28 สิงหาคม 2552 13:34 น.

ลาแล้วบ้านกลอน

บพิตร

เกือบห้าปีที่อาศัยในบ้านนี้
ด้วยเป็นที่สรรค์สร้างทางอักษร
แสนสุขใจอาศัยในบ้านกลอน
มุ่งสะท้อนความคิดอ่านผ่านลำนำ

หากมองเห็นเป็นคนชนชั่วร้าย
แสนละอายถูกมองผิดจิตเจ็บช้ำ
ถูกกล่าวหาทั้งที่ไม่ได้กระทำ
หรือเป็นกรรมแต่ปางไหนใช้หนี้เวร

ถูกปรักปรำความผิดว่าคิดชั่ว
ทั้งที่ตัวไม่รู้เรื่องที่เคืองเข็ญ
อัตตาคนอาจหลงทางสร้างประเด็น
ไม่อยากเป็นคนโฉดเขลาเข้านินทา

ใช่ยอมแพ้แต่ใจให้ท้อถอย
เรื่องเล็กน้อยแต่เจ็บนักหนักใจข้า
ในวันนี้บอกพี่น้องต้องขอลา
ไว้วันหน้าหากเข้าใจได้พบกัน.


                                                บพิตร
                                            ๒๘/๘/๕๒				
25 สิงหาคม 2552 10:39 น.

อักขราปณิธาน

บพิตร

บรรจงร้อยอักษรเป็นกลอนกานต์
ปณิธานศรัทธาภาษาศิลป์
มั่นคงในฉันทลักษณ์ประจักษ์จินต์
ด้วยถวิลคุณค่าภาษางาม

ขอน้อมกราบครูกวีศรีอักษร
ฉันท์ กาพย์ กลอน คู่แคว้นแดนสยาม
อีกโคลง ร่าย อรรถรสบทนิยาม
บ่งบอกความรื่นรสบทกวี

เป็นลำนำคำคมผสมผสาน
สาธุการไหว้ครูผู้เป็นศรี
บทนิราศเที่ยวท่องล่องวารี
ชมความงามอิสตรีด้วยลีลา

มีเหตุการณ์จารจดบทบันทึก
อย่างลุ่มลึกด้วยแสงแห่งภาษา
แม้คำสอนหลักธรรมองค์สัมมา
สิ่งล้ำค่าสอนใจให้จดจำ

เรื่องความรักความหลังที่ฝังจิต
เรื่องชีวิตทุกข์ทนปนเจ็บช้ำ
ความหอมหวานเอิบอิ่มยิ้มชื่นฉ่ำ
แม้ระกำยังกลั่นกรองร้องเป็นกลอน

เรื่องการเมืองการมุ้งที่ยุ่งเหยิง
ดั่งเพลงเพลิงรานรุกให้ทุกข์ร้อน
บทกวีสอนใจให้สังวร
มุ่งสะท้อนปณิธานผ่านอักขรา.				
24 สิงหาคม 2552 14:48 น.

ความจริงแห่งอัตตา

บพิตร

ความจริงคือความจริงจงนิ่งไว้
อย่าหวั่นไหวสิ่งยวนเย้าพาเข้าลึก
อาจหลงทางวกวนผจญศึก
ดั่งม้าคึกมากพยศอาจหมดแรง

แม้ขุนเขายังผุกร่อนชะง่อนทรุด
สายน้ำผุดชะไปไม่กล้าแกร่ง
ลมฝนพัดซัดกระหน่ำทำเปลี่ยนแปลง
สายลมแล้งที่โบยโบกอาจโยกยับ

ต้นอ้อยหวานอ่อนโอนจึงพ้นหัก
ไม่ยึดหลักแข็งขืนยืนท่ารับ
ลู่ลมร้ายไหวปลิวพริ้วสลับ
โค้งคำนับมรสุมที่รุมเร้า

วัฏฏะสังขาราอัตตามนุษย์
ช่างเกินสุดหยั่งรู้สู่ใจเขา
อุเบกขา สมาธิ ที่แบ่งเบา
ความขลาดเขลาจะห่างไกลไร้กังวล.

                                                        บพิตร
                                                     ๒๔/๙/๕๒				
21 สิงหาคม 2552 09:20 น.

คำแม่สอน...ก่อนลา

บพิตร

เสียงคำขอของแม่ยังแผ่ซ่าน
นานแสนนานเพียงใดไม่เลือนหาย
วันจากบ้านแม่ขอพ่อลูกชาย
มิดูดายท่องบ่นจนขึ้นใจ

เป็นคนดี คำนี้ที่แม่ขอ
ถึงย่อท้อเจ็บช้ำจงจำไว้
แม้เหนื่อยหนักอดทนดิ้นรนไป
อีกยาวไกลเส้นทางต้องย่างเดิน

งานทุกสิ่งมุ่งมั่นเข้าฟันฝ่า
ด้วยศรัทธาด้วยใจใช่ผิวเผิน
สุขแท้จริงคือใจใช่คือเงิน
อย่าหลงเพลินห้วงอบายในรายทาง

งานสิ่งใดอยากทำตามใจเถิด
หากก่อเกิดผลดีที่สรรค์สร้าง
เป็นลูกน้องหรือนายอย่าหน่ายวาง
คนรอบข้างผูกมิตรใกล้ชิดกัน

จงวางใจให้รักอย่าหักหาญ
ดูให้นานคิดให้มากหากไหวหวั่น
ในสังคมมีปัญหาสารพัน
อย่าปิดกั้นความคิดเห็นเน้นไตร่ตรอง

เป็นคนดี คำนี้ที่แม่ขอ
ยามฉันท้อถูกย่ำช้ำใจหมอง
เหมือนมีแม่คอยเฝ้าเข้าประคอง
เป็นแสงทองส่องสว่างกระจ่างใจ.
				๒๐/๘/๕๒				
19 สิงหาคม 2552 09:08 น.

ความจริงจากใจลูกผู้ชายคนหนึ่ง

บพิตร

ถูกใส่ร้ายป้ายสีมีมลทิน
เพิ่งยลยินสิ่งเลวร้ายในวันนี้
เฝ้าสร้างสรรค์ศรัทธามาหลายปี
ด้วยชีวีรักงานวรรณกรรม

ตามอารมณ์เรียงร้อยถ้อยอักษร
เป็นบทกลอนจากใจให้ชื่นฉ่ำ
ทุกขับขานกลั่นกรองท่องลำนำ
อาจล่วงล้ำรุนแรงแห่งอารมณ์

คนเห็นต่างช่างยุมุแตกแยก
มาสอดแทรกสวมรอยพลอยขื่นขม
เสียศักดิ์ศรีบ้านงามทำให้ตรม
เหยียบให้จมธรณีที่ต้องการ

มีอีแอบอาศัยในบ้านนี้
ทำบัดสีสมอ้างสร้างหลักฐาน
ใช้ถ้อยคำหยาบช้าช่างสามานย์
หวังประจานเข้าใจผิดมาบิดเบือน

ขอพี่น้องบ้านกลอนวิงวอนไหว้
ลูกผู้ชายชื่อ บพิตร ไม่คิดเถื่อน
มุ่งสร้างสรรค์วรรณกรรมเพื่อย้ำเตือน
เพียงขับเคลื่อนแนวคิดแห่งจิตตน

ขอสาบานหากมีอัปรีย์จิต
ชั่วชีวิตอยู่ไปอย่าได้พ้น
จงย่อยยับฉิบหายถึงวายชนม์
ให้ผจญทุกข์ภัยในโลกันต์

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดใดในโลกหล้า
แรงฤทธาทั่วพื้นดินถิ่นสวรรค์
ใครคิดชั่วมุ่งร้ายทำลายกัน
โปรดลงทัณฑ์อย่าละเว้นให้เป็นไป

หากดวงจิตบริสุทธิ์ผุดผ่องแผ้ว
ดั่งดวงแก้วแพรวพราวับวาวใส
ขออำนาจเจิดจรัสรัตนตรัย
จงอวยชัยให้สุขีทุกวี่วัน.				
Lovers  0 คน เลิฟบพิตร
Lovings  บพิตร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบพิตร
Lovings  บพิตร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบพิตร
Lovings  บพิตร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบพิตร