21 ตุลาคม 2552 12:24 น.
บพิตร
ยี่สิบเอ็ดตุลามาบรรจบ
วันคล้ายวันราชสมภพสมเด็จย่า
พระทรงคุณเปี่ยมล้นพระเมตตา
ปวงประชาแซ่ซ้องสดุดี
แพทย์อาสาทั่วเมืองไทยได้สืบสาน
ปณิธานแห่งองค์พระทรงศรี
ด้วยห่วงใยสุขภาพประชาชี
ทั่วธานีไกลใกล้ให้ดูแล
ทรงส่งเสริมการศึกษาในป่าดอย
เพื่อเด็กน้อยถิ่นกันดารท่านเผื่อแผ่
สร้างโรงเรียนฝึกอบรมบ่มดวงแด
มิท้อแท้ติดตามความก้าวไกล
ทรงรักษ์ป่ารักษ์น้ำธรรมชาติ
นำทวยราษฎร์มุ่งรักษาป่าน้อยใหญ่
สมเด็จย่าทรงพระคุณค้ำจุนไทย
ตราตรึงไว้คู่แผ่นดินนิรันดร์กาล.
20 ตุลาคม 2552 11:50 น.
บพิตร
อยากถอยห่างวังวนพ้นกระแส
ความเกิดแก่เจ็บตายในสังขาร
ธรรมดาสรรพสัตว์เกินทัดทาน
ย่อมวายปราณมิพ้นบนทางกรรม
อันรูปกายชายหญิงสิ่งสมมติ
ย่อมโทรมทรุดผุพังทั้งเจ็บช้ำ
มิอาจอยู่ยืนยงคงรูปธรรม
ใครหวังค้ำคงกายอย่าหมายมี
ทิ้งรูปกายใช้ความคิดจิตวิญญาณ
ขอก้าวผ่านวัฏฏะผละหน้าหนี
จะตามรอยต่อฝันอันสุนทรีย์
ชั่วหรือดีอยู่ที่ตนใช่คนใด
ขอปลดปล่อยลอยล่องสู่ฟองฝัน
มิปิดกั้นความจริงสิ่งยิ่งใหญ่
จิตวิญญาณแห่งตนบนทางไกล
จะก้าวไปเพียงลำพังมิยั้งหยุด!!!
๒๐/๑๐/๕๒
19 ตุลาคม 2552 15:25 น.
บพิตร
จดหมายหายไปไหน
หรือมีใครทิ้งตะกร้า
สอดซองติดดวงตรา
แสตมป์ค่าไม่กี่ตังค์
เคยเขียนลาคุณครู
คราวเรียนอยู่เมื่อหนหลัง
แจ่มชัดในภวังค์
มีแบบแผนแผ่นข้อความ
ขึ้นต้นและลงท้าย
มีจุดหมายใช้คำงาม
ภาษาบอกนิยาม
ความนบนอบในจิตใจ
โลกยุคพัฒนา
อีเมล์มารวดเร็วไว
โต้ตอบกันทันใด
รู้เรื่องราวทั่วโลกา
ทวิตเตอร์หรือไฮไฟว์
แม้อยู่ไกลได้เห็นหน้า
ไม่ต้องเสียเวลา
เขียนจดหมายให้เมื่อยมือ
จดหมายที่หายไป
คนรุ่นใหม่ไม่ยึดถือ
สุดท้าย...จดหมายคือ
ของโบราณ ณ กาลเวลา.
๑๙/๑๐/๕๒
19 ตุลาคม 2552 09:57 น.
บพิตร
หกโมงเย็นเป็นเวลากำหนดนัด
ทุกจังหวัดร้องเพลงชาติประกาศก้อง
แผ่นดินไทยแผ่นดินธรรมแผ่นดินทอง
จักปรองดองเพื่อชาติไทยใจหนึ่งเดียว
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ความยิ่งใหญ่ประวัติศาสตร์ชาติยึดเหนี่ยว
สามัคคียึดมั่นดุจฟั่นเกลียว
ใจเด็ดเดี่ยวรบไม่ขลาดเป็นชาติพลี
บนเส้นทางแห่งประชาธิปไตย
ต่างกันได้ความคิดเห็นเป็นศักดิ์ศรี
ตามสิทธิแห่งบุคคลบนเสรี
แต่ไม่มีเหนือกฎหมายใช้ปกครอง
จงร่วมใจเทิดทูนชาติ ศาสน์ กษัตริย์
บทบัญญัติรัฐธรรมนูญอุ่นไทยผอง
สมัครสมานสามัคคีมีครรลอง
ร่วมขับร้องเพลงชาติไทยมีชัยชโย
15 ตุลาคม 2552 14:41 น.
บพิตร
@ ความโลภรุมเร่งเร้า...............จิตใจ
หมกมุ่นผลกำไร........................ไขว่คว้า
หาคิดแบ่งปันใคร......................คนอื่น เลยนา
หวงห่วงสมบัติบ้า........................ขุ่นข้องกังวล
@ คนใดใจกรุ่นแค้น................โกรธา
หมองหม่นจินตนา......................รุ่มร้อน
อภัยไม่นำพา..............................มาสู่ จิตเอย
โกรธดั่งเพลิงยอกย้อน................ซ่อนเชื้อเผาใจ
@ ใครหลงตัวเก่งกล้า................เกินคน
ทุกสิ่งบันดาลดล..........................สั่งได้
สังคมผ่านทุกข์จน.......................หากเชื่อ เรานา
เราเก่งอย่างนี้ไซร้.....................ไม่ต้องเรรวน
@ มวลมนุษย์ว่ายเวิ้ง................กามา
หลงลุ่มกิเลสพา..........................หม่นไหม้
เห็นจักรดั่งปทุมมา.....................ชูช่อ งามเฮย
จึงดุ่มจึงเดินใกล้........................สู่ห้วงเหวกรรม!!!
๑๕/๑๐/๕๒