22 เมษายน 2548 17:34 น.
น้ำแข็งไส
หากเธอถามว่าฉันรักเธอมากเพียงไหน
เหมือนกุหลาบนั้นไซร้ต้องการหยาดฝน
แล้วจะรักเธอนานแค่ไหน ... ดวงกมล
ก็จะขอตอบว่าจะรักเธอตราบจนชีวาวาย
ตราบใดที่ลมหายใจฉันยังอยู่
ก็ขอให้เธอได้รู้ว่ารักเพียงแต่เธอเท่านั้น
ขอบคุณฟ้าที่ส่งเธอมาให้เราได้ผูกพันธ์
และจะรักมั่นต่อกัน ... ตลอดกาล
22 เมษายน 2548 15:05 น.
น้ำแข็งไส
มีเธอที่แสนดี ... อยู่ตรงนี้
จะให้ฉันปันใจไปรักใครคนไหน
หัวใจดวงนี้ เธอคนเดียวที่ได้ไป
จะไม่ขออะไร แค่อยากให้เธอเก็บไว้ให้นาน - นาน
แม้วันเวลาจะผันผ่านเนิ่นนานเพียงไหน
แต่ฉันก็ยังมั่นคงเรื่อยไปอยู่อย่างนั้น
ระยะทางความห่างกำลังพิสูจน์หัวใจที่มีให้กัน
จะมั่นคงเพียงใดนั้น ... อยู่ที่เราสองคน
อยาก
บอก
ว่า
จะ
รัก
เธอ
... ตลอดไป
22 เมษายน 2548 14:54 น.
น้ำแข็งไส
ต้องฝืนยิ้มทั้งน้ำตา
เพราะรู้ดีว่าหัวใจหวั่นไหวแค่ไหน
ก็ตัวฉันเองที่เห็นอยู่ ... เป็นแค่คนไกล
เธอคงไม่เห็นความอ่อนไหว ... จากสองตา
วันนี้ฉันเหน็ดเหนื่อย ... อ่อนล้า
นั่งกอดเข่าปล่อยให้น้ำตาเอ่อไหล
ท้อแท้เหลือเกิน ... คิดถึงคนที่อยู่ไกล
อยากให้เธอรับรู้บ้างได้ไหมว่าหัวใจฉัน ...อ่อนแอ
21 เมษายน 2548 20:00 น.
น้ำแข็งไส
เพราะฉันคงไม่ใช่คนที่ดีพอ
หากฉันจะร้องขอให้เธอ ... เห็นใจกันบ้าง
ถึงแม้ฉันจะรักเธอมากมายสักเพียงไหนก็ตาม
แต่สุดท้ายสิ่งที่ฉันเห็นทุกอย่าง ... คือความจริง
เพราะไม่ใช่แค่เพียง ... ความฝัน
ถึงจะหลับไปสักกี่ครั้งก็ไม่มีแม้วันเก่าๆ
เหลือเอาไว้แค่เพียงความสัมพันธ์ ... สองเรา
ทิ้งให้ฉันอยู่กับความเหงา ... ลำพัง
21 เมษายน 2548 19:00 น.
น้ำแข็งไส
โลกเบี้ยวๆ ใบนี้
ยังมีสิ่งดีๆรอให้ฉันค้นหา
อย่าเสียดายกับวัน ... เวลา
ที่เคยคิดว่ามันมึค่า ... เมื่ออยู่กับเธอ
ผู้ชายเซอร์ๆอย่างเธอก็แค่นั้น
จะไปรู้สึกผูกพันธ์ ซึ้ง - ซึ้งกับใครได้
ขนาดตัวเธอเองยังไม่รู้จักความจริงใจ
เพราะเธอโลเล เรื่อยไปตามสายลม
หน้าส่วนตัว
828
