19 กันยายน 2550 18:00 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
ฉันอยากรู้ เธอคิดถึง ฉันบ้างไหม
ในยามที่ เสียงหัวใจ ร้องเรียกหา
หรือยามเจ็บ ยามปวดร้าว ในอุรา
หรือเมื่อครา แสนสุขใจ ไม่ห่วงกัน
คงมีเพียง ฉันคนนี้ ที่คิดถึง
หวนคำนึง ถึงแต่เธอ เพ้ออยู่นั่น
แม้ห่างไกล สุดสายตา มองหากัน
ก็ยังฝัน ยังเฝ้าถึง พึงมิคลาย
หรือเธอมี เพื่อนคนใหม่ ใจหายเศร้า
จึงลืมเรา เพื่อนคนเดิม เคยเติมฝัน
ที่ยังคง เฝ้าคิดถึง เพื่อนทุกวัน
พอห่างกัน เธอห่างไกล ใจจึงตรม
กลายเป็นฉัน ที่เฝ้าห่วง และโทรหา
คุยทุกครา ก็ง่ายง่าย ใจทุกข์ถม
ถามข่าวคราว สบายดีไหม ใจระทม
ต้องขื่นขม เธอไม่ถาม ความใดใด
หรือมันจบ สิ้นเสียแล้ว คำว่าเพื่อน
เธอลืมเลือน ตัวฉันนั้น ไปก็ได้
แต่โปรดรู้ ไว้อย่างหนึ่ง ยามห่างไกล
ว่าเมื่อไร มีทุกข์นั้น ฉันยังรอ..
น้อยใจนิดๆ เศร้าใจหน่อยๆ สงกาสัยเพื่อนจะลืมเราไปหมดแระ....เฮ้อ...
12 กันยายน 2550 15:34 น.
น้ำผึ้งเดือนห้า
...เปล่าหรอกนะ ฉันไม่ได้ คิดนอกใจ
เพียงแต่มอง เห็นเงาใคร ก็เท่านั้น
ทั้งที่ห่าง ไกลเหลือเกิน นานนับวัน
กลายเป็นว่า เหมือนกับฉัน นั้นหลายใจ
เธอเหมือนเขา และบางที ก็แตกต่าง
แต่บางครั้ง เธอเหมือนมาก นะรู้ไหม
ทั้งที่รู้ มีเธออยู่ ข้างกายใจ
แต่ทำไม ใจกลับคิด ถึงอีกคน
ใช่เพราะเหงา หรืออ้างว้าง หรือหดหู่
ใช่อยากรู้ หรืออยากลอง ดูสักหน
แต่เพราะเขา ดีเหมือนเธอ เหมือนเสียจน
ฉันสุดทน จึงปล่อยใจ ไปละเมอ
แต่ฉันรู้ มีเธออยู่ เคียงคู่แล้ว
ต้องแน่แน่ว ไม่ปล่อยใจ ไปฝันเพ้อ
จะวันนี้ หรือวันหน้า มีเพียงเธอ
เพียงแค่เผลอ ไปนิดนะ อย่าว่าเลย....
ไม่ใช่กิ๊กนะ...อย่าเข้าใจผิด....(ก็แค่คิดน่ะ)...