5 พฤษภาคม 2550 22:20 น.
น้ำแข็งไส
หรือเธอจะปล่อยให้ความห่างเหิน
กลายเป็นความหมางเมิน ช่องว่างระหว่างเธอ..ฉัน
เกิดเป็นรอยร้าว ยากจะผสานให้เข้ากัน
สักวันความรักนั้นก็คงร้าวราน
ดู-ดูเธอก็ใช่จะแคร์กันเหมือนเดิม
ห่างเหลือเกิน ไกลกันดั่งเหวกับฟ้า
ช่องว่างกั้นสองเราไว้ดูสิ!ไกลสุดสายตา
เธอสูงส่ง-ฉันต่ำต้อยไร้ค่า ไม่คู่ควร
3 พฤษภาคม 2550 04:03 น.
น้ำแข็งไส
ฟังเธอพูดทีไร ใจต้องเจ็บช้ำ ซ้ำ-ซ้ำ
นี่หรือทำเพื่อคนรักกัน ... นี่รักฉัน ใช่ไหม?
มีคำถามเป็นร้อยพัน ตอบคำเดียว มันอึดอัดใจ
คือ สิ่งนี้ใช่ไหมที่พาเธอจากไป ไม่เหมือนเดิม
โทรหากันทุกวี่ ทุกวัน วันนี้ยังห่าง-ห่าง
ไออุ่นจากรักที่มั่นคง ยาวนาน เลือนลางหาย
มีเพียงภาพในอดีตที่เก็บไว้ เพื่อเป็นสิ่งแทนใจ
คำว่ารัก จะไม่มีความหมายใด เมื่อขาดเธอ