คำตอบในสายลม

บนข.

โอ้..จะนับกันกี่วิถีกี่ถนน                            
ที่ผองคนหลากหลายหมายดั้นด้น
ก่อนก่อเกิดเล่าขานตำนานคน                   
ผู้สับสนบนทางสร้างวิถี

และอีกกี่มหาสมุทรสุดจะกล่าว                
เป็นเรื่องราวร้าวรวดเจ็บปวดนี้
พิราปขาวบินผ่านน่านนที                         
หมดแรงพลีชีพซบกลบผืนทราย

และอีกกี่ครั้งกี่คราห่ากระสุน                    
เจาะอกพรุนกี่ศพครบเป้าหมาย
อีกกี่ศึกสงครามกี่ความตาย                      
กี่หญิงชายหลั่งเลือดหยดน้ำตา

ที่ไหนหนอบุปผาช่อจะรอผลิ                    
เป็นสันติเบ่งบานลานบุปผา
หยดน้ำค้างจะแทนทดหยดน้ำตา              
เสียงปืนมาเรียบเรียบเสียงดนตรี

โอ้...เพื่อนเอ๋ยหญิงชายอย่าหมายฝัน        
คำตอบนั้นเลือนรางช่างริบหรี่
มันอยู่ในลมกรายสายนที                          
และทุกชีพพลีท่าวทบซบผืนดิน

นานไหมหนากว่าภูเขาที่เราเห็น                
ยืนหยัดเช่นแผ่นฟ้าภูผาหิน
ก่อนถูกกาลเวลาและวาริน                        
กัดกร่อนสิ้นกลับคืนเป็นผืนทราย

จะนับกันกี่ปีนี้มนุษย์                               
จะยื้อยุดแย้งงัดมัจจุหมาย
ผู้รอมอบรางวัล ณ วันตาย                       
เสรีภาพสุดท้ายที่หมายใด

โอ้...เพื่อนเอ๋ยหญิงชายสหายข้า               
โน่นท้องฟ้าดาวเดือนเพื่อนเห็นไหม
จะแหงนมองท้องฟ้ากี่คราไป                     
จึงจะได้ประสบพบฟ้างาม
และจะใช้เวลาตราบนานกี่กาลกัป            
ผู้ย่อยยับทั้งผองถูกมองข้าม
จะกี่ศพกี่สำนึกศึกสงคราม                       
กี่นิยามหยดเลือดและน้ำตา

คำตอบนั้นรางเลือนโอ้เพื่อนเอ๋ย                
โน่นแนะลมรำเพยหวาดผวา
โน่นกรวดทรายรายร้าวหนาวอุรา               
พิราปขาวอ่อนล้า...ลาลับแล้ว