11 มกราคม 2548 16:39 น.
น้ำหนาว
เมื่อมองดูเมฆลอยบนฟ้านั้น
หัวใจน้องสาวของพี่พลันสดใส
ยิ้มหวานหวานให้พี่ชายด้วยหัวใจ
พี่ก้าวเข้ามาใกล้คอยประคอง
เห็นดวงจัทร์บนฟ้านั้นทอแสง
น้องงอแงอยากได้เป็นเจ้าของ
พี่เห็นได้แต่หัวเราะและจ้องมอง
มือทั้งสองโอบอุ้มมน้องด้วยหวังดี
เมื่อจนฉันโตพี่ยังรักและแสนห่วง
หัวใจทั้งดวงนั้นยังคิดถึงน้องยังห่วงหา
ส่งผ่านความรัก ความห่วงใยในแววตา
เวลาทุกข์มีปัญหายังคงหาเวลามาปลอบโยน
ไม่มีใครเทียบได้คนคนนี้
ทำให้ฉันเป็นคนดีมีเหตุหล
คอยดูแลทั้งคราวสุขทุกข์อับจน
ไม่เคยรอเหตุผล...พี่ชายที่แสนดี
10 มกราคม 2548 15:56 น.
น้ำหนาว
เสี้ยวหนึ่งของความอ่อนไหว...
ก้าวเข้ามาในหัวใจน้อยน้อย..ของฉัน
ไม่รู้ตัวเหมือนกันไม่เคยเป็นมาก่อนเลยสักวัน
อยู่ดีดีความอ่อนไหวนั้น ก้าวเข้ามา..ได้อย่างไร
อาจเป็นเพราะ..ความรักนั้นเป็นแน่
ทำหัวใจใครต่อใคร อ่อนแออยู่ก็หลายหน
แต่ไม่นึกเลยว่าฉันต้องเป็นอีกหนึ่งคน
ที่ถูกความอ่อนไหวในกมลทำร้ายเอา
ถึงมีเธอก็ดูเหมือนไม่จางหาย
ไม่ผ่อนคลายความเหงามากเหตุผล
ทั้งความเหงา ความอ่อนไหว โหมระทม
หัวใจจนหาทางออกไม่มีเลย
เพิ่งเข้าใจเรียนรู้ถึง พิษรัก
จะโถมทับทุกข์ตรมพาหม่นหมอง
หากใครได้ลองรักจงตรึกตรอง
ใช้สมองเรียนรู้...รักให้เป็น
10 มกราคม 2548 14:55 น.
น้ำหนาว
อยากรู้เหตุผลในใจของฉันไหม..
ว่าทำไมอยากอยู่ใกล้ไม่ห่างเหิน
อาจดูเหมือนคอยตำหนิเธอเหลือเกิน
ดูผิวเผินเหมือนวุ่นวายให้เหนื่อยใจ
แต่คิดอะไรสักนิดไหม...
ภายในใจการกระทำมีเหตุผล
เพราะห่วงเธอรักเธอจึงกังวล
มากเหตุผลดั่งเล่ห์กล...ไม่ต้องการ
อยากให้ลองคิดแทนใจดูอีกนิด..
ว่าถ้าผิดข้อเสียมมีตรงไหน
อาจจะทำให้เธอต้องวุ่นวายหัวใจ
แต่จะทำไปทำไม...ก็รักเธอ
บางทีทำอะไรไม่ต้องใช้เหตุผล
แค่ใจคนที่รักยังห่วงหา
ไม่ต้องห้ามต้องเตือนที่ทำมา
ก็เข้าใจได้เองว่า...ต้องทำอย่างไร
มีฉันที่แคร์ที่สนใจ...
ผิดใช่ไหมที่คอยถามอยู่ที่ไหน...โทรไปหา
ผิดใช่ไหมที่อยากอยู่ใกล้ชิดเธอ...ทุกวันเวลา
ฉันก็แค่กลัวว่า..วันเวลาของสองเราจะหมดลง
แค่อยากมีวันเวลาร่วมกับเธอ...
ความทรงจำที่เคยมีกันเสมอ...เผื่อไว้ฝัน
เผื่อใจไว้วันนั้น...หมดซึ่งความผูกพัน
แต่อย่างน้อยความทรงจำแสนดีนั้น...ไม่ลบเลือน
8 มกราคม 2548 21:36 น.
น้ำหนาว
ฉันรู้ว่าเธอเหนื่อยแค่ไหน
กับหัวใจที่ทำเพื่อใครคนนั้น
เธอยังหวังว่าคงมีสักวัน
เธอคนนั้นจะเห็นค่าของเธอ
อยากให้เธอรู้มองกลับมา
และกลับมาหากันตรงที่เก่า
ฉันยังคงรอเธออยู่ตรงนี้
ฝั่งนี้..ตรงที่เดิม
เธออ่อนล้านักพักก่อนจะได้ไหม
เพื่อให้ใจหายท้อเริ่มเข้มแข็ง
พร้อมจะฝ่าพายุลมพัดแรง
แข็งแกร่งก้าวข้ามความยากเย็น
ตรงนี้ยังคงรอเธอเสมอ
รอคอยเธอหันมาปรึกษาฉัน
ขอเป็นแค่คนข้างเธอทุกคืนวัน
ถึงไม่อาจร่วมฝัน...ฉันยินดี
7 มกราคม 2548 23:09 น.
น้ำหนาว
มีหลายคำอัดแน่นในใจ
ได้แต่เพียงหวั่นไหวไม่กล้าเสนอ
อยากเพียงแค่อยู่ใกล้แค่มองเธอ
คราวที่เผลอแอบยิ้มให้เธอไม่รู้ตัว
ได้แค่เก็บความรู้สึกมันเอาไว้
ไม่บอกไปกลัวเธอจะไม่สน
ฉันเพียงแค่คนเพียงหนึ่งคน
อาจไม่มีเหตุผลอะไรมากมาย
แอบรักเธอแค่ใจที่มีนี้
ความหวังดีห่วงหาอาทรเสมอ
แต่เธอก็ไม่รู้สักทีว่ารักเธอ
หัวใจเธอไม่เคยรับมันสักที
คำพูดแม้พูดไปไม่ต้องสน
ฉันอดทนได้เสมอเพราะห่วงหา
ถึงแม้ความรักต้องมีแต่น้ำตา
ไม่เคยว่าสักคำเต็มใจทน
หน้าส่วนตัว
830
