13 สิงหาคม 2547 18:34 น.
น้ำหนาว
ความรัก ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของคนเรา แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ล้ำค่าที่เราจะไม่มีวันลืม
ความรัก มันทำให้คืนวันเหงาเหงาจางหายไป คงเหลือไว้เพียงไออุ่นของความห่วงใยและหวังดี
ทุกย่างก้าวของความรัก คือ การเริ่มต้น
ความรักทำให้โลกทั้งใบกว้างขึ้น ได้พบเจอใครต่อใครมากมาย ผู้คนเหล่านี้แหละที่จะทำให้วันแต่ละวันของเรา สดใส และเราก็จะได้สัมผัสชีวิตอย่างแทhจริง วันนี้เราอาจจะรู้สึกอบอุ่น เป็นสุข
แต่คงไม่มีใครบอกได้ว่า ในวันต่อไปบรรยากาศเดิมๆนี้จะยังทำให้เรามีความสุขอยู่ไหม ?
ถ้าสักวันความห่างไกลมาเยือนจะเป็นเช่นไร...
เราจะทนได้ไหม....กับภาพความทรงจำเก่าๆ
สถานที่เดิมๆ....ที่เราเคยมีกันและกัน
ความกลัว...จะเริ่มแทรกซึมเข้าสู่หัวใจดวงน้อยอย่างช้าๆ นี่แหละศัตรูตัวร้ายของความรัก
เราจะทำเช่นไรกับมัน คงไม่มีใครหลีกหนีความกลัวได้ มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะจัดการกับมันอย่างไร ถ้าโชคดี เราอาจจะยังก้าวไปด้วยกัน แต่ถ้าโชคร้ายทางที่เราเคยร่วมเดิมจะมีเพียงคนเดียวที่เดินไป
เราจะเชื่อมั่นได้แค่ไหนว่า..
ความห่างไกล...จะไม่ทำให้สายใยแห่งความผูกพันที่เคยเชื่อมระหว่างคนสองคนขาดหายไป
เราจะแน่ใจหรือ ว่าความผูกพันที่มีจะยืนยาวแค่ไหน และเราจะมั่นใจได้ไหมว่าพรุ่งนี้เราจะยังมีกัน
เวลาเท่านั้นจะตอบเราได้ว่า....
ความห่างไกลจะทำให้ความผูกพันของเราจางหายไปไหม.
หน้าส่วนตัว
1782
