8 สิงหาคม 2547 00:54 น.
น้ำหนาว
ความรู้สึกดีดี -- เริ่มก่อตัวขึ้นช้าช้าในหัวใจ
มันก่อตัวขึ้นเมื่อไหร่ -- ฉันก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
มันผ่านมาเหมือนกับฝัน -- เคยผ่านไปวันวันแบบไม่มีอะไร
แต่วันนี้ชีวิตที่มืดมน -- พลันสดใส
คงเพราะความห่วงใย -- ที่เธอมีให้กันมา
วันนี้รู้สึกดีกว่าวันเก่าเก่า
ที่ไม่ต้องนั่งเศร้าเฝ้ามองหา
นั่งเฝ้าคิดว่าเมื่อไหร่น๊า -- เธอจะโทรมา
นั่งรอหน้าโทรศัพท์ไม่เป็นอันทำอะไร
นั่งฝันกลางวัน -- อยู่คนเดียว
ยังรู้สึกเปล่าเปลี่ยว -- บางครั้งครา
แอบนึกฝัน -- มาเธอคงต้องมา
และคงได้ยินคำว่า..รัก...จากเธออีกหลายๆที
7 สิงหาคม 2547 00:28 น.
น้ำหนาว
หนาวสายฝนที่พร่างพรม
เย็น..สายลมที่พัดหวิว
อุ่น...ในไอรักที่พัดปลิว
ลอยลิ่วมากระซิบรักข้างใจ
อยากได้ยินอีกซักครั้งบอกได้ไหม
เคยฟังแล้วชื่นหัวใจอยู่ไม่หาย
ยังอยากฟังคำนี้นจากเธอมิเสื่อมคลาย
ไม่เคยจางหายคำว่ารัก..ยังคงมี
6 สิงหาคม 2547 17:53 น.
น้ำหนาว
หวาน...คำว่ารักที่เธอมอบให้
อุ่น...หัวใจที่มีเธอคอยเคียงข้าง
สุข...ไม่จางเมื่อมีเธอทุกคืนวัน
วันนี้...ไม่เป็นดั่งวันก่อน
ใจ...จ้าวรอนหมองเศร้าทุกข์หนัก
นี่หรือ..รักที่เคยว่าแสนสดใส
เหงา..ใครสักคนยังไม่มี
คงเหลือเพียง...รักขมขมที่ฉันเจอ
หน้าส่วนตัว
697
