30 เมษายน 2552 12:36 น.

กำลังใจแด่ผู้ใช้แรงงาน

สองมือนี้ที่สร้างงานสานทางฝัน
สองเท้ายันเหยียบย่างยังยืนหยัด
ร้อนแดดแรงลมกรรโชกโบกสะพัด
ฝนสาดซัดแม้เหน็บหนาวทนร้าวรอน

ค่าตอบแทนสูงต่ำก็จำฝืน
ถึงค่ำคืนล่วงเวลาแม้ล้าอ่อน
งานติดพันหวังลุล่วงห่วงอาทร
แอบทอดถอนน้อยใจในชะตา

เศรษฐกิจกำหนดบทชีวิต
สู่วิกฤตเลิกจ้างสร้างปัญหา
สิ้นหนทางใครเล่าเฝ้าเยียวยา
เหมือนชีวาแขวนเส้นด้ายคนใช้แรง

สองมือนี้มีพลังยังมุ่งมั่น
พร้อมฝ่าพันก้าวย่างอย่างเข้มแข็ง
ค่าของคนคือจิตใจไม่เปลี่ยนแปลง
ขออย่าแบ่งชั้นชนบนความจริง!!!

29 เมษายน 2552 15:04 น.

จังโก้อันตราย!!!

เม็กซิกันชนเผ่าชาวจังโก้
เมืองใหญ่โตเลือดนักสู้ผู้กล้าหาญ
เหล่าคาวบอยมิให้ใครรุกราน
เฝ้าปกบ้านป้องเมืองเลื่องลือนาม

ควบม้าศึกควงปืนยืนจังก้า
ร้อนฝนฝ่ามิท้อแท้แม้ขวากหนาม
รักแผ่นดินผืนป่าฟ้าสวยงาม
ใครเหยียดหยามเข้าฝ่าฟันไม่หวั่นกลัว

ถึงวันนี้จังโก้โซเซซัด
เจอโรคหวัดเล่นงานรุกรานทั่ว
ชื่อหวัดหมูห้ำหั่นต้องสั่นรัว
ต้องปวดหัวคนล้มตายไม่เว้นวัน

เคยขี่ม้ายิงปืนทุกคืนค่ำ
กลับชอกช้ำเพราะหมูรู้ไหมนั่น
จะหาทางแก้ไขอย่างไรกัน
จังโก้หวั่นต้องแพ้หมูอดสูใจ.

28 เมษายน 2552 13:10 น.

ฉันเป็นเพียงคนไทยไกลปืนเที่ยง
ได้ยินเสียงป่าวร้องก้องไปทั่ว
เสียงสาปแช่งก่นด่าช่างน่ากลัว
บอกคนชั่วใช้อำนาจขาดชอบธรรม

บ้างบอกว่าคนดีต้องลี้หลบ
ต้องซานซบเมืองนอกสุดชอกช้ำ
ถูกกลั่นแกล้งใส่ร้ายให้ระกำ
เป็นผู้นำแท้จริงยิ่งกว่าใคร

อีกเสียงบอกคนโกงกินสิ้นศักดิ์ศรี
ต้องคดีจึงหลบเร้นเป็นเรื่องใหญ่
ทิ้งแผ่นดินซุกซ่อนนอนแดนไกล
ส่งเงินให้ลิ่วล้อต่อสู้แทน

ตัวฉันเป็นคนไทยไกลปืนเที่ยง
รับรู้เพียงคำบอกกล่าวปวดร้าวแสน
ขอสักคนที่จิตใจไม่คลอนแคลน
ไร้เคืองแค้นบอกความจริงสิ่งเป็นไป.

28 เมษายน 2552 13:09 น.

ฉันเป็นเพียงคนไทยไกลปืนเที่ยง
ได้ยินเสียงป่าวร้องก้องไปทั่ว
เสียงสาปแช่งก่นด่าช่างน่ากลัว
บอกคนชั่วใช้อำนาจขาดชอบธรรม

บ้างบอกว่าคนดีต้องลี้หลบ
ต้องซานซบเมืองนอกสุดชอกช้ำ
ถูกกลั่นแกล้งใส่ร้ายให้ระกำ
เป็นผู้นำแท้จริงยิ่งกว่าใคร

อีกเสียงบอกคนโกงกินสิ้นศักดิ์ศรี
ต้องคดีจึงหลบเร้นเป็นเรื่องใหญ่
ทิ้งแผ่นดินซุกซ่อนนอนแดนไกล
ส่งเงินให้ลิ่วล้อต่อสู้แทน

ตัวฉันเป็นคนไทยไกลปืนเที่ยง
รับรู้เพียงคำบอกกล่าวปวดร้าวแสน
ขอสักคนที่จิตใจไม่คลอนแคลน
ไร้เคืองแค้นบอกความจริงสิ่งเป็นไป.

28 เมษายน 2552 09:18 น.

โอ้! ลั่นทม....ใยเล่าเข้าใจผิด
ความนึกคิดว่าระทมไม่สมหวัง
ระทวยทดท้อถอยพลอยประดัง
ใยชิงชังว่าลั่นทม...ระทมทรวง

แท้ลั่นทม...ความจริงคือทิ้งทุกข์
ละแล้วโศกสู่สุขดั่งแดนสรวง
ลั่น...คือ ละ ลาร้างสิ่งทั้งปวง
ทม...คือ ทุกข์ หนักหน่วงในดวงใจ

จากลั่นทม...สู่ค่า...ลีลาวดี
ความหมายมีท่วงท่าสง่าไหว
เจ้าอ่อนช้อยงดงามยามแกว่งไกว
สวยดอกใบนุ่มนวลชวนพิศเพลิน

เป็นลั่นทม...ใครใครไม่ใยดี
แม้หลากสีเพียงใดใจห่างเหิน
ปลูกไกลบ้านลับตาหลบหน้าเมิน
มองผิวเผินไกลจริงสิ่งลวงตา

บ้างสร้างเรื่องต่อความคำขานไข
ชวนหวั่นใจเป็นไม้ในป่าช้า
จากงดงามถึงหวาดหวั่นพรั่นอุรา
เพียงชื่อว่าลั่นทม...ก็ตรมตรอม

จะลั่นทมหรือว่าลีลาวดี
ใช่เปลี่ยนสีดอกใบให้หวานหอม
ดั่งผู้คนเปลี่ยนชื่อไปใครก็ยอม
มิอาจย้อมจิตใจให้เปลี่ยนตาม.