14 พฤษภาคม 2550 11:01 น.
บพิตร
@ ทางเบื้องหน้าที่ต้องไปยังไกลนัก
จะจมปลักเพียงความหลังครั้งนี้หรือ?
จงตั้งหลักยืนขึ้นใหม่ให้โลกลือ
ว่าเธอคือนักต่อสู้ผู้มั่นคง
@ ความผิดหวังครั้งนี้ที่ผ่านผัน
จงผ่าฟันลองอีกครั้งตั้งประสงค์
ความผิดพลาดมิสมหวังดั่งใจจง
ให้หมดลง ณ วันนี้ที่ผ่านไป
@ การศึกษาเพียงนำทางสร้างความฝัน
ความมุ่งมั่นสิจะสร้างทางยิ่งใหญ่
ความสำเร็จมิเพียงแค่มหา'ลัย
ทางยาวไกลมีหลายแพร่งให้แข่งเดิน
@ จงลุกขึ้นด้วยสองขามุ่งหน้าสู้
ให้โลกรู้คนทั่วไปได้สรรเสริญ
สร้างทุกสิ่งทำด้วยใจให้เพลิดเพลิน
คงไม่เกินความแข็งแกร่งแห่งเธอเอย.
9 พฤษภาคม 2550 16:40 น.
บพิตร
@ เกษตรกรต่อสู้ เลี้ยงชน
กินอิ่มทุกตัวตน แผ่นด้าว
คือแรงแห่งผู้คน กลางทุ่ง นาเฮย
แปรเปลี่ยนแรงเป็นข้าว อิ่มท้องอุ่นทรวง
@ ดวงใจยามเหนื่อยล้า ถดถอย
กลางทุ่งไร้เมฆลอย เปล่าฟ้า
ชาวนานั่งเหงาหงอย แหงนเบิ่ง ตามเอย
แสนอ่อนอกใจล้า รุ่มร้อนลามลน
@ ฝนหลวงร่วงหล่นฟ้า สุขใจ
ดุจดั่งน้ำพระทัย ชุ่มชื้น
บารมีแห่งทรงชัย องค์พ่อ หลวงเอย
ทุกแหล่งกลับพลิกฟื้น ฉ่ำฟ้าชุ่มเย็น
@ พืชมงคลพ่อสร้าง ศรัทธา
มวลหมู่ชาวประชา แน่นแฟ้น
เป็นขวัญแห่งชาวนา อบอุ่น ใจเอย
บุญพ่อแผ่ทั่วแคว้น โอบอุ้มปวงชน.
9 พฤษภาคม 2550 14:32 น.
บพิตร
@ เมื่อวันที่พ่อลา
พ่อบอกว่าไปทำงาน
เป็นชายชาติทหาร
ไปปกป้องพี่น้องไทย
@ ทักษิณถิ่นขวานทอง
เสียงปืนก้องคนร่ำไห้
ร้อนรุ่มลุกเป็นไฟ
คนชั่วช้ามาย่ำยี
@ เห็นแม่น้ำตาไหล
พ่อปลอบใจไปคราวนี้
เพื่อสร้างคุณความดี
คุณพระเจ้าคงคุ้มครอง
@ พ่อไปหลายวันคืน
แม่ขมขื่นดูหม่นหมอง
บางวันน้ำตานอง
นั่งดูข่าวปวดร้าวใจ
@ หนูปลอบว่าแม่จ๋า
เดี๋ยวพ่อมาอย่าห่วงใย
พ่อเก่งเกินใครใคร
ทั้งกล้าหาญเชี่ยวชาญจริง
@ เข้านอนเถอะนะแม่
อย่าท้อแท้ลูกห่วงยิ่ง
หลับตาอย่าประวิง
คอยพ่อกลับนับเวลา
@ กราบพระก่อนเข้านอน
ขอไหว้วอนทั้งดินฟ้า
ปกป้องพ่อด้วยหนา
ให้แคล้วคลาดปราศภัยพาล
@ แม่บอกพรุ่งนี้เช้า
จะเตรียมข้าวพร้อมคาวหวาน
ทำบุญถวายทาน
ที่วัดให้คลายกังวล
@ เช้านี้ฟ้าผ่องใส
มองฟ้าไกลไร้เมฆฝน
อื้ออึงเสียงผู้คน
มาส่งข่าวปวดร้าวใจ
@ โจรชั่วแอบซุ่มยิง
ร่างพ่อกลิ้งเลือดนองไหล
พลีชีพกลางพงไพร
ไม่ทันสู้ไม่รู้ตัว
@ เห็นร่างแม่ทรุดกอง
เสียงกรีดร้องล้มริมรั้ว
ใจฉันสั่นระรัว
มองเห็นแม่แน่นิ่งไป
@ ข้าวปลาหล่นกระจาย
หมดความหมายที่ตั้งใจ
ตั้งแต่นี้ต่อไป
ไม่มีพ่อให้รอคอย
@ สุขเถิดนะพ่อจ๋า
ลูกสัญญาไม่ท้อถอย
สร้างฝันอันเลิศลอย
เคียงข้างแม่แม้เดียวดาย
@ ลูกขอสร้างความดี
สมดังที่พ่อเคยหมาย
ยึดมั่นมิเสื่อมคลาย
คือรักชาติอย่างอาจอง.
9 พฤษภาคม 2550 12:39 น.
บพิตร
@ เห็นความรักแท้จริงลิงกับหมา
แม้เกิดมาต่างเผ่าพันธุ์รักกันได้
เกิดเป็นคนต่างชาติพันธุ์โกรธกันใย
รักกันไว้อย่าขายหน้าอายหมาลิง.
9 พฤษภาคม 2550 12:12 น.
บพิตร
@ ตั้งตารอฝนแรกหล่นจากฟ้า
มองเมฆาเคลื่อนคล้อยลอยเลื่อนหาย
แสงแดดจ้าโลมไล้ไหม้ผิวกาย
หล่นกระจายใบไม้แห้งลมแล้งโชย
@ ทั้งฝุ่นทรายคละคลุ้งในทุ่งกว้าง
ดูเวิ้งว้างไม่เหมือนก่อนอ่อนระโหย
หญ้ากรอบแดงต้นไม้ใหญ่ใบร่วงโรย
เสียงโอดโอยสัตว์น้อยใหญ่ไร้ร่มเย็น
@ ทั้งคูคลองหนองบึงน้ำแห้งขอด
ผักทอดยอดเหี่ยวเฉาเจ้าคงเข็ญ
ขาดน้ำดื่มน้ำใช้ให้ลำเค็ญ
เกินหลบเร้นรุ่มร้อนกายใจระกำ
@ ฝนตั้งเค้าครึ้มมาพาเริงรื่น
ไม่พ้นคืนคงโปรยปรายสายฝนฉ่ำ
สายลมโกรกม้วนมาฟ้ามืดดำ
พัดกระหน่ำถาโถมอยู่โครมคราม
@ ต้นไม้ใหญ่โค่นล้มระเนระนาด
สายฟ้าฟาดเปรี้ยงผ่าน่าเกรงขาม
ดั่งอสูรแผดก้องร้องคำราม
ฟ้าให้น้ำพายุเห็บเจ็บปวดใจ
@ ฝนแรกมาพายุแรงแข่งลูกเห็บ
ความหนาวเหน็บบ้านพังครืนเกินยืนไหว
รอฝนแรกพอฝนมาหลังคาไป
เกิดจากใครลิขิตฟ้าหรือว่าคน.