15 พฤศจิกายน 2548 20:13 น.
น้ำแข็งไส
อยากลืมภาพเธอกลับยิ่งจดจำ
อยากลืมความผูกพันกลับยิ่งนึกถึง
อยากลืมสัญญากลับยิ่งตราตราตรึง
อยากลืมคำซึ้งๆ .. แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีทาง
เพราะเธอมีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
เพราะเธอคือที่หนึ่งในใจแม้ต้องเจ็บช้ำ
เพราะเธอคือคนเดียวที่อยากรักให้นานๆ
เพราะเธอคือคนที่ฉันรักมั่นคง .. ตลอดไป
15 พฤศจิกายน 2548 19:22 น.
น้ำแข็งไส
.. ฉันรู้ดีว่าวันนี้ใจเธอเปลี่ยน
ความรู้สึกในใจเธอโน้มเอียงไปทางเค้า
และฉันก็รู้ดี .. วันพรุ่งนี้ไม่มีเรา
ภาพเก่า-เก่ารักร้าว .. หลอกหลอนใจ
.. อยากบอกอีกสักครั้งว่ารักเธอมาก
หากลาจากขอเพียงเศษเสี้ยวนาทีคิดถึงฉัน
ไม่มาก ไม่น้อย ไม่มีค่า ไม่สำคัญ
เพราะใจเธอไม่ผูกพัน .. ฉันเข้าใจดี
.. ไม่มีคำใดที่เอ่ยออกมาฉุดรั้งเธอไว้ได้
แม้รักมากมายแค่ไหน คงต้องช้ำ
ไม่มีความหมายเลยหรือหรับความสัมพันธ์
ที่เราต่างก็เคยมีให้กัน .. ที่ผ่านมา
12 พฤศจิกายน 2548 19:08 น.
น้ำแข็งไส
จับมือเธอในวันนี้
ฉันรู้ดีว่าเธอเปลี่ยนใจจากฉันแล้วใช่ไหม
จับมือกัน .. เธอไม่บีบกระชับเหมือนเก่าก็เข้าใจ
ว่าคงไม่มีอะไร .. ทำให้เรากลับมาเหมือนเดิม
และฉันก็คงจะทำ .. ได้เพียงเท่านี้
หยุดก้าวตามเธอคนดี และหันหลังกลับมาช้าๆ
ผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยค่อยๆหยิบมาซับน้ำตา
เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่า .. ฉันอ่อนแอ เสียใจ
12 พฤศจิกายน 2548 19:01 น.
น้ำแข็งไส
มองหน้าเธอในวันนี้ .. ก็รู้ดี
สายตาเธอไม่เคยมีเงาของฉัน
แววตาเธอมันฟ้อง .. ว่าหมดความผูกพันธ์
คล้ายๆเธออยากบอกฉันให้ลืมความสัมพันธ์ที่ผ่านมา
หันไปมองดูหน้าเธออีกครั้งดี-ดี
ก็รู้ได้ทันที่ว่าสายตาเธอ .. มองข้ามฉัน
อาการแบบนี้ฉันก็รู้ดีว่าเธอไม่อยากจะมีกัน
ที่เดิมที่เคยอยู่ตรงนั้น .. วันนี้ฉันควรจากไป
11 พฤศจิกายน 2548 19:59 น.
น้ำแข็งไส
คำพูดว่าห่วงใยกัน .. ที่เธอเคยให้ไว้
วันนี้คงเลือนลางจากไปพร้อมกับเธอใช่ไหม?
เหลือทิ้งไว้แค่เพียงเถ้าถ่านจากเศษใจ
ที่ถูกแผดเผาให้เจ็บเจียนตายด้วยไฟรักของเธอ
อย่าเลย .. อย่ามองมาด้วยแววตาสงสาร
ก็นี่คือสิ่งที่เธอต้องการให้เป็นไม่ใช่เหรอ
สะใจพอรึยังล่ะ! ที่เห็นฉันทรมานต่อหน้าเธอ
ไม่รักก็อย่าเผลอพูดออกมา .. ว่าห่วงใย