รู้น๊ะ ว่าความรู้สึกนี้ มันคืออะไร ....ไม่ใช่ความรักแน่นอน เพราะความรักที่มี ได้มอบให้ผู้ชายคนหนึ่งไปหมดแล้ว..... และ คงรักใครอกไม่ได้แน่นอน ...! มันคืออะไรละ! คือความสับสนของหัวใจ...หวั่นไหว...ต่อการกระทำ ...ความใกล้ชิด ....ความสนิท ...มันไม่แปลกที่จะเกิดความรู้สึกอย่างนั้นขึ้นในใจของฉัน...ฉันไม่ใช่คนใจง่าย...ฉันไม่ใช่คนหลายใจ...ฉันได้ทำอะไรเสียหาย...ฉันรู้ตัวฉันดี ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่... บางครั้ง ใคร ใคร อาจจะมองว่าไม่เหมาะสม ฉันรู้ ฉันรู้ว่าฉันทำอะไร และฉันก็ไม่ได้เสียหาย ฉันอยากจะบอก ทุก ๆ คนอย่างนั้น..... ฉันอาศัยหน้าที่การงาน เพื่อจะได้อยู่ใกล้เค้า ....แค่อยู่ใกล้ ได้สบตา ใกล้ชิ เท่านั้น ฉันรุ้ว่าบางครั้ง ฉันก็ตั้งใจที่จะทำอะไรเพื่อได้พบเจอ จนดูเหมือนจะหน้าเกลี่ยด .. ฉันยังคงตั้งสติได้ ว่าอะไรคืออะไร และใครเป็นใคร บางครั้ง...ฉันอยากรู้น๊ะว่า เค้าคิดเหมือนฉันหรือเปล่า .. ฉันเคยสังเกตดู หลาย ๆ อย่างการกระทำของเค้า ที่มีต่อฉัน ไม่เหมือนคนอื่น ..ฉันเคยคิดน๊ะว่า เค้าก็มีใจให้ฉันเหมือนกัน เพียงแต่ แสดงออกมาไม่ได้ บอกใครไม่ได้ เพราะมันผิด .. ผิด คงมีแต่เราสองคน ที่รู้ รู้ว่าใจเราคิดอย่างไรต่อกัน....
24 สิงหาคม 2549 11:04 น. - comment id 15304
ไม่ผิดหรอกนะ คนเราเกิดมาไม่ใช่ที่จะรักใครคนเดียวนี่ แต่กรอบของศีลธรรมจริยธรรมมันกำหนดจิตใจเอาไว้ว่าเราต้องเดินไปทางไหน สิ่งไหนที่คนทั่วไปเห็นว่ามันดีเหมาะสม หากห้ามใจไม่ได้ก็รักไปเถอะ ดีชั่วยังไงเรากำหนดเอง กล้าที่จะทำตามใจตัวเองหรือเปล่า หากไม่ก็หยุดซะ เรายังรักคนสองคนเลยรู้สึกผิดมาก แต่จะให้ทำยังไงก็รักไปแล้ว เสียใจมั้ยเสียใจ มีความสุขมั้ยก็มีความสุขนะ สับสนมาก