โควิด

บนข.

มิใช่โค กินหญ้า ใต้ฟ้ากว้าง             
มิใช่โค เขาง้าง สองข้างเขา
ใช่โคถึก ไถนา ชาวนาเรา                          
ใช่โคเขา ขึ้นเขียง อยู่เคียงจาน
ใช่โคชน คนโชว์ โคตามบ่อน             
ใช่โคต้อน ตามฝูง วิ่งพลุ่งพล่าน
ใช่โคนม รีดนม ให้ทรมซาน             
ใช่โคขาน เรียกนำ ตามคำคน


แต่มันคือ โรคร้าย มากมายพิษ           
นามมันคือ “โควิด” พิษเหลือล้น
มิปรากฏ ร่างกาย หมายตัวตน          
แต่เล่นกล ด้วยพิษ ขวิดเรื่อยไป
หากโดนขวิด ติดเชื้อ ก็เหลือรับ                    
ต้องย่อยยับ วายชนม์ ทนไม่ไหว
ที่ป่วยหนัก เกินช่วย ก็ป่วยไป            
ที่ปลอดภัย ในจิต  คิดระแวง
กลายเป็นโรค ตระหนก วิตกจริต       
เพราะผลพิษ โคร้าย น่าหน่ายแหนง
ยุคสมัย ข้าวยาก  หน้ากากแพง          
โรคแทรกแซง ซ้ำเช่น เห็นแก่ตัว         
อีกโรคฉวย โอกาส ระบาดระบัด                 
ระยำยัด บัดซบ พบเห็นทั่ว
เจ้าโควิด พิษกล้า ไม่น่ากลัว              
เท่าโรค เห็นแก่ ตัวในฝูงคน     
เมื่อมนุษย์ ย่ำแย่ รังแกโลก              
พลโรค ต่างชนิด ก็คิดค้น
จัดระเบียบ โลกใหม่ ให้แยบยล         
ระบาดตน แพร่เชื้อ เหลือจะกลัว
ใครประมาท พลาดพลั้ง ไม่ยั้งคิด       
ใช้ชีวิต ฟอนเฟะ เละไปทั่ว
ถูกโคขวิด พิษผัน  เข้าพันพัว              
โลกปรับตัว จะแผลงฤทธิ์  ด้วยพิษโค....