24 มิถุนายน 2547 15:57 น.
บลู
กี่วันที่ผันผ่าน
กี่ความร้าวรานในใจฉัน
กี่เดือนปี-กี่คืน-กี่ร้อยวัน
ที่รอคนสำคัญแทบขาดใจ
กี่ความรักที่เคยพบ
กี่คนที่คบแล้วไปกันไม่ได้
แต่มีหนึ่งคนที่ฉันรักหมดหัวใจ
ก็คือเธอที่ร้างไกลไปจากกัน
24 มิถุนายน 2547 15:51 น.
บลู
กลัวอะไรกับความเหงา
เมื่อมีเธอคนเก่าไม่ไปไหน
เธออยู่ตรงนี้...อยู่ในหัวใจ....
ไม่เคยจากไกลเช่นความเป็นจริง
แม้ที่ข้าง-ข้างไม่มีเธอ
แต่อยู่ในใจเสมอไม่เคยปล่อยทิ้ง
แม้ไม่อาจพบได้ในความเป็นจริง
แต่เธอคือทุกสิ่งที่สำคัญของหัวใจ
18 มิถุนายน 2547 15:40 น.
บลู
คิดถึง.....รอยยิ้ม
คิดถึงมือนิ่มๆที่เคยจับไว้
คิดถึงแววตาคู่นั้นที่คอยห่วงใย
คิดถึงลมหายใจอุ่นไอที่ไม่เคยไกลสักนาที
คงได้แค่คิดถึง
เพราะไม่มีคนเคยซึ้งอยู่ตรงนี้
จะทำยังไงเพราะระยะทางมันไกลเต็มที
จึงได้แต่พร่ำว่าคิดถึงอย่างนั้นอย่างนี้
เพื่อให้ความเดียวดายที่มีลดน้อยลง
17 มิถุนายน 2547 13:56 น.
บลู
หนึ่งความรู้สึกจากใครคนหนึ่ง
คือหนึ่งความลึกซึ้งจากความห่วงหา
หนึ่งลมหายใจที่มีให้ตลอดมา
คือหนึ่งความรักล้นค่าจากหนึ่งใจ
หนึ่งความรู้สึกที่ฉันมี
คือคิดถึงเธิคนนี้รู้บ้างไหม
คิดถึงเธอที่อยู่ไกลแสนไกล
ไม่มีวันเปลี่ยยนแปลงไปชั่วนิรันดร์
17 มิถุนายน 2547 13:49 น.
บลู
ฟ้าหม่นฝนพรำ
กับความทรงจำเหงา-เหงา
มองผ่านไอฝนบนที่เก่า-เก่า
ที่-ที่เคยมีเราอยู่ใกล้กัน
มองผ่านไปในวันนี้
ที่เดิม-เดิมก็มีเพียงแค่ฉัน
ตากหมอกไอฝนไปวัน-วัน
เงียบงัน ไหวหวั่น ปวดปร่าใจ
หน้าส่วนตัว
731
