1 พฤษภาคม 2546 14:27 น.
น้ำมันพราย
ตะวันสาดเป็นสายจากปลายฟ้า
ลอดผืนม่านเข้ามาแยงตาฉัน
เหมือนบังคับให้ตื่นยามกลางวัน
หลังจากได้หลับฝันผ่านราตรี
เปลือกบางบางค่อยแง้มทีละนิด
จนมองเห็นว่าชีวิตของวันนี้
จักดำเนินเรื่อยไปเช่นทุกที
บนโลกที่เป็นจริงเหนือสิ่งใด
ความฝันที่เลือนลางอย่างเมื่อคืน
ตื่นเถอะตื่นโลกนี้จะมีไหม
ใครสักคนที่รักและจริงใจ
ที่อยู่เคียงข้างกายไม่ห่างกัน
หลังจากได้ลืมตาน่าจะเห็น
ว่าความจริงยังเป็นอยู่เช่นนั้น
เรายังต้องเดียวดายอยู่ทุกวัน
ตรงข้ามกันกับฝันนั้นสิ้นดี
หันซ้ายขวารอบกายไม่อยากเชื่อ
ว่ากลิ่นเนิ้อห่มเนื้อเมื่อคืนนี้
พอฟ้าสางทีไรหายทุกที
ใยรีบรี้หนีไปในทิวา
ไออุ่นที่แทรกซ่านผ่านทรวงใน
เสียงของลมหายใจกระซิบว่า
รักแสนรักห่วงหวงเสมอมา
และจะรักตราบฟ้าดารามลาย
เสียงนั้นอยู่ใกล้ใกล้เพียงเอื้อมถึง
ใยฉันจึงไม่รีบคว้ามาแนบกาย
ก่อนท้องฟ้าสว่างจนรางหาย
ก่อนต้องมาเดียวดายในโลกจริง
30 เมษายน 2546 11:47 น.
น้ำมันพราย
แดดยามสายไม่อ่อนไม่ร้อนเกิน
ลมพัดแผ่วหยอกเอินใบไม้ไหว
นกน้อยร้องเจื้อยแจ้วอยู่ใกล้ใกล้
คงแลกเปลี่ยนหัวใจกันและกัน
ขนสีเขียวปนครามงดงามนัก
นกเจ้ามีความรักไม่แปรผัน
อยู่กับคู่ของตัวทุกทุกวัน
ต่างรักมั่นต่อกันแบ่งปันใจ
น่าอิจฉานกน้อยแห่งความรัก
เลิฟเบิริ์ดที่น่ารักและสดใส
ไม่ต้องพรากจากคู่ไปอยู่ไกล
อยู่เคียงกันตลอดไปใต้ฟ้าคราม
ต่างคลอเคลียเล็มไล้ปลายปีกขน
กับคู่ตนทั้งวันแสนหวานหวาม
ระริกรื่นกับคู่อยู่ทุกยาม
มีความรักแสนงามบินตามไป
29 เมษายน 2546 21:01 น.
น้ำมันพราย
อยู่ว่างว่างไม่มีอะไรทำ
จะลุกขึ้นมาเต้นรำก็กลัวเค้าว่าบ้า
ยังไม่ค่อยอยากไปอยู่กับเพื่อนที่ศรีธัญญา
ไม่อยากให้ใครรู้ว่าบ้าเลยไม่ทำ
นึกสนุกอยากลุกขึ้นมาร้องเพลง
แล้วกระโดดโหยงเหยงให้สะใจ
แต่ไม่เอาดีกว่าน่าเกลียดจะตาย
คนน่ารักอย่างฉันทำไม่ได้อย่างแน่นอน
ดูสิว่าฉันว่างมากมายขนาดไหน
ชมตัวเองก็ได้ไม่สนคำพูดใครจะหลอกหลอน
เพราะว่าฉันกำลังแต่งกลอน
และอากาศมันร้อนทุกคนคงเข้าใจ
29 เมษายน 2546 16:41 น.
น้ำมันพราย
แค่อยากรู้ที่ว่ารักน่ะจริงรึเปล่า
แค่อยากรู้ที่บอกว่าเหงาน่ะเพราะอะไร
แค่อยากรู้ที่คิดถึงน่ะจริงๆแล้วคิดถึงใคร
แค่อยากรู้ความในใจที่ซ่อนไว้ในใจเธอ
29 เมษายน 2546 16:25 น.
น้ำมันพราย
ลืมไปรึเปล่าว่ามีคนคอยคิดถึง
ว่ามีคนคนหนึ่งที่ซาบซึ้งเธอเสมอ
แม้วันที่จากไกลไม่อาจได้มาเจอะเจอ
แต่ก็ยังพร่ำเพ้อถึงเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลง
หากเธอไม่ค่อยอยากจำสักเท่าไร
ไม่เป็นไรฉันจะไม่ซักไซ้ให้เธอเหนื่อยแรง
ไม่ต้องพยายามนึกถึงหากจิตใจยังแห้งแล้ง
และไม่ต้องแกล้งว่าเธอยังจดจำ
หน้าส่วนตัว
1206
