าอภัย แม้เนื้อหาน่าจะเข้าตากรรมการ จุดผิดพลาดตรงนี้จึงทำให้ร่วงไปอย่างน่าเสียดาย เสียงท้ายวรรค 1 สดับ เป็นเสียงเต้น (แต่ถ้าหลีกเลี่ยงเสียงสามัญได้ก็จะดี) เสียงท้ายวรรค 2 รับ เป็นเสียงเอก โท จัตวา เสียงท้ายวรรค 3 รอง เป็นเสียงตรี หรือ สามัญ เสียงท้ายวรรค 4 ส่ง เป็นเสียงตรีหรือสามัญ - บางชิ้น เขียนดี๊ดี นะคะ แต่ดันไปมี \"สัมผัสซ้ำ\" ซะนั่นเล่า ... โธ่ ไม่น่าเลย - การใช้คำต่างระดับ ใช้ศัพท์ในตำแหน่งที่ไม่ควรใช้หรือไม่เหมาะสม ทำให้กลอนกลายเป็น \"ลิเก\" ไปได้เหมือนกัน ก็โจทย์บอกโต้งๆ ว่า ให้เขียน \"กลอนตลาด\" ยังใช้ศัพท์แสงราชาศัพท์ซะจนไม่เป็นตลาด ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เสียคะแนนไปได้นะคะ - การเขียนภาษาไทยนี่ก็ด้วยนะคะ ... ถ้าเขียนภาษาไทยผิด ความหมายก็อาจจะสื่อไม่เข้าใจได้ ตรงนี้ กรรมการก็คงต้องตัดคะแนนไปเช่นเดียวกัน น่าเสียดายความเลินเล่อตรงนี้ ควรจะมีการเกลาและพิสูจน์อักษรกันให้ละเอียดก่อนนำมาลงเวทีประกวดเนาะ - ได้ยินมาว่า กรรมการเป็นสายพันธุ์คนขี้เบื่อ ฉะนั้น การนำเสนอเรื่องราวในบทประพันธ์ก็ควรที่จะมีอะไรแปลกใหม่ ไม่จำเจ ก็จะเข้าตากรรมการได้ง่ายๆ เหมือนกัน ถึงแม้จะเขียนดีอย่างไร ถ้าเรื่องราวไม่น่าสนใจ ไม่ดึงดูดใจ ก็ผ่านตากรรมการไปได้ง่ายๆ - การใช้ความเปรียบ หรือ โวหาร ก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการนำพาอารมณ์กลอน โวหารทำให้กลอนเดินเรื่องไปได้อย่างน่าสนใจ และความเปรียบที่เหมาะสม ก็จะทำให้กลอนมีน้ำหนักเพียงพอที่จะสื่อความรู้สึก ความในใจออกมาได้อย่างเด่นชัด เห็นภาพพจน์ได้ชัดเจน เป็น \"ตัวช่วย\" ที่ทำให้เกิดจุดเด่นแตะตากรรมการได้ด้วยนะคะ - บางชิ้นงาน ขาดความเข้าใจในเรื่องสัมผัส สัมผัสระหว่างวรรค สัมผัสระหว่างบท บางทีอาจจะเกิดปัญหาการ \"ชิงสัมผัส\", \"สัมผัสเลือน\", \"สัมผัสซ้ำ\" โดยขาดความประณีตพิถีพิถันในการตรวจทาน หรืออาจจะไม่แม่นเรื่องการส่งสัมผัส เลยทำให้พลาดไปได้ - ข้อเสียของบางชิ้น คือ การไม่ยอมอ่านออกเสียงในระหว่างการเขียนกลอน การอ่านออกเสียงเพื่อฟังเสียงกลอนก็สำคัญ ซึ่งสังเกตได้จากการที่กรรมการคัดเลือกกลอนที่สื่อภาพพจน์ชัดเจน มีน้ำเสียงสื่ออารมณ์เป็นจังหวะดนตรี นี่คือ ศิลปะของการเขียนกลอนที่ควรจะระลึกไว้ เนื่องจากว่า วัฒนธรรมการเขียนกลอน เริ่มมาจากบทสักวา บทร้องรำ บทเห่เรือ เพลงกล่อมเด็ก เพลงยาว ฯลฯ น้ำเสียงในกลอนจึงมีความสำคัญด้วยประการฉะนี้ - แหม .. อ่านกลอนบางชิ้นแล้วเหมือนบ่นๆ ให้ฟังมากกว่าการรำพึงรำพันด้วยความรักอย่างสุดซึ้ง ถ้ามีคนมาบ่นว่า ฉันรักเธอ รักเธอจังเลย รักเธอที่สุด เฝ้ารอเธอมาตลอดเวลา คงเบื่อน่าดูเลยเนาะ - การตีโจทย์สำคัญที่สุดเลย บางคนเขียนกลอนบอกรัก เหมือนอกหักถ้าเธอไม่รักฉัน บรรยายภาพการอกหักซะจนหมดอารมณ์รักไปเลยซะนั่นเล่า - ความชำนาญในการใช้ภาษา .... การที่เราสามารถเป็น \"นายของภาษา\" ได้ ก็สามารถสร้างบทกลอนเก๋ไก๋ได้ดังใจ - กลอนพาไป ... เป็นสิ่งที่ปรากฏให้เห็นอยู่บ้างเหมือนกัน ผู้รู้ได้เคยแนะนำว่า การเขียนกลอนควรคิด \"ความ\" มาก่อน \"คำ\" ถ้าคิดคำก่อนความแล้วก็เป็นอันล้มเหลว เพราะนอกจากเขียนไม่ได้ความแล้ว ยังอ่านไม่ได้สรรพรสอีก - การดำเนินเรื่องในกลอน คุณทัดหทัยได้แนะนำไว้คร่าวๆ แล้วว่า ควรวางโครงเรื่องอย่างละเอียดก่อน ตรงนี้ ก็สำคัญเพียงพอที่จะหาความแปลกใหม่ไม่จำเจให้กับบทร้อยกรองของเรา - บางชิ้นงานวางรูปแบบกลอนแบบแปลกๆ ทั้งที่โจทย์ก็บอกอยู่แล้วว่า เขียนเป็น \"กลอนตลาด\" - เราควรจริงจังกับการเขียนงานประกวดมากกว่านี้ โดยการคิดเพียงแค่ว่า ทำอย่างไรให้สะดุดตา สะดุดใจกรรมการ การรักษาขนบแบบแผนของการเขียนร้อยกรองใช่ว่าจะเป็นสิ่งล้าหลัง หากแต่เนื้อหาเป็นอิสระที่อยู่ในจินตนาการของเรา เทคนิควิธีการนำเสนอที่แปลกใหม่ เท่ากับว่า เรามีสนามกว้างพอที่จะแสดงฝีมือได้อย่างเต็มที่โดยอยู่ในกรอบของสนามเดียวกัน ถ้าไม่มีขอบเขตแล้ว ก็วิ่งพล่านหาเกณฑ์กำหนดการตัดสินไม่เจอ ฉะนั้น ... การเคารพกติกาก็เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้กรรมการไม่ยื่นใบเหลืองใบแดงหรือตัดสินให้ฟาล์วได้ - ปฏิภาณไหวพริบในบทกลอน ก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจเหมือนกัน จะเห็นได้ว่า งานเขียนบางชิ้นที่เข้ารอบไปนั้นทันสมัยเข้ากับสถานการณ์การเมืองในขณะนี้ หรือบางชิ้นมีการเปรียบเปรยที่หยิบยกเรื่องรอบๆ ตัวเข้ามาประสานกับการบอกรักหรือรำพันรัก ทำให้ความรักเป็นความรักที่ไม่เชยเกินไป - แค่คำบางคำ ถ้าเปลี่ยนนิดเดียว อารมณ์และความหมายของกลอนก็เปลี่ยนไปได้ทั้งหมด เช่น บางชิ้นใช้คำว่า \"เกิน\" ซึ่งแสดงถึง ปริมาณ แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นคำว่า \"กว่า\" ความหมายก็ไปในเรื่องของ เวลาแล้ว เท่ากับว่า เพียงหนึ่งคำเปลี่ยนวิญญาณในบทร้อยกรองได้อย่างน่าอัศจรรย์ ความละเมียดละไมตรงนี้จึงเป็นสิ่งที่น่าสนใจไม่น้อย ที่สำคัญที่สุด ... คือการ \"กลั่นหัวใจออกมาเขียน\" น่ะค่ะ ถ้าบทร้อยกรองหรือขาดศิลปะไร้ซึ่งหัวใจแล้ว ก็ขาดชีวิตและวิญญาณที่จะซึมซาบสื่อสารถึงใจของคนอ่าน งานศิลปะ คือ การสื่อสารจากใจถึงใจ ... เรื่องจับผิดงานเขียนเนี่ย ... ยัยหยาดถนัดนักเชียว อิอิ หากมีความดีงามอะไรเกิดขึ้นจากการจับผิดงานตรงนี้ ก็ขอให้ผู้อ่านนำไปปรับปรุงแก้ไขนะคะ หากมีความผิดพลาดอันใด ก็ขอยกให้คุณทัดหทัยแล้วกัน เป็นรางวัลในฐานะที่ทำให้หลายๆ คนเกิดการตื่นตัวในการเขียนงานดีๆ อิอิ ก็วิจารณ์เพียงเท่านี้อะค่ะ ... ใครมีความเห็นอะไรมาแลกเปลี่ยนกันได้ เพื่อเป็นวิทยาทาน : )
25 มีนาคม 2549 16:17 น. - comment id 13829
ในความเป็นจริงแล้วคงไม่สามารถตีกรอบของศิลปะได้ การจัดการประกวดชิ้นงานศิลปะจึงไม่อาจสรุปผลที่แน่นอน คือบอกไม่ได้ว่างานชิ้นไหน \"ดีกว่า\" หรือ \"ด้อยกว่า\" เพียงแต่สรุปได้ว่างานชิ้นไหน \"ถูกใจกรรมการ\" มากกว่า ก็เป็นเรื่องที่คนเขียนจะต้องเดาใจกรรมการซึ่งเป็นคนอ่าน เพียงแต่กรรมการจะมีประสบการณ์ทางสุนทรียศาสตร์ในระดับหนึ่ง และหลายๆ ประสบการณ์ที่ว่านี้ก็มีความเป็นสากล เท่าๆ กับที่บางประสบการณ์อาจเป็นปัจเจก รสนิยมนั้นเปลี่ยนแปลงได้ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือชั่วข้ามคืน เช่นเดียวกับข้อกำหนดในการเขียนร้อยกรองที่มีการเปลี่ยนแปลงมาโดยตลอด ถึงวันนี้บางคนไปไกลถึงขนาดปฏิเสธรูปแบบเดิมๆ แล้ว วันนี้มีคนส่วนหนึ่งชี้นำสังคมว่าบทกวีต้องเน้นที่สะเทือนอารมณ์ บางคนก็เน้นว่าต้องกระตุ้นให้ผู้อ่านคิดต่อ บางคนถึงขนาดบอกว่าบทกวีที่ดีต้องให้ผู้อ่านสามารถตีความแตกต่างกันได้ ผมว่าที่เราควรทำคือการทำความเข้าใจว่าคนอ่านเป็นผู้ตัดสินงานของเรา และทำความเข้าใจว่าพวกเขาใช้อะไรเป็นมาตรวัดด้วย ส่วนใครจะเขียนแบบที่ตนอยากเขียน แล้วหวังว่าคนอ่านจะชื่นชอบและชื่นชมได้ ก็คงไม่มีใครห้าม !!
27 มีนาคม 2549 10:30 น. - comment id 13858
ขอบคุณคณะกรรมการครับ..ที่ตัดสินให้ผมเป็นหนึ่งในห้าที่ได้รับรางวัล ถือเป็นเกียรติสำหรับผมครับ.. ส่วนที่อยู่รบกวนส่งไปที่.. นายอินทนนท์ ชัยเสนา 79 หมู่ 1 ต.บางงา อ.ท่าวุ้ง จ.ลพบุรี 15150 ..
26 มีนาคม 2549 08:16 น. - comment id 13874
พระรอง.. ไม่ยักบอกว่าได้รับของที่ระลึกคราวก่อนหรือยัง เสือสาว.. อย่าถึงกับมากระซิบบอกข้างหูก็แล้วกัน อ้อ เกือบลืม รักประชาธิปไตยจริงต้องกาช่องไม่ลงคะแนนด้วย การเปลี่ยนโจทย์ด้วยกลโกงแบบนี้มันดูถูกประชาชนน่ะคืนวันอังคารที่ 28 นี้ รายการ คุณพระช่วย ทางช่อง 9 น้องลูกเป็ดขี้เหร่ จะวัดเชิงกลอนสดกับแชมป์หลายสมัย ประชาสัมพันธ์ให้ขนาดนี้ น่าจะเจียดเงิน 5,000 ที่ได้มาเลี้ยงไอติมพี่บ้างนะเป็ดนะ
26 มีนาคม 2549 10:11 น. - comment id 13875
อืมมม มาแสดงความยินดีกับผู้ได้รับรางวัลทุกท่านนะคะ ก็น่าสนุกมาตลอด มาเบื่อตอนประกาศรางวัลนี่แหละ เฮ้อ เบื่ออะไรไม่รู้ค่ะ พี่ทัดหทัย สงสัยมือไม่ถึง อิ อิ อิ บ่เป็นหยังงานหน้ามาใหม่ ไม่ประกวดกลอนภาปะกิตบ้างล่ะพี่ ก็ไม่ได้เรียนวรรณคดีไทยมานี่นา จบวรรณคดีอังกฤษน่ะ
26 มีนาคม 2549 11:25 น. - comment id 13876
มาให้กำลังใจคนรักอัษราทุกท่าน...
28 มีนาคม 2549 16:10 น. - comment id 13886
ขอบคุณครับ
5 เมษายน 2549 13:54 น. - comment id 13918
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ