11 ธันวาคม 2550 18:07 น.
บนข.
โคลงสี่กระทู้
-คน-
หน้า ฉาบอาบรอยยิ้ม อำพราง
เนื้อ เน่าพอกสำอาง ข่มไว้
ใจ คดลดเลี้ยววาง ร้อยเล่ห์ มายา
เสือ ซ่อนลายเสือไซร้ บอกร้ายดุจกัน
หน้า ยิ้มโอฏฐ์เอ่ยเอื้อน ทักทาย
ไหว้ ท่านพินอบกาย อ่อนน้อม
หลัง ลับเล่นอุบาย กัดท่าน
หลอก หลอนซุกซ่อนพร้อม เล่ห์ร้ายในใจ
ต่างคน ต่างชนชั้น กูมึง
ต่างจิต ต่างใจจึง วุ่นแท้
ต่างคิด ต่างจริตตรึง ตราแน่น อัตตา
ต่างทำ ต่างเกลสแม้ บวชแล้วยังมี
มะเดื่อ ผลิดอกแล้ว ติดผล
สีสุก ดุจชาดฝน แต่งแต้ม
หนอนซุก ซ่อนกายตน ขยายแพร่ พันธุ์นา
กินใน เน่านอกแฉล้ม หลอกให้ ชื่นชม
10 ธันวาคม 2550 16:57 น.
บนข.
สุจิปุลิ วินิมุตฺโต กถํ โส ปณฺฑิโต ภเว
สุจิปุลิ สุสมฺปนฺโน ปณฺฑิโตติ ปวุจฺจเต ฯ
สุ- โสตสดับรับถ้อย ฟังความ
จิ- จิตตริตรึกตาม หมั่นไว้
ปุ- ปุจฉาสอบถาม ยามวุ่น กังขา
ลิ- ขิตขีดเขียนไซร้ อ่านได้ภายหลัง ฯ
สุ- โสตสดับเสียง ศัพท์สำเนียงอันใกล้ไกล
รับฟังทุกอย่างไป อย่าเชื่อใจทุกสิ่งนั้น
โบราณท่านกล่าวทัก ให้หูหนักตระหนักพลัน
พกหินเอาไว้กัน พกนุ่นนั้นอาจหมองมัว
จิ- จิตความคิดไซร้ ปัญญาใช้อยู่กับตัว
สิ่งใดเข้าพันพัว จงใช้หัวแห่งปัญญา
คิดมันให้รอบคอบ ตามระบอบแห่งสิกขา
ฟังคิดติดตามมา ก่อปัญญาสว่างใจ
ปุ- ปุจฉามาเถิด เมื่อยามเกิดความสงสัย
สอบถามทุกอย่างไป เพื่อให้ได้ดวงปัญญา
ฟังคิดแล้วสอบถาม อย่ามองข้ามความกังขา
ผู้รู้หรือครูบา โปรดเมตตาช่วยชี้แจง
ลิ- ขิตขีดเขียนไซร้ บันทึกไว้ไม่หน่ายแหนง
ฟังคิดถามตามแสดง ประจักษ์แจ้งบันทึกพลัน
วันคืนแม้นผ่านไป อักษรไซร้ไม่แปรผัน
เปิดอ่านทุกวารวัน ทั้งเธอฉันฉลาดเอย..
9 ธันวาคม 2550 16:04 น.
บนข.
สะพานไม้ทอดยาวเข้าสลัม
ดงน้ำครำลำคลองไหลนองผ่าน
สีคล้ำดำน้ำเน่ามาเนิ่นนาน
แหล่งโดยสารขยะพบปะกัน
ซากหมาเน่าล่องลอยมาอ้อยอิ่ง
แล้วหยุดนิ่งพิงเสาสะพานนั่น
ประดุจเพื่อนห่างไกลได้พบกัน
ได้สังสรรค์พูดกล่าวเรื่องราวตน
สะพานไม้ทอดยาวเข้าสลัม
มีเสาค้ำเคียงคู่สู้แดดฝน
กี่น้ำเน่าเสาสะพานยังทานทน
รองรับคนก้าวผ่านบ้านสลัม
ฟากสะพานบางอันนั้นหลุดบ้าง
เมื่อก้าวย่างประมาทอาจล้มคว่ำ
กลิ่นน้ำเน่าเสาสะพานผ่านน้ำครำ
บันทึกจำทุกเท้าที่ก้าวไป
สะพานไม้ทอดยาวเข้าสลัม
มีเท้าย่ำหมากหมู่ดูขวักไขว่
เขาเข้ามาหาเสียงประชาธิปไตย
เลือกตั้งใหม่หมายมั่นชั้นสภา
เขาเหยียบบนสะพานผ่านน้ำครำ
เหมือนเหยียบย่ำชาวสลัมทั่วหน้า
สองมือไหว้อ่อนน้อมถ่อมกายา
ขอเมตตาชายหญิงอย่างจริงจัง
สะพานไม้ทอดยาวเข้าสลัม
ไม่อยากจำเรื่องราวกล่าวความหลัง
หมาเน่าหนึ่งลอยมาน่าชิงชัง
แล้วติดยังเสาสะพานไม่ผ่านไป
เสาสะพานมิอาจต้านซากสุนัข
ถึงกับหักลงพลันสนั่นไหว
ซากหมาเน่าเสาสะพานตำนานใคร
น้ำเน่าไหลหลากนองท้องสภา....
5 ธันวาคม 2550 15:35 น.
บนข.
-กลอนแปดกระทู้-
ยิ้ม ไว้ก่อนนะสหายทั้งชายหญิง
เสน่ห์ยิ่งจับจิตพิศมัย
แย้ม โอฐเอื้อนทักทายคล้ายมาลัย
หอมละไมผูกจิตพิชิตชน
แจ่ม จรัสเจิดจ้าดังอาทิตย์
ทั่วทุกทิศส่องทางสว่างหน
ใส น้ำจิตไรหมองครองใจตน
ย่อมผ่านพ้นมลทินคนนินทา
- โคลงกระทู้-
ใส นอกเก็บขุ่นนั้น ภายใน
แจ่ม เยี่ยงสุรีอุทัย เบิกฟ้า
แย้ม ยิ้มปริ่มพักตร์ไซร้ เสน่ห์ยิ่ง นาแม่
ยิ้ม แย้มก่อนจักคว้า รักนี้ไปชม
แจ่ม ใสเช่นน้ำค้างท่ามกลางหาว
เช่นดวงดาวพราวพร่างกลางเวหา
ใส แจ่มด้วยท่าทีที่วาจา
เจรจาอ่อนน้อมพร้อมใจกาย
ยิ้ม แย้มย้ำบ่อยบ่อยค่อยค่อยยิ้ม
รอยยิ้มคือของดีไม่มีขาย
แย้ม ยิ้มกันเถิดเราเผ่าหญิงชาย
โลกนี้หมายสดใส ใส่รอยยิ้ม...
4 ธันวาคม 2550 18:02 น.
บนข.
ยิ้มยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้มยิ้ม เธอจิ้มลิ้มพริ้มพักตร์มีลักยิ้ม
ฉันหลงไหลนงลักษณ์ตรงพักตร์พริ้ม แก้มเต็มอิ่มยามเธอเผลอยิ้มมา
ยิ้มเธอเป็นเช่นแสงอาทิตย์ส่อง งามผุดผ่องส่องใจให้เจิดจ้า
ยิ้มเธอเช่นแสงทองของจันทรา ที่ส่องฟ้างดงามยามราตรี
ยิ้มยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้มแย้ม เธอแต่งแต้มเติมใจให้สุขี
แม้บุปผามาลัยอันใดมี ต้องเอนหนีหน้าหลบพบยิ้มเธอ
อันแสงแดดหยุดแผดรัศมี สายนทีหยุดหลั่งด้วยพลั้งเผลอ
สายลมหยุดพัดไกวใจละเมอ แค่เพียงเธอเอียงอายปรายยิ้มมา
ยิ้มยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้ม ยิ้มบ่อยบ่อย รอยยิ้มร้อยใยรักสิเนหา
ฉันยิ้มได้แม้ตรมขมอุรา ยิ้มทุกคราวคราสบพบภัยพาล
เธอสอนฉันให้ยิ้มกับก้อนหิน แหล่งน้ำรินห้วยหนองคลองละหาน
กับสายลมแสงแดดแผดเผานาน ฉันเจือจานยิ้มย่องผุดผ่องใจ
ยิ้มยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้ม ยิ้มกันเถิด ยิ้มก่อเกิดไมตรีที่สดใส
ฉันจึงยิ้มยิ้มได้ไม่อายใคร ยิ้มเรื่อยไปทุกวันไม่หวั่นเลย
ยิ้มยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้ม ยิ้มยิ้มยิ้ม เธอจิ้มลิ้มพริ้มพักตร์รักจริงเหวย
หากฉันรักรักใครที่ไหนเอย ขอเฉลย นามเธอนี้ ศรีธัญญา....
หน้าส่วนตัว
1436
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบนข.
