29 เมษายน 2546 15:20 น.
น้ำมันพราย
เธอจะรู้บ้างไหมว่าตอนนี้
มีผู้หญิงที่ไม่ค่อยดีคอยคิดถึง
ผู้หญิงที่น่ารำคาญคนหนึ่ง
ที่เธอไม่เคยซาบซึ้งแม้สักวัน
แต่เธอรู้ไหมว่าผู้หญิงคนนี้
ส่งความรู้สึกดีๆให้เธอทุกวัน
ซาบซึ้งกับเวลาที่มีกันและกัน
กับเรื่องในวันวานที่เธอนั้นลืมไป
เธอเคยรู้บ้างไหมว่าผู้หญิงคนนี้
เธอมีหัวใจทั้งทีแต่กลับให้เธอไว้
และเธอก็ทิ้งขว้างไม่ใส่ใจ
เธอละเลยหัวใจที่เป็นของเธอ
29 เมษายน 2546 15:09 น.
น้ำมันพราย
แสงอาทิตย์สาดส่องต้องอากาศ
ร้อนจนน่าขยาดอาจทนได้
เพราะร้อนนี้รู้สึกเพียงผิวกาย
ไม่ชำแรกแทรกไปในกมล
ดีกว่าความร้อนรุ่มที่สุมจิต
อย่าให้เป็นอีกนิดหรืออีกหน
ไม่เอาแล้วฟอนไฟในกมล
อย่าพร่าผลาญใจคนอีกคนเลย
29 เมษายน 2546 13:58 น.
น้ำมันพราย
ฝนกระหน่ำฟ้าช้ำหรือซ้ำข้า
เสียงโครมครามของฟ้าอารมณ์ไหน
ฟ้ากำลังคร่ำครวญหรือเย้ยใคร
ฟ้ากำลังปวดใจหรือได้ที
บอกกันหน่อยสิฟ้าข้าอยากรู้
ฟ้าไร้คู่เหมือนข้าอารมณ์นี้
หรือเย้ยความหงอยเหงาเปล่าฤดี
ตอกย้ำที่รักรี้หนีห่างไป
หากฟ้าร้องไห้อยู่จงรู้ว่า
มีคนหนึ่งเจ็บนักหนาฟ้ารู้ไหม
แล้วฟ้าล่ะร้องไห้เรื่องอะไร
เราจะคอยปลอบใจกันและกัน
แต่หากฟ้าสะใจกับใจเศร้า
ที่โง่เขลาคิดถึงเค้าทุกวัน
จนกระทั่งความทุกข์รุกโรมรัน
อย่าหัวเราะเยาะกันให้ฉันฟัง
29 เมษายน 2546 13:33 น.
น้ำมันพราย
ไม่มีอะไรจะเขียนให้อ่าน
ไม่รู้ว่าร้าวรานมากแค่ไหน
ไม่สามารถบรรยายหัวใจได้
และไม่อาจตัดใจจากใจเธอ
แม้นคนไกลอยู่ไกลแสนไกลนัก
ใจยังรักษ์รักมั่นอยู่เสมอ
แม้นจากนานแสนานไม่อาจเจอ
ใจยังเผลอละเมอดั่งเพ้อไป
คิดคิดคิดคิดถึงคนึงหา
เฝ้าคร่ำครวญกับฟ้าน่าใจหาย
เคยมีเธอชิดใกล้ใยเดียวดาย
เคยมีเธอแนบกายใยไม่มี
29 เมษายน 2546 11:49 น.
น้ำมันพราย
ตะวันส่องกระทบบรรจบฟ้า
แสงสะท้อนเข้าหน้าลืมตาตื่น
พบตัวเองบนเตียงไร้เคียงคืน
แสนเดียวดายกล้ำกลืนฝืนอุรา
ไม่มีคนเคียงคู่ดูอ้างว้าง
บนเตียงกว้างร้างรักสุดโหยหา
ถึงวันที่ที่รักคืนกลับมา
ตามคำเรียกเพรียกหานิทรารมณ์
หน้าส่วนตัว
941
