6 กุมภาพันธ์ 2546 00:30 น.
น้ำผึ้งป่า
คุณหมอครับ ช่วยหน่อยนะ ท่าจะแย่
ผมไม่แก่ แต่ทำไม อัลไซเมอร์
จำอะไร ไม่ค่อยนาน มันเบลอเบลอ
บางทีเผลอ แป๊บเดียว เดี๋ยวลืมไป
เรื่องเล็กน่า...ฟังหมอ.... ขอถามนิด
ดูว่าผิด- ปกติ มากแค่ไหน
สมองคุณ จำได้นาน สักปานใด
เมื่อรู้ไซร้ ค่อยขจัด ปัดโรคา
อ๋อ..ไม่เกิน นาทีเดียว เดี๋ยวลืมละ
แล้วผมจะ ทำไงหนอ คุณหมอจ๋า
โอ้.....ถ้างั้น ล้วงกระเป๋า ก้าวออกมา
แล้วจ่ายค่า รักษา มาก่อนครับ...!!
2 กุมภาพันธ์ 2546 18:14 น.
น้ำผึ้งป่า
เดลินิวส์ ออกบ่าย มีไหมครับ
ซื้อฉบับ ไวหน่อย รถคอยอยู่
ได้เลยพี่ นี่ครับ รับไปดู
ข่าวหดหู่ พวกบ้า จลาจล
อ้อขอเปลี่ยน เป็นไทยรัฐ ขัดข้องไหม
ได้ครับได้ เท่ากันครับ ไม่สับสน
ฉบับละ แปดบาทพี่ ดีเหลือล้น
ส่วนมากคน เขาอ่าน กันมากมาย
ไปละนะ โอกาสหน้า มาซื้อใหม่
เฮ้พี่ใหญ่ แปดบาท ยังไม่จ่าย
ค่าไทยรัฐ ไงเล่า เจ้าพี่ชาย
เอ๊ะอาราย ไทยรัฐไหน ไม่เห็นมี
ก็พี่แลก เดลินิวส์ นี่นาน้อง
งั้นพี่ต้อง จ่ายแปดบาท มาก่อนซี่
ค่าสือพิมพ์ เดลินิวส์ ที่พาที
อ๊ะ...ก็พี่ แลกแล้วไง กับไทยรัฐ.!!!
##### ((*%##@%^^^^)*&^.!!!
27 มกราคม 2546 23:39 น.
น้ำผึ้งป่า
ขอโทษพี่ ที่นั่ง ว่างป่าวฮะ
เออ...ว่างว่ะ นั่งได้ ไม่ต้องหวั่น
นั่งลงดิ แล้วดื่ม ลืมทุกข์กัน
เมาช่างมัน ถึงจะเมา ก็เมาดี
เออ...ไอ้น้อง พี่อยากรู้ บ้านอยู่หนาย
อ๋อ..พี่ชาย บ้านผมอยู่ หมู่ที่สี่
เออ...เหมือนกัน ที่พี่อยู่ ก็หมู่นี้
อ๊ะ..อีกที น้องอยู่หน ตำบลใด
บ้านผมอยู่ ตำบล สันมะเดื่อ
ไม่น่าเชื่อ พี่ก็อยู่ เสื่อมะดั๋น
เอิ้ก...ขอโทษ สันมะเดื่อ ให้เชื่อกัน
อัศจรรย์ เหมือนกันเป๊ะ เอ๊ะ..ยังไง
หรือว่าคราย ซักคน เข้าจายผิด
น้องลองคิด ดูเด่ะ มันแปลกไหม
ทำไมมัน เหมือนกันจัง ทุกอย่างไป
ฤาว่าใคร สักคน พูดปนเป
เอายังงี้ แกฟังขาน เลขบ้านพี่
เก้าร้อยสี่ ทับห้า อย่าสนเท่ห์
เฮ้..ผมก็ เก้าร้อยสี่ มิโมเม
แถมทับห้า ด้วยนะเพ่ เฮ้แปลกใจ
บ๊ะ..ทำไม เป็นไปได้ ถึงยังงั้น
มันเหมือนกัน เสียทุกสิ่ง ยิ่งไปใหญ่
-------------------------------------------------------------
(คนขายเหล้าสั่นหัว.......)
-------------------------------------------------------------
ปั๊ดโธ่เอ๊ย ไอ้แฝดบ้า มหาภัย
เมาทีไร เพี้ยนทุกที งี้ประจำ....!!!
-------------------------------------------------------------
23 มกราคม 2546 23:15 น.
น้ำผึ้งป่า
คุณแม่ฮะ วันนี้ ครูตีหนู
เอ๊ะคุณครู ใช้ได้ ที่ไหนนั่น
อยู่ดีดี มาตีได้ ยังไงกัน
ตีลูกฉัน อีกทีเดียว เดี๋ยวเจอดี..
คุณแม่ฮับ ครูตี สามทีจ้ะ
นั่นสิจ๊ะ.. ลูกดึงดื้อ หรือเปล่านี่
ไม่ดื้อฮับ ลูกตอบครู แล้วครูตี
เอ๊ะ..อย่างนี้ บอกตรงตรง แม่งงเลย
คุณครูว่า ฟังครูนะ หนูทั้งหลาย
แล้วอย่าอาย ยกมือไว้ รู้ไหมเอ่ย
เพื่อนทั้งชั้น ไม่ยกกัน สักคนเล้ย
หนูไม่เฉย หนูยกสูง ครูปึงปัง
เอ๊ะ..นั่นสิ ลูกตอบได้ ทำไมตี
ครูยังงี้ มันก็แย่ แม่หมดหวัง
ว่าแต่ครู ถามว่าไง ใคร่รู้จัง
ครูถาม ใคร เอาหมากฝรั่ง ใส่โต๊ะครู.!!
14 มกราคม 2546 23:09 น.
น้ำผึ้งป่า
กราบคุณครู ผู้ชี้ ทางชีวิต
ให้ลูกศิษย์ เก่ง - ดี - มีสุข ได้
ครูมิใช่ เรือจ้าง แต่อย่างใด
เทิดครูไทย เทียบพ่อแม่ ที่แท้จริง