น้ำฝน จากฟ้า ลงมาโลก ชุ่มโชก ฉ่ำดิน เรื่อยรินไหล โดนแดด แผดแสง แห้งเหือดไว กลับไป เป็นฝน บนฟ้าเดิม....!!!
แผ่นหนึ่ง ดึงเด็ด ไปเช็ดหน้า เขาคว้า อีกแผ่น ไปเช็ดก้น ม้วนเดียว กันแท้ แต่พิกล เหมือนคน ชีวิต อนิจจัง....!!!
แต่งจิต แต่งใจ ให้เจ๋งก่อน จึงค่อย แต่งกลอน กันทีหลัง จิตโศก กลอนเศร้า ก็เหงาจัง กลอนตั้ง- ต้นดี ที่หัวใจ...!!!