17 พฤศจิกายน 2552 08:59 น.
บพิตร
ไม่รู้จะตกทำไมกันนักกันหนา!
เสียงต่อว่าสายฝนคนเมืองใหญ่
ฝนก็ตกรถก็ติดหงุดหงิดใจ
ตกอยู่ได้ทุกคืนวันฉันเบื่อจริง
น้ำเจิ่งนองท่วมถนนล้นทางเท้า
ทั้งไหลเข้าบ้านคนล้นตลิ่ง
กลัวงูเงี้ยวเขี้ยวขอขอแอบอิง
ยุ่งยากยิ่งยามฝนมาน่ารำคาญ
เมื่อไหร่ฝนจะตกสักทีหนา!
เสียงชาวนาคร่ำครวญชวนสงสาร
ท้องนากว้างขาดน้ำช้ำดวงมาลย์
ข้าวที่หว่านเหี่ยวเฉาเฝ้ารอวัน
ถ้าฝนตกคงจะฟื้นยืนชีพต่อ
ได้ชูช่อออกรวงสู่ห้วงฝัน
ทั้งปูปลากุ้งหอยลอยคอกัน
คงสุขสันต์ทั่วท้องทุ่งจรุงใจ
ถ้าขาดฝนคงกรอบแดงสิ้นแรงฝืน
เกินหยัดยืนรอฝนต้องหม่นไหม้
คงเหยียดต้นตายซากจากโลกไป
ไม่มีใครเห็นรวงบนข่วงลาน
อยากจะยกผืนนามาเมืองใหญ่
เมืองที่ใครเบื่อฝนบ่นต่อขาน
แล้วยกเมืองสู่ทุ่งแล้งแหล่งกันดาร
สุขสำราญทั้งสองฝ่ายคลายกังวล.
16 พฤศจิกายน 2552 14:04 น.
บพิตร
ไดโนเสาร์สูญพันธุ์อันตรธาน
กี่กัปกาลเกินใครได้พบเห็น
เพียงนึกคิดสมอ้างสร้างให้เป็น
คือของเล่นจินตนาการผ่านซากรอย
ที่สูญสิ้นยินว่าล้าสมัย
เจ้าตัวใหญ่ไร้ปัญญาพายับย่อย
ถูกทับถมกล่าวหาว่าสำออย
สัตว์ตัวน้อยยังรู้หลบเข้ากลบดาน
เปรียบคนโง่ไดโนเสาร์เต่าล้านปี
ถ้อยวจีหมู่มนุษย์ขุดสัณฐาน
ธรรมชาติยิ่งใหญ่หาใดปาน
ใกล้ถึงกาลสิ้นสุดมนุษย์ครอง
โลกร้อนรุ่มทุกหย่อมหญ้าสารพัด
คลื่นสาดซัดผันผวนชวนสยอง
พายุฝนโคลนถล่มจมดับกอง
เสียงร่ำร้องโหยไห้ในโลกา
ทั่วโลกเข็ญใครทำน้ำมือคน
จะพร่ำบ่นโทษใครในฝืนหล้า
คนฉลาดเร่งรัดพัฒนา
มิเห็นค่าธรรมชาติขาดสมดุล
ไดโนเสาร์หลงยุคจึ่งทุกข์ร้อน
จะอ้อนวอนสิ่งใดให้เกื้อหนุน
มนุษย์โลกใกล้สลายกลายเป็นจุณ
ยังว้าวุ่นหลงตนคนโง่งม!!!
6 พฤศจิกายน 2552 13:43 น.
บพิตร
เสียงกล่าวขานใครหนอขอรู้จัก
ร่ำรวยนักทรัพย์สินมหาศาล
เครื่องบินเจ็ทแผดก้องท่องทะยาน
ยามบินผ่านยังต่อสายได้พูดจา
ใครคนนั้นบินไปได้ทุกที่
เพราะมากมีเงินทองคนจ้องหา
ประเทศเล็กประเทศน้อยคอยตั้งตา
แต่ไม่กล้ามาบ้านเกิดเตลิดไกล
เป็นนักร้องดาราหน้าตาสวย
ก็ร่ำรวยเหลือล้นคนขานไข
ซื้อเครื่องบินขับกินลมสมดั่งใจ
ใครต่อใครต่างอิจฉาแหงนหน้ามอง
ส่วนตัวฉันแม้อยากขี่มีเครื่องบิน
แต่ก็สิ้นความหวังนั่งหน้าหมอง
ด้วยยากจนเข็ญใจไร้เงินทอง
ทั้งพี่น้องก็ขัดสนคนเดินดิน
มาวันนี้ความฝันฉันเรืองรอง
เด็กชายหม่องดังไกลไปทั่วถิ่น
ขอน้องหม่องพับกระดาษวาดเครื่องบิน
ไว้โผผินร่อนเล่นเป็นส่วนตัว.!!!
6 พฤศจิกายน 2552 11:31 น.
บพิตร
@ ชัก,,,พาชาติอ่อนด้อย..........ศักดิ์ศรี
น้ำ,,,เน่าในวจี..........................กล่าวอ้าง
เข้า,,ชาติอื่นเห็นดี....................เกินกว่า ใครนา
ลึก...ลุ่มสุมหัวสร้าง....................ร่องร้าวภายใน
@ ชัก,,,ใยใจขุ่นข้อง................โกรธา
ศึก...ใหญ่ในพารา....................รุ่มร้อน
เข้า...ทางแห่งอัตตา...................ใครหนึ่ง นั้นนา
บ้าน..หม่นเมืองสะท้อน..............แบ่งข้างโรมรัน.ฯฯฯ
30 ตุลาคม 2552 11:35 น.
บพิตร
ฮาโลวีน เชื่อกันวันปล่อยผี
ประเพณีชาวฝรั่งยังกล่าวขาน
มองหาร่างสิงสู่หมู่วิญญาณ
คนทั้งบ้านแต่งเป็นผีหลอกผีงง
มองบ้านไหนไม่มีคนค้นไม่พบ
ได้ประสบล้วนเหล่าผีจนผีหลง
หามีคนให้สิงร่างไร้ทางลง
ผีนั่งปลงเหตุไฉนไม่มีคน
วันปล่อยผีจากตำนานผ่านสมัย
แปรเปลี่ยนไปเฉลิมฉลองก้องทุกหน
โคมฟักทองประดับประดาให้น่ายล
สาละวนทำขนมทั้งนมเนย
ขอเชิญชวนร่วมใจไปปล่อยผี
ความอัปรีย์ที่สิงใจไม่เปิดเผย
ทั้งกิเลสตัณหาอย่าอยู่เลย
อย่านิ่งเฉยมันคือ ผี ที่น่ากลัว.!!!
๓๐/๑๐/๕๒
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
หน้าส่วนตัว
703
