ความตายที่พุ่งเข้ามาเร็วอย่างไม่คาดฝันและตั้งตัว นักเขียนรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรต์) ในปี 2539 กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ ได้ถูกจู่โจมด้วยไข้หวัดใหญ่ตั้งแต่วันที่ 6 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา และถูกส่งเข้าโรงพยาบาลในวันที่ 7 อาการทุเลาดูไม่น่าเป็นห่วงออกจากโรงพยาบาลมาอยู่บ้านริมตีนเขาหลวง จังหวัดนครศรีธรรมราช ก่อนที่จะทรุดถูกส่งเข้าโรงพยาบาลอีกครั้งในวันที่ 12 กุมภาพันธ์ และเจออาการแทรกซ้อนน้ำท่วมปอด รวมถึงติดเชื้อในปอด ทำให้เสียชีวิตอย่างปัจจุบันทันด่วน ทั้งที่มีการช่วยชีวิตทุกวิถีทาง กนกพงศ์ เป็นนักเขียนที่มีวัตรปฏิบัติในการทำงานเขียนอย่างเข้มข้น หนักแน่น ทุ่มทั้งชีวิต และจิตวิญญาณในการสร้างสรรค์งานเขียนขึ้นมาตั้งแต่เป็นวัยหนุ่มกระเตาะ จนถึงอายุขึ้นหน้าด้วยเลข 4 ในปัจจุบัน เขาเขียนบทกวี และเรื่องสั้นมาตั้งแต่เรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น และทำงานเรื่อยมาอย่างเต็มที่เต็มกำลัง เป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มนาครซึ่งเป็นฐานที่มั่นของกลุ่มทำงานด้านศิลปวรรณกรรม และศิลปวัฒนธรรมของปักษ์ใต้ผู้อ่อนเยาว์ที่สุด ความสำเร็จในอาชีพนักเขียนของเขา ซึ่งสะท้อนออกมาจากความเด็ดเดี่ยว และความมีวินัยในการทำงานเขียนหนังสืออย่างหนัก มีความมุ่งมั่นในอาชีพนักเขียนอย่างเต็มที่ จนเป็นแบบอย่างให้นักเขียนรุ่นหลังที่จะเข้ามาสู่อาชีพนี้ การได้รับรางวัลซีไรต์จากนวนิยาย 'แผ่นดินอื่น' จึงเป็นเรื่องที่ไม่ได้อยู่นอกเหนือความคาดหมายของผู้คนในวงการวรรณกรรม และคนอ่านหนังสือเท่าไหร่นัก การนั่งเป็นบรรณาธิการนิตยสารไรเตอร์ ซึ่งเป็นนิตยสารวรรณกรรมสามารถพิสูจน์ให้เห็นว่า กนกพงศ์รักและใส่ใจวงการวรรณกรรมมากมาย แม้จะปิดตัวลงไปก็ตาม กนกพงศ์ ถือเป็นหนึ่งในนักเขียนหนุ่มที่กำลังจะขยับตัวเองเปลี่ยนผ่านสู่มิติหนึ่งในการทำงานสร้างสรรค์วรรณกรรม เพราะตั้งแต่ปี 2548 ที่ผ่านมา งานของกนกพงศ์เริ่มทยอยออกมาสู่ท้องตลาดอย่างต่อเนื่อง รวมเรื่องสั้น 'โลกหมุนรอบตัวเอง' กับการกลับมาของเขาอีกครั้ง หลังจากเว้นระยะไม่มีงานเชิงวรรณกรรมออกมายาวนานเกือบ 10 ปี รวมถึงเขาเป็นโต้โผในการทำนิตยสารวรรณกรรม 'ราหูอมจันทร์' ที่กำลังจะออกมาในดือนหน้า ทำให้วงการวรรณกรรมค่อนข้างตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่เขาเพิ่งเริ่มต้นไฟฝันครั้งใหม่ กำลังสานงานต่อยังไม่ลุล่วง พระเจ้าก็รีบเอาตัวไปเสียก่อน งานเขียนของ กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ - รวมเรื่องสั้น 'คนใบเลี้ยงเดี่ยว' - รวมเรื่องสั้น 'สะพานขาด' - รวมเรื่องสั้น 'แผ่นดินอื่น' (รางวัลซีไรต์ ปี 2539) - รวมความเรียง 'ยามเช้าของชีวิต' - รวมเรื่องสั้น 'โลกหมุนรอบตัวเอง' นอกจากนี้ ยังมีการนำเรื่องสั้นในเล่ม 'แผ่นดินอื่น' แยกมาพิมพ์เป็นเรื่องสั้นขนาดยาว อาทิ 'แม่มดแห่งขุนเขา' และ 'แมวแห่งบูเก๊ะกรือซอ' งานที่มีแผนจะออกมาในปี 2549 รวมเรื่องสั้นที่เกี่ยวกับเด็ก 'นิทานประเทศ' กับรวมเรื่องสั้น 'แผ่นดินอื่น ภาค 2' รวมทั้งนิตยสารวรรณกรรมราย 4 เดือน ชื่อ 'ราหูอมจันทร์' โดยเล่มแรกตั้งชื่อปกว่า 'กีตาร์ที่หายไป' ***
14 กุมภาพันธ์ 2549 12:41 น. - comment id 13340
สู่สุคติ นะครับ
14 กุมภาพันธ์ 2549 13:05 น. - comment id 13341
ขอบคุณสิ่งดีดีที่คุณสร้างไว้แก่แผ่นดิน หลับให้สบายนะครับ... ปล.ขอโทษคุณ \"แทนคุณแทนไท\" ที่ตั้งกระทู้ซ้ำนะครับ...
14 กุมภาพันธ์ 2549 14:32 น. - comment id 13342
ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2549 15:06 น. - comment id 13343
ไว้อาลัยด้วยคนครับ
14 กุมภาพันธ์ 2549 15:10 น. - comment id 13344
เพิ่งทราบข่าว ตกใจเลย เสียใจด้วยค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2549 15:15 น. - comment id 13345
เสียดายที่เขาจากไปก่อนวัยอันควร..แม้ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว แต่เขาก็เป็นอีกหนึ่งที่ร่วมเดินทาง ในถนนสายนักเขียน .. แม้เรายังมินับเป็นนักเขียน เพียงแต่ชอบเขียนแลเล่าเรื่องราว.. ยังนึกเสียใจไม่น้อยที่ผู้มีความรักในอักษรเช่นเดียวกับเราและเพื่อนๆ ร่วมเวป ต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ.. จึงขอร่วมไว้อาลัย แด่ผู้จากไป ไว้ ณ.ที่นี้ กุ้งหนามแดง
14 กุมภาพันธ์ 2549 15:32 น. - comment id 13348
แผ่นดินอื่น เป็นหนังสือเล่มแรกที่ผมอ่าน ในบันดาหนังสือซีไรท์.. หนังสือเขาจุดประกายฝันของผม รักงานเขียนเขา งานเขามีคุณภาพ ร่วมไว้อาลัย ด้วยศรัทธา
14 กุมภาพันธ์ 2549 16:26 น. - comment id 13351
ร่วมไว้อาลัย
14 กุมภาพันธ์ 2549 18:04 น. - comment id 13352
มาร่วมแสดงความเสียใจด้วยค่ะ...
14 กุมภาพันธ์ 2549 19:02 น. - comment id 13358
ไว้อาลัย
14 กุมภาพันธ์ 2549 19:18 น. - comment id 13359
หลับให้สบายนะครับพี่
14 กุมภาพันธ์ 2549 21:12 น. - comment id 13362
แม้ร่างไร้ไว้ชื่อลือค่ายิ่ง สร้างเสกสิ่งเกินสูงกว่าภูผา ดวงตะวันตกฟ้ายังโผล่มา อ่านอักษรา กนกพงศ์ คงหยัดยืน
14 กุมภาพันธ์ 2549 21:48 น. - comment id 13363
....
15 กุมภาพันธ์ 2549 07:47 น. - comment id 13366
แทนน้องรัก ทันที่ที่เห็นบทความนี้ หัวใจพี่พุดนิ่งงันเลยค่ะ และ พี่พุดขอหลั่งน้ำตา ไว้อาลัยคุณกนกพงศ์ค่ะ ด้วยรักอาลัยยิ่ง นานหลายปีมาแล้ว พี่พุด..พบหนังสือ *แผ่นดินอื่น*และ หลงรัก *หุบเขาฝนโปรยไพร* ที่เทือกเขาหลวงมาก จน.. ตั้งใจจะไปหาซื้อที่ที่นั่น และ ให้น้องคนนึงเพียรหาให้ พี่พุด อ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในทุกฉากเรื่องราว ของคุณกนกพงศ์ ที่ก่อให้เกิดแรงฝันบันดาลใจมากมาย และ พาให้พี่พุดติดตามอ่านของคุณกนกพงศ์ อย่างมิพลาดสายตาสายใจ พี่พุดเฝ้าเพียรติดต่อ และพยายามหาเบอร์โทร ไปที่สำนักพิมพ์.. เพื่อ.. จะคุยด้วย ในฐานะคนบ้านเดียวกัน ดินเดียวกัน ที่พี่พุดแสนรักศรัทธามาก และ พี่พุดวางแผนว่าจะไปเยี่ยมเขาสักวัน แล้ว... ทุกสิ่งฝันก็มลาย..ลา เสมือน คุณโกศล กลมกล่อม ที่พี่พุดเพียรตามหา และ คุณรักษ์ มนัญญาบอกกับพี่พุดว่า เขาพรากลาไปเช่นกัน ตั้งแต่พี่พุดอยู่เมืองนอกด้วยซ้ำ .. แทน... นี่คือมรณานุสติ กับ.. ทุกชีวาชีวิต มาเตือนจิตสอนใจ ให้เราทำความดี พลีแด่แผ่นดินและทุกคนที่เรารัก ก่อน.. *ดวงตะวันแห่งชีวิตจะพลันดับลับลา ไปตราบชั่วนิจนิรันดรนะ คุณกนกพงศ์คะ นักอยากจะเขียนเพียรฝันค้างคนนี้ ขอพลี..ดวงจิตคารวะ แด่.. ดวงวิญญาณอันแสนงาม*ให้*ของคุณ ที่เพียรพลีมอบ แด่ผองชนคนในแผ่นดินนี้ ด้วย งานอันแสนมากมีสาระคุณค่า ผ่าน.. ถ้อยภาษาที่แสนบรรเจิดจิต สอนใจ.. ให้เราทุกคนไทยได้หันหน้ามา รู้รักสามามัคคีกัน และ คุณเพียร รจนาเรื่องราวเกี่ยวกับ *ปัญหาชายแดนภาคใต้* นานมา.. ก่อนจะเกิดวิกฤตการณ์เสียอีก พุดพัดชา คิดว่าป่านนี้ ปวงทวยเทพเทวา คงได้มารับดวงวิญญาณ์คุณ ไปสู่แดนสวรรค์สรวงแล้วนะคะ และ สิ่งที่คุณเหลือและทิ้งไว้ให้ คือ ความดี.. ที่แสนมากล้นคุณค่าทางวรรณกรรม ในทุกเรื่องราวแสนงาม ที่.. จะมิมีวันมอดไหม้ ไปจนตราบชั่วนิจนิรันดร์ ด้วยอาลัยยิ่งนักค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 05:14 น. - comment id 13372
ไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2549 09:31 น. - comment id 13390
ขอร่วมไว้อาลัยค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2549 17:48 น. - comment id 13451
ขอร่วมแสดงความเสียใจด้วยค่ะ ชวนกันกับน้องสาวคนหนึ่ง วันเสาร์นี้ว่าจะไปร่วมพิธีงานศพ คุณกนกพงศ์ ถ้าได้ไป แล้วจะบอกเล่ามานะคะ
23 กุมภาพันธ์ 2549 17:42 น. - comment id 13554
ขออำลาอาลัย กับการจากไปของคนที่มีค่า
23 พฤษภาคม 2549 18:27 น. - comment id 14396
ด้วยเหตุปัจจัยหลายอย่าง มาร่วมอาลัยรำลึกล่าช้าคงไม่ว่ากัน สู่สุคติค่ะ แม้วนเวียนว่ายในการเกิดชาติใดภพใด ดวงจิตภายในกายใหม่ก็ดวงเดิม...
5 กันยายน 2550 15:26 น. - comment id 18606
ขอไว้อาลัยด้วย
13 กันยายน 2551 11:17 น. - comment id 21613