บางทีเราอาจไม่รู้ตัวเราเองว่าคิดอะไรอยู่ทั้งที่เรี่องนั้นมันอาจไม่ดี แต่ก็ยังคิดต่อเพื่อค้นหาบางสิ่งที่เรียกว่าคำตอบ....ฉันนั่งอยู่เนินหญ้าในรุ่งเช้าวันหนึ่ง น้ำค้างที่โรยตัวแลบเลียใบหญ้าตลอดคืนพลันต้องแสงอาทิตย์ยามเช้ามองดูระยิบยับ ราวใบหญ้าเหล่านั้นประดับไว้ด้วยกากเพชร .........คิดต่อสิ นายยังไม่ได้คำตอบไม่ใช่เหรอ ห้วงลึกในใจ ตัดพ้อกับตัวเอง จริงๆแล้ว เรื่องมันจบไปนานแล้วตั้งแต่เธอ..กล่าวขอโทษ เช้านี้ท้องฟ้าเปิดโล่งแผดสีครามคลุมทั่วเวิ้งฟ้า....เราไม่ได้ผิด แต่ทำไมน้ำใสถึงเออคลอลูกตาได้...ไม่ใช่ นี้ไม่ใช่น้ำตาเรา เราหรือจะมีใจรู้สึกผิดกับเรื่องที่เราไม่ได้ทำให้ผิด คงเป็นน้ำค้างกระมังที่ลอยอาบค่ำคืนจนเช้า มิเลยใบหญ้ายังชุ่มไปด้วยเม็ดน้ำตามกิ่งใบ ใยเลยมันจะไม่ทำให้เกิดน้ำบนใบหน้า....รุ่งนี้และตลอดวันคงมีแรงให้ทำอะไรได้มากมาย...ลืมมันซะ และจับทิ้งมันไปกับเรี่ยวแรงที่ทุ่มให้....
ประภัสสุทธ 25 มิ.ย. 2548 13:07 น. - ID 3805 
3103
1
0
26 มิถุนายน 2548 10:33 น. - comment id 11140
คิดไปเรื่อยๆ เอื่อยๆ หากเมื่อยสมองก็หยุดคิด ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ อิอิ
27 มิถุนายน 2548 10:34 น. - comment id 11153
ในโลกนี้ มีเพียงความคิดเท่านั้นที่เป็น สิทธิ์ของคุณ ที่ใครๆก็มาละเมิดไม่ได้ ๚ะ๛ size>
9 กรกฎาคม 2548 13:22 น. - comment id 11267
เมื่อหร่ายจาเขียนต่ออะ...รออ่านอยู่น้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ