20 ธันวาคม 2551 22:43 น.
น้ำแข็งเปล่า
อยู่ระหว่างใจกลางความคิดถึง
เธอจะคิดหวานซึ้งกับฉันไหม
ระยะทางของเราช่างแสนไกล
อีกเมื่อไรถึงได้พานพบเจอ
แม้ห่างไกลแต่ใจยังห่วงหา
ยังรอคอยวันเวลาอยู่เสมอ
ฝากลมเลื่อนลอยล่องไปบอกเธอ
ว่าคิดถึงอยากเจอทุกนาที
แม้ไม่มีโอกาสบอกความใน
ขอให้เธอเข้าใจข้อความนี้
ฝากเอาไว้ส่งผ่าน...ความรู้สึกดี
ที่ฉันมีให้เธอจนล้นใจ
14 ธันวาคม 2551 09:29 น.
น้ำแข็งเปล่า
ฉันคือน้ำแข็งเปล่าในก้นแก้ว
ไร้ประกายวาวแววไร้แสงสี
ทั้งไร้ค่ากว่าเทียบอัญมณี
แต่สิ่งที่ฉันมีคือหัวใจ
ทั้งชีวิตพร่ำเพียรเรียนหนักหน่วง
เพียงเพื่อหวังลุล่วงที่ฝันใฝ่
ขอไขว่คว้าปริญญามาสักใบ
ให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวเรา