13 กรกฎาคม 2554 11:40 น.
บพิตร
วันก่อน...
เรื่องชิมไปบ่นไปไล่นายก
วันนี้..แกะขนมครกยกมาอ้าง
สู้กับการผัดหมี่ที่ริมทาง
แสนอ้างว้างหนักหนาประชาธิปไตย
ประเทศชาติติดหล่มจนจมปลัก
ถึงสำลักโคลนตมที่ถมใส่
หารู้แพ้รู้ชนะรู้อภัย
อีกเมื่อไหร่จะเดินหน้าสู่สากล
การต่อสู้กติกามาเป็นกรอบ
อย่าให้ครอบวิญญาณ์พาสับสน
ให้การเมืองเป็นเรื่องของปวงชน
ใช่ของคนบางกลุ่มหรือซุ้มก๊ก
หวังอำนาจคือกิเลสดังเปรตหิว
จนบิดพลิ้วหักหลังทั้งโกหก
ทิ้งเพื่อนเก่าหาเพื่อนใหม่ไหว้ยอยก
เหลือตลกคาเฟ่เล่ห์การเมือง.
7 กรกฎาคม 2554 16:15 น.
บพิตร
ลมสงบคลื่นสงัดมิซัดฟัง
เคยคลุ้มคลั่งผ่อนคลายสายกระแส
ปูหอยกุ้งฝูงปลามาจอแจ
นกน้อยแลเริงร่าบนฟ้าไกล
คุ้งโค้งขอบเคลือบครามงามระยิบ
พรายกระพริบริ้วขาวพราวสดใส
ระรอกคลื่นระริกพลิ้วระเริงใจ
เรือลำใหญ่ทอดสมอเหมือนรอคอย
เสียงเร่งเร้าร่ำร้องของใครกัน
เสียงดังลั่นมากเหลือเรือลำน้อย
พุ่งทะยานแข่งขันกันล่องลอย
ต่างเคลื่อนคล้อยเทียบกราบทาบนาวา
หวังขึ้นเรือลำใหญ่ขอไปด้วย
อยากให้ช่วยสิ่งใดให้เรียกหา
ขออาศัยร่วมทางสักครั้งครา
ยอมด้านหน้าทิ้งเพื่อนเก่าคราวหมดแรง.