24 เมษายน 2545 14:24 น.
น้ำเย็น
ในช่วงของวันเวลา
มันอาจมีมาซึ่งความสับสน
เหมือนสายฝนที่กระหน่ำลงมา
หนาวเหลือทน
แต่ใครบางคนกลับ ร้อนรน แทบสิ้นใจ
นี่แหละคือชีวิต
ใครจะคิดกำหนดมันไม่ได้
ยามราตรีฟ้าไม่มืด ในคืนใด
คืนนั้นไซร้ ชีวิตฉัน..กำหนดเอง
17 เมษายน 2545 13:40 น.
น้ำเย็น
จะมีสักวันไหม
ที่เราสองคนไม่ต้องผิดใจกันอย่างนี้
จะมีสักวันหรือเปล่าคนดี
ที่เราสองคนจะคุยกันดีๆ..อย่างรักกัน
.
ไม่อยากเห็นเธอเฉยชา
ไม่ต้องการรับรู้ว่าเธอไม่อยากมีฉัน
อย่างน้อยที่สุด วันนี้ที่เราได้อยู่ใกล้กัน
ฉันอยากให้เราเข้าใจกัน..เหมือนวันเดิม
.
ฉันแค่ฝันไปใช่ไหมคนดี
ช่วยบอกฉันทีสิว่าเธอไม่ได้ไปไหน
ที่พูดว่าขอแยกทางเมื่อกี้..แค่ล้อเล่นไป
บอกฉันได้ไหมว่าหัวใจเรารักกัน
.
อย่าเงียบอย่างนั้นสิคนดี
พูดให้ฟังสักทีว่าเธอยังมีฉัน
เงียบ .. เย็นชา เธอหมายความว่ายังไงกัน
หรือสิ่งที่ฉันเข้าใจว่าเป็นแค่ความฝัน..
เป็นสิ่งที่เธอตั้งใจจะบอกกัน..จริงๆ
.
ยังพอมีทางเลือกอื่นอีกไหม..คนดี
ที่เราสองคนจะมีวิธีแก้ไข
แค่ปัญหาเล็กน้อย ก็ค่อยๆแก้ไป
อย่าให้ร้างลาไกลกันไปเลย
ครั้งหนึ่ง ใครบางคนเคยถามฉันว่า ทำไม /อกหัก/ แล้วต้องร้องไห้ ตอนนั้น ฉันคงยังตอบไม่ได้ เพราะไม่เคยรับกับความรู้สึกนี้ แต่มาวันนี้ ฉันรู้แล้วว่าทำไม แต่มันก็คงสายเกินไป เพราะใครคนนั้นที่เคยถามคำถามคาใจนี้ไว้ คงไม่อยากกลับมาอยู่ใกล้ๆกันเหมือนเดิม
11 เมษายน 2545 15:50 น.
น้ำเย็น
เห็นดอกไม้ เห็นแสงแดด เห็นสายลม
เห็นหอยขม เห็นยอดหญ้า เห็นป่าเขา
เห็นตัวเธอ เห็นความรัก เห็นตัวเรา
เห็นรอยยิ้ม จากตัวเธอ จากหัวใจ
ก็ตัวฉันมันไม่มีอะไรเขียน
เลยแวะเวียนมาแต่งกลอนเบาสมอง
พูดเรื่อยเปื่อยตามที่เห็นตามที่มอง
อย่าไปฟ้องเว็บมาสเตอร์ก็แล้วกัน
ว่าเราแต่งกลอนอะไรไร้สาระ
ขุ ขุ ขระ ขระ ฟะ ฟะ เฟอะ เฟอะ ไร้ความหมาย
ก็คนมันกำลังเบื่อ อยากระบาย
อยากห่างไกลกลอนอกหัก ได้สักวัน
10 เมษายน 2545 02:24 น.
น้ำเย็น
วันแรกที่เราเจอกัน
เธอเข้ามาหาฉัน แล้วบอกว่า คนขี้แง
ก็พึ่งรู้เหมือนกันว่าที่แท้
เธอก็แค่เข้ามาปลอบใจกัน
เลยแอบคิดเอาดื้อๆ
ว่าเธอคงมาตื้อฉัน
แต่ที่จริงมันก็คงจะกลับกัน
เพราะเธอนั้นก็มีใครอยู่ทั้งคน
แต่ก็ยังมาทำเป็นปลอบ
แล้วจะอดใจยังไงไม่ให้ชอบได้
อยากร้องไห้อีกครั้งเผื่อลองใจ
ว่าเธอจะคิดยังกันฉันที
ก็ฉันมันคนหวั่นไหว
แค่อะไรมาสะกิดใจก็ไหวหวั่น
ก็แค่อยากถามว่าเธอคิดยังไงกัน
แต่เธอก็มีใครอยู่แล้ว นั่น ..
ฉันก็แค่ลองพนัน เรื่องเธอนั้นกับหัวใจ
9 เมษายน 2545 07:40 น.
น้ำเย็น
+ วันนั้นที่เธอเดินเข้ามา
แล้วถามฉันว่า เหนื่อยไหม
กับวันนี้ที่เธอเดินออกไป
แล้วไม่ทิ้งเยื่อใย ให้อาทร
+วันนั้นที่เธอทำให้ฉันมีรอยยิ้ม
แล้วเราก็เลี้ยงข้าวกันจนอิ่ม ..จำได้ไหม
แล้ววันนี้ร้านอาหารเงียบเหงาไป
คงเพราะขาดคนเอาใจ มาใส่มัน
+ไม่มีแล้วใช่ไหมวันเก่าๆ
วันที่เราสองคนเคยร่วมฝัน
วันที่ฟ้าเป็นสีฟ้าตอนกลางวัน
วันที่ดาวสุขสันต์ยามค่ำคืน
+ฉันคงมานั่งเพ้ออยู่เดียว
เพราะคิดถึงเศษเสี้ยวแห่งความฝัน
คิดถึงเธอ..ที่เคยมา หาทุกวัน
คิดถึงดาว ที่สุขสันต์ทุกราตรี
+เหมือนคนบ้ามานั่งพร่ำไม่รู้เรื่อง
มาแต่งกลอนกระดากกระเดื่องไร้ความหมาย
คงเพราะฉันคิดถึงเธอเจียนขาดใจ
อยากให้เธอรับรู้ไว้ ก็เพียงพอ
หน้าส่วนตัว
796
