6 กุมภาพันธ์ 2552 15:10 น.
บพิตร
จันทร์เอ๋ยโอ้จันทร์เจ้า
เคยขอข้าวขอแกงกิน
แหวนพลอยทั้งเพชรนิล
อีกช้างม้าข้าเคยขอ
เก้าอี้เอาไว้นั่ง
อีกเตียงตั้งยังไม่พอ
ละครมีไหมหนอ
ขอยายชูมาดูแล
อีกคนคือยายเกิด
แสนประเสริฐมาช่วยแก้
จันทร์ให้ไม่ผันแปร
ทุกสิ่งอย่างช่างใจดี
จันทร์เอ๋ยโอ้จันทร์เจ้า
ขอวอนเว้าในวันนี้
ขอความสามัคคี
ให้คนไทยได้ไหมเอย?.
6 กุมภาพันธ์ 2552 14:31 น.
บพิตร
เทือกเขาสูงเรียงสลับทับป่ากว้าง
อุทยานดอยภูนาง กลางขุนเขา
อาทิตย์ส่องแสงสอดทอดทาบเงา
คลอเสียงเคล้าน้ำตกสาดลาดผาชัน
สวยสายน้ำหล่นพราวในราวป่า
เสียงซัดซ่ากังวาน ธารสวรรค์
มรกตสดเขียวพร่างกลางไพรวัลย์
ดุจภาพฝันธารเขียวใสไหลพรั่งพรู
งามพืชพันธุ์ธรรมชาติสะอาดใส
ฝูงนกยูงพันธุ์ไทยอาศัยอยู่
ฝูงสุดท้ายที่นี่มีให้ดู
ตอนเช้าตรู่เดินกรีดกรายอวดสายตา
ดอยภูนางเส้นทางแห่ง เชียงม่วน
ยังอบอวลแมกไม้ร่มใบหนา
ดอยสูงชันทอดไกลสุดสายตา
รูปเกือกม้าโค้งเว้าเย้ายวนใจ
แพะเมืองผี ฝั่งต้า น่าอัศจรรย์
ความสร้างสรรค์ธรณีที่มีให้
กัดเซาะพังทรุดกายทะลายไป
เหลือทิ้งไว้เป็นงานศิลป์แผ่นดินงาม.
6 กุมภาพันธ์ 2552 09:21 น.
บพิตร
แม่น้ำม้าไหลรินถิ่น เมืองลา
กลางหุบเขาแนวป่าท้องฟ้าใส
ทางคดเคี้ยวเลาะโขดเขาลำเนาไพร
ศิวิไลซ์กลางขุนเขาเย้ายวนชม
ชนพื้นเมืองเป็นไทใหญ่หรือไทโหลง
ยังดำรงวิถีทางอย่างเหมาะสม
มีไทลื้อเป็นหย่อมบ้านมานานนม
ผสานผสมชนเผ่าสร้างเหย้าเรือน
มีวัดงาม จินตะ พระชี้นิ้ว
มองเห็นวิวเมืองลาหาใดเหมือน
พระชี้นิ้วดั่งย้ำคำสั่งเตือน
มิร้างเลือนความร่มเย็นเป็นสุขใจ
วัดจินตะหรือเจดีย์ภูเขาทอง
สร้างจำลองวัดสำคัญอันยิ่งใหญ่
ทั่วพม่ามากมายไว้ภายใน
ให้กราบไหว้ขอพรก่อนอำลา
พอมืดค่ำเปลี่ยนไปได้สีแสง
หอโคมแดงเรียงรายไว้คอยท่า
สวยจิ้มลิ้มเหล่านางคณิกา
จิบน้ำชาเล่นไพ่ชายตามอง
เสียงอื้ออึงในบ่อนตอนเสี่ยงโชค
บ้างชะโงกลุ้นเสียงดังบ้างนั่งหมอง
ทั้งหญิงชายเด็กผู้ใหญ่ไม่ต่อรอง
ดูแคล่วคล่องทั้งรับจ่ายไม่หวั่นกลัว
ก่อนอำลาเมืองลามานั่งคิด
ด้วยดวงจิตว้าวุ่นขุ่นในหัว
ทางสองแพร่งเมืองลาพามืดมัว
มีทางชั่วทางสวรรค์ให้ท่านไป
คิดคำนึงถึงกลุ่มชนคนพื้นบ้าน
เหล่าลูกหลานจะก้าวย่างหนทางไหน
ความดั้งเดิมกับวิถีศิวิไลซ์
ทางสายใดควรทอดยาวควรก้าวเดิน.
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:00 น.
บพิตร
เมื่อวันนั้นถามหาคำว่า รัก
จนประจักษ์เราสองครองใจมั่น
คำสัญญาแน่นหนักเรารักกัน
มิไหวหวั่นเคียงข้างร่วมทางเดิน
ใจสองดวงสอดประสานสมานสมัคร
ดวงใจภักดิ์คงไว้ไม่ห่างเหิน
สร้างความฝันที่เคยใฝ่ให้เพลิดเพลิน
ความจำเริญแห่งรักคือหลักชัย
ถึงวันนี้ความรักปักลงลึก
เกินกว่านึกเมื่อวันนั้นที่ฝันใฝ่
จากความ รัก แปรเปลี่ยนเป็น เข้าใจ
ที่ชอนไชสู่ก้นบึ้งตรึงสองเรา
เกินกว่าคำว่า รัก จากคำถ้อย
ใจที่ร้อยเป็นหนึ่งเดียวไม่เปลี่ยวเหงา
คำว่า รัก คงมีค่าแค่เพียงเงา
เพราะสองเรา เข้าใจ กันและกัน.
4 กุมภาพันธ์ 2552 09:41 น.
บพิตร
เขมรัฐตุงคบุรี ที่ลือเลื่อง
ทอประเทืองเรืองอารามงามวิถี
ถิ่นไทเขิน ไทใหญ่ งามไมตรี
งามนที หนองตุง จรุงใจ
สมญานาม สามจอม กับเจ็ดเชียง
เก้าหนอง สิบสองประตูเวียง ความยิ่งใหญ่
ครั้งอดีตสานสัมพันธ์ล้านนาไทย
ยึดมั่นไว้วิถีเก่าชาวเชียงตุง
หนองน้ำใหญ่กลางเมืองมีเรื่องเล่า
ครั้งก่อนเก่าน้ำนองหลากมากพวยพุ่ง
ด้วยเป็นแอ่งจึงท่วมขังทั่วทั้งกรุง
เอ่อท้นสูงเขารอบเป็นขอบคาน
ตุงคฤาษี ผู้มากมีอิทธิฤทธิ์
ความศักดิ์สิทธิ์เรียกน้ำป่ามหาศาล
ให้ไหลรวมเป็นหนองใหญ่ไม่หลากลาน
เป็นตำนานชื่อ หนองตุงจึงรุ่งเรือง
ถิ่นเชียงตุงวันนี้มีคุณค่า
ยังรักษาความงดงามความฟูเฟื่อง
รูปแบบเก่าสืบสานมานานเนือง
รักษาเมืองประวัติศาสตร์แห่งชาติตน
ทิวเขาสูงรายรอบเป็นขอบขันธ์
ไม้หลากพันธุ์เขียวชอุ่มชุ่มไอฝน
ความดั้งเดิมแห่งชีวีวิถีชน
จึงเปี่ยมล้นความงดงามนาม เชียงตุง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
หน้าส่วนตัว
1142
