27 มีนาคม 2552 22:30 น.
น้ำแข็งเปล่า
กลับมาแล้วค่ะ....กลับมาแล้ว
มาพร้อมความผ่องแผ้วสว่างใส
มาพร้อมความสุขสงบจากภายใน
มาพร้อมความอิ่มใจในรสธรรม
กลับจากค่ายสมาธิที่เชียงใหม่
ด้วยใจเบาสบายเป็นสุขล้ำ
ขอน้อมเอาผลบุญที่หนุนนำ
สู้กับเหล่าอธรรมในใจตน
ยังไม่ลืมหอบบุญกระบุงใหญ่
อีกทั้งความชื่นใจในกุศล
มาฝากเพื่อนบ้านกลอนท่วนทุกคน
ขอให้เป็นสุขล้นทั่วหน้ากัน
14 มีนาคม 2552 12:18 น.
น้ำแข็งเปล่า
ขอพักร้อนผ่อนรักที่เชียงใหม่
สงบจิตสงบใจอีกสักหน
ขอลากิจไปค่ายนะทุกคน
จะหอบบุญกุศลมาฝากกัน
ค่ายสมาธิครั้งนี้เป็นครั้งแรก
รู้สึกแปลกในใจก็ยังหวั่น
จะไปรอดไหมเรา-เป็นไงเป็นกัน
แค่เจ็ดวันเท่านั้นหนูสู้ตาย!!
คิดซะว่าไปพักเรื่องวายวุ่น
หลังหัวหมุนเรื่องสอบได้ผ่อนหาย
ปฏิบัติธรรมให้ใจได้ผ่อนคลาย
ให้จิตเบาสบายสักเจ็ดวัน
(ขอสงบสบายแค่เจ็ดวัน)
7 มีนาคม 2552 10:57 น.
น้ำแข็งเปล่า
เธอหาว่าฉันเย็นชา....
ก็แค่ต้องการเวลาหยุดพัก
ไม่อยากให้เธอต้องมาจมปลัก
กับความรักที่ฉันไม่เคยรู้จักเลย
เธอหาว่าฉันเย็นชา....
ไม่รู้สินะ! ฉันเองก็เฉยๆ
ไม่ใช่ว่าฉันนั้นละเลย
ก็แค่ไม่เหมือนเคยแค่นั้นเอง
เธอหาว่าฉันเย็นชา....
บางทีก็หาว่าฉันอวดเก่ง
ก็แค่ชอบอยู่คนเดียวเท่านั้นเอง
อารมณ์เซ็งๆ เลยคิดจะเซ้งหัวใจ
ไม่รู้ตัวว่าฉันเย็นชา....
ขอโทษด้วยนะที่ไม่เอาใจใส่
ปล่อยให้ใครคนหนึ่งนั่งร้องไห้
อ๊ะๆๆ น่าไม่อาย ผู้ชายขี้แย....(อิอิ)
6 มีนาคม 2552 21:29 น.
น้ำแข็งเปล่า
.......................................
แล้วเรายังรักกันอยู่ไหม
เสียงคำถามดังก้องทั้งห้องใจ
แต่ยังไร้คำตอบตลอดมา
ในวันนั้น.......................
เราพบกันในห้วงคะนึงหา
ฝันเป็นจริงแค่เพียงตาสบตา
เหมือนเวลาหยุดไปตลอดกาล
ในวันนี้..........................
เราต่างที่ต่างทางจางคำหวาน
หรือความห่างพรากรักจากวันวาน
หรือเพราะใครต้องการจะจากกัน
แล้วเรายังรักกันอยู่ไหม
หากพื้นที่ในหัวใจใครคนนั้น
ไม่มีแม้คำว่ากันและกัน
ช่วยยืนยันว่าจบพบปลายทาง.....
(ช่วยยืนยันคำตอบขอขอบคุณ)
2 มีนาคม 2552 11:21 น.
น้ำแข็งเปล่า
โปรดอย่าทำให้ใจฉันหวั่นไหว
ด้วยหัวใจดวงนี้อ่อนแอนัก
หากคุณคิดหลอกกันคงเจ็บหนัก
ไม่คุ้นเคยกับรักสักครั้งครา
ถ้อยคำหวานที่คุณฝากเอาไว้
ยิ่งทำให้หัวใจฉันห่วงหา
แต่ไม่อยากให้คุณเสียเวลา
โปรดอย่ามาบอกรักกับฉันเลย
ไม่ใช่เพราะตัวคุณนั้นไม่ดี
หรือว่ามีใครอื่นไม่เปิดเผย
แค่ไม่อยากให้สัมพันธ์นั้นเกินเลย
ขอคุ้นเคยแค่เพื่อนเท่านั้นพอ
จากวันนี้ต่อไปเป็นเช่นไร
จะคงไว้หรือจากไปไม่ร้องขอ
สิ่งดีๆฝากไว้ก็เกินพอ
แต่อย่ารอ"คนโง่"อย่างฉันเลย