14 สิงหาคม 2552 09:44 น.
บพิตร
ประชาคมป่าวร้องสดุดี
ถูกกดขี่ข่มเหงไม่เกรงกริ่ง
ยังยืนหยัดต่อสู้สู่ความจริง
ไม่แอบอิงกล้าแกร่งแรงศรัทธา
เสรีภาพสูงสุดมนุษยชาติ
เอกราชแผ่นดินถวิลหา
เผด็จการครอบคลุมกุมชะตา
พิพากษาสิ้นสุดอยุติธรรม
เสียงอำนาจแผดก้องทำนองโศก
โลกทั้งโลกหวั่นไหวให้บอบช้ำ
บ้างกังขาว่าเป็นชะตากรรม
หรือระยำหมู่ชนคนปกครอง
มีอำนาจหลงอำนาจขาดสำนึก
ประกาศศึกผู้เห็นต่างช่างผยอง
เป็นผู้นำคือสูงสุดหยุดต่อรอง
เสียงเรียกร้องคือนกกาอย่าใส่ใจ
มนุษยธรรมคืออำพรางแค่สร้างฉาก
หยั่งลึกรากคือหลงตนคนเป็นใหญ่
เธอเฝ้ามองพบเห็นความเป็นไป
จึงเคลื่อนไหวต่อสู้สู่ปวงชน
อหิงสายืนหยัดอย่างอาจหาญ
นามองซาน ซูจี มิสับสน
คือความหวังความถูกต้องของผู้คน
แต่ไม่พ้นต้องเป็นเหยื่ออยุติธรรม.
13 สิงหาคม 2552 09:07 น.
บพิตร
ไร้อารมณ์ขมขื่นไม่ชื่นจิต
จะนึกคิดสิ่งใดให้ขัดเขิน
แม้เรียงร้อยบทกวีมิเพลิดเพลิน
เหมือนขาดเกินบางสิ่งให้กริ่งเกรง
มโนนึกขาดห้วงดังหน่วงหนัก
ลวดลายลักษณ์มิอ่อนไหวให้คร่ำเคร่ง
อรรถรสไร้ท้วงท่ามาบรรเลง
ดั่งบทเพลงไร้สัมผัสชวนขัดเคือง
จะขึ้นกาพย์เขียนโคลงลงบทกลอน
ไม่สะท้อนตามอารมณ์สมเนื้อเรื่อง
ไร้สาระพล่ามไปใช้คำเปลือง
มิต่อเนื่องเนื้อหาพาวกวน
ไร้อารมณ์ขุ่นข้องหมองดวงจิต
ภาพนิมิตวุ่นวายใจสับสน
ดังเมฆหมอกคลุมตาพามืดมน
จะคิดค้นสิ่งใดไม่สมจินต์.
3 สิงหาคม 2552 14:38 น.
บพิตร
เสียงบ่นคนตกงาน
นั่งนอกชานอย่างเหงาหงอย
อนาคตช่างเลื่อนลอย
ต้องรอคอยอีกกี่วัน
โรงงานใกล้จะปิด
เศรษฐกิจถึงทางตัน
หวังใครที่ไหนกัน
มากอบกู้สู้วิกฤติ
น่าขันจริงหนอคน
ใยพร่ำบ่นท้อชีวิต
ขาดเงินดั่งชีพปลิด
หรือสิ้นคิดเข้าตาจน
ตัวข้านั้นตกงาน
มาเนิ่นนานไม่เคยบ่น
หากินอย่างดิ้นรน
ทั้งผักหญ้ามาประทัง
ทำงานใช้แรงกาย
ประสาควายมีกำลัง
คราดไถอย่างจริงจัง
ถึงวันนี้ไม่มีงาน
ควายเหล็กมาแก่งแย่ง
มิอาจแข่งมันอาจหาญ
หวังไว้อีกไม่นาน
ได้กลับนาหาคราดไถ
ควายเหล็กกินน้ำมัน
คงสักวันต้องหมดไป
ราคายิ่งก้าวไกล
แพงละลิ่วฉิวลมบน
วันหนึ่งต้องพึ่งควาย
หาความหมายชีวิตคน
เคียงคู่สู้ดิ้นรน
ดั่งก่อนเก่าเราเพื่อนกัน???
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
หน้าส่วนตัว
870
