ขอแสดงความยินดี..แด่เชษฐภัทร

อัลมิตรา

...ขอแสดงความยินดีกับคุณเชษฐภัทร หนึ่งในสมาชิกบ้านกลอนไทย
...ผู้ที่เข้ารอบ ๕ คนสุดท้ายของการประกวดYoung Thai Artist Award 2004 สาขาวรรณกรรม
...หนังสือ  บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า 
..เป็นหนังสือที่ประกาศศักดาของความมุ่งมั่นและความตั้งใจของเขาอย่างแท้จริง
...ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับผู้มีใจรักในวรรณกรรม 
...และเพียรพยายามอย่างยิ่งที่จะรักษาคุณค่าระดับของงานศิลป์นี้
...แต่เขาก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้ว เขาทำได้.. และทำได้ดีเสียด้วย
...เจ้าน้องชายขี้อ้อน ที่เวลาอกหักมักจะมาโอดครวญให้ฟังอยู่เสมอ
...เจ้าน้องชายขี้ประจบ ที่มักจะตื้อให้ไปดูผลงานที่เขาสร้างขึ้นมา
...เจ้าน้องชาย ................. นายแน่มาก ขอบอก ...				
comments powered by Disqus
  • เชษฐภัทร วิสัยจร

    2 ธันวาคม 2547 14:13 น. - comment id 8790

    ขอขอบพระคุณเว๊บไทยโพเอ็มครับ
    
    ต้องพูดได้เต็มปาก ว่าผมเติบโตมาจากที่นี่อย่างแท้จริง
    
    ลองย้อนไปดูงานชิ้นแรก ๆ ที่ผมเขียนที่นี้แล้วก็ขำครับ
    
    
  • อัลมิตรา

    2 ธันวาคม 2547 14:16 น. - comment id 8791

    นี่คือข้อความที่เจ้าตัวเขียนไว้ในไดอารี่ของตนเอง
    http://soundofsilence.diaryclub.com/?date=20041202    
    
    หนังสือผมเข้ารอบ...
    หนังสือ บนหมอนรองรางรถไฟฟ้าผมได้เข้ารอบ 5 คนสุดท้าย 
    ของการประกวด Young Thai Artist Award 2004 สาขาวรรณกรรม
    
    ไม่รู้จะพูดอะไรดี
    แต่ดีใจมาก ๆ
    เพราะไม่คิดว่าจะได้
    ที่ดีใจเนี่ย นอกจากจะเป็นเพราะ ว่าเงินรางวัลเยอะแล้ว 
    ( เข้ารอบห้าคนได้คนละห้าหมื่น ชนะเลิศได้สามแสนแถมบริษัทปูนซีเมนต์ไทย ยังจะส่งเสียจนจบป.ตรี)
    ยังจะเป็นการเปิดประตูไปสู่ถนนนักเขียนอาชีพอีกด้วย
    
    ยังมึนตึ๊บอยู่เลย
    ดีใจ 
    แค่เข้ารอบ ห้าคนสุดท้ายผมก็ดีใจมาก ๆ แล้ว
    และก็ไม่คิดว่าจะได้ที่หนึ่ง
    เพราะ การประกวดครั้งนี้ คณะกรรมการ ได้จัดเอา นวนิยาย เรื่องสั้น และ กวีนิพนธ์ มาตัดสินร่วมกัน
    ทำให้ กวีนิพนธ์ค่อนข้างเสียเปรียบ
    
    หนังสือเรื่องนี้มีเนื้อหาหลักอยู่ที่พัฒนาการทางความคิดของเด็กหนุ่มอีสานที่มาเติบโตร่ำเรียนอยู่ในกรุงเทพ 
    แสดงถึงทัศนะคติที่มีต่อสภาพสังคม ศาสนา การเมือง ความรัก ตลอดจนชีวิตความเป็นอยู่ทีเปลี่ยนไป 
    เขียนเป็นกวีนิพนธ์ที่รักษาขนบโบราณอย่างเคร่งครัด
    พูดอีกนัยหนึ่ง
    ถ้าจะบอกว่า บนหมอนรองรางรถไฟฟ้าเป็นงานลักษณะ ร่วมสมัยในขนบ ก็คงจะไม่ผิดนัก
    จริง ๆ แล้ว ก็ต้องขอบคุณกวีชั้นครูหลายคนที่ช่วยสร้างแรงบันดาลใจให้กับผม 
    สารภาพตรง ๆ
    บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า ชิ้นนี้ 
    เป็นงานที่มีลักษณะ intertextuality คือรับเอาความคิดของนักเขียนคนอื่น ทั้งรุ่นก่อน ๆ และร่วมสมัยมาคิดต่อผสมผสาน 
    กับลักษณะความเป็นตัวของตัวเอง ในงานกลอนภาษาอีสาน ตลอดจน biting diatribe ที่เกี่ยวข้องกับการเมือง
    
    ขอไล่เป็นชุด ๆ เลย ชิ้นที่เด่น ๆ หลัก ๆ ที่รับความคิดมาตีความต่อมีดังต่อไปนี้
    
    1. ปณิธานกวี รับจาก ปณิธานกวีของอังคาร กัลยาณพงศ์ มาเขียนต่อ โดยคงความคิดเดิมแต่เปลี่ยนคำพูดและใส่ลักษณะฉันทลักษณ์สัมผัสในแบบสุนทรภู่เข้าไป 
    2. ฉันไม่ใช่กวี รับมาจาก กวี ในเพลงขลุ่ยผิวของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ โดยที่ผมได้ขยายแนวความคิดและคำจำกัดความของคำว่ากวีที่คุณเนาวรัตน์ให้ไว้ 
    3. ดอกไม้จะบาน รับมาจาก ดอกไม้จะบาน ใน ใบไม้ที่หายไปของ จีระนันทร์ พิตรปรีชา โดยเอาแนวคิดจากเพลงอมตะมาใส่ในรูปฉันทลักษณ์ของกลอนแปด 
    4. บอกรัก รับมาจาก กรองกานท์ ในคำหยาด ของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ผสมผสานกับวรรคทอง ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร จากพระอภัยมณีของสุนทรภู่ 
    5. แต่งห้องให้น้องนอน ได้รับแรงบันดาลใจมาจากงานของ ติตรากรใน เว๊บ www.thaipoem.com ผสมผสานกับแนวคิดจาก  Sonnet ของ William Shakespeare Shall I compare Thee to a Summers Day 
    6. สุขใจที่ได้ทุกข์ รับมาจาก Ode on Melancholy ของ John Keats 
    7. ภาพถ่ายที่ถูกเมิน รับมาจาก Composed Upon Westminster Bridge ของ William Wordsworth 
    8. งานนิราศทั้งสี่ชิ้นคือ นิราศจุฬา นิราศรถไฟฟ้าสองสาย และนิราศรถไฟใต้ดินล้วนได้แรงบันดาลใจมาจากนิราศของสุนทรภู่ทั้งสิ้น 
    9. ประสาท Dax ได้แรงบันดาลใจมาจากคนแปล Massive ของ Julia Bell 
    10. ขอบคุณ เว๊บ http://www.thaipoem.com/ ตลอดจนเว๊บมาสเตอร์ คือ พี่ปีกฟ้า ผมพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่าผมเติบโตมาจากบ้านกลอนไทยแห่งนี้ 
    11. รวมถึงปู่ก๊องที่ให้คำชี้แนะในเรื่องฉันทลักษณ์ และช่วยวิจารณ์ติติงผลงานด้วยความเมตตาเสมอมา 
    12. ขอบพระคุณ ลุงเจตนา นาควัชระ และอาจารย์  ชมัยภร แสงกระจ่างที่ บังคับ ให้ผมอ่านงานที่มีลักษณะกลอนพาไป ของอังคาร กัลยาณพงศ์จนได้รับคอนเส็ปต์ใหม่ ๆ และมุมมองที่เปิดกว้างมากขึ้นต่อกวีนิพนธ์ที่มุ่งให้ภาพมากกว่าฉันทลักษณ์ ความรื่นหูของเสียงและสัมผัส 
    13. ขอบคุณสาว ๆ ทั้งหลายที่หักอกผมและทำไม่ดีกับผมต่าง ๆ นานา ถ้าไม่มีพวกเธอซะ การเขียนนิราศรำพันในสไตล์ดุดัน เกรี้ยวกราด ถึงลูกถึงคนของผมก็คงไม่มีให้เห็นเป็นแน่ 
    14. ขอบคุณคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยสถานที่ที่ผมได้เรียนรู้ลักษณะของทั้ง มนุษย์ และ อมนุษย์ในคราบนิสิต จากทั้งในตำราและนอกตำรา 
    15. นอกจากนี้แล้วงานเขียนหลาย ๆ ชิ้น ยังได้รับจินตนาการ ความคิด จังหวะกลอน และสำนวนภาษา มาจาก หนังสือ ข้างกองไฟ ของเวทย์ บุคคลซึ่งผมไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามีส่วนอย่างยิ่งในพัฒนาการการเขียนบทร้อยกรองของผม
    ขอสวมบทนางสาวไทยหน่อยเถอะ
    
    ไม่มีลุง คงไม่มีผมในวันนี้
    
    บนหมอนรองรางรถไฟฟ้า
    เปิดโลกทัศน์ศรัทธาให้กล้าฝัน
    เล่าเรื่องราวลีลาสารพัน
    สื่อสีสันศาสตร์ศิลป์จินตนาการ
    
    สอดแทรกความแตกต่างทางความคิด
    ท้าชีวิตคืนวันอันขมหวาน
    เปิดวิถีปูทางสร้างตำนาน
    บนรากฐานคุณธรรมงามอย่างไทย
    
    นำเรื่องราวมาฝากจากฟากฟ้า
    สื่อภาษาเศร้าเคล้าสุขคนยุคใหม่
    เชื่อมประสานเส้นทางระหว่างวัย
    เชื่อมโยงใจด้วยรสบทร้อยกรอง
    
     
    
    
    
  • ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน

    2 ธันวาคม 2547 14:39 น. - comment id 8792

    ดีใจด้วยค่ะ
  • คิม รักนะ

    2 ธันวาคม 2547 14:41 น. - comment id 8793

    ยินดีด้วยคนนะคะ
    มาชื่นชมคนเก่งค่ะ
  • ปีกฟ้า

    2 ธันวาคม 2547 15:53 น. - comment id 8794

    เก่งมากครับ ดีใจด้วยเป็นอย่างยิ่ง ^_^
    
  • กุ้งหนามแดง

    2 ธันวาคม 2547 16:23 น. - comment id 8795

    ยินดีด้วยค่ะ คุณเชษฐภัทร..
    
    ความสำเร็จที่เกิดจากความตั้งใจทำงาน..สมควรแก่การยกย่องและเป็นแบบอย่างที่ดีได้..ค่ะ
    
    กุ้งหนามแดง..
  • รดา

    2 ธันวาคม 2547 16:39 น. - comment id 8796

    ชื่นชมและดีใจด้วยค่ะ
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    2 ธันวาคม 2547 16:59 น. - comment id 8797

    มาแสดงความยินดีด้วยครับ
  • **พาฝัน**

    2 ธันวาคม 2547 17:47 น. - comment id 8798

    เก่งจังค่ะ ดีใจด้วยนะคะ 
    ^__^
    
    
  • หมึกมรกต

    2 ธันวาคม 2547 18:00 น. - comment id 8799

    วุ่นอยู่แต่กับการเรียนไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาเท่าไหร่
    
    จำได้ว่าคุณเชษฐภัทร วิสัยจร ก็มาจากขอนแก่น
    ขอแสดงความยินดีด้วยครับ
    เยี่ยมไปเลยครับ
    
    ...บนวิถีชีวิตแต่ละวัย
    เมื่อเธอกล้าก้าวไปอย่างไม่หวั่น
    กำลังใจแห่งศรัทธามาประจัญ
    วันที่เธอใฝ่ฝัน..ก็นั่นแล้ว...
    
    ว่าแต่จะหาอ่านหนังสือเล่นนั้นได้ที่ไหนหนอ
    
    
    ...ปากกามีในมือเธอถือไว้
    แล้วจุดไฟตะเกียงเก่ากับเงาฝัน
    เอาชีวิตที่ผันแปรแต่ละวัน
    มารวมกันจารจดเป็นบทกลอน...
    
    คงกำลังจะจบปี 4 แล้วซินะครับ 
    จะเป็นกำลังใจให้นะครับ
    
    
    
    นายดอย
    
  • aaa

    2 ธันวาคม 2547 18:16 น. - comment id 8800

    หากท่านมีปัญหา ต้องการลดน้ำหนัก หรือเพิ่มน้ำหนัก (อย่างจริงจัง!!!) ไม่มีคนให้คำปรึกษา 
    
     
    
    เรายินดีให้คำปรึกษาท่านในทุกๆคำถาม ท่านที่สนใจ กรุณาเข้าเวปด้านล่างนี้ครับ...
    
     
    
    Bluesybangkok.tripod.com
    
    
  • idaho(^_^)

    2 ธันวาคม 2547 18:41 น. - comment id 8801

    ดีใจด้วยนะ น่าปลื้มจริงๆ
  • Nonmin

    2 ธันวาคม 2547 19:26 น. - comment id 8804

    ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ เก่งมากๆๆๆๆ เลย
    น่านับถือๆๆ >_
  • ..สีน้ำฟ้า..

    2 ธันวาคม 2547 22:22 น. - comment id 8807

    ขอแสดงความยินดีด้วยจ้ะ
    
    พี่แจม
  • แทนคุณแทนไท

    3 ธันวาคม 2547 09:48 น. - comment id 8809

    ส่วนเสี้ยวรางวัล และพลังแห่งความภูมิใจซินะครับ...
    
    มาชื่นชมครับ
  • ใจปลายทาง

    3 ธันวาคม 2547 20:33 น. - comment id 8820

    ยินดีด้วยค่ะ
  • เพียงพลิ้ว

    3 ธันวาคม 2547 21:15 น. - comment id 8822

    ยินดีด้วยค่ะ
  • หิ่งห้อยน้อยใจ

    3 ธันวาคม 2547 21:23 น. - comment id 8823

    ^_^
    
    เก่งจังเลย  เข้ามาชื่นชม  และขอแสดงความยินดีด้วยจ้ะ
    
    
    อย่าลืมเลี้ยงตวยเน่อ  คิก ๆ ๆ ^_^
    
    
  • ละอองน้ำ

    3 ธันวาคม 2547 23:16 น. - comment id 8825

    เก่งจัง...
    ขอให้เติบโตต่อไปเรื่อยๆนะ... : )
    
    
  • nava ไม่ลงทะเบียน

    4 ธันวาคม 2547 06:24 น. - comment id 8826

    ขอแสดงความยินดีด้วยอีกคนนะครับ
  • พี่ดอกแก้ว

    5 ธันวาคม 2547 00:05 น. - comment id 8834

    ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ
  • ทอฝัน

    5 ธันวาคม 2547 08:28 น. - comment id 8836

    ยินดีด้วยค่ะ
  • ภีม พีรณุ

    5 ธันวาคม 2547 11:03 น. - comment id 8840

    ยินดีด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    5 ธันวาคม 2547 22:16 น. - comment id 8842

    ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ
  • ภูตะวัน ตะวันรอน

    6 ธันวาคม 2547 15:54 น. - comment id 8859

    ฝันให้ไกล...
    ไปให้ถึง....
    
    ทำได้แล้วหล่ะ...
    ดีใจด้วย....
    
    อย่างน้อย...คงจะทำให้อีกหลาย ๆ..คน
    ที่กำลังวิ่งตามหาฝัน...
    ที่กำลังท้อถอย...
    มีกำลังใจเพิ่มแน่นอน...
    เมื่อได้เห็นตัวอย่างดี ๆ..
    เช่นคุณ...
    
    ขอแสดงความยินดีด้วยอีกครั้ง...
    จากใจจริง..
  • พีพุด

    6 ธันวาคม 2547 21:43 น. - comment id 8869

    มอบมาลัยทองคล้องใจในวันนี้
    สร้อยศักดิ์ศรีโซ่รักอักษราขวัญ
    ให้คนดีดั่งอัญมณีพร่างทุกวารวัน
    ให้พรสวรรค์ฝันฝากดีพลีแด่ทุกผองชน
    
    พี่พุด
    มีความสุขด้วยมากๆค่ะ
    ที่ร่มรักเรือนไทยแห่งเรานี้
    มีกวีจริงๆแล้วค่ะ
    (มิใช่กระวีกระวาดแบบพี่พุดค่ะอิอิ)
    และ
    คงในไม่ช้าอาจจะมีตามมา
    อีกมากมายหลายท่านนะคะ
    ทุกยอดดวงใจ
    เพราะมองเห็นแวววะวับจับจิตดั่งอัญมณีใสเพชรไสวกระจ่างรอเวลารจนางานงาม
    ออกมาพลีบรรณการโลกบรรณพิภพค่ะ
    
    เพราะว่า
    ที่นี่คือแดนดินถิ่นฝันพลี
    ที่คุณปีกฟ้าผู้ใจดีมากมีน้ำใจเมตตา
    ได้ให้เวทีฟ้าเวทีฝัน
    ปันแบ่งให้เราได้หลอมรวมระบายรักรจนามาอย่างยาวนานค่ะ
    
    ปีกฟ้าปีกแห่งรักนี้
    ที่
    กางปีกสยายโอบล้อมหอมละมุนอบอุ่น
    ด้วยอ้อมใจอ้อมรัก
    แห่งความเข้าใจศิลปในเชิงกวี
    ที่โลกนี้จะแล้งไร้หากไร้สิ้นซึ่งจินต์แห่งฝันค่ะ
    และ
    
    ให้เราบินไปเอื้อมไขว่คว้าดาวดวงมาสู่มือได้
    ให้ได้ประจักษ์ไว้ว่า
    โลกในจินตนานั้นสามารถทำให้ฝันเป็นจริงได้
    ทำให้ได้รับความปิติภาคภูมิ
    และให้เราได้หยัดยืนทำความดี
    ด้วยปลายปากกาและจิตวิญญาณนี้
    ที่มวลมนุษย์รู้ดีว่ามากมีค่าจะดลบันดาล
    ดับเร่าร้อนได้ค่ะ
    ก็
    ด้วยความรักมากมายนะคะ
    และด้วยความหวังว่าจะได้ยิ้มเมเอมจากหลายดวงใจที่กำลังจะตามมาค่ะ
    
    ด้วยรักและภูมิใจอย่างที่สุดแล้วค่ะ
    
  • เรไร

    7 ธันวาคม 2547 08:51 น. - comment id 8871

    ยินดีด้วยครับ ตกข่าวเลย ไม่อยู่หลายวัน 
    สร้างสรร งานวรรณกรรม ต่อไปน่ะครับ
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    7 ธันวาคม 2547 13:06 น. - comment id 8874

    พี่เจจ๋า
    
      มาชื่นชม  ด้วยอีกคนนะคะ หวังว่าไม่ได้มาช้าไป   ก็แหม  เราไม่เคยได้คุยกันเลยเนอะ    ลูกเป็ดเองรู้เรื่องพี่ผ่านลุงเวทย์มาตลอด และคิดว่าพี่เองก็เช่นกัน  ยินดีด้วยกับพี่คนเก่ง    สู้ ๆ  พยายามต่อไปค่ะ
  • KimBerrY

    7 ธันวาคม 2547 18:31 น. - comment id 8880

    ขอชื่นชมด้วยคนนะคะ
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    7 ธันวาคม 2547 18:35 น. - comment id 8882

    ยินดีด้วยครับ..สำหรับฟ้ากวี ที่มีดาวมีหนึ่งดวง..
  • :)

    7 ธันวาคม 2547 19:04 น. - comment id 8885

    งานตีเหล็กทั้งร้อนทั้งอ่อนล้า
    ยิ่งเหล็กกล้ายิ่งแกร่งเปลืองแรงไฉน
    ผลงานคือดาบคมงามสมใจ
    สำเร็จในแนวทางสร้างคนกวี
    
  • ราชิกา

    7 ธันวาคม 2547 20:55 น. - comment id 8887

    มาชื่นชมผลงาน...และความสำเร็จของน้องเจจ๊ะ...ยินดีด้วยนะคะ...
    
    
  • คุณภูมิ

    8 ธันวาคม 2547 03:05 น. - comment id 8891

    ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับพี่เจ เอาไว้ว่างจากการเขียนโปรแกรม ผมจะไปเล่นบอลที่กรงที่อักษรฯด้วยนะครับ ยังคิดถึงเพื่อนๆพี่เสมอครับ
    ภูมิวนัฏฐ์ (คุณภูมิ)
    
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    9 ธันวาคม 2547 19:40 น. - comment id 8903

    มาร่วมยินดีด้วยค่ะ
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    11 ธันวาคม 2547 19:01 น. - comment id 8910

    
      สแดงความยินดีด้วยครับ
    
    
  • ต่อง (ต้อง) ksg

    11 ธันวาคม 2547 19:01 น. - comment id 8911

    
      แสดงความยินดีด้วยครับ
    
    
  • น้ำว้า

    12 ธันวาคม 2547 11:59 น. - comment id 8918

    แสดงความยินดีด้วยค่ะ
    
    
  • ol

    28 ธันวาคม 2547 19:08 น. - comment id 9357

    ความลับมาบอก เป็นเรื่องจิงที่เกิดขึ้น 
    >>เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องน้ำของภารโรง 
    >>แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีนี้ได้ 
    >>จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญาณของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่แห่งเดิม 
    >>ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญญาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ที่รร. 
    >>เป็นเวลาหลาย 10 ปี 
    >>จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มนร.หญิงเข้าไปในห้องน้ำนั้นเพื่อห วังจะแกล้งภารโรง 
    >>จึงได้พบกับวิญญาณของเด็กน้อย กำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้ 
    >>พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ 
    >>แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื่นเข้า 
    >>จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนน้องกคนหนึ่งเข้า 
    >>เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของน้องกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆแ ละหัวฟาดพื้นตายหมด 
    >>วิญญาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป 
    >>จงส่งต่อไปน้องก 20 กระทู้ ภายใน 7 ชม.
    >>ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไป แล้ว 5คนตั้งแต่เราอ่าน 	
    ขึ้นข้างบน	
  • wx

    28 ธันวาคม 2547 19:09 น. - comment id 9359

    ความลับมาบอก เป็นเรื่องจิงที่เกิดขึ้น 
    >>เคยมีเด็กถูกฆ่าตายที่ห้องน้ำของภารโรง 
    >>แต่ไม่สามารถหาต้นเหตุของคดีนี้ได้ 
    >>จึงได้ปล่อยร่างไร้วิญญาณของเด็กน้อยทิ้งไว้ ณ ที่แห่งเดิม 
    >>ไม่มีการทำพิธีอะไรทั้งสิ้น วิญญาณของเด็กจึงล่องลอยวนเวียนอยู่ที่รร. 
    >>เป็นเวลาหลาย 10 ปี 
    >>จนวันหนึ่งได้มีกลุ่มนร.หญิงเข้าไปในห้องน้ำนั้นเพื่อห วังจะแกล้งภารโรง 
    >>จึงได้พบกับวิญญาณของเด็กน้อย กำลังไต่ไปตามเพดาน พร้อมแสยะยิ้มให้ 
    >>พวกเทอกลัวมากรีบวิ่งออกจากห้องน้ำ 
    >>แต่เพื่อนคนหนึ่งพลันไปเหยียบแอ่งน้ำที่พื่นเข้า 
    >>จึงได้ล้มและไปสะดุดขาของเพื่อนน้องกคนหนึ่งเข้า 
    >>เพื่อนคนนั้นได้จับแขนของน้องกคนไว้จึงล้มกันมาเป็นทอดๆแ ละหัวฟาดพื้นตายหมด 
    >>วิญญาณของพวกเขาจึงวนเวียน ณ ที่แห่งนั้นตลอดไป 
    >>จงส่งต่อไปน้องก 20 กระทู้ ภายใน 7 ชม.
    >>ต่อแรกเราก็ไม่เชื่อหรอกแต่เพื่อนเราประสบอุบัติเหตุไป แล้ว 5คนตั้งแต่เราอ่าน 	
    ขึ้นข้างบน	
  • ปอ

    1 พฤศจิกายน 2550 18:59 น. - comment id 19342

    ยินดีด้วยนะคะ
    
    ปอเองเป็นเด็ก ม.4 นะคะ
    
    ได้ทำรายงานเรื่องนี้ด้วยแหละ 
    
    เหอๆ  อ่านแล้วสนุกดีนะคะ เข้าใจง่ายดี
    
    
    41.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน