ขอแสดงความคิดเห็นสักเล็กน้อย น่ะครับ ผมชอบ thaipoem มากเลยน่ะครับ ได้อ่าน ได้เขียน มีเพื่อนที่รักอักษรมากมายมาเขียนกลอน บทกวี ต่างๆที่นี่ บางท่านเป็นนักเขียน บางท่านมาหัดเขียน แต่ผมว่าน่าจะมีการ ล็อคอินน่ะ ถึงจะเข้าไปแสดงความคิดเห็นได้ ดีไหม พวกป่านทั้งหลาย จะได้ไม่เข้ามาสร้างความวุ่นวาย มีตัวอย่างให้เห็นมาแล้ว หรือไม่งั้นคนที่ไม่ล็อคอิน ควรจะโชว์ IP ไปเลยดีกว่า จะได้รู้ว่ามาจากที่ไหน ดีไหมครับ สำหรับคนที่เข้าระบบแล้ว ก็ไม่ต้องโชว์ IP อยากให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลุง ป้า น่า อา ทั้งหลายรนกวนช่วยแสดงความคิดห็น สักนิด ครับ ขออภัยที่การแสดงความคิดเห็นครั้งนี้อาจจะไม่ถูกใจหลายท่าน แต่พวกไม่สร้างสรร มีเยอะครับ ... คนเราถ้าบริสุทธิ์ใจ ใยจึงมิกล้าเปิดเผยตัว ... สงสารบางคนที่เพิ่งเริ่มเขียน หมดกำลังใจกันไปหลายคนแล้ว ขอบคุณครับ
เรไร 28 ม.ค. 2548 17:47 น. - ID 3580 
3031
12
0
28 มกราคม 2548 18:21 น. - comment id 9657
เห็นด้วยครับ จะได้มีความรู้สึกเป็นครอบครัวเดียวกัน
28 มกราคม 2548 19:04 น. - comment id 9658
ว่าไง...ว่างั้น.. ครอบครัวเดียวกันนี่นา
28 มกราคม 2548 19:07 น. - comment id 9659
เห็นด้วยมานานแล้วค่ะ
28 มกราคม 2548 19:21 น. - comment id 9660
I absolutely agree ka
28 มกราคม 2548 20:01 น. - comment id 9661
ผมเห็นด้วยแต่ขอแย้งว่า การเข้ามาหัดเขียนน่าจะสกรีนตัวเองก่อนว่างานนั้นส่อแววไปทางไหน ต่อให้บริสุทธิ์ใจว่าตรงไปตรงมา แต่คำว่าวรรณศิลป์ย่อมน่าจะไม่ล้ำเส้น การล๊อคอินหรือไม่ ไม่น่าจะเป็นปัญหา แต่การสกรีนงานของตัวเองน่าจะดีกว่า
28 มกราคม 2548 20:13 น. - comment id 9662
กลับมาล็อคอินตามระเบียบครับ ความสุภาพมีจริง พร้อมกับความกล้าหาญ คนที่เข้ามาป่วนเนี่ย... ยังไงก็ป่วนได้ ก็สมัครสมาชิกไว้ส่งๆ ลงที่อยู่ปลอมๆ ก็ลอยนวลแล้วครับ ถ้าจะแม่นยำจริงข้อมูลส่วนตัวเบื้องต้นเช่น ที่อยู่ เบอร์โทร อะไรอย่างนี้ ต้องให้กรอกให้ครบ แล้วคุณปีกฟ้าก็เก็บไว้แยกอีกชุดจากหน้าจอสาธารณะ เป็นการแสดงความบริสุทธิ์ใจแต่ต้น ไม่งั้นคนเก่งๆที่กำลังมีวันของตัวเองด้วยกดารเริ่มต้นก้าวแรกๆที่ไทยโพเอมอาจเสียขวัญได้ ถ้าเจอพวกป่วน แต่ถ้าเจอคนหวังดีจริงๆ งานที่ล่อแหลมก็น่าจะมีสมาชิกที่พบเจอไปบอกกล่าวกันบ้าง เพราะจะไปชมเชยปรบมืออย่างเดียวก็จะเหลิง อย่างชื่อ/นามปากกา ควรจะกลั่นกรองด้วยครับ ที่นี่ไม่ใต้ดิน/เด็กแนว จะมาเรียกร้องด้วยชื่อหวดเสียวอย่าง โกเต็ก ผมรับไม่ได้ครับ เรียนคุณปีกฟ้าด้วย ชื่ออื่นก็มีที่น่ารักกว่านี้เช่น ลอริเอะ โมเดส ก็มี เฮ้อ... แรงมาแรงไป เก่งมา คารวะไป แฟร์ แฟร์ดีครับ มาเบาภาระคุณปีกฟ้ากันดีกว่า เจอบทความ บทกลอนไหนที่อ่านแล้วทะแม่งๆ ไม่สร้างสรรค์ก็บอกกล่าวกันตามแต่ไสตล์ ผู้ใหญ่หน่อยก็แนะนำ หรือเด้งกลับให้มึนไปเลย แต่เท่าที่ผ่านตาเห็นว่าไม่ค่อยมีงานไหนที่ออกแนวใต้ดินนัก บริบทของชิ้นงานอาจมีคำกร้านบ้าง แต่เนื้อหาเป็นไปตามนั้น แต่บางงานเอาซะงั้น พาดพิง ฟาดงวงฟาดงา ตามสบายครับ แต่ต้องยอมรับว่าบางทีความเห็นตอบกลับอาจอยู่ในระนาบเดียวกันแล้วอย่ามีอารมณ์เลย คำว่าสนุกสนานไม่หมายถึงบนความร้าวรานของใครต่อใคร การให้อภัยยิ่งใหญ่เท่าเอเวอเรสต์ ขอเป็นเสียงหนึ่งกับความเห็นของคุณเรไรครับผม
28 มกราคม 2548 22:07 น. - comment id 9665
ให้เป็นวิจารณญานของผู้ที่เขียนกลอนนั้น ๆ ให้สามารถลบคอมเม้นท็ได้ น่าจะเป็นการดี คอมเม้นที่ผู้อ่านไม่ชอบ ไ ม่ได้หมายความ ผู้เขียนไม่ชอบนี่ครับ ลางเนื้อชอบลางยานะ ครับ ในอนาจักร์กลอนของเขาๆคือ...ผู้ลิขิต ๚ะ๛ size>
29 มกราคม 2548 03:05 น. - comment id 9666
ดีจังเพิ่งรู้ว่าลบคอมเม้นท์ได้ แล้วใครลบคอมเม้นท์ที่คุณทิกกี้เขียนให้ผมแล้วผมตอบไม่ทันในบทความยืนเหยียบอารมณ์ น้อยใจ ใครเป็นคนป่วนแน่ตอนนี้ คนเก่งเทคโนโลโลยี่ หรือคนครองเกมส์ อยากรู้จังว่าคอมเม้นท์ที่อาจสร้างกวีแก้วได้บางชิ้นอาจถูกแทรกแซงลบได้จากเบื้องลึก ถ้างั้นก็ไม่แฟร์อีกแล้วครับ ปล่อยไปตามแต่ธรรมชาตืแบบทฤษฎีชาร์ล ดาวิน ใครแข็งกล้าคือผู้อยู่รอด แล้วใครจะดูแลชายน้อยล่ะครับ ผู้ลิขิต Author ผู้ทัศนา Father
29 มกราคม 2548 07:34 น. - comment id 9671
ใจเย็นครับ ไอ้ลบไม่ลบนี่มันแล้วแต่ ความคิดของแต่ละคนน่ะครับ สำหรับผมน่ะ ใครจะมายังไงเขียนอย่างไร ตามสบาย ผมไม่สนหรอก ผมแค่อยากให้คนที่เขียนไม่เป็นมาเขียนแล้วช่วยกันชี้ทางมากกว่า จะได้มีคนเห็นคุณค่าของการเขียน บทกวีแบบไทยกันบ้าง ขออภัยตั้งกระทู้ความหมายคลุมเครือ เจตนาของผม
29 มกราคม 2548 21:22 น. - comment id 9673
มายกมือสองมือเจ้าค่ะ เห็นด้วย..จะได้หมดปัญหา..เพราะอาจมีการเข้าใจผิดกันได้ คิดกันไปเองว่าคงเป็นคนนั้น หรือเป็นคนนี้ แล้วพาให้ผิดใจกันไปเปล่าๆค่ะ
30 มกราคม 2548 11:51 น. - comment id 9678
อืม......เหมือนแบบเว็บ ใบหญ้า นะ อืม.......ดีครับเห็นด้วย อีกอย่างนะมีการป้องกัน ลิขสิทธิ์ด้วยนะจะดีมากเลย
31 มกราคม 2548 12:14 น. - comment id 9679
..อืม! ในความเห็นของกุ้ง...กุ้งว่าน่ะ.. ..เรื่อง log in..หรือไม่ ก็ไม่สำคัญเท่าไรนัก.. ..ถ้าการที่เราจะ คอมเมนท์ใคร จะต้องมีข้อแม้ด้วยหรือว่าจะต้องเป็นสมาชิก ?...คนผ่านมาใยไม่มีโอกาส แม้แต่จะมีส่วนร่วมสักนิดเลยหรือ.... ..หรือ จะให้ติ-ชม เพียงในใจเท่านั้น..ปิดกั้นไปไหม.. ..สำคัญที่ใจ ของคนมา comment มากกว่า..ว่าจะติเพื่อก่อ...จะส่งเสริมหรือทำลายเขา... อนึ่ง..ถ้าลบความคิดเห็นได้ก็ดี...ให้สิทธิ์เจ้าของบทกลอนเขา จะลบไม่ลบก็เรื่องของเขา...น่ะ อาจตอบไม่ถูกใจใคร...แต่คิดว่าได้ให้คำตอบที่ตรงไปตรงมาอย่างที่ใจคิด... ..
31 มกราคม 2548 13:22 น. - comment id 9681
อย่าไปคิดอะไรมากเลยครับน้องเร ในสองสิ่งย่อมมีทั้งทางดีและไม่ดี อินเตอร์เนตแบบนี้คนเยอะเท่าไหร่ยิ่งดี การโพลสงานง่ายไม่สลับซับซ้อนยิ่งดีแก่ผู้เข้ามา สำหรับคนผ่านเข้ามาตอนแรก ถ้าง่าย ๆ แบบนี้ ก็จูงใจให้เข้ามาบ่อยครับ ถ้ายักเข้ามครั้งนี้หายจ้อยไปที่อื่น เพราะมีมากมายเกลื่อนกลาดให้เลือก เพียงแค่คลิ๊กกดครั้งเดียว เรามาที่นี่แม้แต่เรามาลงชื่อสมัครแบบนี้ก็ไม่อาจจะรู้ได้ว่าเป็นใครมาจากไหน (ก็เป็นคนลึกลับเหมือนกันแทบจะทั้งหมด) อาจมีบางท่านที่มีความจริงใจเปิดเผยทั้งหมดก็ไม่ว่ากันครับ ทางบ้านหลังนี้ได้มีการป้องกัน แก้ไขไว้แล้วครบ บทกลอน ทางเวปมาสเตอร์สามารถลบออกได้ทุกบทกลอน ความคิดเห็น ถ้าลอกอินเจ้าของบ้านสามารถลบออกได้ ถ้าป่วนมาเราก็ลบทิ้งไปซะเลยก็สิ้นเรื่อง แต่ผมไม่ลบ ยิ่งมากยิ่งดี คนยิ่งมาสนใจ การถูกคนกลั่นแกล้ง ผมว่ามีผลดีมากกว่าเสีย สาว ๆ ก็จะได้มาเห็นอกเห็นใจ ว่าพี่ชัยคนซื่อโดนตัวป่วนมาแกล้งเข้าให้แล้ว ได้รับคะแนนความสงสารอีกอย่างท่วมท้นครับ ประเภทชอบก่อกวนคนอื่น เวปนี่ยิ่งส่วนมากอยู่กันแบบพี่น้อง ถ้าใครหน้าแหลมมา แบบก่อกวน อาจถูกระทืบกลับ จนกระอักเลือดเป็นได้ครับ ดังนั้นจึงไม่เห็นด้วยกับความคิดของน้องเร ก็เป็นธรรมดาครับความเห็นแตกต่าง พูดกันตรง ๆ แบบจริงใจที่กว่าคล้อยตามกันไป คงไม่ได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา ชีวิตคือการต่อสู้ บางทีก็มีความขมเข้ามาบ้าง พี่คิดว่าการต่อสู้โดยใช้คำพูดเป็นเรื่องเบา ๆ สบาย ๆ เพราะชีวิตเราต้องเจอมรสุมชิวิตของจริงที่หนักหนาสาหัสกว่านี้หลายร้อยเท่า สนามแห่งนี้ก็เป็นที่ประลองกำลังของเราเช่นเดียวกัน ยิ่งกลอนประเภทรักหวานซึ้งยิ่งได้รับผลกระทบมากทางอารมณ์ ถ้าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มากระทบเรา เราก็งอมืองอเท้า หรือหงอไปด้วยความกลัว โกรธไปด้วยความน้อยใจ เราจะไปต่อสู้ชีวิตกับโลกความจริง อันกว้างใหญ่นี้ไหว จะพาชีวิตก้าวไปได้ตลอดรอดฝั่งเหรอครับ ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลัง (แต่งแปลงเขา ศัตรีคือศัตรู ศัตรูคือยากำลัง สรุปสตรีคือยากำลัง) ใครใคร่โพลสโพลส ใครใคร่ลบลบ ทำอะไรง่าย ๆ ตามใจคือไทยแท้ น่าจะเป็นภาษิตที่ยังนิยมกันทุกยุคสมัยครับ อ้าว ลืมล็อกเข้ามา คงไม่โดนโชว์ไอพีเข้าให้นะครับ
31 มกราคม 2548 17:17 น. - comment id 9684
สงสัยเจ้าของกระทู้... โดนป่วนเยอะไปหน่อย... ก้อเลยออกอาการ...คัน
31 มกราคม 2548 22:05 น. - comment id 9693
เปิดอ่านอยู่หลายหน เขียนแล้วก็ลบอยู่หลายครั้งเช่นกัน ในฐานะผู้อาศัยชายคาบ้านกลอนไทยเช่นกัน และเคยอยู่ในเหตุการณ์ที่ประสบปัญหาตัวป่วนมาบ้าง จึงพอเข้าใจเหตุผลของคุณเรไร และรับฟังความคิดเห็นของท่านอื่นๆ แรกเริ่ม .. บ้านกลอนไทย มีรูปแบบที่ไม่ใช่เป็นอย่างทุกวันนี้ จนกระทั่งวันหนึ่งปีกฟ้าตัดสินใจแก้ไขระบบ เพื่อให้เจ้าของกระทู้สามารถลบความคิดเห็นที่อยู่ในข่ายป่วน แต่ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการพิจารณาของเจ้าของกระทู้นั้นๆ ลำพังปีกฟ้าเองคงสอดส่องไม่ทั่วถึง ไหนจะเรื่องเรียน ไหนจะเรื่องงาน ถ้าจะเปรียบกันไปแล้ว พวกเราทุกคนก็เหมือนสมาชิกในครอบครัว ที่ต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือที่จะทำให้ความเป็นอยู่ของพวกเรา ดำเนินไปในทางที่ดี เรื่องของการแสดง IP ก่อนหน้านั้น เมื่อเลือกที่จะลบบางข้อความ เมื่อคลิ๊กฟังค์ชั่นลบแล้วจะเห็นได้ว่ามีการแสดง IP ให้ทราบว่า มาจากที่ใดบ้าง แต่ในระยะหลัง IP ที่แสดงจะเหมือนกันหมดทุกข้อความ ซึ่งตรงนี้เป็นเพราะ host ที่เกาะอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม คิดว่า เวปมาสเตอร์จะทำการปรับปรุงแก้ไข IP ที่แสดงในกระทู้ที่เห็น หากเป็นตัวเลข IP เดียวกัน .. สิ่งหนึ่งที่อัลมิตราอยากจะฝากไว้เป็นแง่คิดก็คือ บางหน่วยงานใช้ poxy , land ตรงนี้ย่อมแสดงตัวเลข IP เป็นชุดเดียวกัน หรือแม้แต่เครื่องเดียวกันก็ตาม หากมีการทำงานเป็นรอบ เป็นกะ .. จะเหมาว่า เจ้าของ IP ดังกล่าว ต้องโดนพิพากษาว่าเป็นตัวป่วนเสมอไป หรือเปล่า ... ต่อให้ Login ก็ตามแต่ .. การสมัครสมาชิกที่ไม่มีขั้นตอนมากมาย ก็ใช่ว่า จะไม่มีตัวป่วนสมัครเข้ามา หลายต่อหลายหน ที่อัลมิตรามีความรู้สึกว่า .. ตัวป่วนบางคน ก็คือสมาชิกในบ้านกลอนไทยนี่เอง เพียงแต่ว่า ไม่อยากเสียภาพลักษณ์นามแฝงของตนเอง จึงไม่ได้ login .. ตรงนี้หากกระเทือนถึงผู้ใด ก็ขอให้อ่านผ่านๆไปได้ ส่วนผู้ที่เที่ยวเดาสุ่มไปต่างๆ นาๆ หลังไมค์ ตราบใดที่ยังหาข้อพิสูจน์ไม่ได้ มาตรการณ์การสวมเครื่องแบบตำรวจเวป แล้วพิพากษาคนนั้นคนนี้เป็นตัวป่วน .. น่ากลัวกว่า เหตุการณ์ที่ตัวป่วนกระทำเสียอีกนะคะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
1 กุมภาพันธ์ 2548 13:57 น. - comment id 9694
บ้านหนึ่งแม่สอนลูกโดยใช้ไม้เรียวคุมความประพฤติทุกอย่างที่ลูกทำ จะวางใจได้อย่างไรว่ายามลูกออกนอกบ้านจะประพฤติตัวเหมาะสมเหมือนอยู่บ้านกับแม่ และบ้านที่ลูกถูกปลูกฝังและเป็นคนดีเพราะสำนึกในตัวเอง ไม่ใช่เพราะกลัวไม้เรียว ยามลูกออกไปข้างนอกก็น่าจะวางใจได้มากกว่าเด็กบ้านแรกหรือไม่. ปล่อยให้สังคมคัดกรองคนกันเอง เพราะอิสระที่ได้มาจะเปิดเผยตัวตนได้มากกว่าการยอมจำนนต่อกฏเกณฑ์ ถ้าคนหนึ่งคนไม่กล้าเป็นคนเลวเพราะเกรงคนล่วงรู้ตัวตนของตนเองเพียงเพราะกฏระเบียนที่ขีดกำหนดไว้ เรารักสมาชิกเช่นนั้นเข้ามาในบ้านได้สนิมใจหรือ เกรงหรือไม่ที่จะเผลอมองคนที่ต้องเป็นคนดีในคราบความกลัวกฏเกณฑ์ว่าเป็นคนดีไปหรือไม่ เคยถกเถียงประเด็นกกหมายว่าแท้จริงแล้วกฏหมายคือข้อกำหนดเพื่อความยุติในสังคม แต่กฏหมายมิใช้บทบัญญัติแห่งความยุติธรรมเสมอไป ประเพณีและจารีตอันดีงามต่างหากคือข้อกำหนดที่จะได้รับการยกย่องและเชิดชูในสังยามประพฤติตน บางทีการกำหนดเช่นคุณเรไรว่าอาจมีประโยชน์ด้านความสงบในเวปนี้ สำหรับผมแล้วคิดว่าประโยชน์ในเรื่องคัดกรองเนื้อใจคนมีน้อยเหลือเกิน ท่านทั้งหลายกลัวและรำคาญคนแบบไหนระหว่างแจ้งตัวแต่ซ่อนหัวใจ กับพวกแจ้งหัวใจแต่ปิดบังตัว (โปรดอย่าตอบว่าชอบคนที่แจ้งตัวและเปิดเผยหัวใจมากที่สุด เพราะบางที่เราไม่สามารถเลือกอะไรได้พร้อมกันทั้งสองสิ่งนะ..ผมคิดว่า) ผมนิยมคนแบบหลังมากกว่า เพราะระวังง่ายกว่าเป็นไหนไหน สุดท้ายคือที่อยากบอกคือ การกำหนดข้อกำหนดมากมายนั้นอาจกำกับความประพฤติได้ แต่คัดกรองคนได้ยากมากครับ.. ปล.ผมไม่พอใจ ก็ไม่สนใจ รกบ้านก็ลบทิ้ง จะกระโดดโลดเต้นตามพวกขาดอารมณ์ยังคิดชั่วครู่ชั่วยามไปทำไม บางทีมิตรวันนี้อาจเป็นศรัทตรูในวันหน้า คนรักเท่าผืนหนังคนชังเท่าแผ่นฟ้า จะคาดหวังอะไรหนักหนาหนอใจคน ใจเราเรายังมีบางคราวที่ขาดสติเลย คนอื่นก็อาจจะมีบ้าง เหลือทางเดินไว้ให้ทุกเนื้อใจได้เรียนรู้ความเป็นตัวเองก่อนที่ตัดสินความเป็นทุกสิ่งไม่ดีกว่ารึครับ. บ้านนี้ผมเชื้อว่าเนื้อใจคนเขียนงานงดงามและใสสะอาดกว่า 99.99% ส่วนพวกคนจรผ่านมา ลางเนื้อชอบลางยาครับ ปล. นี่คือเสียงที่ผมบอกหัวใจตัวเอง ไม่ได้หมายให้เนื้อใจใครคิดอย่างผม นี่แหละความเห็นผมครับ..ดีใจที่ได้แสดงความเห็นครับ
1 กุมภาพันธ์ 2548 16:42 น. - comment id 9697
สำหรับตัวผมน่ะครับ ไม่มีปัญาเชิญเข้ามาว่ากันได้ให้เต็มที่ ผมไม่ได้ว่าอะไรเลย ที่แสดงความคิดเห็นหรือขออกความคิดเห็น ไม่ใช่ผมทนไม่ได้ อย่างที่หลายๆท่านบอก ว่าไม่พอใจก็ลบทิ้งไป เพราะลบได้ก็ถูกใช่ไหมครับ ไม่มีใครพูดอะไรหรือเขียนอะไรได้ถูกต้องนักหรอก ไม่ใช่สิถูกใจมากกว่า เอาง่ายๆ อย่างกรณีเจ้ากรมฮันท์ลักษณ์ ถ้าคุณ idaho ไม่บอกจะมีใครรู้ไหมครับ เรื่องแบบนี้ มิใช่ว่าอย่างที่คุณคนผ่าน ว่าผมโดนเยอะหรือ ผมไม่ได้คิดตรงนั้น ผมถือว่าคงสนใจผมไม่งั้นไม่ตามมาพยายามจะพัวพันผมขนาดนั้นหรอกครับ ขออภัย มิได้ต้องการจำกัดว่าเฉพาะสมาชิกเท่านั้นที่จะมาแสดงความคิดเห็น อย่างที่คุณกุ้งบอกก็ถูกครับ ว่าใครผ่านมาก็มาอ่าน มาแสดงความคิดเห็น มันอยู่ที่การใช้วิจารณ์ญาณ ของแต่ละบุคคลมากกว่า ขอบคุณทุกท่านอีกครั้ง
1 กุมภาพันธ์ 2548 17:50 น. - comment id 9698
ขออภัย คุณ idaho ด้วยนะครับ ผมจำผิดคน (แป่ววว) เป็นคุณ บอกกอกูรู (ขออภัยที่พาดพิงน่ะครับ) แค่ยกตัวอย่าง เท่านั้นเองขออภัยอีกครั้งครับ
1 กุมภาพันธ์ 2548 17:54 น. - comment id 9699
ไม่เป็นไร เรไร นานาจิตตัง นะ ในโลกเราก็มีคนหลากหลาก ในทุกๆที่ก็มีคนทุกประเภท สู้ต่อไปเพื่อบ้านกลอนไทย
13 กุมภาพันธ์ 2548 12:04 น. - comment id 9796
ดีนี่เห็นด้วย
14 กุมภาพันธ์ 2548 23:35 น. - comment id 9811
คนจะหาเรื่องยังไงก้หาเรื่อ่งจนได้ นามปากกาเป็นสิ่งมุติ และการตอบคอมเม้นต์ บางทีอาจจะเป็นฉาก อย่างหนึ่งของชีวิตหรือว่า สีสันต์ของกลอนที่ผ้แต่งไว้เท่านั้น มิตรดีคนดีสังคมดีได้ดี และดี ไม่มีหมด ต้องเจือจางไปด้วยส่งเลวร้ายบ้าง ขอให้คุณเรไร นิ่งนอนใจได้เลย อย่างไรที่มีคนดีย่อมมีคนไม่ดีอยู่ด้วยไม่มากก็น้อย ปกติไม่ค่อยได้อ่านกระทู้เท่าไหร่ พอดีมาเห้นก็เลย ขอร่วมแสดงความคิดหน่อย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ