3 สิงหาคม 2552 14:38 น.
บพิตร
เสียงบ่นคนตกงาน
นั่งนอกชานอย่างเหงาหงอย
อนาคตช่างเลื่อนลอย
ต้องรอคอยอีกกี่วัน
โรงงานใกล้จะปิด
เศรษฐกิจถึงทางตัน
หวังใครที่ไหนกัน
มากอบกู้สู้วิกฤติ
น่าขันจริงหนอคน
ใยพร่ำบ่นท้อชีวิต
ขาดเงินดั่งชีพปลิด
หรือสิ้นคิดเข้าตาจน
ตัวข้านั้นตกงาน
มาเนิ่นนานไม่เคยบ่น
หากินอย่างดิ้นรน
ทั้งผักหญ้ามาประทัง
ทำงานใช้แรงกาย
ประสาควายมีกำลัง
คราดไถอย่างจริงจัง
ถึงวันนี้ไม่มีงาน
ควายเหล็กมาแก่งแย่ง
มิอาจแข่งมันอาจหาญ
หวังไว้อีกไม่นาน
ได้กลับนาหาคราดไถ
ควายเหล็กกินน้ำมัน
คงสักวันต้องหมดไป
ราคายิ่งก้าวไกล
แพงละลิ่วฉิวลมบน
วันหนึ่งต้องพึ่งควาย
หาความหมายชีวิตคน
เคียงคู่สู้ดิ้นรน
ดั่งก่อนเก่าเราเพื่อนกัน???
30 กรกฎาคม 2552 09:21 น.
บพิตร
ขอเศษทานผ่านใจให้ฉันบ้าง
กับเส้นทางชีวิตลิขิตไว้
มิอาจรู้เบื้องหน้าจะเป็นไป
ทิศทางใดไกลใกล้ไม่คำนึง
เพียงวันนี้มื้อนี้ที่ขอผ่าน
เรื่องวันวานเลยไปไม่คิดถึง
เรื่องพรุ่งนี้ยังไม่มาอย่ารำพึง
ขอวันหนึ่งผ่านไปในเส้นทาง
เสียงพร่ำบ่นแว่วดังดั่งคมมีด
ที่คอยกรีดเจ็บช้ำคำถากถาง
มิเอื้อเฟื้อน้ำใจใยจืดจาง
หรือฉันสร้างความรำคาญผ่านไปมา
มีเพื่อนรักรู้ใจไม่ทอดทิ้ง
ซึ้งใจยิ่งแสนดีเจ้าสี่ขา
ร่วมทุกข์สุขเคียงข้างไม่ห่างตา
เจ้าเป็นหมายังจริงใจไม่เปลี่ยนแปร
กับชีวิตกับทิศทางกับย่างก้าว
กับรอยร้าวเหินห่างสังคมแย่
รวยล้นฟ้ากับยากจนไร้คนแล
ความเผื่อแผ่มีไหม? ในสังคม
ไม่หวังต้องเท่าเทียมเจียมสังขาร
เพียงเศษทานคลายคืนความขื่นขม
แค่ท้องอิ่มหลับได้ไม่ตรอมตรม
ยามสิ้นลมช่วยกลบหน้าอย่าประจาน!!!
22 กรกฎาคม 2552 12:04 น.
บพิตร
อาทิตย์ดับอับแสงสุริยคราส
ดังประกาศสัจธรรมนำให้คิด
ความยิ่งใหญ่บางครั้งยังถูกปิด
ดั่งอาทิตย์ต้องอับเฉาเงาจันทรา
เป็นศูนย์กลางสุริยะว่าสูงส่ง
น้ำขึ้นลงร้อนฝนบนโลกหล้า
ฤดูกาลผ่านผันวันเวลา
สุริยากำหนดเป็นกฏเกณฑ์
ยามหนาวเหน็บให้แสงแฝงไออุ่น
คราวมืดขุ่นสาดส่องให้มองเห็น
ร้อนอบอ้าวแปรปรวนหวนลมเย็น
เกินหลีกเร้นสุริยะ ณ จักรวาล
มนุษย์โลกยิ่งใหญ่ใช่ค้ำฟ้า
ถึงเวลาย่อมลับดับสังขาร
โลภ โกรธ หลง รักใคร่ใช่ยืนนาน
เมื่อถึงกาลย่อมดับดิ้นสิ้นทุกคน.
14 กรกฎาคม 2552 12:03 น.
บพิตร
ปากต่อปากส่งข่าวเรื่องชาวบ้าน
จากเรือนชานสู่ชานเรือนเพื่อนร่วมถิ่น
ข่าวปากท้องพี่น้องร่วมผืนดิน
เรื่องอยู่กินเจ็บไข้ได้บอกความ
วิทยุกระจายเสียงส่งถึงบ้าน
รับข่าวสารฟังไปไม่ให้ถาม
ถ่ายทอดเสียงเพียงบอกออกเอ่ยนาม
คอยติดตามรับฟังทั้งคืนวัน
โทรทัศน์จัดให้ทั้งเสียงภาพ
ได้รับทราบมองเห็นเช่นในฝัน
ถ่ายทอดสดทันใจไวฉับพลัน
เห็นพร้อมกันทั่วแผ่นดินถิ่นใกล้ไกล
โลกาภิวัตน์ก้าวข้ามความจำกัด
สารพัดเครื่องมือสื่อสารได้
ทั้งมือถืออินเตอร์เน็ตเด็ดเหลือใจ
มิต้องใช้เส้นสายใช้คลื่นแทน
วิดีโอลิงค์ส่งเสียงภาพอันยอดเยี่ยม
ผ่านดาวเทียมดวงใหญ่อยู่ไกลแสน
ใช้โฟนอินเอ่ยปากจากต่างแดน
ไม่มีแคว้นไม่มีเขตวิเศษจริง
โลกข่าวสารยุคใหม่ใช้ประโยชน์
ให้ทั้งคุณและโทษหมดทุกสิ่ง
จะสร้างสรรค์หรือทำลายให้ประวิง
บอกความจริงเถิดหนาอย่าอำพราง.
13 กรกฎาคม 2552 15:18 น.
บพิตร
วันนั้นโลกกว้างใหญ่
ไกลแสนไกลเกินใจฝัน
ขอบโลกห่างไกลกัน
ขอบฟ้ากั้นเหมือนขั้นกลาง
อยู่กันคนละซีก
เหมือนดังปีกมิรู้หาง
ต่างทิศดังปิดทาง
ความเคลื่อนไหวไม่ยลยิน
วันนี้โลกใบเก่า
เหลือเล็กเท่ารอยแมวดิ้น
พรมแดนไร้แผ่นดิน
ทุกเคลื่อนไหวได้สัมผัส
ก้าวไกลเพียงปลายนิ้ว
ก็ละลิ่วกว่าลมพัด
จักรวาลมิจำกัด
ทั่วพิภพได้สบตา
โลกใหญ่ใครเกาะกุม
เอามือคลุมปิดบังฟ้า
ประกาศก้องด้วยศักดา
เป็นมหาอำนาจชน
ปิดตาใครไม่ได้
แต่โลกใหญ่กลับมืดมน
ด้วยเพียงอำนาจคน
โลกบ้าใบ้ไม่ไหวติง.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
หน้าส่วนตัว
1229
