1 มีนาคม 2552 00:27 น.
น้ำแข็งเปล่า
เคยต้องเลือกอะไรไหมคะ
อะไรที่ยากจะตัดสินใจ
ใจหนึ่งอยากเลือก เพราะรู้ดีว่าเรารอคอยมานานเหลือเกิน
แต่อีกใจกลับค้านไว้ว่าอย่าเลย... ไม่ดีกว่า
.......คงเคยกันบ้างแหละ ใช่ไหมล่ะ
เมื่อใครคนหนึ่งเดินเข้ามา
เราทำความรู้จักกัน
จนรู้จักกัน แต่ก็เหมือนไม่ใช่คนรู้จักกัน
แค่คำว่าคนรู้จักยังพูดได้ไม่เต็มปากเลย เฮ้ออออ
จนวันนี้ เหมือนว่าเราจะรู้จักกันมากขึ้น
แต่ก็ยังลังเล สับสนในใจ ว่าเรารู้จักกันแล้วจริงๆเหรอ
มันยากนะ ที่จะไม่คิดสงสัยในความเป็นไปของฉัน เธอ
ทีแรกนั้นคิดว่า คงเป็นเพื่อนคุยธรรมดา ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น
เดี๋ยวสักพักก็เงียบหายไปเหมือนเคย
แต่...นี่มันไม่ใช่แล้วนะ
กับท่าทีที่เปลี่ยนไป ยิ่งทำให้รู้สึกสับสน วุ่นวาย
คำบางคำที่เอ่ยออกมา มันไม่เหมือนแค่เพื่อนคุยในวันนั้นเลย
ก็ยอมรับว่า มีบ้างเหมือนกันที่แอบรู้สึกดีๆ
แต่มันจะเป็นแค่ความรู้สึกดีๆ แค่นั่งอมยิ้มรึป่าว
แท้จริงแล้วภายในใจมันรู้สึกอย่างไรกันแน่...ไม่รู้สิ
รู้แต่ว่าตอนนี้ไม่ค่อยสบายใจเลย
มันจะเร็วไปไหมถ้าจะตัดสินใจอะไรไป
อยากบอกเหมือนกันนะ ว่าอย่าทำให้สับสนได้ไหม
ไม่อยากถามเลยว่าตอนนี้เราเป็นอะไรกัน
เพราะยังไงก็รู้ดีว่าเราเป็นแค่คนที่เหมือนว่าจะรู้จักกันเท่านั้น
ใช่...เหมือนว่าจะรู้จักกัน
เพราะแท้จริงแล้วเราไม่เคยรู้จักตัวตนของกันและกันเลย
กับบางคำที่ทำให้อมยิ้มอยู่บ่อยๆนั้น ขอบคุณนะคะ
แต่ยิ่งได้ฟัง ยิ่งทำให้สับสน
ถ้าวันหนึ่งต้องเลือกในความสัมพันธ์ครั้งนี้ขึ้นมาจริงๆ
ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเป็นยังไง
ไม่ใช่ไม่อยากเลือกหรอกนะ แต่ไม่กล้าเลือกมากกว่า
แค่กลัวว่าทางที่เลือกไปนั้น มันจะเป็นทางตันน่ะสิ
แต่ยังไง ก็รู้สึกดีใจเสมอนะ ที่ได้คุยกัน
ยังอยากนั่งอมยิ้มทุกวัน....เหมือนเดิม ^^
18 กุมภาพันธ์ 2552 22:36 น.
น้ำแข็งเปล่า
เคยเป็นแบบนี้ไหม...
อยากบอกใครสักคนว่าคิดถึง
แต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยคำนี้กับใครดี
ความรู้สึกคิดถึงก่อเกิดขึ้นมาโดยไม่มีต้นสายปลายเหตุ
ไม่รู้ว่าคิดถึงใคร ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงกับความรู้สึกนี้
รู้แค่ว่าตอนนี้คิดถึง...คิดถึงมากกกกกรู้ไหม
แล้วแบบนี้ควรทำไงดีล่ะ
หรือว่ามีใครสักคนให้คิดถึง โดยที่เราไม่รู้ตัว
หรือว่าเราคิดถึงใคร โดยที่เราไม่รู้ตัว
หรือว่าเราเองนั่นแหละที่คิดถึงใคร แต่ไม่อยากยอมรับในความรู้สึกของตัวเอง
ไม่อยากยอมรับในความคิดถึง ความผูกพัน ที่อาจเกิดขึ้น
แล้วเป็นเพราะอะไรกันล่ะ...
เพราะเรายังไม่พร้อมกับความรู้สึกแบบนี้
เพราะเราเขาช่างห่างไกลเกินไป
เพราะเราต่างไม่รู้จักกัน (ดีพอ)
เพราะเรายังไม่มั่นใจในความคิด
หรือเพราะ......เรายังตอบใจตัวเองไม่ได้เท่านั้นเอง
แต่จะเป็นเพราะใคร เพราะอะไร
แม้ว่าจะยังตอบคำถามนั้นไม่ได้
แต่ก็อยากให้รู้ว่าคิดถึงนะ
คิดถึงทุกครั้งที่ห่างหายไป
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน........^^
7 กุมภาพันธ์ 2552 23:25 น.
น้ำแข็งเปล่า
เป็นคำถามที่เคยถามตัวเอง ถามเพื่อน ถามคนรอบข้าง
ว่า "แปลกไหมที่ไม่เคยมีรัก"
(รักในที่นี้คือ รักแบบคู่หนุ่มสาวนะคะ)
บ้างบอกว่า "ไม่แปลกซะหน่อย ดีแล้วที่ไม่มี วัยอย่างเราก็ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองไปเถอะ"
ซึ่งส่วนมากคำตอบทำนองนี้จะเป็นมุมมองของผู้ใหญ่
ส่วนเพื่อนๆก็คิดไปอีกแบบเลย
หลายคนมีท่าทางตกใจเล็กน้อยที่ได้รู้ว่าเรายังไม่เคยมีแฟน
บางคนถึงขนาดถามซ้ำว่า "ไม่เคยมีแฟนจริงๆเหรอ"
โหย...อะไรจะขนานนั้น กะอีแค่มีแฟนเนี่ยนะ มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ
ความจริงแล้วมันคงไม่ได้สำคัญไปกว่าครอบครัว การเรียน หรือเรื่องไหนๆหรอกมั้งคะ
ก็แค่วันนี้มันยังไม่ใช่ประเด็นหลักของชีวิต
ความรักเรามีให้กับทุกผู้คนเสมอ
แต่ความรักแบบคู่รักนี้ มันต้องอาศัยปัจจัยหลายๆอย่างกว่าที่จะก่อตัวขึ้นมาได้
ถ้ายังไม่พร้อมจริงๆก็อย่าเพิ่งเลยดีกว่า ว่าไหมคะ....
ถ้าถามว่า ใจจริงแล้วไม่อยากลองดูบ้างเหรอ
ก็ตอบตรงๆเลยค่ะว่า เคยคิดอยากมีรักอยู่หลายครั้งนะคะ
อาจจะด้วยความเหงา ความว้าเหว่ อยากมีคนคอยให้กำลังใจข้างๆ
หรือเห็นเพื่อนมีก้เลยอยากลองดูบ้าง
แต่สุดท้ายก็ได้แค่คิดแหละค่ะ
เมื่อมันไม่ใช่ ก็คือไม่ใช่
หากยิ่งพยายามไขว่คว้ามากเท่าไร ดูเหมือนมันจะยิงห่างไกลออกไปเท่านั้น
สู้อยู่เฉยๆแบบนี้ดีกว่า เดี๋ยวมักก็มาเองแหละ
โสดมาทั้งชีวิตแล้วนี่นา ถึงจะโสดต่อไปก็คงไม่มีปัญหาอะไร
เป็นโสดก็ดีเหมือนกัน อิสระดีออก ไม่ต้องวุ่นวาย
มีบ้างที่เหงานิดหน่อยก็เป็นเรื่องธรรมดา
คิดซะว่า มีความเหงาเป็นเพื่อนละกัน