1 เมษายน 2552 08:28 น.
บพิตร
พระจันทร์เสี้ยวเกี่ยวดาว ณ ราวฟ้า
หมู่ดาราพราวกระพริบระยิบฝัน
ห้วงราตรีที่หงอยเหงาเฝ้ารำพัน
ถึงคืนวันเลยล่วงช่วงชีวิต
พระจันทร์เสี้ยวเปล่งแสงแรงอ่อนอุ่น
หวานละมุนปลอบประโลมสมดวงจิต
หวนคำนึงเสี้ยวชีวันอันน้อยนิด
ได้แนบชิดอุ่นไอพิไลรัก
ห้วงเวลาแสนสั้นดั่งจันทร์เสี้ยว
ที่เกาะเกี่ยวหอมหวานซ่านทรวงหนัก
ใจดั่งจันทร์ฝันดั่งดาวเพริศพราวนัก
เด่นประจักษ์คู่เวหาทุกคราคืน
ยามจันทร์เพ็ญเด่นนภาฟ้าใสสด
ดาวระทดระทวยแสงสุดแรงฝืน
เพียงริบหรี่หมองคล้ำแสนกล้ำกลืน
เกินหยัดยืนสู้แสงแห่งจันทร์เพ็ญ
เสี้ยวชีวิตเกาะฝันอันอบอุ่น
หอมกลิ่นกรุ่นสุขใจไร้ทุกข์เข็ญ
ยามหลับใหลสู่ฝันอันฉ่ำเย็น
มิหลบเร้นดาวกับจันทร์มั่นกลมเกลียว
จันทร์วันเพ็ญฝังใจกระต่ายน้อย
แต่ฉันคอยเฝ้าฝันพระจันทร์เสี้ยว
เพ็ญเต็มดวงโดดเด่นเพียงดวงเดียว
จันทร์รูปเคียวเกี่ยวดาวพราวระยิบ.