30 พฤษภาคม 2550 08:55 น.

โธ่..เอ๋ย..

เกิดเป็นคน มาทั้งที ทำดีบ้าง
อย่าเอาอย่าง ชายคนนี้ ทีเดียวหนอ
แม่ฟูมฟัก เลี้ยงลูกรัก ตั้งตารอ
เมื่อไรหนอ จะกลับตัว และกลับใจ
ทั้งเที่ยวเก่ง ทำนักเลง เบ่งไปทั่ว
ทำลืมตัว ทำอวดรวย ที่ไหนๆ
ทั้งเหล้ายา และบุหรี่ สิ่ง..จัญไร
อีกเล่นไพ่ ใฝ่สร้างหนี้ ให้มีมา
พอมีเมีย ก็มีลูก พันผูกจิต
แต่ไม่คิด จะสร้างตัว กระมังหนา
ยังกินเหล้า และเล่นไพ่ ไม่เลิกรา
อนิจจา ยังเจ้าชู้ กู้ไม่คืน
มีแต่เมีย มีแต่ลูก ไม่ถูกต้อง
ใจไม่ครอง ในความดี ไม่มีฝืน
คนที่ทน คนที่รัก สุดกล้ำกลืน
ทุกๆคืน ต้องร้องให้ คือใครกัน
ถ้าไม่ใช่ แม่ของตัว นาย...ชั่วช้า
ทุกเวลา ทุกคืนวัน แม่เฝ้าฝัน
ลูกกลับตัว และกลับใจ ใฝ่ดีพลัน
เพียงแค่นั้น แค่เท่านั้น แม่ฝันรอ..
แต่คงไม่ ถึงวันนั้น กันอีกแล้ว
คงไม่แคล้ว ทุกข์ระทม ตรมใจหนอ
แม่คนดี แกพ้นทุกข์ ที่เฝ้ารอ
น้ำตาคลอ หลับตาลง นิรันดร......

พูดไม่ออก..บอกไม่ถูก...

30 พฤษภาคม 2550 08:42 น.

โธ่.

น้ำผึ้งเดือนห้า

เกิดเป็นคน มาทั้งที ทำดีบ้าง
อย่าเอาอย่าง ชายคนนี้ ทีเดียวหนอ
แม่ฟูมฟัก เลี้ยงลูกรัก ตั้งตารอ
เมื่อไรหนอ จะกลับตัว และกลับใจ
ทั้งเที่ยวเก่ง ทำนักเลง เบ่งไปทั่ว
ทำลืมตัว ทำอวดรวย ที่ไหนๆ
ทั้งเหล้ายา และบุหรี่ สิ่ง..จัญไร
อีกเล่นไพ่ ใฝ่สร้างหนี้ ให้มีมา
พอมีเมีย ก็มีลูก พันผูกจิต
แต่ไม่คิด จะสร้างตัว กระมังหนา
ยังกินเหล้า และเล่นไพ่ ไม่เลิกรา
อนิจจา ยังเจ้าชู้ กู้ไม่คืน
มีแต่เมีย มีแต่ลูก ไม่ถูกต้อง
ใจไม่ครอง ในความดี ไม่มีฝืน
คนที่ทน คนที่รัก สุดกล้ำกลืน
ทุกๆคืน ต้องร้องให้ คือใครกัน
ถ้าไม่ใช่ แม่ของตัว นาย...ชั่วช้า
ทุกเวลา ทุกคืนวัน แม่เฝ้าฝัน
ลูกกลับตัว และกลับใจ ใฝ่ดีพลัน
เพียงแค่นั้น แค่เท่านั้น แม่ฝันรอ..
แต่คงไม่ ถึงวันนั้น กันอีกแล้ว
คงไม่แคล้ว ทุกข์ระทม ตรมใจหนอ
แม่คนดี แกพ้นทุกข์ ที่เฝ้ารอ
น้ำตาคลอ หลับตาลง นิรันดร......

พูดไม่ออก..บอกไม่ถูก..

26 พฤษภาคม 2550 12:07 น.

ที่มา..ที่ไป

น้ำผึ้งเดือนห้า

มีคำถาม อยู่ในใจ ใคร่อยากรู้
เพราะมาอยู่ บ้านกลอนไทย ได้เล็งเห็น
เหล่าพี่น้อง และผองเพื่อน อยู่ร่มเย็น
ก็เพราะเป็น บ้านเปิดกว้าง รับทางไกล

อยู่บ้านกลอน อ่านกลอนไป ใจก็คิด
ใครลิขิต นามปากกา สรรหาให้
แลเหตุผล กลต่างๆ ที่ตั้งใจ
ที่สื่อไว้ ในนามท่าน วานบอกที

ก่อนจะได้ นามปากกา ที่น่าคิด
ก่อนลิขิต มาเป็นกลอน วอนท่านนี้
นามน้ำผึ้ง เดือนห้า นั้นว่าดี
ก็เพราะมี คุณแม่ หามาให้

น้ำผึ้งแท้ ต้องเดือนห้า ที่ว่าเยี่ยม
เพราะเต็มเปี่ยม ประโยชน์แท้ แน่ใช้ได้
มีคนหา มาให้แม่ แกจ่ายไป
นำมาให้ ลูกคนนี้ ดีจริงจริง...(หรอยจังฮู้)

นะนะ..บอกหน่อยนะว่านามปากกานี้..ท่านได้แต่ใดมา..

24 พฤษภาคม 2550 19:08 น.

มาม่า..กะ..เกลือ

น้ำผึ้งเดือนห้า

พอสิ้นเดือน ก็ดูเหมือน จะยิ้มได้
ทำงานไป ก็ได้เงิน สิ้นเดือนนี่
หวังเอาไว้ ต้องซื้อของ ต้องกินดี
กินบะหมี่ กินมาม่า มาทั้งเดือน
แหม..คิดแล้ว ก็รู้สึก จะเปรี้ยวปาก
ต้องไปลาก มาตั้งวง กันแล้วเพื่อน
อดก็อด กันมาแล้ว เดือนทั้งเดือน
เอาเลยเพื่อน กินเต็มที่ มีทั้งวัน
เอ๊ะ..นั่นบิล ค่าน้ำไฟ เอาไว้ก่อน
ค่าของผ่อน ค่าเช่าห้อง กองตรงนั้น
ค่าโทรศัพท์ ค่าขยะ เดี๋ยวว่ากัน
ขอสักวัน กินเต็มที่ เพราะมีเงิน
***** สามวันผ่านไป........
เฮ้ยเพื่อนเกลอ วันนั้นกิน มากไปหน่อย
เงินก็ร่อย หรอไป ไม่เป็นท่า
ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ รอเวลา
เพราะเงินข้า มันหมดไป เหลือไม่พอ
ถ้ายังไง ขอยืมเงิน จะได้ไหม
จะเอาไป จ่ายค่าห้อง เจ้าของหอ
ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ มันไม่พอ
และก็ขอ ยืมใช้ ไปทั้งเดือน
เพื่อน >..โอ๊ย..สงสัย จะไม่ได้ หรอกเพื่อนเอ๋ย
กันก็เคย แต่ยืมเขา เราก็เหมือน
หนี้เดือนเก่า เราไม่ให้ ไปแรมเดือน
เสียใจเพื่อน เหมือนกันว่ะ ข้าไม่มี
แล้วจะทำ ยังไงดี ล่ะพี่น้อง
สงสัยต้อง หลบหน้าไป แต่ไม่หนี
ก็อยากจ่าย แต่ทำไง เงินไม่มี
โอ้..ชีวี หนี..มาม่า มากิน..เกลือ

อุทิศแด่ ผู้ชายที่ชอบกิน ดื่ม...โดยไม่คิดถึงอนาคต .

24 พฤษภาคม 2550 09:00 น.

คนใน...หางตา

น้ำผึ้งเดือนห้า

...ได้เป็นแค่คน อยู่ในหางตา ไม่มีวาสนาได้อยู่ในหัวใจ แค่คนแอบรัก แอบฝันใกล้ๆ แต่ไกล เหลือเกินในความเป็นจริง...

    ได้ยินเสียง เพลงแผ่วมา นัยตาเศร้า
     โอ้ตัวเรา เป็นได้เพียง แค่นั้นหรือ
     หรือว่าเขา ไม่รักเรา เช่นเขาลือ
     เราจึงถือ ได้แค่คน ในหางตา

      ถึงกระนั้น ก็ยังฝัน อยู่ไม่ห่าง
      ไม่จืดจาง หวังเพียงเธอ ใจเพ้อหา
       ถึงได้เป็น เพียงแค่คน ในหางตา
       ยังดีกว่า เป็นคนไกล ไม่เห็นกัน..

*******************************
เพียงเศษเสี้ยว ที่เธอมอง
ใจก็จอง เพียงเธอนั้น  
ไม่รัก ไม่ว่ากัน
ขอเพียงฉัน ผ่านในใจ ...