9 ตุลาคม 2552 08:38 น.
บพิตร
ทุ่มเงินหลายแสนล้าน
จะโปรยหว่านทั่วแผ่นดิน
หวังฟื้นคืนชีวิน
ไทยเข้มแข็งแข่งโลกา
รถเช่าให้คนกรุง
คนบ้านทุ่งไม่น้อยหน้า
แหล่งน้ำให้ทำนา
ฝึกต้นกล้าอาชีพดี
ที่ดินสิ่งก่อสร้าง
เพิ่มงานจ้างให้เรียนฟรี
เสื้อผ้าตำรามี
ทุนกู้ยืมอย่าลืมคืน
กองทัพซื้ออาวุธ
คงจะฉุดให้ไทยฟื้น
เครื่องกระสุนตุนลูกปืน
ไว้ต่อสู้กับผู้ใด
ซื้อหาเครื่องมือแพทย์
ยาร้อยแปดรักษาไข้
สถานีอนามัย
ยกระดับบริการ
ส่งเสริมคิดสร้างสรรค์
ทุ่มไม่อั้นงบประมาณ
ท่องเที่ยวให้เบิกบาน
นักลงทุนคงหนุนนำ
เริ่มต้นไม่ทันไร
มีเงื่อนไขให้เจ็บช้ำ
ส่วนแบ่งไม่ชอบธรรม
คอร์รัปชั่นก็ลุกโชน
ฝูงห่าซาตานหิว
ลีลาพลิ้วลิ่วกระโจน
ตะครุบหมับขยับโยน
ให้พวกพ้องที่จ้องกิน
จากคลังสู่มือใคร
เงินก้อนใหญ่ของแผ่นดิน
พรรคพวกคือปลวกริ้น
แทะซากศพประเทศไทย
หลงลืมความพอเพียง
มาหล่อเลี้ยงในจิตใจ
เอมอิ่มความจัญไร
หวังกอบโกยโดยสันดาน
ฝันไว้ไทยเข้มแข็ง
คงอ่อนแรงน่าสงสาร
ล้าหลังทั้งจักรวาล
ด้วยขาดธรรมมานำทาง
การเมืองเรื่องฉ้อฉล
เล่นกันจนลืมปล่อยวาง
อำนาจคือผีสาง
ที่ฉุดไทยให้ล่มจม.
7 ตุลาคม 2552 14:37 น.
บพิตร
มืดดำโดยสันดาน
เดรัจฉานเข้าสิงสู่
ซุ่มส่องจ้องมองดู
ด้วยกำหนัดกำหนดกาม
วิญญาณแห่งสัตว์ร้าย
ที่มุงหมายคือคุกคาม
ฉุดคร่าฝ่าพงหนาม
เพียงปลดเปลื้องใช่เคืองแค้น
หน้ามืดเมื่อเหือดหาย
มอบความตายให้ตอบแทน
ผีป่าหาเหมือนแม้น
สัตว์นรกมิเปรียบปาน
ชีพหนึ่งที่สูญดับ
เกินจะนับให้ร้าวราน
โทษเดียวคือประหาร
มิสาสมความเลวทราม
สังคมประโคมข่าว
ความเจ็บร้าวร่วมประณาม
กี่วันกี่ชั่วยาม
ก็ลืมเลือนเหมือนสายลม
ขอเป็นศพสุดท้าย
ที่ต้องตายอย่างขื่นขม
บทเรียนแห่งสังคม
ความห่างหายไร้ศีลธรรม!!!
๗/๑๐/๕๒
6 ตุลาคม 2552 13:12 น.
บพิตร
@ แม่จ๋า! รุ้งกินน้ำ
เส้นโค้งงามแท้จริงเชียว
ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว
เหลือง แสด แดง ร่วมแรงกัน
@ เป็นรุ้งงามเจ็ดสี
สามัคคีทุกสีสัน
จึ่งงามเกินจำนรร
โค้งฟ้านั้นก็ยินดี
@ คนไทยใยแบ่งข้าง
คนละทางคนละสี
ไม่ร่วมสามัคคี
แล้วจะงามได้อย่างไร?
@ แม่จ๋า! ช่วยบอกเขา
รวมกันเข้าเป็นหนึ่งใจ
สร้างบ้านสร้างเมืองไทย
ให้งดงามดั่งรุ้งพราย!!!
2 ตุลาคม 2552 08:16 น.
บพิตร
ราชการ คือ งานพระราชา
มอบให้ ข้า...ราชการ สืบสานกิจ
สร้างความสุขทวยราษฎร์ดุจญาติมิตร
สิ่งถูกผิดยุคิธรรมใช้นำทาง
สังคมเมืองชนบทหาลดหลั่น
เท่าเทียมกันตามกฎหมายไม่เว้นว่าง
จะร่ำรวยหรือยากเข็ญต้องเป็นกลาง
ไม่เลือกข้างฝักใฝ่ให้ราคิน
ยศตำแหน่งเติบใหญ่ใช้ผลงาน
ใช่วงค์วารหรือฝากใครให้คนหมิ่น
รักศักดิ์ศรีด้วยศรัทธา ข้า...แผ่นดิน
ไม่โกงกินฉ้อฉลให้คนลือ
ข้า...ราชการ ผู้สร้างนำทางสุข
บำบัดทุกข์ปวงชนคนนับถือ
ต่างพระเนตรพระกรรณหมั่นฝึกปรือ
ให้สมชื่อ ราชการ งานแผ่นดิน.
10 กันยายน 2552 13:00 น.
บพิตร
มีนิทานเรื่องเล่าเก่านานโข
เรื่องลาโง่เลียน้ำค้างช่างโง่เขลา
จนตัวตายถูกต่อว่าปัญญาเบา
คำยั่วเย้าโง่เหมือนลาน่าสงสาร
ทำงานหนักหวังไกลได้ก้าวหน้า
ไม่เคยลาพักผ่อนนอนอยู่บ้าน
แม้เจ็บป่วยไม่พักอยากทำงาน
ไม่เกียจคร้านลากิจไม่คิดเลย
แม้วันหยุดไม่ยั้งยังห่วงงาน
หอบกลับบ้านตรวจตราหานิ่งเฉย
เรื่องท่องเที่ยวดูหนังยังไม่เคย
ไม่ต้องเอ่ยเรื่องสังสรรค์นั้นไม่เอา
มีสิทธิลาไม่ลาสละสิทธิ์
ขออุทิศทุกเวลามาคอยเฝ้า
ทำแต่งานไม่พักทั้งหนักเบา
จากรุ่งเช้ายันค่ำทำทุกวัน
เวลานี้แสนสบายได้พักผ่อน
ได้กินนอนศรีธัญญาช่างน่าขัน
ทางก้าวหน้าสิ้นสุดหยุดลงพลัน
เพราะเขานั้นไม่เคย ลา หน้าโง่จริง.
บพิตร
๑๐/๙/๕๒
หน้าส่วนตัว
1667
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบพิตร
