25 มีนาคม 2553 22:42 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
พักเรื่องร้อน มาเรื่องรัก อีกสักหน
จากใจคน ที่รอคอย จนเหนื่อยล้า
เธอเงียบหาย ข่าวคราวใจ ไม่ส่งมา
อยากบอกว่า คิดถึงเธอ นั้นเหลือเกิน
ใจทั้งรัก ทั้งคิดถึง เธอซึ้งไหม
ถามคนไกล หรือว่าใจ เริ่มห่างเหิน
เธอหายไป อยู่ที่ใด นานเหลือเกิน
หรือเธอเมิน ไปมีใหม่ ใจผันแปร
หากเธอเป็น เช่นดังนั้น บอกฉันเถิด
จะไม่เกิด ปัญหาใด ในรอยแผล
ถึงเจ็บช้ำ ใจอย่างไร อย่าได้แคร์
ใจที่แท้ เป็นอย่างไร ไม่ว่ากัน
แม้จะรัก จะคิดถึง จะห่วงหวง
ใจทั้งดวง มอบให้ไป ไม่เหหัน
ก็จะข่ม จะหยุดยั้ง อย่างนิรันดร์
เพียงเธอนั้น เอ่ยออกมา อย่าเงียบไป..
...รักก็บอก ไม่รัก...ก็บอก...
(แอบเก็บเอาไว้..บอกใครไม่ได้ทั้งนั้น...ทั้งๆที่ฉัน รักเธอ รักเธอ..ฯลฯ)
16 มีนาคม 2553 21:58 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
หลั่งเลือดเพื่อใครกัน
คนผู้นั้น เห็นค่าไหม
หลั่งเลือดให้ คนจัญไร
ทำเพื่ออะไร ใครบอกที
เลือดทุกหยด มีคุณค่า
คนขาดหนา หาเร็วรี่
ขอบคุณ คนดีดี
หลั่งเลือดมี ประโยชน์พลัน
แต่..นี่ ไทยหลั่งเลือด
เพราะเป็นเดือด แทนใครนั้น
หลั่งไป ทำไมกัน
คนเลวพลัน ไม่เห็นคุณ
เลือดดี จากคนดี
ก็ย่อมมี ประโยชน์หนุน
คนดี ย่อมเห็นคุณ
คนชั่วช้า หาค่าไม่เจอ
คนดี ย่อมคิดดี
ทำสิ่งดี แม้พลั้งเผลอ
แต่นี่ ไม่เคยเจอ
เอาเลือดไทย ไปเททิ้ง
คนชั่ว คิดได้ชั่ว
ย่อมเมามัว ชั่วสุดยิ่ง
คนดี ที่ดีจริง
คิดได้ดี ไม่มีทำ
เอาเลือด คนดีดี
ไปย่ำยี ให้เหยียบย่ำ
อัปรีย์ จึงกระทำ
อย่างเลวทราม และต่ำช้า
อย่าเห็น เลือดคนไทย
หลั่งมาง่าย อย่างไร้ค่า
เชื่อมั่น และศรัทธา
คนไร้ค่า จึงไร้คน
กรรมใด ที่ใครก่อ
รอเถิดหนอ หนีไม่พ้น
อัปรีย์ มีมากล้น
คนจัญไร ไม่มีแผ่นดิน
คำด่า คำสาปแช่ง
ย่อมรุนแรง ไม่จบสิ้น
อยู่คู่ กับแผ่นดิน
แลปกป้อง ผองชาติไทย
คนใด ไม่เห็นค่า
เลือดหลั่งมา ที่มอบให้
คนนั้น ก็บรรลัย
ตายกี่ชาติ ไม่อาจพอ
กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง...
รอรับได้เลย..
1 ซีซี ที่ให้ มีค่า คนมากมายอยากได้รับ...แต่วันนี้ คนกลุ่มหนึ่ง กลับมองเห็นค่าของเลือดทุกคน...แค่นั้น?