15 กรกฎาคม 2545 14:45 น.
น้ำแข็ง
รักรันทดหมดแรงใจใคร่ร้างรัก
สิ้นความภักดิ์หักสวาทตัดขาดสิ้น
บินลับหายมลายจากอยากโบยบิน
ลงแดดิ้นคลี่กลิ่นไอคลายช้ำลง
ซ่านซึ้งในใจรักเอยเลยฟุ้งซ่าน
ไหวหวั่นพลั่นรั้งรอนจิตคิดหวาดไหว
ใจระกำช้ำชอกตอกย้ำใจ
ทนหมองไหม้ใยจำฝืนกลืนกล้ำทน
หลีกหนีไปไกลเท่าไหร่ให้หลบหลีก
เผลอไผลอีกหลีกกี่คราพาใจเผลอ
เธอยังชิดสนิทในใจใกล้เธอ
ใจละเมอเพ้อฝากลมขมขื่นใจ
นับจากวันผันเลยผ่านเนิ่นนานนับ
หลงเจ่าจับกับความเศร้าเฝ้าลุ่มหลง
คงรอฝันวันเก่าก่อนย้อนมั่นคง
เอยใจยื้อซื่อตรงตามความรักเอย
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
4 กรกฎาคม 2545 14:54 น.
น้ำแข็ง
* หลงใหลใจใฝ่ร้อย บทกวี
ควรค่าคำดีดี เปรียบไว้
โคลงกลอนกาพย์วาที เรียงรื่น
เคียงร่วมอรรถรสไซร้ สดับซึ้ง ทำนอง
* จึงบรรจงเขียนขีดถ้อย ลำนำ
เสน่ห์ยวนชวนตาม รบเร้า
คำไทยบ่งบอกความ โดดเด่น
ยากง่ายขวนขวายก้าว หยั่งรู้ พึงเรียน
20 มิถุนายน 2545 18:17 น.
น้ำแข็ง
ใบหน้ายิ้มลิ้มระรื่นชื่นดวงจิต
อยากสนิทชิดเชื้อเมื่อแย้มสรวล
วาจาหวานหว่านคารมคมเชิญชวน
ให้ไห้หวลสุดสวาทบาดดวงใจ
ใบหน้าก่ำคร่ำแดงแฝงสีเลือด
พลุกพล่านเดือดเชือดอารมณ์ข่มใจไหว
วาจาหั่นบั่นไมตรีลี้เลือนไกล
ขุ่นข้องใจใยเกรี้ยวกราดน่าหวาดกลัว
หลากอารมณ์เพาะบ่มไว้กลายเป็นหนึ่ง
ยากรู้ซึ้งถึงแก่นแท้แน่นิสัย
ใครปองร้าย-ใครใจดี-มีเกลื่อนไป
เก็บเกี่ยวไว้ประสบการณ์พบพานคน
โบราณว่า รู้หน้า ยากรู้ใจ
ภาษิตไทยหลากหลายมีไว้สอน
ขออ้างชื่อสื่อความหมายเป็นบทกลอน
อุทาหรณ์สอนเตือนไว้ไตร่ตรองตน
11 มิถุนายน 2545 20:15 น.
น้ำแข็ง
เดือนดวงแขร้างล่วง แรมรา
นภาหม่นหงอยเหงาพา ร่ำไห้
กี่คืนผ่านมองหา จันทร์แจ่ม
มืดมิดมัวหมองไร้ คู่ข้าง เคียงเอย
ฤาเมฆาเคลื่อนคล้อย บดบัง
โสมส่องแสงเลือนลาง หลีกลี้
พระพายลิ่วปลิวหวัง โชยผ่าน
บรรเจิดรัศมีชี้ ชิดใกล้ อีกครา
แลดาราระยิบยับ ไกลไกล
ใสสุกงามไสว สว่างฟ้า
เรืองรองบ่วางวาย หายห่าง ลืมกัน
ยามอ่อนโรยแรงล้า ส่องจ้า ประโลมใจ
21 พฤษภาคม 2545 09:00 น.
น้ำแข็ง
ใจดวงนี้
Jeminine
เป็นเจ้าของ หัวใจ ใครทั้งหล้า
แต่น้ำตา ยังรินไหล ในใจฉัน
เพราะหัวใจ ของใคร ไม่สำคัญ
เท่าคนที่ หัวใจฉัน ฝันละเมอ
เขาคนนั้น อยู่ไกล ทั้งใจกาย
ต่อให้ยก หมดทั้งใจ ไปเสนอ
คงไม่มี วันไหน ที่ได้เจอ
ความรักนี้ คงเก้อ เพ้อเดียวดาย
ความรักของ ใครใคร ไม่เคยซึ้ง
เท่าความรัก ใครคนหนึ่ง ซึ่งห่างหาย
หากไม่ได้ รักนี้ ที่หวังใจ
จะกี่ร้อย คนใกล้ ก็ไม่เอา
ดื้อรั้น
นั่นสิ ! หัวใจ ทำไมเล่า
ทั้งที่ใคร ใครเขา เฝ้าห่วงหา
แต่กลับคืน ความหวังดี ที่ให้มา
ไม่เห็นค่า ไม่สนใจ ไม่ใยดี
กลับไปยก หมดทั้งใจ ให้คนไกล
ไกลทั้งกาย ไกลทั้งใจ ยังเสนอ
แม้ต้องรู้ ไม่มีวัน เคียงข้างเธอ
ถึงจะเก้อ ยังคงรอ รอเรื่อยไป
อยากจะซึ้ง รักกับใคร ที่ใกล้ชิด
แต่ยังติด ที่รักเธอ ไม่ห่างหาย
แม้รักนี้ ต้องขื่นขม ไม่สมใจ
ตลอดไป ยังไงซะ ก็รักเธอ
หน้าส่วนตัว
1166
